Prijeđi na sadržaj

Radoš Bajić

Izvor: Wikipedija
Radoš Bajić
glumac, scenarist, režiser, novinski kolumnist
Biografske informacije
Rođenje24. 9. 1953. (1953-09-24) (dob: 71)
Medveđa, Trstenik, NR Srbija, FNRJ
Profesionalne informacije
Zanimanjeglumac, scenarist, režiser, novinski kolumnist
Opus
Djelatni period1975 -
Znamenite uloge

Radoš Bajić (Medveđa, 24. septembar 1953) je srpski glumac, scenarista i reditelj.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Radoš Bajić je rođen 24.septembra 1953. godine u selu Medveđa kod Trstenika. Osnovnu školu je završio u svom rodnom selu, a srednju muzičku školu u Nišu. Diplomirao je Fakultet dramskih umetnosti 1976. godine u klasi profesorke Ognjenke Milićević.

Svoju profesionalnu karijeru je započeo još kao student ulogom Nedeljka Čabrinovića u režiji Veljka Bulajića 1975. godine. Kao izrazito talentovan mladi glumac odmah po završetku školovanja biva pozvan u angažman gotovo svih beogradskih pozorišta, - u Jugoslovenskom dramskom pozorištu na poziv profesora Miroslava Belovića sa velikim uspehom igra Lauru u predstavi Dundo Maroje, u Narodnom pozorištu Zrikavicu u Crvenom šalu Antonija Isakovića, u Ateljeu 212 ulogu Nenada u drami Duel, čiji je i autor, sa velikim Jovanom Milićevićem.

Na samom početku karijere piše svoje prvo autorsko delo – monodramu Led, koju igra preko 1000 puta po selima i gradovima Srbije i Jugoslavije i sa kojom postiže ogroman uspeh. Međutim, nakon odličnih kritika koje je dobio za svoje prve uloge na filmu, a posebno nakon izvanrednih reakcija publike – opredeljuje se da svoju karijeru primarno nastavi na filmu i televiziji. Od početka svoje bogate karijere filmsko-televizijskog glumca ostvario preko 100 uloga na filmu i na televiziji. Sarađivao je sa najznačajnim filmskim i televizijskim rediteljima kao što: Bulajić, Živojin Pavlović, Živko Nikolić, Hajrudin Krvavac, Aleksandar Đordjević, Šotra, Lazić, Ravasi, i drugi . Ostvario je izvanredne uloge u filmovima, tv dramama i serijama.

Na početku karijere Bajiću su veliku popularnost donele uloge Nedeljka Čabrinovića u "Atentatu u Sarajevu", Anđelka u filmu "Beštije" i uloga Dalibora u filmu i TV seriji "Partizanska Eskadrila", a proslavilla ga je uloga seoskog kovača Sekule kojeg je glumio u komedijama Dragoslava Lazića „Sekula i njegove žene“ (1986) „Sekula se opet ženi“ (1991) i „Treća sreća“ (1995).

Poseban pečat u glumačkoj karijeri Radoša Bajića dao je čuveni srpski reditelj i scenarista Živojin Žika Pavlović koji je Bajiću poverio dve glavne uloge u svojim kultnim filmovima "Na putu za Katangu" i "Dezerter".

Od 2006. godine pa sve do 2016.te, punih deset godina je na lokacijama u svom rodnom mestu u slivu Zapadne Morave i celoj Šumadiji snimao kultnu TV seriju koja je imala 101 epizodu „Selo gori, a baba se češlja“ koja je postigla ogromnu popularnost i ostvarila najveću gledanost u istoriji srpske telelvizije sa rejtingom od 39.5 i sherom od 72,6.

Nakon ogromnog uspeha sa TV serijom "Selo gori" Radoš Bajić postaje jedan od vodećih autora, scenrista i reditelja u srpskoj filmskoj i tv produciji i lider u kreiranju televizijskih serija na Javnom servisu RTS, gde realizuje tv serije "Ravna Gora", tv seriju "Psi laju vetar nosi", dokumentarno igranu seriju "Mitrski junaci srpske prošlosti". Takođe, 2017.godine započinje uspešnu saradnju sa najznčajnijom komercijalnom televizijom "PINK" na kojoj realizuje 70 epizoda tv serije "ŠIFRA DESPOT" koja je postigla veliku gledanost.

Kolumnista je dnevnih novina Politika i Blic gde uglavnom piše o društvenim temama[1].

Oženjen je suprugom Milenom. Ima dvoje dece, ćerku Jelenu i sina Nedeljka, dve unuke, Sofiju i Lenku i dva unuka Aleksandra i Filipa. Bajić živi u Beogradu i rodnom selu Medveđi kod Trstenika.

Priznanja

[uredi | uredi kod]
  1. Zlatna pilotska značka RVO Vojske Jugoslavije za ulogu Dalibora u filmu Partizanska eskadrila – 1979 godina
  2. Zlatna značka Kultruno-Prosvetne zajednice Srbije – 1981 godine
  3. Velika Povelja za mušku ulogu u filmu Dezerter, na Festivalu glumačkih ostvarnja u Nišu - 1992 godine
  4. Nagradu za glumački par godine ON i ONA (Lj. Stjepanović i R. Bajić) na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu-avgusta 2008.godine.
  5. Nagradu Privredne Komore Srbije – Menadžer godine za filmsku i televizijsku produkciju (autoru R. Bajiću), Beograd-januar 2009. godine.
  6. Nagradu Kompanije NOVOSTI Za Najbolju TV Seriju u 2008. godini, Beograd, februar 2009. godine.
  7. Nagradu ZLATNI ĆURAN – Festival komedije u Jagodini, za vrhunske rezultate u stvaralaštvu na TV mediju (autoru R.Bajiću) mart 2009. godine.
  8. Nagradu OSKAR POPULARNOSTI za najgledaniju TV seriju „Selo gori a baba se češlja“ u 2008.godini, Beograd, mart 2009.godine.
  9. Nagradu ZA ŽIVOTNO DELO (autoru R.Bajiću) – Festival satire i karikature Kruševac - april 2009. godine.
  10. Nagradu za najbolje i vrhunske rezultate iz oblasti KULTURE I STVARALAŠTVA – TV MEDIJI, - KARIĆ FONDACIJE - maj 2009.godine.
  11. Nagradu TV NOVOSTI za najgledaniju seriju „Selo gori a baba se češlja“ u 2009.godini
  12. VUKOVU NAGRADU- Radošu Bajiću, za značajan doprinos u kulturi i umetnosti – 2009 godina.
  13. DRUŠTVO SRPSKIH DOMAĆINA dodelilo je Radošu Bajiću povelju za značajan doprinos u kulturi srpskog naroda - 2010. Godini
  14. Nagradu OSKAR POPULARNOSTI za najgledaniju TV seriju „Selo gori a baba se češlja“ u 2010.godini, Beograd, mart 2009.godine.
  15. Nagrada za glumački par godine ON i ONA (Lj.Stepanović i R.Bajić) na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu – avgust 2011. godine.
  16. ORDEN SVETOG VLADIKE NIKOLAJA – mart 2012.godine.
  17. VELIKA GRAMATA SRPSKE PRAVOSVALNE CRKVE, Jun 2012.godine – Eparhije Kruševačka.
  18. Nagrada za NAJBOLjU TV SERIJU SVIH VREMENA / Festival TV serija – oktobar 2012.godine.
  19. LIČNOST GODINE 2012 – novembar 2012. Fond Princeze Katarine i časopis HELOU
  20. Orden Svetog vladike Nikolaja srpskog za veliku ljubav pokazanu prema svojoj crkvi i doprinos u očuvanju moralnih vrijednosti i hrišćanske tradicije srpskog naroda, kroz TV seriju i knjigu o srpskom selu.[2] Odlikovao ga je episkop šabački Lavrentije Trifunović 29. marta 2012. u Šapcu.[3]
  21. Orden Svetog Save drugog stepena - odlikovala ga je Srpska pravoslavan crkva februara 2013. godine.[4]
  22. Specijalnu Povelju Udruzenja dramskih pisaca Srbije za slobodu stvaralastva, 30.decembar 2013.godine.
  23. Orden JUGOSLOVENSKE KRUNE kojim ga je 2015. godine odlikovao Njegovo kraljevsko visočanstvo prestolonalslednik Aleksandar.
  24. Nagrada "VOLJA ČINI ČUDA" BRANKA RADENKOVIĆA - maj 2016. Vršac
  25. Nagrada za najbolju mušku ulogu na Festivalu u Sopotu 2016.godine za ulogu Radašina u filmu "Braća po babine linije"
  26. Nagrada ZLATNI ZLATNIK "Diokelcinajov prsten" za doprinos srpskoj kinematografiji - Festival Filmskog scenarija Vrnjačka Banja 2016.godine
  27. Nagrada "ZORAN RADMILOVIĆ" za ukupan glumački opus, Zaječar 2018.godine
  28. Nagrada za životno delo "PAVLE VUISIĆ" na Festivalu glumčkih ostvarenja Niš 2018. godine
  29. Priznanje za vrhunski doprinos u kulturi Srbije (Nacionalna penzija) - februar 2023. godine
  30. Nagrada "Belovodska rozeta" za vrhunske rezultate u kulturi - Bela Voda kod Kruševca, jul 2023. godine

Uloge

[uredi | uredi kod]
Filmografija glumca Radoš Bajić
God. Naziv Uloga
1970.-te
1975. Đavolje merdevine
1975. Sarajevski atentat Nedeljko Čabrinović
1976. Deca rastu noću
1976. Vrhovi Zelengore Nenad
1977. Beštije Anđelko
1978. Stići pre svitanja Miloš Jovanović
1979. Partizanska eskadrila Dalibor
1979. Radio Vihor zove Anđeliju
1979. Osvajanje slobode Žuti
1980.-te
1980. Dragi moj Milovane Danojliću
1981. Žeđ
1982. Nastojanje
1982. Krojači džinsa
1982. Led
1982. Sabinjanke
1983. Mahovina na asfaltu
1983. Banović Strahinja Boško Jugović
1984. Sedefna ruža
1984. Otkos Dobrivoje Krkić
1985. Dvostruki udar Stale
1985. Crvena baraka
1986. Sekula i njegove žene Sekula
1987. Lutalica Dule
1987. Uvek spremne žene Brašarac
1987. Na putu za Katangu Jova
1988. Suncokreti
1988. Vanbračna putovanja
1987-1988. Vuk Karadžić Sima Milutinović Sarajlija
1988. Ortaci Spasoje Kiković „Kiki“
1989. Pet hiljada metara sa preponama
1990.-te
1990. Pokojnik Policijski agent
1990. Sveto mesto Spira
1991. Sekula se opet ženi Sekula
1991. Smrt gospođe Ministarke pukovnik
1992. Prvi put s ocem na jutrenje kum Ilija
1992. Dezerter Aleksa
1993. Napadač Urednik na televiziji
1995. Treća sreća Sekula/Dragoljub
1999. Belo odelo vlasnik striptiz-bara
2000.-te
2002. Država mrtvih Policijski komandir
2009. Selo gori... i tako Radašin
2010.-te
2007-2011. Selo gori, a baba se češlja (TV serija) Radašin
2011. Nova godina u Petlovcu Radašin
2012. Led Stari Milivoje
2016. Braća po babine linije Radašin
2017. Psi laju vetar nosi Gladiola
2017. Zaspanka za vojnike Otac
2018. Ubice mog oca Deda

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Bajić, Radoš (11. 5. 2011.). „Pogledi sa strane – Veliki doktor u malom gradu”. Politika. Pristupljeno 25. 5. 2011. 
  2. „Orden za Radoša Bajića” (sr). Radio-televizija Republike Srpske. 29. 3. 2012.. Pristupljeno 30. 3. 2012. 
  3. „Orden Svetog vladike Nikolaja za Radoša Bajića” (sr). Glas Srpske. 29. 3. 2012.. Arhivirano iz originala na datum 2013-10-23. Pristupljeno 30. 3. 2012. 
  4. Orden Svetog Save velika čast i privilegija („Politika“, 19. februar 2013), Pristupljeno 24. 4. 2013.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]