Prijeđi na sadržaj

Ultrazvučni senzor

Izvor: Wikipedija
Ultrazvučni senzor kao oči robota

Ultrazvučni senzor generiše ultrazvučne talase koji se odbijaju od svih predmeta u prostoriji. Ako se u njoj ništa ne pomera, ultrazvučni talasi se vraćaju neizmenjeni. Ukoliko se neko ili nešto kreće po prostoriji, ultrazvučni talasi se izobličuju, i to izobličenje pobuđuje alarm.[1]

Ultrazvučni senzori su pogodni za merenje rastojanja od 20mm do oko 10m. Ovi senzori imaju visoku tačnost, ali je potrebno dobro poznavati kojom se brzinom prostire zvuk u datoj sredini.[2]

Princip rada

[uredi | uredi kod]

Ultrazvučni senzori rastojanja emituju periodične kratkotrajne visokofrekventne (učestanost veća od 20kHz) zvučne impulse. Ovi impulsi se prostiru kroz vazduh brzinom zvuka. Ukoliko prilikom propagacije pogode neki predmet, nastaje refleksija i senzor ih detektuje kao eho. Na osnovu vremena kada je senzor emitovao signal, do trenutka prijema reflektovanog signala vrši se izračunavnje rastojnje do objekta.[2]

Primena

[uredi | uredi kod]

Ultrazvučni senzori imaju široku lepezu primene. Ultrazvučni senzori za podvodno lociranje – sonari se koriste za mapiranje dna. Manji senzori se koriste za kontrolu otvaranja automatskih vrata, merenje nivoa tečnosti u rezervoaru itd. Neki senzori protoka se realizuju korišćenjem ultrazvučnih senzora.[2]

Ultrazvučni senzor HC-SR04, koji se često koristi za pravljenje Arduino robota, služi za beskontaktno merenje razdaljine u opsegu od 2cm do 400cm. Taj modul na sebi poseduje dva ultrazvučna senzora (predajnik i prijemnik) i kolo za kontrolu.[2]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. Gordon McComb i Earl Boysen, Elektronika za neupućene (str. 100), Beograd, 2007.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 „Kontrola Ultrazvučnog senzora HC-SR04 pomoću Arduino platforme”. Arhivirano iz originala na datum 2020-09-22. Pristupljeno 2020-09-30.