Dakota e Jugut
Dakota e Jugut
South Dakota Dakȟóta itókaga (Sioux) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Shteti i Dakotës së Jugut | |||||||
| Nofka(t): The Mount Rushmore State (official) | |||||||
| Parimet: Nën Zotin sundon populli | |||||||
| Himni: "Hail, South Dakota!" | |||||||
 Harta e Shteteve të Bashkuara me Dakota e Jugut South Dakota të theksuar | |||||||
| Vendi | Shtetet e Bashkuara | ||||||
| Para shtetësisë | Territori i Dakotës | ||||||
| U pranua në Bashkim | 2 nëntor 1889 (40-të (shiko tekstin)) | ||||||
| Kryeqyteti | Pierre | ||||||
| Qyteti më i madh | Sioux Falls | ||||||
| Metroja më e madhe dhe zonat urbane | Sioux Falls | ||||||
| Qeveria | |||||||
| • [[Guvernatori i Dakota e Jugut South Dakota|Guvernatori]] | Kristi Noem (R) | ||||||
| • [[Guvernatori toger i Dakota e Jugut South Dakota|Guvernatori toger]] | Larry Rhoden (R) | ||||||
| Legjislatura | Legjislatura e Dakotës së Jugut | ||||||
| • Dhoma e sipërme | Senati | ||||||
| • Dhoma e ulët | Dhoma e Përfaqësuesve | ||||||
| Gjyqësori | Gjykata e Lartë e Dakotës së Jugut | ||||||
| Senatorët amerikan | John Thune (R) Mike Rounds (R) | ||||||
| Delegacioni i Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA | Dusty Johnson (R) ([[Delegacionet e Kongresit të Shteteve të Bashkuara nga Dakota e Jugut South Dakota|lista]]) | ||||||
| Sipërfaqja | |||||||
| • Gjithsej | 77.116[1] sq mi (199.729 km2) | ||||||
| • Sipërfaqe tokësore | 75.811 sq mi (196.350 km2) | ||||||
| • Sipërfaqe ujore | 1.305 sq mi (3.379 km2) 1.7% | ||||||
| Sipërfaqja vendi | 17th | ||||||
| Dimensionet | |||||||
| • Gjatësia | 380 mi (610 km) | ||||||
| • Gjerësia | 210 mi (340 km) | ||||||
| Lartësia mbidetare | 2.200 ft (670 m) | ||||||
| Lartësia më e lartë | 7.244 ft (2.208 m) | ||||||
| Lartësia më e ulët | 968 ft (295 m) | ||||||
| Popullsia (2020) | |||||||
| • Gjithsej | 886.667 | ||||||
| • Vendi | 46th | ||||||
| • Dendësia | 11,50/sq mi (4,44/km2) | ||||||
| • Dendësia vendi | 46th | ||||||
| • Të ardhurat mesatare shtëpiake | $56.521[3] | ||||||
| • Të ardhurat vendi | 33-të | ||||||
| Emri i banorëve | South Dakotan | ||||||
| Gjuha | |||||||
| • Gjuha zyrtare | Anglisht, O'ceti Sakowin[4] | ||||||
| • Gjuhët e folura | Anglisht, Spanjisht (2.06%), Dakota[5][6] (1.39%), German (1.37%)[7] | ||||||
| Zona kohore | |||||||
| eastern half | UTC−06:00 (Qendrore) | ||||||
| • Verës (DST) | UTC−05:00 (CDT) | ||||||
| western half | UTC−07:00 (Mountain) | ||||||
| • Verës (DST) | UTC−06:00 (MDT) | ||||||
| Shkurtesa USPS | SD | ||||||
| Kodi ISO 3166 | US-SD | ||||||
| Shkurtesa tradicionale | S.D., S.Dak. | ||||||
| Gjerësia gjeografike | 42°29′ N to 45°56′ N | ||||||
| Gjatësia gjeografike | 96°26′ W to 104°03′ W | ||||||
| Faqja zyrtare | /ʔ dəˈkoʊtə/; anglisht: South Dakota, Sioux: Dakȟóta itókaga, shqiptimi [daˈkˣota iˈtokaga]) është një shtet në rajonin qendror verior të Shteteve të Bashkuara. Është gjithashtu pjesë e Rrafshinave të Mëdha. Dakota e Jugut është emëruar pas fiseve amerikane vendase Lakota dhe Dakota Sioux, të cilët përbëjnë një pjesë të madhe të popullsisë me nëntë rezerva aktualisht në shtet dhe kanë dominuar historikisht territorin. Dakota e Jugut është e shtatëmbëdhjeta më e madhe për nga sipërfaqja, por e pesta më pak e populluar dhe e pesta më pak e populluar nga 50 Shtetet e Bashkuara. Si pjesa jugore e ish-Territorit të Dakotës, Dakota e Jugut u bë një shtet më 2 nëntor 1889, njëkohësisht me Dakotën e Veriut. Ata janë shtetet e 39-të dhe të 40-të të pranuara në bashkim; Presidenti Benjamin Harrison i ngatërroi dokumentet e shtetësisë përpara se t'i nënshkruante ato, në mënyrë që askush të mos mund të thoshte se cili u bë shtet i pari.[8] Pierre është kryeqyteti i shtetit, dhe Sioux Falls, me një popullsi prej rreth 187,200,[9] është qyteti më i madh i Dakotës së Jugut.
Dakota e Jugut kufizohet me shtetet e Dakotës së Veriut (në veri), Minesota (në lindje), Iowa (në juglindje), Nebraska (në jug), Wyoming (në perëndim) dhe Montana (në veriperëndim). Shteti është i ndarë nga lumi Missouri, duke e ndarë Dakotën e Jugut në dy gjysma të dallueshme gjeografikisht dhe shoqërore, të njohura për banorët si "Lumi Lindor" dhe "Lumi Perëndimor".[10] Dakota Jugore Lindore është shtëpia e shumicës së popullsisë së shtetit dhe toka pjellore e zonës përdoret për të rritur një sërë kulturash. Në perëndim të lumit Missouri, blegtoria është aktiviteti mbizotërues bujqësor dhe ekonomia është më e varur nga turizmi dhe shpenzimet e mbrojtjes. Shumica e rezervimeve amerikane vendase janë në Lumin Perëndimor. Black Hills, një grup malesh të ulëta të mbuluara me pisha, të shenjta për Sioux, është në pjesën jugperëndimore të shtetit. Mount Rushmore, një destinacion kryesor turistik, është atje. Dakota e Jugut ka një klimë të butë kontinentale, me katër stinë të dallueshme dhe reshje që variojnë nga mesatarja në lindje deri në gjysmë të thatë në perëndim. Ekologjia e shtetit përmban specie tipike të një biome të livadheve të Amerikës së Veriut. Njerëzit kanë banuar në këtë zonë për disa mijëvjeçarë, me Sioux duke u bërë dominues në fillim të shekullit të 19-të. Në fund të shekullit të 19-të, vendbanimet evropiano-amerikane u intensifikuan pas një vrull ari në Black Hills dhe ndërtimin e hekurudhave nga lindja. Shkelja e minatorëve dhe kolonëve shkaktoi një sërë luftërash indiane, duke përfunduar me Masakrën në Wounded Knee më 1890. Ngjarjet kryesore në shekullin e 20 përfshinin Dust Bowl dhe Depresionin e Madh, rritjen e shpenzimeve federale gjatë viteve 1940 dhe 1950 për bujqësinë dhe mbrojtjen, dhe një industrializim të bujqësisë që ka reduktuar bujqësinë familjare. Ndërsa disa demokratë kanë përfaqësuar Dakotën e Jugut për mandate të shumta në të dy dhomat e Kongresit, qeveria e shtetit kontrollohet kryesisht nga Partia Republikane, të emëruarit e së cilës kanë mbajtur Dakotën e Jugut në secilën nga 13 zgjedhjet e fundit presidenciale. E mbizotëruar historikisht nga një ekonomi bujqësore dhe një mënyrë jetese rurale, Dakota e Jugut kohët e fundit ka kërkuar të diversifikojë ekonominë e saj në zona për të tërhequr dhe mbajtur banorët. Historia dhe karakteri rural i Dakotës së Jugut ende ndikojnë fuqishëm në kulturën e shtetit. Historia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Deri në vitin 1500, Arikara (ose Ree) ishte vendosur në pjesën më të madhe të luginës së lumit Missouri.[13] Kontakti evropian me këtë zonë filloi në vitin 1743, kur vëllezërit LaVérendrye eksploruan rajonin. Grupi LaVérendrye varrosi një pjatë pranë vendit të Pierre moderne, duke pretenduar rajonin për Francën si pjesë të Luizianës së madhe.[14] Në vitin 1762 i gjithë rajoni u bë pjesë e [[Luiziana (Spanja e Re)|Luizianës spanjolle}} deri në vitin 1802.[15][16] Nga fillimi i shekullit të 19-të, Sioux kishin zëvendësuar kryesisht Arikara si grupi dominues në zonë.[17] Në vitin 1803, Shtetet e Bashkuara blenë Territorin e Luizianës, një zonë që përfshinte pjesën më të madhe të Dakotës së Jugut, nga Napoleon Bonaparte dhe Presidenti Thomas Jefferson organizoi ekspeditën e Lewis dhe Clark për të eksploruar rajonin.[18] Në vitin 1817, në Fort Pierre të sotëm u ngrit një post amerikan për tregtimin e leshit, duke filluar vendbanimin e vazhdueshëm amerikan të zonës.[19] Në vitin 1855, ushtria amerikane bleu Fort Pierre, por e braktisi atë më 1857 në favor të Fort Randall në jug.[19] Zgjidhjet nga amerikanët dhe evropianët në këtë kohë po rriteshin me shpejtësi, dhe më 1858 Yankton Sioux nënshkroi Traktatin e vitit 1858, duke ia lëshuar pjesën më të madhe të Dakotës Jugore të sotme lindore Shteteve të Bashkuara.[20]  Spekulatorët e tokës themeluan dy nga qytetet më të mëdha të Dakotës Jugore lindore të sotme: Sioux Falls më 1856[21] dhe Yankton më 1859.[22] Në vitin 1861, Territori i Dakotës u krijua nga qeveria e Shteteve të Bashkuara (kjo përfshinte fillimisht Dakotën e Veriut, Dakotën e Jugut dhe pjesë të Montanës dhe Wyoming).[23] Vendbanimi i zonës, kryesisht nga njerëz nga Shtetet e Bashkuara lindore, si dhe nga Evropa perëndimore dhe veriore, u rrit me shpejtësi,[24] veçanërisht pas përfundimit të një lidhjeje hekurudhore lindore me Yankton në 1873.[25] Në 1874, ari u zbulua në Black Hills gjatë një ekspedite ushtarake të udhëhequr nga George A. Custer[26][27] dhe minatorët dhe eksploruesit filluan të hynin ilegalisht në tokën e premtuar Lakota. Ekspedita e Custerit u zhvillua pavarësisht nga fakti se Sioux iu dha e gjithë gjysma perëndimore e Dakotës së Jugut së sotme (Lumi Perëndimor) më 1868 nga Traktati i Laramie si pjesë e Rezervimit të Madh Sioux.[28] Sioux refuzoi të jepte të drejta minerare ose tokë në Black Hills dhe lufta shpërtheu pasi SHBA dështoi të ndalonte minatorët dhe kolonët e bardhë të hynin në rajon.[29] Përfundimisht, SHBA-të fituan dhe e ndanë Rezervimin e Madh të Sioux në pesë rezerva, duke e vendosur Lakotën atje. Në vitin 1980, Gjykata e Lartë dhe Kongresi urdhëruan kompensim, por Lakota ende refuzon ta pranojë atë, duke këmbëngulur në kthimin e tokës së tyre.[30]  Një popullsi në rritje në Territorin e Dakotës shkaktoi pakënaqësi politike midis banorëve të territorit verior dhe jugor, me gjysmën jugore që ishte gjithmonë më e populluar. Pas zhvendosjes së kryeqytetit territorial nga Yankton në Bismarck në pjesën veriore, thirrjet për ndarjen e territorit u shtuan. Përfundimisht, në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 1887, banorët e Territorit të Dakotës votuan për ndarjen, kështu që ajo u nda përgjysmë dhe Presidenti Benjamin Harrison nënshkroi shpalljet duke pranuar zyrtarisht Dakotën e Jugut dhe Dakotën e Veriut në bashkim më 2 nëntor 1889.[31][32][33][34] Harrison i kishte ngatërruar letrat për t'u errësuar cili u nënshkrua i pari dhe urdhri mbeti i paregjistruar. Më 29 dhjetor 1890, Masakra në Wounded Knee ndodhi në rezervatin Indian të Pine Ridge. I përmendur zakonisht si konflikti i fundit i madh i armatosur midis Shteteve të Bashkuara dhe kombit Lakota Sioux, masakra rezultoi në vdekjen e të paktën 146 Sioux, shumë prej tyre gra dhe fëmijë.[35] 31 ushtarë amerikanë u vranë gjithashtu në konflikt.[35] Gjatë viteve 1930, disa kushte ekonomike dhe klimatike u kombinuan me rezultate katastrofike për Dakotën e Jugut. Mungesa e reshjeve, temperaturat jashtëzakonisht të larta dhe teknikat e papërshtatshme të kultivimit krijuan atë që njihej si Dust Bowl në Dakotën e Jugut dhe në disa shtete të tjera fushore. Dheu pjellor u hodh në erë nga stuhitë masive të pluhurit dhe disa korrje u shkatërruan plotësisht.[36] Përvojat e Dust Bowl, së bashku me mbylljet e bankave lokale dhe efektet e përgjithshme ekonomike të Depresionit të Madh, rezultuan në largimin e shtetit nga shumë Dakotanë të Jugut. Popullsia e Dakotës së Jugut ra me më shumë se 7% midis 1930 dhe 1940.[37] Stabiliteti ekonomik u kthye me hyrjen e SHBA në Luftën e Dytë Botërore më 1941, kur kërkesa për produktet bujqësore dhe industriale të shtetit u rrit ndërsa kombi u mobilizua për luftë.[38] Në vitin 1944, Plani Pick–Sloan u miratua si pjesë e Aktit të Kontrollit të Përmbytjeve të vitit 1944 nga Kongresi i SHBA-së, duke rezultuar në ndërtimin e gjashtë digave të mëdha në lumin Missouri, katër prej të cilave janë të paktën pjesërisht në Dakotën e Jugut.[39] Kontrolli i përmbytjeve, hidroelektriciteti dhe mundësitë rekreative si lundrimi me varkë dhe peshkimi ofrohen nga digat dhe rezervuarët e tyre.[39] Në dekadat e fundit, Dakota e Jugut është transformuar nga një shtet i dominuar nga bujqësia në një shtet me një ekonomi më të larmishme. Industria e turizmit është rritur ndjeshëm që nga mesi i shekullit të njëzetë, me kodrat e zeza duke u bërë më të rëndësishme si destinacion. Industria e shërbimeve financiare filloi të rritet edhe në shtet, me Citibank duke lëvizur operacionet e saj me karta krediti nga Nju Jorku në Sioux Falls më 1981, një lëvizje që është ndjekur nga disa kompani të tjera financiare. Dakota e Jugut ishte shteti i parë që eliminoi kufijtë e normave të interesit.[40] Pavarësisht rritjes së popullsisë së shtetit dhe zhvillimit ekonomik të kohëve të fundit, shumë zona rurale kanë qenë duke luftuar gjatë 50 viteve të fundit me popullsi në rënie në nivel lokal dhe emigrimin e të rinjve të arsimuar në qytete më të mëdha të Dakotës së Jugut, si Rapid City ose Sioux Falls, ose në shtete të tjera.[41] Mekanizimi dhe konsolidimi i bujqësisë ka kontribuar shumë në rënien e numrit të fermave më të vogla familjare dhe në sfidat ekonomike dhe demografike që rezultojnë me të cilat përballen qytetet rurale.[42] Megjithatë, shteti shpesh renditet lart për mënyrën e tij të jetesës dhe indeksi i mirëqenies së Gallup në 2018 e quajti Dakotën e Jugut shtetin më të lumtur dhe më të shëndetshëm në Shtetet e Bashkuara.[43] Gjeografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Black Elk Peak, i quajtur më parë Harney Peak, me një lartësi prej 7,242 ft (2,207 m), është pika më e lartë e shtetit, ndërsa vija bregdetare e Big Stone Lake është më e ulta, me një lartësi prej 966 ft (294 m).[2] Dakota e Jugut kufizohet në veri me Dakotën e Veriut; në jug nga Nebraska; në lindje nga Iowa dhe Minesota; dhe në perëndim nga Wyoming dhe Montana. Qendra gjeografike e SHBA-së është 17 milje (27 km) në perëndim të Castle Rock në Butte County.[2] Poli kontinental i Amerikës së Veriut i paarritshmërisë është midis Allen dhe Kyle, 1,024 mi (1,648 km) nga vija bregdetare më e afërt.[46] Lumi Missouri është lumi më i madh dhe më i gjatë në shtet. Lumenjtë e tjerë të mëdhenj të Dakotës së Jugut përfshijnë lumenjtë Cheyenne, James, Big Sioux, dhe White. Dakota e Jugut Lindor ka shumë liqene natyrore, kryesisht të krijuara nga periudhat e akullnajave. Për më tepër, digat në lumin Missouri krijojnë katër rezervuarë të mëdhenj: Liqeni Oahe, Liqeni Sharpe, Liqeni Francis Case, dhe Liqeni Lewis dhe Clark. Referime[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
Bibliografia[Redakto | Redakto nëpërmjet kodit]
| ||||||
