Przejdź do zawartości

Poezja cyfrowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
PG (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
159 897 edycji
Anulowanie wersji 61469627 autorstwa C. brombox (dyskusja), potrzebne źródło
Znacznik: Anulowanie edycji
Rozszerzenie polskiego kontekstu źródeł poezji cyfrowej. Włączenie faktu powstania manifestu związanego z tym zjawiskiem. Odniesienie do grupy Perfokarta wraz z przypisami.
Linia 3: Linia 3:
'''Poezja cyfrowa''' (poezja elektroniczna, ang. ''digital poetry'') – odmiana [[Poezja|poezji]] tworzona w środowisku cyfrowym przy wykorzystaniu narzędzi i technologii dostępnych w komputerach i internecie. Dzięki zastosowaniu różnych [[Język programowania|języków programowania]], w tego rodzaju poezji obok tekstu pojawiają się również grafika, dźwięk i animacja.
'''Poezja cyfrowa''' (poezja elektroniczna, ang. ''digital poetry'') – odmiana [[Poezja|poezji]] tworzona w środowisku cyfrowym przy wykorzystaniu narzędzi i technologii dostępnych w komputerach i internecie. Dzięki zastosowaniu różnych [[Język programowania|języków programowania]], w tego rodzaju poezji obok tekstu pojawiają się również grafika, dźwięk i animacja.


Pierwsza próba zdefiniowania poezji cyfrowej pojawiła się w 2004 roku w publikacji ''p0es1s: The Aesthetics of Digital Poetry''. Poezja cyfrowa określona została jako projekt artystyczny posługujący się językiem opartym na komunikacji komputerowej i sieciowej<ref>{{Cytuj|autor=Redakcja|tytuł=Urszula Pawlicka – (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka [fragment] – Korporacja Ha!art|data dostępu=2017-02-24|opublikowany=www.ha.art.pl|url=http://www.ha.art.pl/prezentacje/27-proza/2766-urszula-pawlicka-polska-poezja-cybernetyczna-konteksty-i-charakterystyka-fragment.html}}</ref>. Poezje cyfrową sytuuje się na pograniczu literatury i [[Sztuka Internetu|net-artu]]. Źródeł współczesnej poezji elektronicznej należy szukać we wczesnych (rok 1983) eksperymentach Eduardo Kaca, który na pierwszych osobistych komputerach tworzył poezję fraktalną, później technologia cyfrowa pomagała mu w wystawaniu w galeriach wierszy holograficznych<ref>{{Cytuj|autor=Mariusz Pisarski|tytuł=Poezja cyfrowa < Hipertekst < Techsty – Literatura i Nowe Media|data dostępu=2017-02-24|opublikowany=techsty.art.pl|url=http://techsty.art.pl/hipertekst/hiperpoezja.htm}}</ref>. Z inicjatywy Urszuli Pawlickiej i Mariusza Pisarskiego powstał projekt stworzenia ogólnodostępnego ''Słownika gatunków literatury cyfrowej''<ref>{{Cytuj|autor=Urszula Pawlicka, Mariusz Pisarski|tytuł=Słownik Gatunków Literatury Cyfrowej – Korporacja Ha!art|data dostępu=2017-02-24|opublikowany=www.ha.art.pl|url=http://www.ha.art.pl/prezentacje/29-projekty/2130-slownik-gatunkow-literatury-cyfrowej.html}}</ref>, został jednak porzucony, a kontynuację badań samej już Pawlickiej stanowi wydana w 2012 r. książka ''(Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka''. Niestety nie został dotąd wypracowany jeden spójny język opisu zjawiska, czego wynikiem są różnice w zakresie terminologii stosowanej przez poszczególnych badaczy.
Pierwsza próba zdefiniowania poezji cyfrowej pojawiła się w 2004 roku w publikacji ''p0es1s: The Aesthetics of Digital Poetry'' pod redakcją Friedricha Blocha, Christiane Heibach i Karin Wenz. Niedługo później, na gruncie polskim, została sformułowana koncepcja poezji cybernetycznej. Pojawił się ''Manifest poezji cybernetycznej ver 1.1'', w 2005 roku w internecie, a w 2006 roku opublikowany w Ricie Baum i w Pro Arte.<ref>{{Cytuj |autor = Szczepan Kopyt, Łukasz Podgórni, Marek Florek, Tomasz Misiak, Roman Bromboszcz [w:] |tytuł = Pro Arte 23 2006, s. 43-47 |data = }}</ref> Poezja cyfrowa określona została jako projekt artystyczny posługujący się językiem opartym na komunikacji komputerowej i sieciowej<ref>{{Cytuj|autor=Redakcja|tytuł=Urszula Pawlicka – (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka [fragment] – Korporacja Ha!art|data dostępu=2017-02-24|opublikowany=www.ha.art.pl|url=http://www.ha.art.pl/prezentacje/27-proza/2766-urszula-pawlicka-polska-poezja-cybernetyczna-konteksty-i-charakterystyka-fragment.html}}</ref>. Poezje cyfrową sytuuje się na pograniczu literatury i [[Sztuka Internetu|net-artu]]. Źródeł współczesnej poezji elektronicznej należy szukać we wczesnych (rok 1983) eksperymentach Eduardo Kaca, który na pierwszych osobistych komputerach tworzył poezję fraktalną, później technologia cyfrowa pomagała mu w wystawaniu w galeriach wierszy holograficznych<ref>{{Cytuj|autor=Mariusz Pisarski|tytuł=Poezja cyfrowa < Hipertekst < Techsty – Literatura i Nowe Media|data dostępu=2017-02-24|opublikowany=techsty.art.pl|url=http://techsty.art.pl/hipertekst/hiperpoezja.htm}}</ref>. Z inicjatywy Urszuli Pawlickiej i Mariusza Pisarskiego powstał projekt stworzenia ogólnodostępnego ''Słownika gatunków literatury cyfrowej''<ref>{{Cytuj|autor=Urszula Pawlicka, Mariusz Pisarski|tytuł=Słownik Gatunków Literatury Cyfrowej – Korporacja Ha!art|data dostępu=2017-02-24|opublikowany=www.ha.art.pl|url=http://www.ha.art.pl/prezentacje/29-projekty/2130-slownik-gatunkow-literatury-cyfrowej.html}}</ref>, został jednak porzucony, a kontynuację badań samej już Pawlickiej stanowi wydana w 2012 r. książka ''(Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka''. Niestety nie został dotąd wypracowany jeden spójny język opisu zjawiska, czego wynikiem są różnice w zakresie terminologii stosowanej przez poszczególnych badaczy.


Polskimi przedstawicielami nurtu są m.in. Łukasz Podgórni i Urszula Pawlicka. W 2012 roku wydawnictwo [[Ha!art|Fundacji Korporacji „Ha!art”]] opublikowało ich cyfrową adaptację tomiku poetyckiego ''Zielone Oko'' [[Tytus Czyżewski|Tytusa Czyżewskiego]] – pt. ''[http://ha.art.pl/czyzewski/ Cyfrowe zielone oko. Adaptacja poezji formistycznej Tytusa Czyżewskiego]''. Inni twórcy poezji cyfrowej to m.in. [[Roman Bromboszcz]] (animacje konceptualne i cybernetyczne teksty-protezy, np. ''Wariacje na kwadrat magiczny'')<ref>{{Cytuj|autor=Urszula Pawlicka|rozdział=Roman Bromboszcz: od animacji konceptualnych po cybernetyczne teksty-protezy|tytuł=(Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka|data=2012|miejsce=Kraków}}</ref>, Leszek Onak (poezja algorytmu i remiksu, np. ''Gdzie jest Jest'')<ref>{{Cytuj|autor=Urszula Pawlicka|rozdział=Leszek Onak: poezja algorytmu i remiksu|tytuł=(Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka|data=2012|miejsce=Kraków}}</ref>, Piotr Puldzian Płucienniczak (poezja glitchowa, np. ''marsz na ROM'')<ref>{{Cytuj|autor=Urszula Pawlicka|rozdział=Piotr Puldzian Płucienniczak: poezja glitchowa|tytuł=(Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka|data=2012|miejsce=Kraków}}</ref> i inni artyści zgromadzeni wokół grupy literackiej [[Rozdzielczość Chleba]].
Polskimi przedstawicielami nurtu są m.in. Łukasz Podgórni i Urszula Pawlicka. W 2012 roku wydawnictwo [[Ha!art|Fundacji Korporacji „Ha!art”]] opublikowało ich cyfrową adaptację tomiku poetyckiego ''Zielone Oko'' [[Tytus Czyżewski|Tytusa Czyżewskiego]] – pt. ''[http://ha.art.pl/czyzewski/ Cyfrowe zielone oko. Adaptacja poezji formistycznej Tytusa Czyżewskiego]''. Inni twórcy poezji cyfrowej to m.in. [[Roman Bromboszcz]] (animacje konceptualne i cybernetyczne teksty-protezy, np. ''Wariacje na kwadrat magiczny'')<ref>{{Cytuj|autor=Urszula Pawlicka|rozdział=Roman Bromboszcz: od animacji konceptualnych po cybernetyczne teksty-protezy|tytuł=(Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka|data=2012|miejsce=Kraków}}</ref>, Leszek Onak (poezja algorytmu i remiksu, np. ''Gdzie jest Jest'')<ref>{{Cytuj|autor=Urszula Pawlicka|rozdział=Leszek Onak: poezja algorytmu i remiksu|tytuł=(Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka|data=2012|miejsce=Kraków}}</ref>, Piotr Puldzian Płucienniczak (poezja glitchowa, np. ''marsz na ROM'')<ref>{{Cytuj|autor=Urszula Pawlicka|rozdział=Piotr Puldzian Płucienniczak: poezja glitchowa|tytuł=(Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka|data=2012|.miejsce=Kraków}}</ref> i inni artyści zgromadzeni wokół grupy literackiej [[Rozdzielczość Chleba]] oraz grupy [[Perfokarta]].<ref>{{Cytuj |autor = Urszula Pawlicka |tytuł = (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka, Korporacja Ha!art, Kraków 2012, , s. 21, 44, 72 |data = }}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Urszula Pawlicka |tytuł = Kontekst ludyczny w polskiej poezji cybernetycznej [w:]
Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy 3 2012, s. 31, 32 |data = }}</ref>


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 21:44, 15 gru 2020

Plik:Gamegame1.png
game, game, game and again game, cyfrowa gra poetycka Jasona Nelsona, 2011 r.
22.2 QR code poem Genco Gulana, 2010 r.

Poezja cyfrowa (poezja elektroniczna, ang. digital poetry) – odmiana poezji tworzona w środowisku cyfrowym przy wykorzystaniu narzędzi i technologii dostępnych w komputerach i internecie. Dzięki zastosowaniu różnych języków programowania, w tego rodzaju poezji obok tekstu pojawiają się również grafika, dźwięk i animacja.

Pierwsza próba zdefiniowania poezji cyfrowej pojawiła się w 2004 roku w publikacji p0es1s: The Aesthetics of Digital Poetry pod redakcją Friedricha Blocha, Christiane Heibach i Karin Wenz. Niedługo później, na gruncie polskim, została sformułowana koncepcja poezji cybernetycznej. Pojawił się Manifest poezji cybernetycznej ver 1.1, w 2005 roku w internecie, a w 2006 roku opublikowany w Ricie Baum i w Pro Arte.[1] Poezja cyfrowa określona została jako projekt artystyczny posługujący się językiem opartym na komunikacji komputerowej i sieciowej[2]. Poezje cyfrową sytuuje się na pograniczu literatury i net-artu. Źródeł współczesnej poezji elektronicznej należy szukać we wczesnych (rok 1983) eksperymentach Eduardo Kaca, który na pierwszych osobistych komputerach tworzył poezję fraktalną, później technologia cyfrowa pomagała mu w wystawaniu w galeriach wierszy holograficznych[3]. Z inicjatywy Urszuli Pawlickiej i Mariusza Pisarskiego powstał projekt stworzenia ogólnodostępnego Słownika gatunków literatury cyfrowej[4], został jednak porzucony, a kontynuację badań samej już Pawlickiej stanowi wydana w 2012 r. książka (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka. Niestety nie został dotąd wypracowany jeden spójny język opisu zjawiska, czego wynikiem są różnice w zakresie terminologii stosowanej przez poszczególnych badaczy.

Polskimi przedstawicielami nurtu są m.in. Łukasz Podgórni i Urszula Pawlicka. W 2012 roku wydawnictwo Fundacji Korporacji „Ha!art” opublikowało ich cyfrową adaptację tomiku poetyckiego Zielone Oko Tytusa Czyżewskiego – pt. Cyfrowe zielone oko. Adaptacja poezji formistycznej Tytusa Czyżewskiego. Inni twórcy poezji cyfrowej to m.in. Roman Bromboszcz (animacje konceptualne i cybernetyczne teksty-protezy, np. Wariacje na kwadrat magiczny)[5], Leszek Onak (poezja algorytmu i remiksu, np. Gdzie jest Jest)[6], Piotr Puldzian Płucienniczak (poezja glitchowa, np. marsz na ROM)[7] i inni artyści zgromadzeni wokół grupy literackiej Rozdzielczość Chleba oraz grupy Perfokarta.[8][9]

Przypisy

  1. ↑ Szczepan Kopyt i inni, Pro Arte 23 2006, s. 43-47.
  2. ↑ Redakcja, Urszula Pawlicka – (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka [fragment] – Korporacja Ha!art [online], www.ha.art.pl [dostęp 2017-02-24].
  3. ↑ Mariusz Pisarski, Poezja cyfrowa < Hipertekst < Techsty – Literatura i Nowe Media [online], techsty.art.pl [dostęp 2017-02-24].
  4. ↑ Urszula Pawlicka, Mariusz Pisarski, Słownik Gatunków Literatury Cyfrowej – Korporacja Ha!art [online], www.ha.art.pl [dostęp 2017-02-24].
  5. ↑ Roman Bromboszcz: od animacji konceptualnych po cybernetyczne teksty-protezy, [w:] Urszula Pawlicka, (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka, Kraków 2012.
  6. ↑ Leszek Onak: poezja algorytmu i remiksu, [w:] Urszula Pawlicka, (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka, Kraków 2012.
  7. ↑ Piotr Puldzian Płucienniczak: poezja glitchowa, [w:] Urszula Pawlicka, (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka, 2012.
  8. ↑ Urszula Pawlicka, (Polska) poezja cybernetyczna. Konteksty i charakterystyka, Korporacja Ha!art, Kraków 2012, , s. 21, 44, 72.
  9. ↑ Urszula Pawlicka, Kontekst ludyczny w polskiej poezji cybernetycznej [w:] Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy 3 2012, s. 31, 32.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Poezja_cyfrowa&oldid=61681043”