Prijeđi na sadržaj

Rade Marković

Izvor: Wikipedija
Ukoliko ste tražili neku drugu osobu, vidite članak Rade Marković (razvrstavanje).
Rade Marković
glumac
Rade Marković, srpski glumac, fotografija iz 2009. godine
Biografske informacije
Rođenje14. oktobar 1921.
Beograd, Kraljevina SHS (danas Srbija)
Smrt10. septembar 2010.
Zabok, Hrvatska
Profesionalne informacije
Zanimanjeglumac

Radomir Rade Marković (Beograd, 14. oktobar 1921Zabok, 10. septembar 2010) bio je jugoslovenski i srpski pozorišni i filmski glumac.

Biografija

[uredi | uredi kod]

Rade Marković najpre je studirao Tehnički, a zatim prešao na Filozofski fakultet u Beogradu, da bi se potom posvetio glumi, na početku samo amaterski, sa grupom mladih beogradskih entuzijasta prve posleratne generacije, koji probaju u prostorijama Kolarčevog univerziteta. U toj grupi je bila i Olivera Đorđević (kasnije poznata srpska glumica Olivera Marković) sa kojom se venčao 1945. godine, i sa kojom je godinu dana kasnije dobio sina Gorana, poznatog srpskog reditelja.

Bio je istaknuti član Beogradskog dramskog pozorišta 1950 - 1952. i 1954 - 1966. godine, ali je igrao i na svim drugim beogradskim scenama, na kojima je ostvario preko 200 uloga. Naročito je bio sugestivan u karakternim ulogama najšireg raspona.

Pozorištu je ostao veran i nakon odlaska u penziju, pa sve do svoje smrti.

6. oktobra 2010. godine trebalo je da igra na premijeri predstave Zlatno tele u Narodnom pozorištu u Beogradu, u režiji njegovog sina Gorana Markovića.

Bio je spiker u prvim filmskim novostima po oslobođenju Beograda, kao i u mnogim kratkometražnim filmovima.

Bio je na odmoru u Klanjcu, u kući svoje druge supruge, kada mu je pozlilo. Umro je 10. septembra na kardiološkom odeljenju bolnice u Zaboku, u Hrvatskoj. Sahranjen je 15. septembra u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu .

Filmska karijera

[uredi | uredi kod]

Kao filmski glumac debitovao je 1948. godine ulogama skojevca-ilegalca Miše u filmu Besmrtna mladost Vojislava Nanovića i nedozrelog muža Tonce u filmu Sofka Radoša Novakovića. Stalno je prisutan i tražen glumac. Do 1987. godine je nastupio u oko 60 filmova reditelja svih generacija. Osobito je zapažen u ulogama, glavnim i većim sporednim, autoritativnih ličnosti.

S mnogim autorima snimio je po nekoliko filmova: Čudotvorni mač (1950) i Šolaja (1955., za koju je dobio Zlatnu arenu za sporednu ulogu na festivalu u Puli 1956.) Vojislava Nanovića; Daleko je sunce (1953), Pesma (1961), Operacija Ticijan (1963) i Bekstva (1968) Radoša Novakovića; Sumnjivo lice (1954) i Put oko sveta (1964) Soje Jovanović; Zenica (1957) i Kako su se voleli Romeo i Julija (1966) Jovana Živanovića; Prvi građanin male varoši (1961), Leto je krivo za sve (1961) i Devojka (1965) Puriše Đorđevića; Roj (1966., za koju je dobio prvu nagradu /ex aequo/ za mušku ulogu na festivalu glumačkog ostvarenja u Nišu), Hasanaginica (1967), Delije (1968) i Burduš (1970) Miodraga Popovića; Diverzanti (1967) i Valter brani Sarajevo (1972) Hajrudina Krvavca; Klopka za generala (1971) i SB zatvara krug (1974) Mikija Stamenkovića; Otpisani (1974) i Kraljevski voz (1982) Aleksandra Đorđevića; Nacionalna klasa (1979), Majstori, majstori (1980) i Variola vera (1982) Gorana Markovića.

Od ostalih uloga posebno se ističu one u Tuđoj zemlji (1957) Joze Galea, za koju je nagrađen drugom nagradom u Puli, i Radopolju (1963) Stoleta Jankovića, za koju je osvojio pulsku Srebrnu arenu. Nastupao je i u inostranstvu (na primer Kradljivac bresaka (1964), Vula Radeva u Bugarskoj; Voda nešto nosi (1969), J. Kadara i E. Klosa u bivšoj SSSR; Zlatne naočare (1986), Đulijana Montalde u Italiji, kao i u mnogobrojnim televizijiskim dramama i serijama.

Režirao je i dva dokumentarna filma:

Bio je profesor glume na Akademiji pozorišne umetnosti u Novom Sadu.

Nagrade

[uredi | uredi kod]

Sumirano, Rade Marković je jedan od najvećih i najpostojanijih imena srpskom glumišta u periodu od Drugog svetskog rata pa do novog milenijuma. Na filmu je odigrao 81 ulogu; u televizijskim dramama, serijama i drugim emisijama 62 uloge, učestvovao je u 186 radio drame, a na pozorišnim scenama ostvario je ukupno 96 uloga.

Kao profesor Akademije umetnosti u Novom Sadu izveo je četiri klase, sa ukupno 39 studenata (Dušan Jakišić, Dragan Vujić Vujke, Radmila Tomović, Milan Čučilović, Srđan Timarov, Milica Zarić i drugi).

Tokom pet decenija glumačkog prisustva, pre svega na pozorišnoj sceni, Marković je stekao nepodeljena priznanja kritike, publike i kolega zbog najmanje dva razloga: duboke odanosti, može se reći pune posvećenosti pozivu, što je najčešće donosilo vrhunska ostvarenja, kao i neposustalog traganja za novim, savremenim i modernim glumačkim izazovom, kojim je nastojao da pomeri standarde u glumi u čemu je bio jedan od tvoraca avangardnih pozorišnih puteva u našoj sredini.

Nagrađen je svim najznačajnijim stručnim i društvenim nagradama i priznanjima:

Kao dobitniku nagrade ,, Dobričin prsten”, Savez dramskih umetnika Srbije izdao je monografiju ili zbornik radova posvećen njegovom ukupnom stvaralaštvu. Priređivač zbornika je teatrolog Zoran T. Jovanović.

Filmografija

[uredi | uredi kod]
Filmografija glumca Rade Marković (glumac)
God. Naziv Uloga
1948. Besmrtna mladost Miša
1948. Sofka Tomča
1950. Čudotvorni mač Nebojša
1953. Daleko je sunce Uča
1954. Sumnjivo lice Žika
1955. Lažni car Šćepan Mali
1955. Šolaja Drenko, kapetan Kraljevske vojske
1957. Mali čovek
1957. Tuđa zemlja
1957. Atomska bajka
1957. Zenica Bora
1957. Ne čakaj na maj
1958. Nikoletina Bursać (TV) Nikoletina Bursać
1958. Te noći Pavle
1958. Tri želje Petr
1961. Leto je krivo za sve Major
1961. Pesma
1961. Prvi građanin male varoši Miško Radić
1962. Saša Španac
1962. Kozara Vuksa
1963. Operacija Ticijan Miha - inspektor policije
1963. Radopolje Ilija
1964. Put oko sveta Čovek s nogom
1964. Na slovo, na slovo (serija) Rade
1964. Kradljivac bresaka Ivo Obrenović
1965. Devojka
1965. Druga strana medalje Ognjen Ružić
1966. Most
1966. Vojnik Andrej
1966. Roj
1966. Štićenik
1966. Kako su se voleli Romeo i Julija? Relja Dimitrijević
1967. Hasanaginica
1967. Nož Kosta Petrov
1967. Diverzanti Doktor
1967. Bomba u 10 i 10 Marko
1968. Delije
1968. Stubovi društva
1968. Trojica protiv svih... a žena četvrta
1968. Bekstva
1968. Trojica protiv svih
1968. Ganngsterski vođa
1968. Goli čovjek Ilija
1969. Neka daleka svjetlost
1969. Touha zvaná Anada
1970. Slučaj Openhajmer (TV) Isak Rabi
1970. Bablje ljeto
1970. Biciklisti
1970. Burduš
1970. Selo bez seljaka (serija)
1971. Dom i lepota
1971. Klopka za generala General Draža Mihajlović
1971. Balada o svirepom... Savo
1971. Operacija 30 slova (serija)
1971. Uloga moje porodice u svjetskoj revoluciji Strogi
1971. Direktor
1972. Ratnički talenat
1972. Čovek koji je bacio atomsku bombu na Hirošimu (TV) Branilac
1972. Zasluge
1972. Izdanci iz opaljenog grma (serija) Vujović
1972. Valter brani Sarajevo Sead Kapetanović
1973. Oni lepi rođendani
1973. Brauningova verzija
1973. Piknik na frontu (TV) Gospodin Tepan
1973. Sutjeska
1974. Valter brani Sarajevo (serija) Sead
1974. Obešenjak
1974. SB zatvara krug Marko Janković
1974. Obraz uz obraz (serija) Rade
1974. Otpisani Milan
1974. Dimitrije Tucović (serija) Jaša Prodanović
1975. Prokletinja
1975. Pavle Pavlović
1974-1975. Otpisani (serija) Milan
1975. Kuća Saša
1975. Život je lep (serija) Profesor Strahinja Hadžić
1976. Proces Đordanu Brunu
1976. Povratak otpisanih Milan
1976. Ozračeni
1976. Morava 76 (serija)
1976. Metak u leđa
1976. Grlom u jagode (serija) Tata Bogdan
1977. 67. sastanak Skupštine Kneževine Srbije (TV) Dimitrije Jovanović (predsednik skupštine)
1977. Specijalno vaspitanje Sudija
1978. Okupacija u 26 slika Jakov, Mihov otac
1978. Čardak ni na nebu ni na zemlji (serija) Stanislav
1978. Povratak otpisanih (serija) Major Milan
1978. Lasno je naučiti, nego je muka odučiti (serija)
1979. Prva Srpska železnica (TV)
1979. Joakim
1979. Slom (serija) Načelnik generalštaba
1979. Nacionalna klasa Moma
1979. Trofej Direktor
1979. Bife Titanik (TV) Narator
1980. Majstori, majstori! Miloje
1980. Petrijin venac Doktor Nikolić
1980. Snovi, život, smrt Filipa Filipovića
1981. Kraljevski voz Kurir
1981. Dečko koji obećava Slobodanov otac
1981. Svetozar Marković (serija) Dimitrije Matić
1981. Šesta brzina Drug Filipović
1982. Kiklop
1982. Divlje meso
1982. Mikelanđelo (TV) Profesor
1982. Priče iz radionice (serija) Drug Filipović
1982. Variola vera Upravnik Cole
1983. Nabujala reka
1983. Kako sam sistematski uništen od idiota Siniša
1984. Tajni dnevnik Sigmunda Frojda
1985. Sudbina umetnika-Đura Jakšić (TV) Stevan Todorović
1986. Bal na vodi Dr Svetislav Popović
1986. Lijepe žene prolaze kroz grad
1987. Pod rusevinama
1987. Gli occhiali d'oro
1989. Sabirni centar Profesor Miša
1989. Seobe
1990. Jastuk groba mog (serija) Dositej Obradović
1990. Belle epoque
1991. Apis
1992. Der zweite Tod des Gregor Z.
1992. Tito i ja Deda
1993. Pun mesec nad Beogradom Vampir Alimpije
1993. Teatar u Srba (serija) Kir Janja
1995. Simpatija i antipatija (TV) Joakim Vujić
1995. Ubistvo s predumisljajem Dr. Branko Kojović
1998. Knez Mihailo
2000. Zemlja istine, ljubavi i slobode Nebojša / Drug Marković
2001. Metla bez drške 5 (serija) Gospodin Milidragović
2003. Mali svet Stari doktor
2005. Mi nismo anđeli 2 Profesor

Spoljašne veze

[uredi | uredi kod]