Przejdź do zawartości

Oskar von Preußen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Oskar Hohenzollern)
Oskar Hohenzollern
Oskar Karol Gustaw Adolf
Ilustracja
książę
Dynastia

Hohenzollernowie

Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1888
Poczdam

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1958
Monachium

Ojciec

Wilhelm II Hohenzollern

Matka

Augusta Wiktoria von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg

Żona

Ina Maria Helena Adela Eliza von Bassewitz

Dzieci

Oskar Wilhelm,
Burchard Friedrich,
Herzeleide Ina Eliza,
Wilhelm Karl

Odznaczenia
Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Czarna odznaka za rany (Cesarstwo Niemieckie) Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza)
Książę Oskar von Preußen z żoną Iną von Bassewitz, 1914

Oskar Karol Gustaw Adolf Hohenzollern (ur. 27 lipca 1888 w Poczdamie, zm. 27 stycznia 1958 w Monachium) – książę Prus.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Książę Oskar był piątym synem cesarza Wilhelma II i jego żony cesarzowej Augusty Wiktorii von Schleswig-Holstein-Sonderburg-Augustenburg. Urodził się w Pałacu Marmurowym w Poczdamie. Dzieciństwo i młodość spędził wraz z rodzeństwem w Pałacu Sanssouci. Podobnie jak bracia nauki przyjmował prywatnie podczas pobytu w Domu Książęcym w Plön. Po zakończeniu nauki rozpoczął karierę wojskową. Służył w pułku grenadierów im. Cesarza Wilhelma I nr 7. Koniec I wojny światowej zastał go w Poczdamie. Źle przyjął utratę tronu przez ojca.

W latach 1927–1958 po swoim bracie Eitelu Friedrichu był wielkim mistrzem zakonu joannitów. W okresie rządów nazistów świadomie trzymał się na uboczu i nie podejmował żadnych inicjatyw politycznych. Osobiście nie uczestniczył jako żołnierz w walkach na frontach II wojny światowej. Jego najstarszy syn Oskar Jr. zginął zaledwie pięć dni po wybuchu wojny w czasie kampanii nad Widawką pod Szczercowem. Dzięki prostemu i niewystawnemu trybowi życia książę cieszył się ogromną popularnością[1]. 12 kwietnia 1945, na dwa dni przed bombardowaniem, w wyniku którego zniszczonych zostało wiele wartościowych budynków jak np. Kościół Garnizonowy, Oskar opuścił Poczdam.

Po wojnie książę Oskar wraz z rodziną schronił się w kraju związkowym Dolna Saksonia niedaleko Holzminden. W 1952 roku przeniósł się do małego mieszkania w Bonn. Z ramienia Zakonu Joannitów, którego nadal był wielkim mistrzem, negocjował z aliantami zwrot dóbr zrabowanych w czasie wojny. W latach 50. książę Oskar stale podupadał na zdrowiu. Zrezygnował z piastowania wszelkich dotychczas pełnionych funkcji społecznych. Zmarł na raka w Monachium 27 stycznia 1958 roku, w wieku niespełna 70 lat. Został pochowany zgodnie z własnym życzeniem w bastionie św. Michała na zamku Hohenzollern[1].

Małżeństwo i dzieci

[edytuj | edytuj kod]
Książę Oskar z rodziną

31 lipca 1914 roku ożenił się z hrabiną Iną Marią Heleną Adelą Elizą von Bassewitz (ur. 27 stycznia 1888, zm. 17 września 1986). Było to małżeństwo morganatyczne, Ina Maria otrzymała tytuł hrabiny von Ruppin. W 1920 roku ona i jej dzieci zostały podniesione do rangi księstwa Prus z tytułem Królewskich Wysokości.

Książę Oskar miał czwórkę dzieci:

  • Oskar Wilhelm Karl Hans Cuno (ur. 12 lipca 1915 w Poczdamie, Niemcy, zm. 5 września 1939 w Polsce), zginął w II wojnie światowej;
  • Burchard Friedrich Max Werner Georg (ur. 8 stycznia 1917, zm. 12 sierpnia 1988), ożenił się z hrabiną Eleonorą Fugger von Babenhausen. Para nie miała dzieci;
  • Herzeleide Ina Marie Sophie Charlotte Else (ur. 25 grudnia 1918, zm. 22 marca 1989), wyszła za mąż za księcia Karla Birona Kurlandzkiego. Para miała trójkę dzieci;
  • Wilhelm Karl Adalbert Erich Detloff (ur. 20 stycznia 1922, zm. 9 kwietnia 2007), ożenił się w 1952 roku z Armgard von Veltheim. Para miała trójkę dzieci. Wilhelm Karol był ostatnim żyjącym wnukiem Wilhelma II.

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Prapradziadkowie

król pruski
Fryderyk Wilhelm III Hohenzollern
(1770–1840)
∞1793
Luiza Augusta z Meklemburgii-Strelitz
(1776–1810)

wielki książę Sachsen-Weimar-Eisenach
Karol II Fryderyk z Saksonii-Weimaru-Eisenach
(1783–1853)
∞1804
Maria Pawłowna Romanowa
(1786–1859)

książę Saksonii-Coburga-Gothy
Ernest I z Saksonii-Coburga-Gothy
(1784–1844)
∞1817
Ludwika Dorota z Saksonii-Gothy-Altenburga
(1800–1831)

Edward August Hanowerski
(1767–1820)
∞1818
Wiktoria z Saksonii-Coburga-Saalfeld
(1786–1861)

książę Szlezwiku-Holsztynu
Fryderyk Chrystian II ze Szlezwika-Holsztynu-Sonderburga-Augustenburga
(1765–1814)
∞1786
Luiza Augusta Oldenburg
(1771–1843)

Chrystian Konrad Danneskjold-Samsøe
(?–?)
∞?
NN

Karol Ludwik zu Hohenlohe-Langenburg
(1762–1825)
∞1786
Amalie Henriette zu Solms-Baruth
(1768−1847)

Emich Carl zu Leiningen
(1763–1814)
∞1803
Wiktoria z Saksonii-Coburga-Saalfeld
(1786–1861)

Pradziadkowie

cesarz niemiecki
Wilhelm I Hohenzollern
(1797–1888)
∞1829
Augusta z Saksonii-Weimaru-Eisenach
(1776–1810)

Albert z Saksonii-Koburga-Gothy
(1783–1853)
∞1840
królowa Wielkiej Brytanii
Wiktoria I Wielka
(1819–1901)

książę Szlezwika-Holsztynu
Chrystian August II ze Szlezwika-Holsztynu-Sonderburga-Augustenburga
(1798–1869)
∞ 1820
Ludwika Zofia Danneskjold-Samsøe
(1796–1867)

Ernest zu Hohenlohe-Langenburg
(1794–1860)
∞1828
Anna Teodora zu Leiningen
(1807–1872)

Dziadkowie

cesarz niemiecki
Fryderyk III Hohenzollern
(1831–1888)
∞1858
Wiktoria Adelajda z Saksonii-Koburga-Gothy
(1840-1901)

książę Szlezwika-Holsztynu
Fryderyk VIII ze Szlezwika-Holsztynu-Sonderburga-Augustenburga
(1829–1880)
∞1856
Adelajda Wiktoria zu Hohenlohe-Langenburg
(1835–1900)

Rodzice

cesarz niemiecki
Wilhelm II Hohenzollern
(1859–1941)
∞1881
Augusta Wiktoria ze Szlezwika-Holsztynu-Sonderburga-Augustenburga
(1858–1921)

Probant

Oskar Hohenzollern
(1888-1958)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jörg Kirschstein: Oskar Prinz von Preussen.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Heinrich Frhr. v. Massenbach: Die Hohenzollern einst und jetzt
  • Wolfgang Stribrny: Der Johanniterorden zwischen den zwei Weltkriegen. In: Wolfgang Stribrny: Der Johanniter-Orden und das Haus Hohenzollern, Niederweisel 2004 (= Heft 24 der Schriftenreihe des Hess. Genossenschaft des Johanniterordens, i. A. der Hess. Genoss. hrsg. v. Prof. Dr. Dr. Otto Böcher)
  • Friedrich Wilhelm Prinz von Preußen: Gott schütze unser Vaterland

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]