V. Simerija (Konan) ili Simerija (pjesma) za fiktivni narod iz proze Roberta E. Howarda.

Kimerijci (grčki: Κιμμέριοι [Kimmérioi]) su bili drevni konjanički nomadi koji su, po Herodotu, nastanjivali oblast sjeverno od Kavkaza i Crnog mora - odnosno dijelove današnje Rusije i Ukrajine - u 8. i 7. vijeku pne.

O porijeklu, jeziku i originalnom prebivalištu Kimerijaca se malo zna, a nauka se uglavnom bavi špekulacijama na temelju sekundarnih izvora i imena koje su im nadjenuli drugi narodi. Prvi zapisi o Kimerijcima datiraju iz asirskih izvora s kraja 8. vijeka pne. a početkom 7. vijeka pne. se bilježe njihovi upadi u Malu Aziju, da bi sredinom istog vijeka napali Lidiju, opljačkali Sard i jonske kolonije. Nakon što je Kimerijce porazio lidijski kralj Alijat II, nestali su iz historijskih zapisa.

O narodu zvanom Kimerijci je pisao i Homer u svojoj Odiseji opisavši ih kao narod koji živi s drugu stranu Oceana, na ulazu u Had.

Postoje razne teorije, ali i narodne tradicije koje Kimerijce navode kao daleke pretke raznih keltskih i germanskih plemena, odnosno drevnih Bugara. Ipak, najpopularnija je teorija koja Tračane smatra njihovim zapadnim ogrankom.

Literatura

uredi

Eksterni linkovi

uredi