Ulica Wita Stwosza w Krakowie

ulica Wita Stwosza
	Stare Miasto
	; Ulica widziana z wiaduktu na al. 29 Listopada (widok na wschód)
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Długość	1,1 km
Przebieg
	Położenie na mapie Krakowa ulica Wita Stwosza
	Położenie na mapie Polski ulica Wita Stwosza
	Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Wita Stwosza
	50°04′18,0″N 19°56′54,0″E/50,071667 19,948333
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Wita Stwosza – ulica w Krakowie, w dzielnicy I Stare Miasto, na Warszawskim. Jest częścią II obwodnicy. Razem z ulicą Aleksandra Lubomirskiego tworzą ciąg komunikacyjny nazywany popularnie Trasą Galicyjską.

Przebieg

Ulica zaczyna swój bieg na skrzyżowaniu z ulicą Aleksandra Lubomirskiego i ul. Rakowicką, gdzie staje się fizycznym przedłużeniem tej pierwszej.

Dalej biegnie w kierunku północnym, w pobliżu stacji kolejowej Kraków Główny oraz dworca autobusowego MDA. Następnie przebiega przez estakadę nad rondem Janusza Kurtyki. Na końcowym odcinku, arteria biegnie węzłem drogowym im. Czesława Miłosza, aż kończy swój bieg na skrzyżowaniu z aleją 29 Listopada^[1].

Po północnej stronie ulicy, na rogu z ul Rakowicką znajdują się: kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, klasztor karmelitów bosych oraz Karmelitański Instytut Duchowości. Kilkadziesiąt metrów dalej, w budynkach po dawnych koszarach i arsenale armii austro-węgierskiej zorganizowano Muzeum Armii Krajowej.

Po południowej jest dworzec kolejowy Kraków Główny oraz dworzec autobusowy MDA.

Historia

Ulica w obecnym kształcie została na początku XXI wieku wraz z Trasą Galicyjską jako nowa arteria komunikacyjna, mająca na celu odciążenia Alei Trzech Wieszczów^[2]. Ulica stała się częścią II obwodnicy miasta^[1].

Poprzednio imię Wita Stwosza nosiły: w XIX wieku część ul. św. Filipa przy Rynku Kleparskim, ulica Piwna w latach 1917-1952 oraz plac św. Marii Magdaleny w latach 1952-1990.

Organizacja ruchu

Jezdnie w przeciwnych kierunkach rozdzielone są pasem balustrad drogowych i mają po dwa pasy ruchu. Przy ulicy znajdują się zespoły przystanków autobusowych MPK Kraków.

Przypisy

↑ ^a ^b Praca zbiorowa: Kraków plan miasta. Kraków: 2023. ISBN 978-83-8190-859-7.
↑ Marek Kwoczyński: Kraków Plan Miasta – Inwestycje. Kraków: Okręgowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne w Krakowie sp. z o.o., 2007. ISBN 83-919628-2-2.

Bibliografia

Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6
Demart – Kieszonkowy Atlas Krakowa – wydanie z 2007 roku.

[:0-1] Praca zbiorowa: Kraków plan miasta. Kraków: 2023. ISBN 978-83-8190-859-7.

[2] Marek Kwoczyński: Kraków Plan Miasta – Inwestycje. Kraków: Okręgowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne w Krakowie sp. z o.o., 2007. ISBN 83-919628-2-2.

[1]

[2]