Przejdź do zawartości

Melbourne Victory FC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Melbourne Victory)
Melbourne Victory FC
Pełna nazwa

Melbourne Victory Football Club

Przydomek

Big V (Wielkie V)
The Victory (Zwycięstwo)

Barwy

       
granatowo-białe

Data założenia

1 listopada 2004

Debiut w najwyższej lidze

28 sierpnia 2005
Sydney FC 1:1 Melbourne Victory

Liga

A-League

Państwo

 Australia

Stan

 Wiktoria

Adres

AAMI Park 60, Olympic Boulevard, Melbourne VIC 3000[1]

Stadion

AAMI Park,
Docklands Stadium

Sponsor techniczny

Adidas

Prezes

Anthony Di Pietro

Trener

Tony Popovic

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Melbourne Victory FC – australijski, profesjonalny klub piłkarski z siedzibą w Melbourne (Wiktoria), założony w 2004 roku. Zespół występuje w rozgrywkach A-League; czterokrotny mistrz Australii (2007, 2009, 2015, 2018), trzykrotny triumfator sezonu zasadniczego (2007, 2009, 2015), zdobywca pucharu FFA Cup (2015) i Pre-Season Challenge Cup (2008).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Założenie

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1977–2004 najwyższym poziomem rozgrywek krajowych w Australii była liga National Soccer League (NSL). Liga NSL w ostatnim okresie istnienia przechodziła problemy związane z kwestiami finansowymi i organizacyjnymi, co przyczyniło się do likwidacji tych rozgrywek. Opublikowany w 2003 roku Report of the Independent Soccer Review Committee przyczynił się do powstania nowej krajowej ligi A-League, która jest rozgrywana od 2005 roku[2][3]. W czerwcu 2004 roku do Football Federation Australia (FFA) wpłynęło 20 wniosków o przyznanie licencji na grę w A-League. Trzy spośród złożonych ofert pochodziło z Melbourne i zostały złożone przez następujące podmioty: Melbourne United Pty Ltd, Melbourne Victory oraz Victorian Soccer Federation (federacja stanowa; obecna nazwa Football Victoria)[4]. Przez okres czterech kolejnych miesięcy każda z otrzymanych ofert była analizowana. Ostatecznie, 1 listopada 2004 roku, pozytywnie rozpatrzono osiem ofert, wpośród których została zaakceptowana oferta klubu Melbourne Victory FC[3]. Jednocześnie zgodnie z polityką FFA („jeden klubu z jednego miasta”) klub Melbourne Victory FC otrzymał wyłączną licencję na występowanie w rozgrywkach A-Legue na okres 5 lat od sezonu 2005/2006. W tym czasie inny zespół z Melbourne nie mógł dołączyć do rozgrywek A-League[5][6].

A-League

[edytuj | edytuj kod]
Drużyna Melbourne Victory fetująca tytuł mistrzowski w sezonie 2006/2007
Mecz sezonu zasadniczego pomiędzy Melbourne Victory i Wellington Phoenix (wynik 2:0; 23 stycznia 2009)

Pierwszym szkoleniowcem w historii klubu został Australijczyk szkockiego pochodzenia Ernie Merrick, który prowadził zespół Melbourne Victory w latach 2005–2011. Melbourne Victory zainaugurowało rozgrywki w A-League w dniu 28 sierpnia 2005 roku w wyjazdowym spotkaniu przeciwko Sydney FC. Spotkanie zakończyło się wynikiem 1:1[7]. W inauguracyjnym sezonie 2005/2006 Melbourne Victory zakończył sezon zasadniczy na 7. przedostatnim miejscu z dorobkiem 26 punktów i nie uzyskał awansu do serii finałowej[8] W sezonie zasadniczym 2006/2007 klub uplasował się na 1. miejscu z dorobkiem 45 punktów i uzyskał awans do serii finałowej rozgrywek[9]. W serii finałowej klub dotarł do finału rozgrywek (tzw. Grand Final), w którym odniósł zwycięstwo przeciwko drużynie Adelaide United FC w stosunku 6:0; zdobywając pierwszy tytuł mistrzowski w swojej historii[10].

W sezonie 2008/2009 zespół Melbourne Victory zdobył potrójną koronę. W rozgrywkach pucharowych Pre-Season Challenge Cup w 2008 roku, które poprzedziły start sezonu 2008/2009 Melbourne Victory dotarł do finału rozgrywek. W finale Melbourne Victory po rzutach karnych pokonał zespół Wellington Phoenix FC (0:0 w meczu, 8:7 w rzutach karnych)[11]. Ponadto w sezonie zasadniczym klub uplasował się na 1. miejscu i uzyskał awans do serii finałowej rozgrywek[12]. W serii finałowej Melbourne Victory drugi raz w swojej historii awansował do finału rozgrywek. W finale ponownie pokonał drużynę Adelaide United w stosunku 1:0[13].

W dwóch kolejnych sezonach 2009/2010 i 2010/2011 Melbourne Victory za każdym razem kończył sezon zasadniczy na miejscu premiowanym awansem do serii finałowej rozgrywek. W sezonie 2009/2010 Melbourne Victory po raz trzeci wystąpił w finale rozgrywek. W finale zmierzył się przeciwko drużynie Sydney FC. Melbourne Victory po rzutach karnych uległ drużynie Sydney FC (1:1 w meczu, 2:4 w rzutach karnych)[14]. Natomiast w sezonie 2010/2011 klub zakończył zmagania na rundzie eliminacyjnej, przegrywając z zespołem Gold Coast United FC w stosunku 0:1[15]. Ernie Merrick był trenerem Melbourne Victory do końca sezonu 2010/2011[16].

W przeciągu kolejnego sezonu (2011/2012) w klubie pracowało trzech szkoleniowców. Pierwszym trenerem został Australijczyk Mehmet Durakovic, który prowadził klub do 13. kolejki sezonu zasadniczego 2011/2012[16]. Następnie w roli tymczasowego szkoleniowca został zatrudniony Kevin Muscat, który poprowadził klub w meczu 14. kolejki przeciwko Newcastle United Jets FC (wynik 2:1)[17][18]. Ostatecznie do końca sezonu zasadniczego na stanowisko trenera został zatrudniony Irlandczyk Jim Magilton[16]. Sezon zasadniczy 2011/2012 Melbourne Victory zakończyło na 8. miejscu i nie uzyskało awansu do serii finałowej rozgrywek[19].

Od sezonu 2012/2013 trenerem klubu został Australijczyk Ange Postecoglou[16]. W sezonie 2012/2013 Melbourne Victory zakończyło zmagania w sezonie zasadniczym na 3. miejscu i uzyskało awans do serii finałowej rozgrywek[20]. W serii finałowej klub dotarł do fazy półfinału. W półfinale Melbourne Victory uległo drużynie Central Coast Mariners FC w stosunku 0:1[21]. Ange Postecoglou był trenerem Melbourne Victory do 25 października 2013 roku[22].

Następnie na stanowisko trenera został zatrudniony Kevin Muscat[16]. W sezonie 2013/2014 Melbourne Victory uzyskało awans do serii finałowej rozgrywek[23]. W serii finałowej klub dotarł do etapu półfinały, w którym przegrał z drużyną Brisbane Roar FC (0:1)[24]. W sezonie zasadniczym 2014/2015 klub zajął 1. miejsce z dorobkiem 53 punktów[25]. W serii finałowej Melbourne Victory czwarty raz w swojej historii awansował do finału rozgrywek. W finale pokonał drużynę Sydney FC w stosunku 3:0, zdobywając trzeci tytuł mistrzowski w swojej historii[26].

W trakcie sezonu 2015/2016 Melbourne Victory triumfowało w rozgrywkach FFA Cup (2015). W finale pokonał zespół Perth Glory FC w stosunku 2:0[27]. Natomiast sezon zasadniczy klub zakończył na 6. miejscu, uzyskując tym samym awans do serii finałowej[28]. W serii finałowej klub zakończył zmagania na rundzie eliminacyjnej, w której uległ drużynie Brisbane Roar (1:2)[29]. W sezonach 2016/2017, 2017/2018 i 2018/2019 Melbourne Victory za każdym razem występował w finale rozgrywek. W sezonie zasadniczym 2016/2017 klub zakończył zmagania na 2. miejscu[30]. Natomiast w serii finałowej Melbourne Victory awansowało do finału rozgrywek. W finale Melbourne Victory po rzutach karnych uległ drużynie Sydney FC (1:1 w meczu, 2:4 w rzutach karnych)[31]. W sezonie zasadniczym 2017/2018 Melbourne Victory zakończyło zmagania na 4. miejscu[32]. W serii finałowej Melbourne Victory szósty raz w swojej historii wystąpiło w finale rozgrywek. W finale Melbourne Victory pokonało zespół Newcastle United Jets w stosunku 1:0, zdobywając tym samym czwarty tytuł mistrzowski w swojej historii[33]. Melbourne Victory jako pierwsza drużyna w historii A-League zdobyła tytuł mistrzowski nie zajmując po sezonie zasadniczym jednego z dwóch pierwszych miejsc[34]. W sezonie zasadniczym 2018/2019 klub uplasował się na 3. miejscu[35]. W serii finałowej klub dotarł do etapu półfinału, w którym zmierzył się przeciwko drużynie Sydney FC. Spotkanie zakończyło się porażką Melbourne Victory w stosunku 1:6[36]. Po zakończonym sezonie Kevin Muscat zakończył pracę w klubie na stanowisku trenera[37].

W dniu 28 czerwca 2019 roku zarząd klubu oficjalnie ogłosił, że nowym trenerem Melbourne Victory będzie Niemiec Marco Kurz[38].

Azjatycka Liga Mistrzów

[edytuj | edytuj kod]
Mecz Azjatyckiej Ligi Mistrzów pomiędzy Melbourne Victory i Gamba Osaka (wynik 3:4; 9 kwietnia 2008)

Melbourne Victory w dotychczasowej historii siedmiokrotnie występowała w rozgrywkach Azjatyckiej Ligi Mistrzów (ACL). Melbourne Victory tylko raz wychodził z fazy grupowej rozgrywek ACL (2016) oraz sześciokrotnie kończył zmagania na fazie grupowej (2008, 2010, 2011, 2014, 2018, 2019).

Debiut w tych rozgrywkach nastąpił w dniu 12 marca 2008 roku, w domowym spotkaniu przeciwko południowokoreańskiemu zespołowi Jeonnam Dragons. Spotkanie zakończyło się wygraną gospodarzy w stosunku 2:0. W pierwszym swoim starcie zespół zakończył zmagania na fazie grupowej, zajmując 2. miejsce w grupie G z dorobkiem 7 punktów[39]. W latach 2010, 2011 i 2019 Melbourne Victory kończył zmagania w Azjatyckiej Lidze Mistrzów na ostatnim, 4. miejscu w grupie. Zdobywając odpowiednio 4 i 6 punktów oraz 1 punkt na koniec fazy grupowej[40][41][42]. Natomiast w latach 2014 i 2018 Melbourne Victory kończyło zmagania w fazie grupowej na 3. miejscu. Zdobywając w każdym z przypadków po 8 punktów na koniec fazy grupowej[43][44].

W 2016 roku Melbourne Victory zanotował najlepszy start w rozgrywkach ACL. W fazie grupowej (grupa G) klub zajął 2. miejsce i z dorobkiem 9 punktów awansował do rudny pucharowej[45]. Melbourne Victory fazę pucharową zakończył na etapie 1/8 finału. W dwumeczu klub z Melbourne podejmował południowokoreański klub Jeonbuk Hyundai Motors. Dwumecz zakończył się porażką Melbourne Victory w stosunku 2:4 (I. mecz domowy 1:1; II. mecz wyjazdowy 1:2)[46].

Melbourne Victory FC w poszczególnych sezonach

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Tabela wszech czasów A-League.
Sezon Miejsce M Z R P B Pkt Seria finałowa Pre-Season Challenge Cup[a],
FFA Cup[b] 		Azjatycka Liga Mistrzów[c]
2005/2006 7 21 7 5 9 26–24 26 brak awansu półfinał[47] –
2006/2007 1 21 14 3 4 41–20 45 mistrzostwo 5. miejsce[48] –
2007/2008 5 21 6 9 6 29–29 27 brak awansu 8. miejsce[49] faza grupowa[39]
2008/2009 1 21 12 2 7 39–27 38 mistrzostwo zwycięzca[50] –
2009/2010 2 27 14 5 8 47–32 47 finalista Grand Final – faza grupowa[40]
2010/2011 5 30 11 10 9 45–39 43 runda eliminacyjna – faza grupowa[41]
2011/2012 8 27 6 11 10 35–43 29 brak awansu – –
2012/2013 3 27 13 5 9 48–45 44 półfinał – –
2013/2014 4 27 11 8 8 42–43 41 półfinał – faza grupowa[51]
2014/2015 1 27 15 8 4 56–31 53 mistrzostwo ćwierćfinał[43] –
2015/2016 6 27 11 8 8 40–33 41 runda eliminacyjna zwycięzca[52] 1/8 finału[46]
2016/2017 2 27 15 4 8 49–31 49 finalista Grand Final półfinał[53] –
2017/2018 4 27 12 5 10 43–37 41 mistrzostwo 1/8 finału[54] faza grupowa[44]
2018/2019 3 27 15 5 7 50–32 50 półfinał 1/8 finału[55] faza grupowa[42]
2019/2020 1/16 finału[56]
Źródło: www.ultimatealeague.com.

Legenda:
    mistrzostwo ligi, 1. miejsce w sezonie zasadniczym lub zwycięstwo w innych rozgrywkach;
    2. miejsce w sezonie zasadniczym lub finał rozgrywek;

    3. miejsce w sezonie zasadniczym lub 3. miejsce w innych rozgrywkach.

Rezerwy i sekcja kobiet

[edytuj | edytuj kod]
Piłkarka Caitlin Friend w meczu pomiędzy Melbourne Victory i Adelaide United (wynik 2:0; 5 stycznia 2013)

Rezerwy

[edytuj | edytuj kod]

Sekcja młodzieżowa klubu Melbourne Victory FC została założona w 2008 roku i przystąpiła do rozgrywek A-League National Youth League (od sezonu 2018/2019 funkcjonują pod nazwą Y-League)[57]. Zespół młodzieżowy w 2013 roku zdobył mistrzostwo Australii w rozgrywkach młodzieżowych[58]. Dodatkowo rezerwy klubu od 2015 roku przystąpiły do rozgrywek stanowych National Premier Leagues Victoria 2 (drugi poziom rozgrywek w stanie Wiktoria)[59]. W inauguracyjnym sezonie rezerwy klubu poprzez baraże awansowały do National Premier Leagues Victoria (NPL Victoria), pokonując w dwumeczu zespół Moreland Zebras FC (wynik w dwumeczu 4:1)[60]. Rezerwy Melbourne Victory w rozgrywkach NPL Victoria występowały tylko przez jeden sezon (2016), zajmując ostatnie 14. miejsce i spadły do National Premier Leagues Victoria 2[61].

Sekcja kobieca

[edytuj | edytuj kod]

Sekcja kobieca klubu Melbourne Victory FC została założona w 2008 roku i przystąpiła do rozgrywek W-League od sezonu 2008/2009[62]. Inauguracyjne spotkanie odbyło się 25 października 2008 roku w meczu domowym przeciwko kobiecemu zespołowi Central Coast Mariners FC. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Melbourne Victory FC w stosunku 2:0[63]. Sekcja kobieca klubu w 2014 roku zdobyła tytuł mistrza Australii[64] oraz w 2019 roku triumfowała w sezonie zasadniczym rozgrywek[65].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Seniorzy

[edytuj | edytuj kod]

Juniorzy

[edytuj | edytuj kod]

Sekcja kobiet

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrz Australii (1): 2014;
  • Finalista Grand Final (1): 2013;
  • Zwycięzca sezonu zasadniczego (1): 2019.

Trenerzy

[edytuj | edytuj kod]
Kevin Muscat piłkarz Melbourne Victory w latach 2005–2011 oraz trener w latach 2013–2019
Lp. Trenerzy[16][22] Lata
1 Ernie Merrick 1 lipca 2005 – 12 marca 2011
2 Mehmet Durakovic 12 marca 2011 – 5 stycznia 2012
3 Kevin Muscat 6 stycznia 2012 – 8 stycznia 2012
4 Jim Magilton 9 stycznia 2012 – 2 kwietnia 2012
5 Ange Postecoglou 26 kwietnia 2012 – 25 października 2013
6 Kevin Muscat 26 października 2013 – 30 czerwca 2019
7 Marco Kurz 1 lipca 2019 –

Stadiony

[edytuj | edytuj kod]
 Osobne artykuły: Olympic Park Stadium, Stadion Docklands i Melbourne Rectangular Stadium.
Stadion Docklands
Melbourne Rectangular Stadium

Melbourne Victory w inauguracyjnym sezonie 2005/2006 rozgrywał domowe spotkania na obiekcie Olympic Park Stadium o pojemności 18 500 widzów[66][67]. Stadion Olympic Park został wybudowany na letnie igrzyska olimpijskie w 1956 roku[67]. W sezonie 2006/2007 Melbourne Victory w roli gospodarza na obiekcie Olympic Park rozegrał trzy mecze sezonu zasadniczego[66]. Natomiast pozostałe spotkania rozegrał na stadionie Docklands[68]. Decyzja o przeniesieniu spotkań domowych na stadion Docklands została podjęta w oparciu o wysoką frekwencję, którą klub zanotował w spotkaniu domowym 2. kolejki sezonu zasadniczego 2006/2007 przeciwko Sydney FC (39 730 widzów[68]) na tym obiekcie[69]. W swojej historii Melbourne Victory rozegrał łącznie 13 spotkań w rozgrywkach A-League na obiekcie Olympic Park[16]. Stadion Docklands położony jest w dzielnicy Docklands (City of Melbourne) i może pomieścić 56 347 widzów. Stadion został oddany do użytku w 2000 roku[70].

W kwietniu 2006 roku ogłoszono, że w kompleksie sportowym Melbourne Sports and Entertainment Precinct zostanie wybudowany nowy obiekt Melbourne Rectangular Stadium o pojemności 20 000 widzów i zostanie oddany do użytku w 2009 roku. Wstępnie na nowym obiekcie spotkania domowe miały rozgrywać drużyna Melbourne Victory oraz zespół rugby league Melbourne Storm[71]. Naciski ze strony przyszłych najemców obiektu na Rząd Wiktorii przyczynił się do zwiększenia pojemności stadionu z planowanych 20 000 do 30 000 miejsc[72][73]. Ostatecznie stadion Melbourne Rectangular Stadium został oddany do użytku w 2010 roku i może pomieścić 30 050 widzów[73]. Obiekt położony jest przy ulicy Olympic Boulevard (City of Melbourne)[74]. Transport publiczny w okolicy stadionu obsługiwany jest przez komunikację autobusową, tramwajową oraz kolejową (stacje Richmond i Jolimont)[75]. Dodatkowo w sąsiedztwie stadionu znajduje się parking samochodowy dla kibiców[76]. Od sezonu 2010/2011 Melbourne Victory w roli gospodarze występuje zarówno na stadionie Melbourne Rectangular Stadium oraz Docklands[68][77]. Oba stadiony oddalone są od siebie o około 4 km[78].

Ponadto Melbourne Victory sporadycznie swoje mecze domowe w A-League rozgrywał również na innych obiektach sportowych w Australii. Dotychczas w roli gospodarza wystąpiła na dwóch innych stadionach[16]:

Kibice i rywalizacje

[edytuj | edytuj kod]
Kibice Melbourne Victory podczas meczu finałowego przeciwko Adelaide United (wynik 6:0, 18 lutego 2007)

Pierwszą grupą kibiców prowadzących doping na meczach Melbourne Victory była grupa Northern Terrace, która została założona w 2006 roku i funkcjonowała do listopada 2016 roku[79]. Grupa Northern Terrace pod koniec października 2016 roku ogłosiła, że zawiesza aktywne wsparcie na meczach Melbourne Victory. Decyzja podyktowana była restrykcyjnym podejściem ze strony lokalnej policji, władz klubowych i związku piłkarskiego FFA (np. ograniczenia odnośnie do banerów i flag meczowych, zakazywanie opraw meczowych)[80][81]. Grupa ostatni doping prowadziła na domowym, derbowym meczu przeciwko Melbourne City FC rozegranym w dniu 17 października 2015 roku (wynik 3:2)[81][82]. Ostatecznie grupa zakończyła działalność 1 listopada 2016 roku[80].

W lipcu 2018 roku klub Melbourne Victory poinformował o utworzeniu sektorów, z których kibice będą mogli dopingować; tzw. sektory North End Standing. Klub po rozmowach z przedstawicielami kibiców ogłosił, że w skład North End Standing wejdą trzy sektory na stadionie Melbourne Rectangular Stadium oraz siedem na stadionie Docklands[83]. Kibice Melbourne Victory przed każdym meczem domowy odśpiewują utwór Stand By Me autorstwa Bena E. Kinga[84].

Derby Melbourne

[edytuj | edytuj kod]

Derby Melbourne, lokalne derby rozgrywane pomiędzy dwoma zespołami ze stolicy stanu Wiktoria: Melbourne Victory FC i Melbourne City FC. Do pierwszego spotkania między obiema drużynami doszło 8 października 2010 roku i zakończyło się porażką Melbourne Victory w stosunku 0:1[85]. Ponadto obie drużyny rozgrywają swoje mecze domowe na obiekcie Melbourne Rectangular Stadium[86].

Bilans pojedynków Melbourne Victory FC – Melbourne City FC

[edytuj | edytuj kod]
Rozgrywki M Z R P B+ B– +/−
A-League 28 12 7 9 45 39 +6
FFA Cup 1 0 0 1 0 2 -2
Ogółem 29 12 7 10 45 41 +4

Stan na 14 maja 2019 roku[87].

The Big Blue

[edytuj | edytuj kod]

The Big Blue, określane również jako The City Derby[88], derby pomiędzy Melbourne Victory FC a Sydney FC. Do pierwszego spotkania między obiema drużynami doszło 28 sierpnia 2005 roku, które zakończyło się remisem 1:1[85][89]. Ponadto, obie drużyny trzykrotnie spotykały się w finale rozgrywek krajowych w 2010, 2015 i 2017 roku. Melbourne Victory triumfowało w finale z 2015 roku, zdobywając tytuły mistrza kraju[90][91][92].

Nazwa derbów ma swoje korzenie w australijskim wariancie języka angielskiego, w którym wyraz blue (pol. niebieski) oznacza walkę (ang. fight) lub kłótnie (ang. argument)[93][94]. Wynika to z faktu, że obie drużyny grają w strojach o różnych odcieniach koloru niebieskiego[95][96].

Bilans pojedynków Melbourne Victory FC – Sydney FC

[edytuj | edytuj kod]
Rozgrywki M Z R P B+ B– +/−
A-League 50 16 19 15 72 74 -2
Pre-Season Challenge Cup 1 0 0 1 0 1 -1
Ogółem 51 16 19 16 72 75 -3

Stan na 14 maja 2019 roku[97].

The Original Rivalry

[edytuj | edytuj kod]

The Original Rivalry[98] określenie spotkań rozgrywanych pomiędzy Melbourne Victory FC i Adelaide United FC. Rywalizacja pomiędzy oboma zespołami wynika z aspektu historycznej rywalizacji pomiędzy stanami Wiktoria i Australia Południowa na płaszczyźnie społecznej i kulturowej[99]. Pierwsze spotkanie zostało rozegrane 7 maja 2005 roku w ramach kwalifikacji do rozgrywek Oceania Club Championship. Spotkanie zakończyło się wynikiem 0:0, a w rzutach karnych drużyna Melbourne Victory przegrała 1:4[85]. Ponadto, obie drużyny dwukrotnie spotykały się w finale rozgrywek krajowych w 2007 i 2009 roku. Melbourne Victory wygrał oba spotkania finałowe[13][100].

Bilans pojedynków Melbourne Victory FC – Adelaide United FC

[edytuj | edytuj kod]
Rozgrywki M Z R P B+ B– +/−
A-League 49 25 10 14 79 54 +25
FFA Cup 2 1 0 1 3 4 -1
Pre-Season Challenge Cup 4 0 2 2 2 4 -2
Kwalifikacje Klubowych Mistrzostw Oceanii[85] 1 0 1 0 0 0 0
Ogółem 56 26 13 17 84 62 +22

Stan na 14 maja 2019 roku[101].

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 14 maja 2019 roku.

Najwyższa wygrana[102]:

Najwyższa porażka[102]:

  • Brisbane Roar FC 5:0 Melbourne Victory FC (13 października 2012);
  • Wellington Phoenix FC 5:0 Melbourne Victory FC (19 stycznia 2014);
  • Melbourne Victory FC 0:5 Sydney FC (26 stycznia 2014);
  • Brisbane Roar FC 5:0 Melbourne Victory FC (12 marca 2016);
  • Sydney FC 6:1 Melbourne Victory FC (12 maja 2019).

Najwięcej zwycięstw z rzędu[103]:

  • 10 spotkań (od 5 sierpnia do 8 października 2006).

Najwięcej porażek z rzędu[103]:

  • 4 spotkania (od 22 lipca do 11 sierpnia 2007; od 11 lutego do 15 marca 2011 i od 5 grudnia do 19 grudnia 2015).

Najdłuższa seria bez przegranego meczu[103]:

  • 10 spotkań (od 5 sierpnia do 8 października 2006 i od 15 kwietnia do 17 października 2015).

Najdłuższa seria bez wygranego meczu[103]:

  • 10 spotkań (od 15 lipca do 21 września 2007).

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Puchar rozgrywany w latach 2005–2008.
  2. ↑ Puchar rozgrywany od 2014 roku.
  3. ↑ Australia jest członkiem AFC od 2006 roku.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Contact us. Melbournevictory.com.au. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  2. ↑ David Craford: Report of the Independent Soccer Review Committee into the Structure, Governance and Management of Soccer in Australia. Australian Sports Commission, kwiecień 2003. ISBN 1-74013-064-2.
  3. ↑ a b A-League History. A-league.com.au. [dostęp 2017-12-03]. (ang.).
  4. ↑ Peter Smith: Asa Delighted With Number Of Bids For New League. Footballaustralia.com.au, 21 lipca 2004. [dostęp 2019-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  5. ↑ Investors Chase South Melbourne FC For A League Bid. Smfc.com.au, 12 lutego 2007. [dostęp 2019-02-23]. (ang.).
  6. ↑ Joe Gorman: Was one-team one-city a mistake by the FFA?. Theroar.com.au, 17 grudnia 2012. [dostęp 2019-03-02]. (ang.).
  7. ↑ A-League 2005/2006: 1. Round. Sydney FC – Melbourne Victory 1:1. Worldfootball.net. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  8. ↑ A-League 2005/2006: 21. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  9. ↑ A-League 2006/2007: 21. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  10. ↑ A-League 2006/2007 Finals: Final. Melbourne Victory – Adelaide United 6:0. Worldfootball.net. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  11. ↑ Pre-Season Cup 2008 » Final: Wellington Phoenix – Melbourne Victory 7:8. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  12. ↑ A-League 2008/2009: 21. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  13. ↑ a b A-League 2008/2009 Finals: Final. Melbourne Victory – Adelaide United 1:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-18]. (ang.).
  14. ↑ A-League 2009/2010 Finals: Final. Melbourne Victory – Sydney FC 2:4. Worldfootball.net. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  15. ↑ A-League 2010/2011 Finals: Qualifier. Gold Coast United – Melbourne Victory 1:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  16. ↑ a b c d e f g h Melbourne Victory. Ultimatealeague.com. [dostęp 2017-03-11]. (ang.).
  17. ↑ Hand, Guy: Victory’s new coach to be an interim one. The Age, 6 stycznia 2012. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  18. ↑ A-League 2011/2012: 14. Round » Melbourne Victory – Newcastle United Jets 2:1. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  19. ↑ A-League 2011/2012: 25. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  20. ↑ A-League 2012/2013: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  21. ↑ A-League 2012/2013 Finals: Semi-Final. Central Coast Mariners – Melbourne Victory 1:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  22. ↑ a b Melbourne Victory: Manager history. Worldfootball.net. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  23. ↑ A-League 2013/2014: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  24. ↑ A-League 2013/2014 Finals: Semi-Final. Brisbane Roar – Melbourne Victory 1:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  25. ↑ A-League 2014/2015: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  26. ↑ A-League 2014/2015 Finals: Final. Melbourne Victory – Sydney FC 3:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  27. ↑ FFA Cup 2015: Final. Melbourne Victory – Perth Glory 2:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  28. ↑ A-League 2015/2016: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  29. ↑ A-League 2015/2016 Finals: Elimination Final. Brisbane Roar – Melbourne Victory 2:1. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  30. ↑ A-League 2016/2017: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-14]. (ang.).
  31. ↑ A-League 2016/2017 Finals: Final. Sydney FC – Melbourne Victory 4:2. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  32. ↑ A-League 2017/2018: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  33. ↑ A-League 2017/2018 Finals: Final. Newcastle United Jets – Melbourne Victory 0:1. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  34. ↑ Staff Writer: Melbourne Victory make history, break Jets’ hearts. Ftbl.com.au, 5 maja 2018. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  35. ↑ A-League 2018/2019: 27. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-05-14]. (ang.).
  36. ↑ A-League 2018/2019 Finals: Semi-Final. Sydney FC – Melbourne Victory 6:1. Worldfootball.net. [dostęp 2019-05-14]. (ang.).
  37. ↑ Staff Writer: Official – Muscat: I’m done. Ftbl.com.au, 20 maja 2019. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  38. ↑ Staff Writer: Ex-Reds boss Kurz lands Victory job. Ftbl.com.au, 28 czerwca 2019. [dostęp 2019-08-23]. (ang.).
  39. ↑ a b .AFC Champions League 2008: Group G. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  40. ↑ a b AFC Champions League 2010: Group E. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  41. ↑ a b .AFC Champions League 2011: Group E. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  42. ↑ a b AFC Champions League 2019: Group F. Worldfootball.net. [dostęp 2019-05-14]. (ang.).
  43. ↑ a b FFA Cup 2014: Quarter-finals. Worldfootball.net. [dostęp 2017-05-10]. (ang.).
  44. ↑ a b AFC Champions League 2018: Group F. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  45. ↑ AFC Champions League 2016: Group G. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-11]. (ang.).
  46. ↑ a b .AFC Champions League 2016: Round of 16. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  47. ↑ Pre-Season Cup 2005: Semi-finals. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  48. ↑ Pre-Season Cup 2006: Fifth place. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  49. ↑ Pre-Season Cup 2007: Seventh place. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  50. ↑ Pre-Season Cup 2008: Final. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  51. ↑ AFC Champions League 2014: Group G. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  52. ↑ FFA Cup 2015: Final. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  53. ↑ FFA Cup 2016: Semi-finals. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  54. ↑ FFA Cup 2017: Round of 16. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  55. ↑ FFA Cup 2018: Round of 16. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
  56. ↑ FFA Cup 2019: 1. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-10-23]. (ang.).
  57. ↑ Melbourne Victory (Y): Historical results. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  58. ↑ National Youth League: Champions. Worldfootball.net. [dostęp 2017-12-09]. (ang.).
  59. ↑ Four more clubs granted NPL licences. Sportstg.com. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  60. ↑ Victoria National Premier League One 2015: Playoffs. Socceraust.co.uk. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  61. ↑ Victoria PS4 National Premier League 2016. Socceraust.co.uk. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  62. ↑ Melbourne Victory (Women): Historical results. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-09]. (ang.).
  63. ↑ W-League 2008/2009: 1. Round. Melbourne Victory – Central Coast Mariners 2:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  64. ↑ Women W-League: Champions. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-09]. (ang.).
  65. ↑ W-League 2018/2019: 14. Round. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  66. ↑ a b Olympic Park. Ultimatealeague.com. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  67. ↑ a b Olympic Park Stadium. Austadiums.com. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  68. ↑ a b c Marvel Stadium. Ultimatealeague.com. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  69. ↑ Desira, Peter: Victory makes move to Docklands. Fox Sports, 21 września 2006. [dostęp 2013-03-23]. (ang.).
  70. ↑ Marvel Stadium. Austadiums.com. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  71. ↑ New $190m soccer, rugby stadium for Melbourne. Austadiums.com, 6 kwietnia 2006. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  72. ↑ Higgs, Paddy: AAMI Park size the right fit for spectators. The Melbourne Leader, 26 kwietnia 2010. [dostęp 2013-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-16)]. (ang.).
  73. ↑ a b AAMI Park. Austadiums.com. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  74. ↑ Contact. Aamipark.com.au. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).
  75. ↑ Public Transport. Aamipark.com.au. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).
  76. ↑ Maps. Aamipark.com.au. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).
  77. ↑ AAMI Park. Ultimatealeague.com. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  78. ↑ Trasa: Docklands Stadium – Melbourne Rectangular Stadium. Google Maps. [dostęp 2019-03-12]. (ang.).
  79. ↑ North Terrace to stop ‘organised support’ at Victory matches. Theworldgame.sbs.com.au, 25 października 2016. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  80. ↑ a b Staff Writer: North Terrace: It’s over. Ftbl.com.au, 2 listopada 2016. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  81. ↑ a b Victory needs the Northern Terrace. Theroar.com.au, 30 stycznia 2017. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  82. ↑ Season 2015/2016. Round 2. Ultimatealeague.com. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  83. ↑ Staff Writer: Victory enact North End changes to revive active support. Ftbl.com.au, 24 lipca 2018. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  84. ↑ VIDEO: Stand By Me. Melbournevictory.com.au/news/video-stand-me, 6 maja 2013. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  85. ↑ a b c d Complete Fixture List: Melbourne Vicotry. Aleaguestats.com. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  86. ↑ About AAMI Park. Aamipark.com.au. [dostęp 2019-02-24]. (ang.).
  87. ↑ Melbourne Victory FC. Record against Melbourne City. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  88. ↑ Robert Di Fabio: Big Blue, Australia’s national derby. Goalweekly.com, 24 stycznia 2013. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  89. ↑ A-League 2005/2006: 1. Round. Sydney FC – Melbourne Victory 1:1. Worldfootball.net. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  90. ↑ A-League 2009/2010 Finals: Final. Melbourne Victory – Sydney FC 2:4. Worldfootball.net. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  91. ↑ A-League 2014/2015 Finals: Final. Melbourne Victory – Sydney FC 3:0. Worldfootball.net. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  92. ↑ A-League 2016/2017 Finals: Final. Sydney FC – Melbourne Victory 4:2. Worldfootball.net. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  93. ↑ Blue. Dictionary.cambridge.org. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  94. ↑ Blue. Oxforddictionaries.com. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  95. ↑ Melbourne Victory. Ozfootball.ne. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  96. ↑ History. Sydneyfc.com. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
  97. ↑ Melbourne Victory: Record against Sydney FC. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  98. ↑ Dominic Unwin: Five of the best Original Rivalry clashes. A-league.com.au, 6 grudnia 2018. [dostęp 2019-02-20]. (ang.).
  99. ↑ Tom Syrmas: Why the original rivalry is still the best. 7 stycznia 2017. [dostęp 2019-02-20]. (ang.).
  100. ↑ A-League 2006/2007 Finals: Final. Melbourne Victory – Adelaide United 6:0. Worldfootball.net. [dostęp 2019-02-18]. (ang.).
  101. ↑ Melbourne Victory. Record against Adelaide United. Worldfootball.net. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  102. ↑ a b A-League Stats: Melbourne Victory FC. Aleaguestats.com. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
  103. ↑ a b c d A-League Stats: Melbourne Victory FC. Aleaguestats.com. [dostęp 2019-03-13]. (ang.).
A-League
Kluby
Kluby wycofane
Sezony
Inne
Mistrzowie Australii w piłce nożnej
National Soccer League
A-League
Zwycięzcy krajowych rozgrywek pucharowych w Australii
Australia Cup
NSL Cup
Pre-Season Challenge Cup
FFA Cup
Australia Cup
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Melbourne_Victory_FC&oldid=75222013”