Papers by Levon Hovsepyan
Small Wars & Insurgencies, 2024
Military cooperation has been one of the milestones in Turkish-Azerbaijani relations since the ea... more Military cooperation has been one of the milestones in Turkish-Azerbaijani relations since the early 1990s. A qualitatively new phase began in 2010 after the signing of the strategic agreement which not only fixed the ʹcasus foederisʹ clause but also significantly increased the scope and volume of cooperation. Military cooperation underwent a qualitative change and Turkeyʹs participation in the modernization of the Azerbaijani army gained key importance. The goal of this article is to identify the qualitative changes and transformations in military cooperation and examine their direct and indirect impact on the process of transformation of the identity of Azerbaijani society.
Politics, Religion & Ideology, 2023
During the AKP rule the military was deprived of its traditional dominant positions and levers in... more During the AKP rule the military was deprived of its traditional dominant positions and levers in the social and political domains. Being deprived of its institutional autonomy, the Turkish Armed Forces (TAF) went through transformations, in which the institutional identity and value system of the military were scrutinized. The article aims to reveal the transformation trends of the TAF’s identity and to represent the narratives and manifestations of ‘creeping Islamization’ in the military, particularly after the failed coup of 2016. The article argues that the process of de-secularization and transformation of the institutional identity of TAF has been intensified because of the deprivation of its autonomy in the political system.
SAGE - China Report, 2023
This article analyses how shifts in the international system and Turkish domestic factors determi... more This article analyses how shifts in the international system and Turkish domestic factors determine the current relations between Turkey and China. They are combined with changes in the international system and Turkish domestic economic, political, and ideological factors. The Uyghur issue, Turkey’s new activism in Central Asia, and the ‘Turkic narrative’ are analysed in the context of bilateral relations. The 2020 Nagorno-Karabakh War brought the ‘Turkic narrative’ to a new level and gave new impetus and confidence to Ankara in forging a new assertive foreign policy in Central Asia, which could be a challenge for Beijing in the future.
Բանբեր Երևանի Համալսարանի․ Միջազգային հարաբերություններ, քաղաքագիտություն, 2022
Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության փոխակերպումներում մի-ջազգային համակարգայինից բացի էական նշա... more Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության փոխակերպումներում մի-ջազգային համակարգայինից բացի էական նշանակություն ունեն նաեւ ներպե-տական մակարդակի փոփոխականներն ու սոցիալ-քաղաքական գործընթաց-ները։ Սույն հոդվածում թուրք-ամերիկյան արդի հարաբերություններում ան-նախադեպ լարվածությունը քննարկվում է թուրքական սոցիալ-քաղաքական գործընթացների համատեքստում։ Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության անվտանգայնացման ընդհա-նուր միտումների շրջանակում հակաամերիկանիզմն ու հակաարեւմտակա-նությունը վերջին տասնամյակում հատկապես էական աճ են գրանցել, ինչը իշխող ԱԶԿ-ի դոմինանտ խոսույթի արդյունքն է։ Մի կողմից հակաամերիկա-նիզմը եւ ԱՄՆ-ի իմիջի դեմոնիզացումը Էրդողանի համար կարեւոր գործիք է երկրում պահպանողական, ազգայնական հանրային մոբիլիզացիա ապահո-վելու գործում։ Մյուս կողմից, նա փորձում է միջազգային համակարգում Թուրքիայի իմիջը կերտել որպես իսլամական աշխարհում Արեւմտյան հեգե-մոնիային ընդդիմացող «վճռական տերություն»։
The rising role of Shanghai cooperation organization in modern international relations: Armenia's... more The rising role of Shanghai cooperation organization in modern international relations: Armenia's opportunity ……………………….. Mushegh Ghahriyan China-GCC relations. Main trends …………………………………… Ararat Kostanyan Armenia-China relations in the context of a changing world order ..
Contemporary Eurasia, 2022
The Syrian conflict became one of the most important directions of Turkey's regional security pol... more The Syrian conflict became one of the most important directions of Turkey's regional security policy, playing a key role in the redefinition of Ankara's security policy and the expansion of Ankara's power projection area and tools. The military operation "Euphrates Shield" in August 2016 thus became the first attempt at the massive use of the military in regional policy after 1974, which justified the vitality of aggressive initiatives among the ambitious Turkish elite and had a unique domino effect. The purpose of the article is to highlight the domestic factors that supported and conditioned Turkish military operations in Syria, as well as the main objectives pursued. The article contains a case study, the focus of which is Turkey's military operations on Syrian territory and the military-political goals pursued by them. Furthermore, the Turkish domestic factors and transformations that enabled and aided in the implementation and expansion of these military operations are revealed.
Հայաստանը և տարածաշրջանը, 2022
Հոդվածում քննվում են թուրքական զինվորականության հավաքական ինքնության կերպափոխման և իսլամականացման... more Հոդվածում քննվում են թուրքական զինվորականության հավաքական ինքնության կերպափոխման և իսլամականացման միտումները, պաշտպանական համակարգի աննախադեպ վերաձևումների ազդեցությունը բանակի ինստիտուցիոնալ ինքնության վրա։ Ռազմական հեղաշրջման ձախողված փորձից հետո Էրդողանը լայն թափով սկսեց անվտանգային ու պաշտպանական ոլորտում էական փոփոխություններ իրականացնել, որոնց հետևանքով այդ ողջ համակարգը դրվեց նախագահի ինստիտուտի վերահսկողության ներքո։ Սրան զուգահեռ՝ Էրդողանը սկսեց բանակում
արժեքային ու գաղափարախոսական վերաձևումների ակտիվ քայլեր ձեռնարկել՝ ձգտելով զինվորականությանը բերելու սեփական գաղափարախոսական ազդեցության ոլորտ։ Այս ամենը ոչ միայն ամբողջովին չեզոքացնում է բանակի՝ նախկինում արժեքային կողմնորոշիչներով իշխանություններին հակակշռելու ավանդական գործառույթը, այլև արտաքին ու անվտանգային քաղաքականության ոլորտում ազատում սեփական ինքնության ու գաղափարախոսական նախապատվություններով տարածաշրջանային ռևիզիոնիզմի ձգտող Էրդողանի ձեռքերը։
Comparative Strategy, 2022
Turkish-US relations in the last decade have been marked by tensions,
crises and mutual distrus... more Turkish-US relations in the last decade have been marked by tensions,
crises and mutual distrust, which is unprecedented in the framework
of bilateral relations. Besides international systemic variables, domestic
ones are also crucial in Turkey’s current foreign policy. Therefore, in
order to fully consider the ongoing transformations in the field of
foreign policy and for a more comprehensive coverage of the existing
tensions in Turkish-American relations, their grounds, it is necessary
to explore domestic variables. In this case, we explore the impact of
Turkish unit-level variables – ideological-identity and military
transformations and their impact on Turkish-US relations.
SCIENTIFIC ARTSAKH/ԳԻՏԱԿԱՆ ԱՐՑԱԽ, 2021
Through a comparative analysis of the first Karabakh war, the article aims at
revealing the influ... more Through a comparative analysis of the first Karabakh war, the article aims at
revealing the influence of the Turkish domestic factors and their transformations on the
immediate and apparent involvement of Turkey in the 44-day Karabakh war. Though
Turkey‟s foreign policy in general and its involvement in the war in question is often
accounted for basically taking into account the international system and geopolitical
processes, the influence and significance of the domestic, unit-level factors is of no less
importance, because the foreign and security policy of a state depends on the unit-level
variables.
Therefore, as a research problem, the domestic catalysts of Turkey‟s apparent
military involvement are viewed in the context of the neutralization of the state
mechanisms of checks and balances, monopolization of decision-making, military might
and experience through a comparative analysis method.
The article argues that the transformation of the stated domestic factors had a vital
importance in Turkey‟s immediate involvement in the last Karabakh war and in adopting a
line of an aggressive foreign and regional security policy in general.
Central Asia and the Caucasus, 2009
he post-Cold War geopolitical transformations forced the Turkish leaders to revise their foreignp... more he post-Cold War geopolitical transformations forced the Turkish leaders to revise their foreignpolicy and national security/defense concepts. The Turkish military-political circles moved awayfrom the narrow ideas of strategy and foreign policy of the former federal security conceptionto a wider approach of alternative foreign policies. Early in the 1990s Turkey perceived the Cauca-sus and Central Asia as an alternative foreign policy sphere. It used its ethnic, linguistic, and cultur-al ties with the Turkic-speaking Central Asian nations to assume a leading role and establish itsinfluence in the region.Turkey’s geopolitical ambitions coincided with the foreign political strategies of the West, theUnited States in particular. This explains why in the early 1990s Ankara created a new Central Asianstrategy: it did not want to miss the chance of becoming a post-Cold War regional power.During the Cold War its NATO membership supplied Turkey with a clearly defined role onthe Alliance’s s...
The end of the Cold War and the subsequent collapse of the Soviet Union prompted seriouschanges i... more The end of the Cold War and the subsequent collapse of the Soviet Union prompted seriouschanges in Turkey’s foreign policy. The Turkish leadership was afraid that the end of the Cold Warwould undermine the country’s position as a NATO member. It began looking for a new foreign pol-icy strategy aimed at intensifying its influence in the Turkic-speaking countries of the post-Sovietexpanse ( ).he geopolitical changes going on in theworld in the aftermath of the Cold War andthe collapse of the Soviet Union haveprompted Turkey to take a fresh look at its foreignpolicy, as well as at several issues relating to thecountry’s security and defense. The approach ofTurkey’s leaders to the country’s national securitystrategy and policy has widened its horizons to en-compass the place these two elements occupy in theoverall development of Turkey’s so-called alterna-tive foreign policy. Since the very beginning of the1990s, the Caucasus and the Central Asian region(CA) have become a new alternativ...
Բանբեր Երևանի Համալսարանի. Միջազգային հարաբերություններ, քաղաքագիտություն, 2021
Թուրքիայի արտաքին և տարածաշրջանային արդի քաղաքականությունը բնութագրվում է որպես ռազմականացված և գ... more Թուրքիայի արտաքին և տարածաշրջանային արդի քաղաքականությունը բնութագրվում է որպես ռազմականացված և գերանվտանգայնացված, որն
ուղեկցվում է ազգայնական ու ծավալապաշտական հռետորաբանությամբ, իր
հարևան տարածաշրջաններում ստատուս քվոյի վերանայմանը միտված ագրեսիվ նախաձեռնողականությամբ։ Հոդվածում դիտարկվում և վերլուծվում են
Թուրքիայի տարածաշրջանային արդի քաղաքականության մեջ ռազմական
ներուժի կիրառման, հարևան երկրներում և տարածաշրջաններում ռազմական միջամտությունների ու պրոքսի պատերազմի վրա հիմնված ռազմավարությունը, արտաքին ու տարածաշրջանային քաղաքականության ռազմականացման ու անվտանգայնացման վերաբերյալ տեսական մոտեցումները, այդ
ռազմատենչ քաղաքականության վրա ազդող ներքին և արտաքին գործոնների նշանակությունը։
Բանբեր Երևանի Համալսարանի-Bulletin of Yerevan University: International Relations, Political Science, 2020
The Sèvres syndrome, the fear of territorial loss being imposed on Turkey by foreign powers, agai... more The Sèvres syndrome, the fear of territorial loss being imposed on Turkey by foreign powers, again gains its active manifestation in modern Turkish official and political discourse. In parallel, Turkish authorities have taken aggressive and revisionist policy course in the neighbouring regions, based on the use of military force and continuous threat of it, bringing into agenda the territorial vision of the National oath. In the rhetorics of the authorities are combined the fear of territorial loss, the syndrome, on the other side as the countermeasure to it, aggressive and interventionist policy in neighboring regions, which is obviously not only in discoursive dimension but also in real military-political actions. So we can say that the current aggressive regional policy of Turkey is determined by the fear of territorial dismemberment of Turkey. The Sèvres syndrome, as in the past, today also influences Turkish politics and the understanding of politics and world affairs.
ՀՀ ԳԱԱ Արևելագիտության ինստիտուտ, 2016
Տեղեկագրքում ներկայացվում են Հայաստանի հարակից երկր-
ների` Թուրքիայի, Իրանի, Ադրբեջանի և Վրաստանի... more Տեղեկագրքում ներկայացվում են Հայաստանի հարակից երկր-
ների` Թուրքիայի, Իրանի, Ադրբեջանի և Վրաստանի պաշտպանական
համակարգերը, զինված ուժերը, ռազմատեխնիկական հնարավորու-
թյունները, անվտանգության համակարգերն ու մարմինները:
Տեղեկագիրքը նախատեսված է տարածաշրջանի ռազմաքաղա-
քական հիմնախնդիրներով զբաղվող մասնագետների, վերլուծաբան-
ների ու քաղաքագետների համար:
Нахиджеван в XX – начале XXI веков: некоторые факты, Москва, 2011
Արևելագիտության հարցեր, 2015
Բանալի բառեր՝ Թուրքիա, Հունաստան, ՆԱՏՕ, անվտանգություն, սպառազինություն
Ժամանակակից Եվրասիա, 2014
ԱՀԿ–ի բարեփոխումները և վերջին տարիներին հատկապես արտաքին հետախուզության ոլորտում ձեռնարկված արդիա... more ԱՀԿ–ի բարեփոխումները և վերջին տարիներին հատկապես արտաքին հետախուզության ոլորտում ձեռնարկված արդիականացման քայլերը ուղղված էին մի կողմից՝ այդ կազմակերպությունը լիովին դնելու քաղաքացիական իշխանությունների վերահսկողության ներքո, մյուս կողմից էլ՝ դրա կառուցվածքային ու գործառնական փոփոխություններով
համապատասխանեցնելու Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության հրամայականներին ու աշխարհաքաղաքական գործընթացներին:
Թուրքիա, անվտանգություն, պաշտպանություն, զինված ուժեր, դա-
սընթաց, մեթոդաբանություն,ակտիվ ուսումն... more Թուրքիա, անվտանգություն, պաշտպանություն, զինված ուժեր, դա-
սընթաց, մեթոդաբանություն,ակտիվ ուսումնառություն, մշտադիտարկում
Uploads
Papers by Levon Hovsepyan
արժեքային ու գաղափարախոսական վերաձևումների ակտիվ քայլեր ձեռնարկել՝ ձգտելով զինվորականությանը բերելու սեփական գաղափարախոսական ազդեցության ոլորտ։ Այս ամենը ոչ միայն ամբողջովին չեզոքացնում է բանակի՝ նախկինում արժեքային կողմնորոշիչներով իշխանություններին հակակշռելու ավանդական գործառույթը, այլև արտաքին ու անվտանգային քաղաքականության ոլորտում ազատում սեփական ինքնության ու գաղափարախոսական նախապատվություններով տարածաշրջանային ռևիզիոնիզմի ձգտող Էրդողանի ձեռքերը։
crises and mutual distrust, which is unprecedented in the framework
of bilateral relations. Besides international systemic variables, domestic
ones are also crucial in Turkey’s current foreign policy. Therefore, in
order to fully consider the ongoing transformations in the field of
foreign policy and for a more comprehensive coverage of the existing
tensions in Turkish-American relations, their grounds, it is necessary
to explore domestic variables. In this case, we explore the impact of
Turkish unit-level variables – ideological-identity and military
transformations and their impact on Turkish-US relations.
revealing the influence of the Turkish domestic factors and their transformations on the
immediate and apparent involvement of Turkey in the 44-day Karabakh war. Though
Turkey‟s foreign policy in general and its involvement in the war in question is often
accounted for basically taking into account the international system and geopolitical
processes, the influence and significance of the domestic, unit-level factors is of no less
importance, because the foreign and security policy of a state depends on the unit-level
variables.
Therefore, as a research problem, the domestic catalysts of Turkey‟s apparent
military involvement are viewed in the context of the neutralization of the state
mechanisms of checks and balances, monopolization of decision-making, military might
and experience through a comparative analysis method.
The article argues that the transformation of the stated domestic factors had a vital
importance in Turkey‟s immediate involvement in the last Karabakh war and in adopting a
line of an aggressive foreign and regional security policy in general.
ուղեկցվում է ազգայնական ու ծավալապաշտական հռետորաբանությամբ, իր
հարևան տարածաշրջաններում ստատուս քվոյի վերանայմանը միտված ագրեսիվ նախաձեռնողականությամբ։ Հոդվածում դիտարկվում և վերլուծվում են
Թուրքիայի տարածաշրջանային արդի քաղաքականության մեջ ռազմական
ներուժի կիրառման, հարևան երկրներում և տարածաշրջաններում ռազմական միջամտությունների ու պրոքսի պատերազմի վրա հիմնված ռազմավարությունը, արտաքին ու տարածաշրջանային քաղաքականության ռազմականացման ու անվտանգայնացման վերաբերյալ տեսական մոտեցումները, այդ
ռազմատենչ քաղաքականության վրա ազդող ներքին և արտաքին գործոնների նշանակությունը։
ների` Թուրքիայի, Իրանի, Ադրբեջանի և Վրաստանի պաշտպանական
համակարգերը, զինված ուժերը, ռազմատեխնիկական հնարավորու-
թյունները, անվտանգության համակարգերն ու մարմինները:
Տեղեկագիրքը նախատեսված է տարածաշրջանի ռազմաքաղա-
քական հիմնախնդիրներով զբաղվող մասնագետների, վերլուծաբան-
ների ու քաղաքագետների համար:
համապատասխանեցնելու Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության հրամայականներին ու աշխարհաքաղաքական գործընթացներին:
սընթաց, մեթոդաբանություն,ակտիվ ուսումնառություն, մշտադիտարկում
արժեքային ու գաղափարախոսական վերաձևումների ակտիվ քայլեր ձեռնարկել՝ ձգտելով զինվորականությանը բերելու սեփական գաղափարախոսական ազդեցության ոլորտ։ Այս ամենը ոչ միայն ամբողջովին չեզոքացնում է բանակի՝ նախկինում արժեքային կողմնորոշիչներով իշխանություններին հակակշռելու ավանդական գործառույթը, այլև արտաքին ու անվտանգային քաղաքականության ոլորտում ազատում սեփական ինքնության ու գաղափարախոսական նախապատվություններով տարածաշրջանային ռևիզիոնիզմի ձգտող Էրդողանի ձեռքերը։
crises and mutual distrust, which is unprecedented in the framework
of bilateral relations. Besides international systemic variables, domestic
ones are also crucial in Turkey’s current foreign policy. Therefore, in
order to fully consider the ongoing transformations in the field of
foreign policy and for a more comprehensive coverage of the existing
tensions in Turkish-American relations, their grounds, it is necessary
to explore domestic variables. In this case, we explore the impact of
Turkish unit-level variables – ideological-identity and military
transformations and their impact on Turkish-US relations.
revealing the influence of the Turkish domestic factors and their transformations on the
immediate and apparent involvement of Turkey in the 44-day Karabakh war. Though
Turkey‟s foreign policy in general and its involvement in the war in question is often
accounted for basically taking into account the international system and geopolitical
processes, the influence and significance of the domestic, unit-level factors is of no less
importance, because the foreign and security policy of a state depends on the unit-level
variables.
Therefore, as a research problem, the domestic catalysts of Turkey‟s apparent
military involvement are viewed in the context of the neutralization of the state
mechanisms of checks and balances, monopolization of decision-making, military might
and experience through a comparative analysis method.
The article argues that the transformation of the stated domestic factors had a vital
importance in Turkey‟s immediate involvement in the last Karabakh war and in adopting a
line of an aggressive foreign and regional security policy in general.
ուղեկցվում է ազգայնական ու ծավալապաշտական հռետորաբանությամբ, իր
հարևան տարածաշրջաններում ստատուս քվոյի վերանայմանը միտված ագրեսիվ նախաձեռնողականությամբ։ Հոդվածում դիտարկվում և վերլուծվում են
Թուրքիայի տարածաշրջանային արդի քաղաքականության մեջ ռազմական
ներուժի կիրառման, հարևան երկրներում և տարածաշրջաններում ռազմական միջամտությունների ու պրոքսի պատերազմի վրա հիմնված ռազմավարությունը, արտաքին ու տարածաշրջանային քաղաքականության ռազմականացման ու անվտանգայնացման վերաբերյալ տեսական մոտեցումները, այդ
ռազմատենչ քաղաքականության վրա ազդող ներքին և արտաքին գործոնների նշանակությունը։
ների` Թուրքիայի, Իրանի, Ադրբեջանի և Վրաստանի պաշտպանական
համակարգերը, զինված ուժերը, ռազմատեխնիկական հնարավորու-
թյունները, անվտանգության համակարգերն ու մարմինները:
Տեղեկագիրքը նախատեսված է տարածաշրջանի ռազմաքաղա-
քական հիմնախնդիրներով զբաղվող մասնագետների, վերլուծաբան-
ների ու քաղաքագետների համար:
համապատասխանեցնելու Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության հրամայականներին ու աշխարհաքաղաքական գործընթացներին:
սընթաց, մեթոդաբանություն,ակտիվ ուսումնառություն, մշտադիտարկում
present the manifestations of the “Sèvres syndrome” in Turkey’s
socio-political, military and scientific contemporary discourses.
In this context the issues relating to psychological stereotypes
existing in the social, political environments of that country and
theoretical assessments are being touched upon.