Stevan Jakovljević
Stevan Jakovljević (Knjaževac, 7. decembar 1890. – Beograd, 2. novembar 1962) je bio profesor Univerziteta u Beogradu i rektor od 1945. do 1950, biolog, književnik i redovni član Srpske akademije nauka i umetnosti.
Završio je studije biologije na Filozofskom fakultetu u Beogradu, gde je i doktorirao. Bio je profesor Farmaceutskog fakulteta.
Kao oficir srpske vojske borio se u Prvom svetskom ratu, a u Drugom svetskom ratu je bio u italijanskim i nemačkim zarobljeničkim logorima. Književno ime i popularnost stekao je trilogijom romana pod nazivom „Srpska trilogija“ (1937), koju čine „Devetstočetrnaesta“ (1935), „Pod Krstom“ (1936) i „Kapija slobode“ (1937). Na osnovu "Srpske trilogije", urađena je drama "Na leđima ježa" 1938[1]. Ostala dela obuhvataju: romani „Smena generacija“ (1939) o društvenom životu Beograda između dva svetska rata, „Velika zabuna“ (1952) ratna hronika Drugog svetskog rata i „Likovi u senci“ (1956) opis zarobljeničkog života u Italiji i Nemačkoj i dela iz botanike „Studije o biljnom svetu Prespanskog jezera“, „Makrofitska vegetacija Ohridskog jezera“ i „Sistematika lekovitog bilja“.
Njegova sestra bila je književnica Milica Jakovljević Mirjam.
- Stevan Jakovljević: „Srpska trilogija – knjiga prva“, „Srpska trilogija – knjiga druga“, „Srpska trilogija – knjiga treća“ na Antologiji srpske književnosti (.docx format)
- Biografija na sajtu SANU
- Stradanja pisca Srpske trilogije - Večernje novosti
| Prethodnik: Nikola Popović |
rektor Univerziteta u Beogradu 1945. – 1950. |
Nasljednik: Ilija Đuričić |
