Het kamertje van Janne nadert het eindstation. De grote werken zijn voltooid. Rest ons nu nog de aankleding.
We schilderden, behingen en vloerden met dit als resultaat:
Het behang koos Janne zelf bij de gezusters Priem. Ze had daar zelfs geen sturing bij nodig: gezwind koos ze op haar eentje het schoonste behangetje uit de hoop. Met het behang trokken we naar de verfboer alwaar we, zoals altijd, heel gedienstig (en geduldig) van kleuradvies werden voorzien. Janne koos uiteindelijk voor de kleuren 'soft mustard' en 'rich caramel' uit de Artitude collectie van Levis. Ze is bijzonder wild van de 'rich caramel' en noemt dat haar verstoppertjeskleur: als ze tegen die muur gaat staan dan vind je haar niet meer, want die muur heeft hetzelfde kleur als haar haar. Slim kind.
De poefjes in de kamer zijn van Grote Opa, de opa van mijn lief. Hij heeft er als kleine kadee nog op gezeten. Het was ooit de bedoeling de poefjes te overtrekken, maar ik vind dat ze eigenlijk zo wel passen in het kamertje.
In het kistje aan de muur zit haar geboortekaartje.
En boven haar bed hangt een reekop.
Nu komen we aan de maaksels.
Eén overtrek is er één te weinig voor een bed. Dus maakte ik er nog een bij. Ik deed mee met haar groepsbestelling bij Minimenschundco. Niet zo zeer voor de tricot, want de meeste meisjestricot was niet meer leverbaar, maar wel voor deze prachtige katoenen 'Eulen grün' van Znok design. Ik zag er meteen een dekbed in voor Janne, zonder paspel deze keer wat mij al gauw een 15€ bespaarde. De restjes stof stikte ik aan mekaar en daar kreeg ik uiteindelijk nog twee poppendekentjes uit.
En dan de gordijnen. De gordijnen die mij bloed, zweet en tranen hebben gekost. Maar ook de gordijnen die zo perfect passen binnen het kamertje.
Ik vond de stof bij 'In Den Beer'...het laatste van de rol. Een rol uit de jaren stillekes. 3 meter prachtige warmoranje stof. Maar ook ruim 2 meter te kort, zo bleek bij mijn thuiskomst. Ik kon wel huilen. Al mijn plannen vielen in duigen. Een oproep op Facebook leerde mij al vlug dat zij en zij als kind ook dergelijke gordijnen hadden en zij stond de volgende dag op mijn stoep met twee kant-en-klare gordijnen in krak dezelfde stof. Gordijnen uit de kindertijd van haar lief. Maar spijtig genoeg ook te kort...zo'n 10 cm te kort. Balen! Ik besloot het lot te tarten en ging terug naar 'In Den Beer' in de hoop dat het laatste van de rol toch niet het allerlaatste bleek te zijn. En hoezee...ergens van diep onder den toog diepte Kaatje nog een allerlaatste stukje op...van 3 meter. Een van de schoonste momenten uit mijn naaicarrière!
Het maken van de gordijnen is niet iets waar ik met plezier op terugkijk. Het omzomen heeft me meer tijd gekost dan me lief is en nog is het niet perfect (lees: overal even ver boven de vensterbank).
De meisjes doen niets liever dan, met de gordijnen dicht, gezellig in het kamertje te zitten. Het licht dat door de stof schijnt is zo gezellig en warm.
Zijn de lampen U al opgevallen? De zoektocht was hels. Ik wou iets vintage, betaalbaar edoch speels. Deze, deze en deze passeerden de revue maar werden afgekeurd omwille van te weinig licht, gekleurd licht of te duur. Ik was hopeloos tot ik hier ter plekke op deze E27 Pendant Lamp van Muuto viel: hip, scandinavisch en betaalbaar design. De draden moeten nog ingekort worden, maar daar wachten we nog mee tot Janne's nieuwe bed er is.
De titel zei het al: het kamertje is nog wat kaal. We zijn dus op zoek naar nog wat aankleding. Misschien kan U helpen?
We zoeken nog een wandlamp om boven haar bed tegen te muur te bevestigen, een tof tapijt, een kapstok of kapstokjes voor tegen de 'caramel'-muur, leuke kadertjes/poster...
Het werk is dus nog niet klaar. De plinten hangen ook nog niet overal, boven het bed komt er een boekenplank en de schrijnwerker staat nog gepland om een ingemaakte kast te maken.
Maar he, we komen van ver.
