Pelagiusz I: Różnice pomiędzy wersjami

Pelagiusz I
	Papież
Data i miejsce urodzenia	brak danych ; Rzym
Data i miejsce śmierci	4 marca 561 ; Rzym
	Papież
Okres sprawowania	16 kwietnia 556 – 4 marca 561
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	16 kwietnia 556
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 13:56, 5 lut 2019

Pelagiusz I (ur. w Rzymie, zm. 4 marca 561 tamże^[1]) – 60. papież w okresie od 16 kwietnia 556 do 4 marca 561^[1].

Życiorys

Był synem Jana, wysokiego urzędnika administracji Rzymu^[2]. Z nominacji papieża Agapita I pełnił funkcję nuncjusza w Konstantynopolu; towarzyszył Agapitowi w jego nieudanej misji dyplomatycznej w Konstantynopolu w 536^[2]. Jeden z kolejnych papieży, Wigiliusz, wyjeżdżając do Konstantynopola powierzył Pelagiuszowi funkcję zarządcy Rzymu. Pelagiusz musiał wykazać się talentem dyplomatycznym, lawirując między chwiejnym stanowiskiem papieża i wolą cesarza Justyniana I. Jednocześnie przyszło mu zmierzyć się z oblężeniem Rzymu przez ostrogockiego króla Totilę.

W 555 papież Wigiliusz, potępiony przez sobór w Konstantynopolu, został pozbawiony urzędu i wkrótce zmarł, a cesarz Justynian wyznaczył na jego następcę Pelagiusza. Jego konsekracja była odłożona, ponieważ żaden biskup nie chciał w niej uczestniczyć (zrobili to dopiero Perugii i Ferentino)^[2]. Nowy papież zatwierdził decyzję soboru konstantynopolitańskiego^[1], co spotkało się z opozycją kilku biskupów Italii – za heretyka uznali go m.in. biskupi Mediolanu i Akwilei. Pelagiusza oskarżano także o zamordowanie Wigiliusza^[2]. Wprawdzie oczyścił się on z zarzutów, składając uroczystą przysięgę, ale z biskupami Mediolanu i Akwilei pojednali się dopiero jego następcy.

Pelagiusz walczył z ubóstwem i głodem, dzięki czemu miał dobrą opinię w Rzymie, jednak na Zachodzie nadal mu nie ufano^[2]. Kiedy zmarł został pochowany w Bazylice Św. Piotra. Każdy następca Pelagiusza musiał uzyskać zgodę cesarza w Konstantynopolu na objęcie Stolicy Piotrowej^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 36. ISBN 83-7006-437-X.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 92-93. ISBN 83-06-02633-0.

Bibliografia

Jan Wierusz Kowalski, Poczet papieży, Warszawa 1986
Pope Pelagius I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-09-28]. (ang.).

[Wollpert-1] Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 36. ISBN 83-7006-437-X.

[Kelly-2] John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 92-93. ISBN 83-06-02633-0.

[1]

[2]

@@ Linia 31: / Linia 31: @@
  |papież kreujący            =
  |kościół tytularny          =
- |data pontyfikatu           = [[16 kwietnia]] [[556]]
+ |data pontyfikatu           = 16 kwietnia 556
  |odznaczenia                =
  |commons                    = Category:Pelagius I
@@ Linia 41: / Linia 41: @@
 '''Pelagiusz I''' (ur. w [[Rzym]]ie, zm. [[4 marca]] [[561]] tamże{{r|Wollpert}}) – 60. [[papież]] w okresie od 16 kwietnia 556 do 4 marca 561{{r|Wollpert}}.
 == Życiorys ==
 Był synem Jana, wysokiego urzędnika administracji [[Rzym]]u{{r|Kelly}}. Z nominacji papieża [[Agapit I|Agapita I]] pełnił funkcję [[Nuncjusz apostolski|nuncjusza]] w [[Konstantynopol]]u; towarzyszył Agapitowi w jego nieudanej misji dyplomatycznej w Konstantynopolu w 536{{r|Kelly}}. Jeden z kolejnych papieży, [[Wigiliusz (papież)|Wigiliusz]], wyjeżdżając do Konstantynopola powierzył Pelagiuszowi funkcję zarządcy Rzymu. Pelagiusz musiał wykazać się talentem dyplomatycznym, lawirując między chwiejnym stanowiskiem papieża i wolą cesarza [[Justynian I Wielki|Justyniana I]]. Jednocześnie przyszło mu zmierzyć się z oblężeniem Rzymu przez [[Ostrogoci|ostrogockiego]] króla [[Totila|Totilę]].