Jan Szewczyk (1891–1967)

Jan Szewczyk
	podpułkownik dyplomowany artylerii
Data urodzenia	30 września 1891
Data śmierci	21 grudnia 1967
	Przebieg służby
Lata służby	1921–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Pułk Motorowy Artylerii Najcięższej,; 1 Pułk Artylerii Najcięższej; Oddział II Sztabu Generalnego WP; 7 Pułk Artylerii Lekkiej; 5 Lwowski Pułk Artylerii Lekkiej; 4 Pułk Artylerii Ciężkiej
Stanowiska	dowódca pułku
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka, kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Jan Szewczyk (ur. 30 września 1891, zm. 21 grudnia 1967) – podpułkownik dyplomowany artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 30 września 1891 jako syn Karola^[1].

1 czerwca 1921 był oficerem pułku motorowego artylerii najcięższej w Warszawie^[2]. W latach 1921–1923 był słuchaczem Kursu Normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 280. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W dalszym ciągu pełnił służbę w 1 pułku artylerii najcięższej w Warszawie^[3]. Z dniem 1 października 1923 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału II Sztabu Generalnego w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 1 pan^[4]^[5]^[6]. 12 kwietnia 1927 awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 32. lokatą w korpusie oficerów artylerii. W styczniu 1930 został przeniesiony do 7 pułku artylerii lekkiej w Częstochowie na stanowisko dowódcy I dywizjonu^[7]^[8]^[9]. W kwietniu 1932 wrócił do Sztabu Głównego^[7]^[10]. Na podpułkownika awansował ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1933 w korpusie oficerów artylerii. 28 września 1933 został przeniesiony do 5 pułku artylerii lekkiej we Lwowie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[11]. Od kwietnia do września 1939 dowodził 4 pułkiem artylerii ciężkiej stacjonującym w Łodzi i Tomaszowie Mazowieckim. W składzie 8 Dywizji Piechoty dotarł do Modlina, gdzie wziął udział w jego obronie. Jeniec Oflagu VII A Murnau.

Ordery i odznaczenia

Medal Niepodległości (2 sierpnia 1931)^[12]
Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1925)^[13]
Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)^[14]
Krzyż Oficerski Orderu Orła Białego (Jugosławia, 1929)^[15]

Przypisy

↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-16] .
↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 329, 905.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 197.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 9, 718, 742.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 433, 456.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181, 422.
↑ ^a ^b Kuprianis 2010 ↓, s. 563.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 386.
↑ Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 24.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 422.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 199.
↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1085 „za zasługi, położone na polu bezpieczeństwa Państwa”.
↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 12 grudnia 1929 roku, s. 362.

Bibliografia

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 roku). Warszawa: Sztab Główny, 1931.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Artur Kuprianis: Łódzka 4 Grupa Artylerii w latach 1929–1939. Łódź: Wydawnictwo Ibidem, 2010. ISBN 978-83-62331-00-0.

[1] Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-16] .

[CITEREFSpis_oficerów1921329,_905-2] Spis oficerów 1921 ↓, s. 329, 905.

[CITEREFLista_starszeństwa1922197-3] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 197.

[CITEREFRocznik_Oficerski19249,_718,_742-4] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 9, 718, 742.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928433,_456-5] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 433, 456.

[CITEREFRocznik_Oficerski1932181,_422-6] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 181, 422.

[CITEREFKuprianis2010563-7] Kuprianis 2010 ↓, s. 563.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_20_z_23_grudnia_1929_roku,_s._386-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 386.

[CITEREFLista_oficerów_dyplomowanych193124-9] Lista oficerów dyplomowanych 1931 ↓, s. 24.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_13_z_9_grudnia_1932_roku,_s._422-10] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 422.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_28_września_1933_roku,_s._199-11] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 199.

[12] M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[13] M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1085 „za zasługi, położone na polu bezpieczeństwa Państwa”.

[14] M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_19_z_12_grudnia_1929_roku,_s._362-15] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 12 grudnia 1929 roku, s. 362.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]