Beach party film

Frankie Avalon (lijevo) i Annette Funicello (desno), glumački par koji je postao svojevrsna ikona žanra.

Beach party filmovi (engl. Beach party films) ili, u prijevodu, filmovi zabave na plaži, je izraz koji se koristi za filmski žanr specifičan za američku kinematografiju 1960-ih. Po svom širem žanrovskom određenju su predstavljali kombinaciju komedije i mjuzikla i, rjeđe, ljubavnog filma, a radnja im je u pravilu u potpunosti ili najvećim dijelom bila smještena na plaže, dok su protagonisti bili adolescenti ili mladi ljudi, a kao muzička podloga se koristio pop ili rock'n'roll, obično izvođen od strane tada najpopularnijih muzičkih zvijezda.

Beach party filmovi su ime dobili po filmu Beach Party iz 1963. godine, koji je prvi koristio većinu tih elemenata, te potakao snimanje niza sličnih ostvarenja tokom sljedećih godina. Film je nastao u produkciji studija American International Pictures specijaliziranog za B i eksploatacijske filmove, a zbog čega se beach party kao žanr također često navodi kao eksploatacijski. Beach party filmovi su prije svega bili namijenjeni mlađoj publici, koja je u to vrijeme postajala sve važnija za hollywoodske i druge studije; zbog toga je njihova formula naglašavala ne samo popularnu muziku, nego i atraktivne likove oskudno odjevene u kupaće kostime, kao i zaplete u kojima se odrasli i njihovi problemi gotovo uopće nisu pojavljivali, odnosno u kome se implicitno ili eksplicitno promovirao hedonizam. Beach party filmovi su zbog svog eskapizma bili omraženi od kritike, a krajem decenije su izgubili popularnost zbog drugih eksploatacijskih žanrova sa nešto "sirovijim" sadržajem. Od 1980-ih su postali predmetom nostalgije, odnosno često se danas navode kao svojevrsni odraz 1960-ih kao svojevrsnog zlatnog ili "nevinijeg" doba.