Dikalcijum fosfat
Dikalcijum fosfat | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Kalcijum monohidrogen fosfat Fosforna kiselina, kalcijumova so (1:1) | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 7757-93-9 , 7789-77-7 (dihidrat) | ||
PubChem[1][2] | 104805 | ||
ChemSpider[3] | 10605753 | ||
UNII | L11K75P92J | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | CaHPO4 | ||
Molarna masa | 136.06 g/mol | ||
Agregatno stanje | beo prah | ||
Gustina | 2.929 g/cm3 | ||
Rastvorljivost u vodi | 0.02 g/100 mL | ||
Opasnost | |||
EU-indeks | Nije na list | ||
NFPA 704 | |||
Tačka paljenja | Nije zapaljiv | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje (25 °C, 100 kPa) materijala | |||
Infobox references |
Dikalcijum fosfat (kalcijum monohidrogen fosfat) je dibazični kalcijum fosfat.[4][5] On se obično nalazi kao dihidrat, sa hemijskom formulom CaHPO4 • 2H2O, ali se može termički konvertovati u anhidratnu formu. On je praktično nerastvoran u vodi, i.e. 0.02 g / 100 mL na 25 °C. On sadrži oko 29.5 procenata kalcijuma u anhidratnoj formi.
Dikalcijum fosfat se može formirati reakcijom stehiometrijskih količina kalcijum oksida i fosforne kiselina:
- CaCO3 + H3PO4 → CaHPO4 + H2O + CO2
Dikalcijum fosfat se uglavnom koristi kao prehrambeni suplement u pripremi cerealija, hrane za pse, obogaćenog brašna, i testenina. On se takođe koristi u pripremi tableta, kao i nekih proizvoda za eliminisanja telesnog zadaha. On se koristi u hrani za živinu. On se isto tako koristi u nekim pastama za zube kao sredstvo za sprečavanje kamenca.
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ↑ Holleman A. F., Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st edition izd.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.