Przejdź do zawartości

Counter-Strike

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Counter-Strike
Ilustracja
Producent

Valve Software

Wydawca

Vivendi

Dystrybutor

PL: Play-It[1]

Seria gier

Counter-Strike

Projektant

Minh Le
Jess Cliffe

Silnik

GoldSrc (oparty na Quake engine)

Wersja

1.6

Data wydania

Windows
Świat: 12 czerwca 1999 (modyfikacja)
Am.Płn.: 8 listopada 2000
(wersja pudełkowa)
9 września 2003 (do pobrania)
Xbox
Am.Płn.: 18 listopada 2003
EU: 5 grudnia 2003
Mac OS, Linux
Świat: 24 stycznia 2013

Gatunek

strzelanka pierwszoosobowa

Tryby gry

gra wieloosobowa

Kategorie wiekowe

ESRB: Mature
PEGI: 16[2]

Wymagania sprzętowe
Platforma

Windows, Linux[3], OS X, Xbox

Nośniki

CD, dystrybucja cyfrowa

Wymagania

Kontrolery

mysz, klawiatura

Poprzednia gra w serii

-

Następna gra w serii

Counter-Strike: Condition Zero (2004)

Counter-Strike (skrót CS, poprzednio Half-Life: Counter-Strike) – gra komputerowa z gatunku first-person shooter, stworzona przez Minha "Gooseman" Le'a i Jessa "Cliffe" Cliffe'a 19 czerwca 1999[4] i będąca modyfikacją gry Half-Life

Początkowo Counter-Strike wymagał do działania Half-Life'a, jednak z upływem czasu stworzono kolejne wersje, które przekształciły się w samodzielne produkcje, korzystające jedynie z silnika oryginalnej gry.

Rozgrywka w Counter-Strike'u opiera się na walce antyterrorystów z terrorystami, w której jedna ze stron musi bronić bombsite'u (miejsca, gdzie ustawiany jest ładunek wybuchowy) lub uwolnić zakładników, a druga podłożyć bombę albo pilnować pojmanych.

Gra została stworzona z myślą o grze w sieci. Otrzymała wsparcie od Valve Software, dzięki czemu jest ciągle uaktualniania i została włączona do projektu Steam. Counter-Strike stosunkowo szybko zyskał popularność i stał się platformą turniejową na imprezach e-sportowych.


Rozgrywka

[edytuj | edytuj kod]

Counter-Strike jest grą sieciową opartą o wspólne działanie drużyny. Gracz może się wcielić w antyterrorystę lub terrorystę. W skład antyterrorystów wchodzą jednostki specjalne takie jak: Seal Team 6, GSG9, SAS i GIGN.

Wersja 1.6 gry została wydana 12 września 2003 roku wraz z premierą platformy dystrybucji cyfrowej Steam. Wszystkie kolejne aktualizacje i poprawki są dostarczone poprzez ten system, bez żadnych konkretnych numerów nowej wersji. Nazwa lub skrót „1.6” jest często używany w celu odróżnienia go od kontynuacji gry: Counter-Strike: Source i Counter-Strike: Global Offensive.

Zasady gry

[edytuj | edytuj kod]

Każdy gracz rozpoczyna grę w punkcie startowym z pistoletem (USP u antyterrorystów, Glock 18 u terrorystów), dwoma magazynkami w zapasie, nożem oraz kwotą ośmiuset dolarów. Za każdą udaną misję drużyna otrzymuje punkty oraz pieniądze. W momencie startu następnych rund można za nie kupić broń palną, kamizelki kuloodporne, granaty, magazynki i inne potrzebne do wykonania misji przedmioty.

Cele drużyn są zawsze sprzeczne ze sobą – jeżeli celem terrorystów jest wysadzić jakiś obiekt, antyterroryści mają nie dopuścić do tego, oraz odwrotnie – jeżeli antyterroryści mają uwolnić zakładników, terroryści mają za zadanie im to uniemożliwić.

Drużyna, która zdoła osiągnąć swój cel albo wyeliminuje wszystkich przeciwników z drugiej grupy, wygrywa rundę.

Każda rozgrywka jest dodatkowo ograniczona przez czas. Po upływie tego limitu przegrywa ta drużyna, która nie wykonała zadania. W przypadku antyterrorystów jest to nieuwolnienie wszystkich zakładników, a w przypadku terrorystów nieustawienie bomby w wyznaczonym miejscu.

Tryby rozgrywki

[edytuj | edytuj kod]

Gra oferuje kilka zróżnicowanych trybów rozgrywki – trzy podstawowe to: odbicie zakładników, podłożenie lub rozbrojenie bomby oraz zamach na ważną osobistość. Poza tymi podstawowymi opcjami, społeczność tworzy również mapy realizujące inne scenariusze – na przykład bezpośredni pojedynek między drużynami lub taki, gdzie gracze mogą korzystać wyłącznie z określonych wcześniej typów broni.

Hostage rescue (odbicie zakładników)

Tryb ten rozgrywany jest na mapach z przedrostkiem "'cs_'". Zadaniem antyterrorystów jest odbicie zakładników przetrzymywanych w bazie terrorystów i doprowadzenie ich do punktu ratunkowego. Terroryści natomiast muszą im w tym przeszkodzić. Obie strony mogą zranić lub zabić zakładników, co uniemożliwi antyterrorystom ich odbicie, ale będzie to karało gracza za zranienie/zabicie zakładnika. Karą za zranienie zakładnika jest kara pieniężna, która wzrasta gdy zabijemy zakładnika. Niektóre serwery mają włączoną możliwość wyrzucania z gry po kilkukrotnym zabiciu zakładnika. Rozgrywka kończy się w momencie, gdy antyterroryści uwolnią wszystkich żyjących zakładników (wygrana antyterrorystów), gdy skończy się czas przeznaczony na rozgrywkę (wygrana terrorystów), lub gdy któraś z drużyn straci wszystkich graczy (wygrana drużyny przeciwnej)[5].

Bomb defusal (podłożenie/rozbrojenie bomby)

Akcja rozgrywki toczy się na mapach z przedrostkiem "'de_'", a rolę ofensywną sprawują terroryści. Ich celem jest przedarcie się do wyznaczonego miejsca, w którym muszą podłożyć bombę, co uniemożliwić mają im antyterroryści. Rozgrywka kończy się w momencie wybuchu bomby (wygrana terrorystów), rozbrojenia jej przez antyterrorystów (wygrana antyterrorystów), upływu czasu (antyterrorystów) lub w przypadku śmierci wszystkich członków jednej z drużyn (wygrana drużyny przeciwnej). Jeżeli wszyscy terroryści zginą, a bomba została podłożona, runda nie zakończy się aż do wybuchu lub rozbrojenia przez antyterrorystów.[5]

Assassination (zamach)

Areną działań są mapy z przedrostkiem "'as_'". Jeden z graczy drużyny antyterrorystów staje się VIP-em, którego reszta drużyny musi eskortować do specjalnego punktu ewakuacyjnego. Zadaniem terrorystów jest zabicie VIP-a, a jest ono utrudnione, ponieważ mogą oni kupić jedynie niektóre rodzaje broni. Rozgrywka kończy się, gdy VIP bezpiecznie dotrze do punktu ewakuacyjnego (wygrana antyterrorystów), terroryści zabiją VIP-a (wygrana terrorystów), drużyna straci wszystkich graczy (wygrana przeciwnej drużyny) lub czas rozgrywki zostanie przekroczony (wygrana terrorystów). [5].

Escape (ucieczka)

Tryb ten został oficjalnie wycofany w Counter-Strike’u beta 7.0[6], jednak możliwość gry pozostała. Miejscem tego rodzaju rozgrywki są mapy es_. Zadaniem terrorystów jest ucieczka z terenu działań do wyznaczonego punktu. Terroryści nie mają możliwości zakupu broni – jedyną możliwością jej zdobycia jest odnalezienie miejsca, w którym broń jest składowana, lub zabranie jej zabitemu wrogowi. Antyterroryści muszą powstrzymać terrorystów przed ucieczką. Rozgrywka kończy się, gdy połowa terrorystów ucieknie, antyterroryści zliwkidują większość terrorystów, jedna z drużyn straci wszystkich graczy lub skończy się czas. Po ośmiu rozgrywkach w tym trybie, następuje zamiana ról między drużynami[5].

Oszustwa w grze

[edytuj | edytuj kod]

Stworzono programy umożliwiające oszustwa w grze, potocznie nazywane cheatami. Najczęściej spotykane rodzaje to:

  • Aimbot – skrypt nakierowujący celownik gracza automatycznie na wcześniej ustalony hitbox (punkt na ciele przeciwnika)
  • ESP – gracz dostaje m.in. informacje o ilości życia i broni, jaką ma przeciwnik, a także możliwość widzenia przez tekstury
  • No recoil – niweluje odrzut, który towarzyszy strzelaniu z broni
  • No smoke, no flash – wyłącza skutki działania granatu dymnego i granatu błyskowego
  • Speedhack – pozwala przemieszczać się z dużą szybkością po mapie
  • Wallhack – dzięki niemu gracz może widzieć przez wszystkie tekstury mapy
  • No Spread – niweluje rozrzut: wszystkie kule lecą tam, gdzie znajduje się środek celownika, nawet przy prowadzeniu ognia ciągłego (tzw. full-auto)
  • Multihack – umożliwia łączenie różnych
  • BunnyHopHack – pozwala na szybsze przemieszczanie się po mapie poprzez skoki

Valve Anti-Cheat

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Valve Anti-Cheat.

To zabezpieczenie sprawdza, czy nie zmieniono plików wykonywalnych gry lub czy równocześnie z grą nie uruchomiono skryptów umożliwiających oszustwa. W momencie, gdy wykryte zostanie niedozwolone oprogramowanie, gracz zostaje permanentnie wykluczony z gry na wszystkich serwerach zabezpieczonych przez Valve Anti-Cheat (VAC), bez możliwości odwołania się od blokady[7]. Istnieją serwery, na których wyłączono zabezpieczenie Valve (serwery tzw. "non-Steam").

Odbiór gry

[edytuj | edytuj kod]
 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
AllGame PC: 4/5 gwiazdek[8]
Eurogamer XB: 6/10[9]
Game Revolution PC: A[10]
XB: C+[11]
GameSpot PC: 8,4/10[12]
XB: 7,2/10[13]
GameSpy XB: 4/5 gwiazdek[14]
GameZone XB: 8/10[15]
IGN PC: 8,9/10[16]
XB: 7,9/10[17]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

PC: 89,20% (z 22 recenzji)[18]
XB: 73,16% (z 62 recenzji)[19]

Metacritic

PC: 88/100 (z 11 recenzji)[20]
XB: 74 (z 38 recenzji)[21]

Gra zdobyła uznanie graczy i recenzentów, uzyskując w wersji na PC średnią z ocen wynoszącą 88 na 100 punktów według agregatora Metacritic[20] oraz 89,20% według serwisu GameRankings[18].

Counter-Strike zdobył następujące nagrody i wyróżnienia.

  • Action Game of the Year 2000 – Gamepen.com[22]
  • Action Game of the Year 2000 – Actiontrip.com[22]
  • Online Game of the Year 2000 – GameSpot UK and US[22]
  • Special Award for Multiplayer Gaming 2000 – Gamespy.com[22]
  • Action Game of the Year 2000 – Gamespot US, Readers Choice[22]
  • Game of the Year 2000 – VoodooExtreme Readers Choice[22]
  • Best Multiplayer 2000 – Electronic Playground[22]
  • Revolutionary PC Game 2000 – Game Revolution[22]
  • Best Online Game 2000 – Game Revolution[22]
  • Best Multiplayer Game – Game Developer 2001 Spotlight Awards[22]
  • Special Achievement in Gaming – Game Developer 2001 Spotlight Awards[22]
  • Online Game of the Year 2000 – Computer Games[22]
  • Game of the Year 2000 – Gamers.com[22]

Producent Half-Life, Valve Software, stworzył oddzielną grę z szeregiem misji dla jednego gracza (wspomaganego przez drużynę sterowaną przez komputer), czyli Counter-Strike: Condition Zero. Najnowsza wersja gry – Counter-Strike: Global Offensive, została oparta o Half-Life 2 i jego technologię Source.

Szwedzki muzyk, Basshunter nagrał utwór „Counterstrike the Mp3”, który znalazł się na jego internetowym albumie The Old Shit z 2006 roku[23].

Turnieje

[edytuj | edytuj kod]

Gra jest elementem wielu lig i turniejów e-sportowych, m.in.:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Counter-Strike. „Click!”. 12, s. 24, 2001. Wydawnictwo Bauer. 
  2. HALF-LIFE : COUNTER-STRIKE. pegi.info. [dostęp 2015-05-29]. (pol. • ang. • fr. • niem. • hiszp. • wł. • szw. • norw.).
  3. Harry Monogenis: Counter-Strike 1.6 now available on Linux and Mac. Destructoid. [dostęp 2013-02-04]. (ang.).
  4. Jess "Cliffe" Cliffe: COUNTER-STRIKE: A Retrospective In Pictures; A Comedy of Errors. Internet Archive. [dostęp 2009-06-19]. (ang.).
  5. a b c d Sebastian "JoleKK" Kasperek: Counter-strike.pl – Internet Archieve. [dostęp 2008-08-17]. (pol.).
  6. version history. Internet Archive. [dostęp 2008-08-02]. (ang.).
  7. Valve Anti-Cheat System (VAC) – Valve Anti-Cheat (VAC) System – Baza wiedzy. Steam Support. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  8. Half-Life: Counter Strike Review – AllGame.com. [dostęp 2013-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-15)].
  9. Kristan Reed: Counter-Strike. eurogamer.net, 2003-11-25. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  10. Counter-Strike Review – GameRevolution.com
  11. Joe Dodson: Counter Strike Review. gamerevolution.com. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  12. Half Life: Counter strike review – GameSpot.com
  13. Greg Kasavin: Counter-Strike Review. gamespot.com, 2003-11-17. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  14. Ryan O’Donnell: Counter-Strike. xbox.gamespy.com, 2003-11-17. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  15. Counter-Strike – XB – Review. gamezone.com, 2003-11-27. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  16. Counter-Strike Review – IGN.com
  17. Aaron Boulding: Counter-Strike. uk.ign.com, 2003-11-18. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  18. a b Counter-Strike for PC. GameRankings. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  19. Counter-Strike. GameRankings. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  20. a b Counter-Strike for PC. Metacritic. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  21. Counter-Strike Xbox. Metacritic. [dostęp 2015-06-12]. (ang.).
  22. a b c d e f g h i j k l m Awards and Honors. Valve Software. [dostęp 2008-08-02]. (ang.).
  23. Basshunter – The Old Shit. discogs.com. [dostęp 2015-07-17]. (ang.).