Góry Nur: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Bot: Migrating 3 interwiki links, now provided by on Wikidata on Q454456; zmiany kosmetyczne |
m Menikure przeniósł stronę Góry Amanus do Góry Nur: Ooficjalna nazwa |
(Brak różnic)
|
Wersja z 18:01, 8 paź 2014
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt=Ilustracja|{{{opis grafiki}}}]] {{{opis grafiki}}} | |
Państwo |
{{{państwo}}} |
---|---|
Najwyższy szczyt |
{{{najwyższy szczyt}}} |
Długość |
{{{długość}}} |
Powierzchnia |
{{{powierzchnia}}} |
Jednostka dominująca |
{{{jednostka dominująca}}} |
Sąsiednie pasma |
{{{sąsiednie pasma}}} |
[[Plik:{{{mapa}}}|240x240px|alt=Mapa pasma górskiego|]] {{{opis mapy}}} | |
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Góry Amanus, tur. Nur Daglan, Amano Dağları - góry w południowej Turcji, których południowa część tworzy wschodnie wybrzeże Zatoki İskenderun w prowincji Osmaniye i Hatay. Przez środek gór prowadzą często przekraczane przełęcze Amańska i Syryjska. Góry przecina tunel kolei bagdadzkiej o długości na 6 km.
Pasmo ciągnie się w kierunku z północy ku południowemu-wschodowi na starym szlaku handlowym z Azji Mniejszej do Syrii wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego w kierunku Libanu. Najwyższym szczytem jest Bozdağ (Daz Dagi) - 2240 m n.p.m.
Cyceron nazywał góry Amanus krajem niespokojnym, zwłaszcza w części przyległej do Kapadocji[1]. W górach znajdują się nieczynne kopalnie rud żelaza. Na południowym podgórzu przebiegała linia demarkacyjna turecko-syryjska[2]
- ↑ Cztery żywoty: Lizander, Sulla, Demostenes, Cyceron. Plutarch. s 193
- ↑ "Nowa linia demarkacyjna, która miała stać się w przyszłości granicą turecko-syryjską przebiegała na południe od naturalnych barier tworzonych przez góry Amanus (tur. — Nur Daglan)" w: Tomasz Wituch. Od Trypolisu do Lozanny, 1986 s. 235.