(525) Adelaide
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
21 października 1908 |
| Numer kolejny |
525 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1908 EKa |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,2453 au |
| Mimośród |
0,1022 |
| Peryhelium |
2,0157 au |
| Aphelium |
2,4749 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 133 dni 22 godziny |
| Średnia prędkość |
19,87 km/s |
| Inklinacja |
5,99° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
9,326 km |
| Okres obrotu |
19,967 h |
| Albedo |
0,221 |
| Jasność absolutna |
12,53m |
(525) Adelaide – planetoida z pasa głównego asteroid.
Odkrycie
[edytuj | edytuj kod]Została odkryta 21 października 1908 roku w Taunton (Massachusetts) przez Joela Metcalfa. Nazwa planetoidy pochodzi prawdopodobnie od urodzonej w Niemczech brytyjskiej królowej Adelajdy, żony Wilhelma IV[1].
14 marca 1904 roku Max Wolf odkrył obiekt A904 EB i nazwał go (525) Adelaide, lecz został on zagubiony. Później 3 października 1930 roku Sylvain Arend odkrył obiekt 1930 TA i nazwał go (1171) Rusthawelia. W 1958 roku A. Patry z Nicei ustalił, że chodzi o jedną i tę samą planetoidę. Ostatecznie nazwę (525) Adelaide przyznano asteroidzie 1908 EKa odkrytej 21 października 1908 roku przez Joela Metcalfa, a nazwę (1171) Rusthawelia i odkrycie planetoidy przyznano Sylvainowi Arendowi.
Orbita
[edytuj | edytuj kod](525) Adelaide okrąża Słońce w ciągu 3 lat i 134 dni w średniej odległości 2,25 j.a. Planetoida należy do rodziny planetoidy Flora nazywanej też czasem rodziną Ariadne.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 56. ISBN 978-3-540-29925-7.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (525) Adelaide w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (525) Adelaide w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Diagram orbity (525) Adelaide w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)