Şiir gibi yaşam

Günlerdir düşünüyorum.Neden eski şarkılar gibi değil yeni şarkılar.Biz daha yoğun duygular yaşıyorduk da dinlediğimiz şarkılar bize iyi geliyordu.Yoksa şarkılar daha iyiydi de duygularımız coşuyordu.Şiirler de öyle.Yeni bir şair var mı?Yoksa biz yine ölünce mi kıymetini bileceğiz iyi şairlerin.

Duygular daha yüzeysel bu bir gerçek.Hızlı tüketim duyguları da sarmış.Ve bu tüketim üretmeyi de durdurmuş. 

Ben yeni bir şiir bulana kadar 

Şu kalbimin köşesinde kalan dizeleri buraya bırakayım

Eylül

Eylül, gülleri soldurarak 
duyurdu bu yıl kendini 
Böyle olacağını bile bile 
şaşırttı bizi yinede 

Daha bir demet kır çiçeği 
alıp koymadık vazoya 
Güllermi unutturdu bize sevinci 
yoksa aşındırdıkmı kimi duyguları 

Şöyle bir akşam 
şöyleşemedik dostlarla 
erkenden kapandı perdeler 
yorgunmuydu çocuklar da 

Her gün yağmalanan 
talan edilen sevincimiz 
kurudu galiba büsbütün 
su yürümüyor dallara 

Ama kırpıntı, bir küçük 
uç uç böceğinin her nasılsa 
konuvermesi balkona 
uyarıyor biziirkilterek 

Bu kahrolası tarraka 
bitecek gibi değil sokaklarda 
Çekip kapıyı çıkmak en iyisi 
dalmak caddelere, varoşlara 

Belki o zman eylül 
şaşırtmayacak bizi 
bulup çıkaracağız çünkü 
evrenin öteki yüzünü

Ahmet Telli