Izbor za papu 1130.
| Konklava iz 1130 | |
|---|---|
 | |
| Grad | Rim |
Izbor za papu 1130 održan je od 13. do 14. februara 1130. u Lateranskoj bazilici, nakon smrti pape Honorija II.[1]
Dio kardinala koje je predvodio šef Apostolske kancelarije kardinal Aymeric de la Chatre, izabrao je Gregoria Papareschia kao papu Inocenta II, ali su ostali odbili priznati rezultate glasanja i izabrali svog favorita - kardinala Pietra Pierleonija, koji je uzeo ime - Anaklet II.[1] Pretpostavlja se da je na konklavi sudjelovalo 41 (ili 42) kardinala, od tog broja je 24 glasalo za Anakleta, a samo 17 za Inocenta.[1]
Iako je Anaklet II dobio glasove većine kardinala, katolička crkva smatrala je da je Inocent II legitimni papa, a Anaklet II - ilegalni antipapa.[1]
Dvostruki izbori bili su rezultat sve većih napetosti unutar Kolegija kardinala u vezi sa politikom savezništva Svete stolice i Svetog Rimskog Carstva, koje je zaživilo nakon sklapanja Wormskog konkordata 1122., time su ujedno završile i borbe za Investituru. Ipak je za jednu grupu pretežno starijih kardinala - kompromis sklopljen u Wormsu, bio odstupanje od principa Gregorijanske reforme pa su na njega gledali kao na neki prolazni taktički manevar. Oni su kao ljudi starog kova više bili za tradicionalni savez papa sa Normanima iz Sicilije i Južne Italije. Neki od njih su bili povezani sa starim opatijskim centrima po Južnoj Italiji kao što je Monte Cassino. Jedan od njihovih lidera bio je kardinal Pierleoni, predstavnik jedne od najmoćnijih rimskih familija.
Opozicijsku frakciju vodio je Aymeric de la Chatre, koji je ubrzo nakon potpisivanja Wormskog konkordata dobio položaj kardinala i šefa Apostolske kancelarije Svete stolice, i postao jedan od glavnih arhitekata nove politike. On i njegove pristalice gledali su na kompromis kao dobro rješenje, kako za crkvu tako i za cara i nisu imali povjerenja u normanske vazale Svete stolice, koji su pokazivali neke ekspanzionističke tendencije. Izgleda da su barem neki od lidera ove frakcije imali snažne veze sa "novim religijskim pokretima" i redovima nalik premonstratence, pored toga, bili su povezani sa rimskom familijom Frangipani, tradicionalnim protivnicima familije Pierleoni.
Po jednoj od verzija događaja, kad je papa Honorije uvidio da mu nema spasa, zatražio je da ga iz prebace iz Lateranske bazilike u samostan San Gregorio Magno al Celio, da tamo umre. Kardinali koji su se bojali nove moguće šizme, dogovorili da novog papu izabere komisija od osam članova, u koju ulaze; dva kardinala biskupa, tri kardinala svećenika i tri kardinala đakona.[1]
- Sede Vacante 1130 (en)