Przejdź do zawartości

Program Kooperatywnego Zmniejszania Zagrożeń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Program Kooperatywnego Zmniejszania Zagrożeń (Program Nunna-Lugara, ang. Cooperative Threat Reduction, CTR) – amerykański program pomocy finansowej dla krajów WNP, które w związku z rozpadem ZSRR znalazły się w posiadaniu broni jądrowej. Jego celem było wzmocnienie kontroli nad postsowiecką infrastrukturą nuklearną.

Realizacja

Realizacja programu rozpoczęła się już w 1991 roku. Obejmował on zasadnicze trzy cele:

  • zniszczenie i demontaż arsenału jądrowego;
  • zapewnienie ciągłości opieki nad bronią i materiałami rozszczepialnymi;
  • demilitaryzację i konwersję sprzętu.

Do roku 2000 łączne wydatki związane z programem wyniosły 2,7 mld USD. W tym czasie udało się zdemontować systemy przenoszenia dla ok. 5 tysięcy głowic, zabezpieczono materiały nuklearne, zapewniono zatrudnienie i zarobki dla naukowców pracujących wcześniej nad radzieckim programem jądrowym oraz stworzono skuteczne systemy kontroli. Część zakładów zbrojeniowych przestawiono na produkcję o charakterze cywilnym.

Zobacz też

Bibliografia

  • Maciej Raś, Agata Włodkowska: Bezpieczeństwo obszaru WNP. W: Ryszard Zięba: Bezpieczeństwo międzynarodowe po zimnej wojnie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2008, s. 334. ISBN 978-83-60501-92-4.

Linki zewnętrzne