Przejdź do zawartości

Koszalin

Z Wikipodróży
Koszalin

Koszalin
Herb
Flaga
Mapa
Informacje
Państwo Polska
Region Województwo zachodniopomorskie
Powierzchnia 83,31 km²
Ludność 107 146
Nr kierunkowy (+48) 94
Kod pocztowy 75-004, 75-016, 75-017, 75-113, 75-202, 75-238, 75-350, 75-454, 75-455, 75-606, 75-617, 75-640, 75-840, 75-847, 75-900, 75-901, 75-903
Strona internetowa
Osiedla Koszalina
Muzeum Miejskie
Koszalin nocą
Katedra pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Politechnika Koszalińska
Poczta Główna

Koszalin – miasto na prawach powiatu położone w północno-zachodniej Polsce w województwie zachodniopomorskim, drugi ośrodek miejski na Pomorzu Zachodnim.

Charakterystyka

[edytuj]

Znajduje się na Pobrzeżu Koszalińskim, w dorzeczu rzeki Dzierżęcinki, 11 km od Morza Bałtyckiego. Siedziba powiatu koszalińskiego.

Historia

[edytuj]

W 1214 r. książę pomorski Bogusław II nadał wieś Koszalin (łac. Cossalitz), koło Góry Chełmskiej, w ziemi kołobrzeskiej klasztorowi w Białobokach k. Trzebiatowa.

W 1248 r. wschodnia część ziemi kołobrzeskiej z Koszalinem przeszła na własność biskupów pomorskich (kamieńskich), dając początek biskupiemu księstwu kamieńskiemu. 23 maja 1266 r. biskup Herman von Gleichen lokował miasto na prawie lubeckim, nadając mu okoliczne wsie i liczne przywileje i ustanawiając w nim swoją główną rezydencję oraz stolicę biskupiego księstwa kamieńskiego.

Nabywając wieś Jamno (1331), część jeziora Jamno wraz z mierzeją i grodem Unieście (1353) Koszalin uzyskał bezpośredni dostęp do morza, uczestnicząc intensywnie w następnych wiekach w handlu morskim jako członek Hanzy. Prowadziło to do zatargów z Kołobrzegiem i Darłowem – m.in. w 1446 doszło do wygranej bitwy z Kołobrzegiem. W 1516 wprowadzono zakaz kupowania towarów od osób, które mówiły językiem słowiańskim. Zarazy i wojna trzydziestoletnia zmniejszyły znaczenie miasta – w 1535 na dżumę zmarło 1,5 tys. z 2,5 tys. mieszkańców.

W 1582 roku ukończono budowę zamku-rezydencji książąt pomorskich.

Po wymarciu książąt pomorskich w 1637 r. miasto dostało się w ręce kuzyna Gryfitów – Ernesta Bogusława de Croy, a następnie margrabiów brandenburskich.

W 1690 wielki sztorm zamulił Jamieński Nurt, co zakończyło funkcjonowanie miasta jako portu morskiego.

Prawie całe miasto spłonęło w pożarze w 1718 r. i od tego czasu miasto rozwijało się bardzo powoli. W 1816 r. w Koszalinie umieszczono stolicę rejencji koszalińskiej (obok szczecińskiej i stralsundskiej) wchodzącej w skład prowincji Pomorze państwa pruskiego. Miasto stało się w tym samym roku również siedzibą powiatu Fürstenthum, w 1872 przemianowanego na powiat Köslin. W 1859 r. ukończono budowę linii kolejowej Koszalin – Stargard jako część linii do Gdańska. W 1890 r. do Koszalina przeniesiono szkołę kadetów z Chełmna. W kwietniu 1933 w jej miejscu powstał Narodowosocjalistyczny Instytut Wychowawczy (NPEAs; jeden z trzech pierwszych w Rzeszy) – rodzaj nazistowskiego gimnazjum realnego zakończonego egzaminem maturalnym. W latach 1911–1937 w mieście funkcjonowała komunikacja tramwajowa. 1 kwietnia 1932 miasto wyłączono z powiatu Koszalin i przekształcono w powiat grodzki.

4 marca 1945 miasto zajęła Armia Czerwona (3 Korpus Pancerny Gwardii generała Aleksego Panfiłowa), radzieckim wojennym komendantem miasta został major Woronkow. Miasto zostało zburzone w 40%.

Na mocy ustaleń konferencji w Poczdamie Koszalin znalazł się w Polsce. W lipcu 1945 r. administracja polska rozpoczęła proces wysiedlania dotychczasowych mieszkańców miasta do Niemiec. 9 maja przybył z Gniezna pierwszy transport 500 polskich osadników[13]. Niemców wysiedlono z Koszalina ostatecznie do końca 1947 r.

W 1945 r. władze dwa razy przenosiły siedzibę administracyjną pierwszego województwa szczecińskiego (Pomorze Zachodnie) między Koszalinem i Szczecinem (19 maja – 9 czerwca; 19 czerwca – 5 lipca). W 1950 r. podzielono województwo na województwo szczecińskie i województwo koszalińskie. Koszalin był w latach 1950–1975 stolicą „dużego” województwa koszalińskiego (jednego z 17) oraz w latach 1975–1998 siedzibą władz „małego” województwa koszalińskiego (jednego z 49). W latach 1946–1954 siedziba wiejskiej gminy Koszalin.

4 lutego 1954 r. do Koszalina przyłączono obręb Rokosowo. 31 grudnia 1959 r. do Koszalina przyłączono tereny zakładu remontowo-montażowego z Chełmoniewa o powierzchni 3,31 ha.

W wyniku reformy administracyjnej z 1998 Koszalin znalazł się w województwie zachodniopomorskim, mimo że część mieszkańców – głównie z Koszalina – opowiadała się za utworzeniem województwa środkowopomorskiego (pokrywającego się w części z dawnym woj. koszalińskim, istniejącym w latach 1950–1975).

1 stycznia 2010 roku zmianie uległy granice miasta, przyłączono tereny o powierzchni 15,01 km², w kierunku północnym, wraz z dawnymi wsiami Jamno i Łabusz.

Dojazd

[edytuj]

Samolotem

[edytuj]

Najbliższym lotniskiem jest Port lotniczy Szczecin-Goleniów.

Pociągiem

[edytuj]

W Koszalinie znajduje się stacja kolejowa, na linii kolejowej Szczecin – Gdańsk i Koszalin – Kołobrzeg. Posiada połączenia kolejowe ze Szczecinem, Gdańskiem, Warszawą, Poznaniem, Wrocławiem, Olsztynem i Krakowem.

Samochodem

[edytuj]

W Koszalinie krzyżują się drogi krajowe nr 6 Szczecin – Gdańsk i nr 11 Kołobrzeg – Poznań – Bytom.

Autobusem

[edytuj]

Transport zbiorowy w regionie obsługuje PKS Koszalin.

Komunikacja

[edytuj]

Koszalin posiada autobusową komunikację miejską.

Warto zobaczyć

[edytuj]

Najbliższe okolice

[edytuj]

Praca

[edytuj]
Kamienice przy ulicy Zwycięstwa

Nauka

[edytuj]

W Koszalinie swoją siedzibę ma Politechnika Koszalińska.

Zakupy

[edytuj]

Centra handlowe:

  • Atrium Koszalin
  • Galeria Emka

Galerie:

  • Galeria Kosmos
  • Saturn
  • Galeria Merkury
Kościół Matki Bożej Różańcowej w dzielnicy Jamno
Dworzec kolejowy Koszalin

Gastronomia

[edytuj]

W każdym centrum handlowym znajdują się restauracje franczyzowe typu fast food, poza tym znajduje się tutaj sporo restauracji na terenie całego miasta. Restauracje:

  • Gospoda Jamneńska - potrawy w stylu staropolskim, na gości do posiłku zawsze czeka stół ze smalcem i ogórkami. Latem uruchamiany jest ogródek zwiększający powierzchnię gospody prawie dwukrotnie. Gospoda udekorowana jest rękodziełem i obrazami które można zakupić. Lokal znajduje się tuż obok muzeum.
  • Restauracja Studnia - makarony, oryginalne zupy i potrawy oraz ciekawy wystrój to wizytówki tego miejsca.
  • Bistro Loft 7 - restauracja z industrialnym wystrojem i oryginalną kuchnią.
  • Mini Browar Koszalin - restauracja znajduje się w piwnicach Browaru Brok, miejsce klimatyczne. Dodatkową atrakcją jest możliwość wypicia piwa ważonego na miejscu.

Imprezy

[edytuj]
Kaplica świętej Gertrudy

Noclegi

[edytuj]
  • Hotel Sport** – hotel dwugwiazdkowy
  • Hotel Gromada
  • Club 2 CV - hotel blisko centrum położony w parku miejskim

Kontakt

[edytuj]

Bezpieczeństwo

[edytuj]

Informacje turystyczne

[edytuj]

KoszalinCity.pl - jeden z najpopularniejszych portali lokalnych na którego łamach znajduje się dział "Atrakcje w Koszalinie" oraz Turystyka. To właśnie tam można znaleźć wiele ciekawych artykułów na temat atrakcji zlokalizowanych na terenie miasta i najbliższych okolic.

Wyjazd

[edytuj]

Autokary i busy

[edytuj]

W Koszalinie działa kilka firm oferujących transport busem i autobusem:

  • Sindbad - największy w Polsce przewoźnik autokarowy;
  • XpressLane - www.xpresslane.pl - przewozy osób z Koszalina do Holandii i Belgii. Przewozy w systemie door-to-door.
Źródło: „https://pl.wikivoyage.org/w/index.php?title=Koszalin&oldid=134468”