Tułowice

Miasto w województwie opolskim

Tułowice (niem. Tillowitz) – miasto w Polsce położone w województwie opolskim, w powiecie opolskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Tułowice. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na Równinie Niemodlińskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nie rzeka Ścinawa Niemodlińska.

Tułowice
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Neostylowy pałac w Tułowicach
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

opolski

Gmina

Tułowice

Prawa miejskie

2018

Burmistrz

Andrzej Wesołowski

Powierzchnia

9,23[1] km²

Populacja (01.01.2024)
• liczba ludności
• gęstość


3622[1]
392,4 os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 77

Kod pocztowy

49-130

Tablice rejestracyjne

OPO

Położenie na mapie gminy Tułowice
Mapa konturowa gminy Tułowice, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Tułowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Tułowice”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Tułowice”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Tułowice”
Ziemia50°35′57″N 17°38′56″E/50,599167 17,648889
TERC (TERYT)

1609124[2]

SIMC

0504090

Urząd miejski
Szkolna 1
49-130 Tułowice
Strona internetowa
BIP

W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa opolskiego.

Według danych GUS z 1 stycznia 2024 r. miasto było zamieszkane przez 3622 osoby[1].

Geografia

edytuj

Położenie

edytuj

Miasto jest położone w południowo-zachodniej Polsce, w centrum województwa opolskiego, około 28 km od granicy z Czechami. Miejscowość dzieli 6,5 kilometra od Niemodlina, a 28 km od Opola. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 405 relacji Niemodlin – KorfantówPrudnik, a wschodnią granicą gminy przebiega autostrada A4. Przez granice administracyjne miasta przepływa rzeka Ścinawa Niemodlińska (prawy dopływ Nysy Kłodzkiej).

Środowisko naturalne

edytuj

W Tułowicach panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,4 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Olesna wynoszą 515 mm. Dominują wiatry zachodnie[3].

Podział miasta

edytuj

Według Krajowego Rejestru Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju częścią Tułowic są[4]:

Historia

edytuj

Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana była w 1447 r. (Thylowicz). Istniała tu wówczas parafia pw. św. Rocha. Zdaniem językoznawców nazwa Tułowice (Tillowitz) pochodzi od nazwy osobowej Tylo (niem. Thiele)[5]. Polską nazwę miejscowości w formie Tyłowice w książce „Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej” wydanej w Głogówku w 1847 wymienił śląski pisarz Józef Lompa[6]

Historia miejscowości łączy się z lokalnym przemysłem. W XIX wieku rozpoczęto wydobycie glinek ceramicznych i produkcję fajansu. Taką działalność rozpoczął w Tułowicach graf Ludwik Praschma, a od 1889 roku produkcją ceramiki zajął się Erhard Schlegelmilch. Wówczas powstała nowoczesna fabryka porcelany produkująca porcelanę stołową, dekorowaną motywami kwiatowymi i plastycznymi. Po II wojnie światowej produkcję wznowiono w 1947 roku, zarzucając jednak produkcję naczyń porcelanowych na rzecz naczyń z porcelitu. Po 1990 roku przedsiębiorstwo państwowe przekształcono w spółkę akcyjną, którą włączono do NFI Magna Polonia; w 2001 roku zarząd spółki ogłosił upadłość[7]. Fabrykę przejęła prywatna firma. Na obszarze byłego Porcelitu powołano podstrefę Starachowickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Spowodowało to napływ kapitału zagranicznego i zagospodarowanie upadłego „Porcelitu Tułowice”[8]. W 2023 otwarto Muzeum Ceramiki „Tułowice poKolei”, które mieści się w budynku dawnego dworca kolejowego, gdzie eksponowane są wyroby ceramiczne produkowane w Tułowicach począwszy od XIX wieku[9].

1 stycznia 2018 Tułowicom nadano status miasta[10][11].

 
Pałac w Tułowicach, II poł. XIX w.

Zabytki

edytuj

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[12]:

  • zespół pałacowy, z XVIII-XX w.:
    • Pałac w Tułowicach, wzniesiony w 1879 przez hrabiego Fryderyka Frankenberg-Ludwigsdorf von Schellendorf. Neorenesansowy, z bogatym wystrojem architektonicznym. Obecnie w pałacu znajduje się internat Technikum Leśnego;
    • czworaki;
    • młyn wodny, murowano-szachulcowy, z 1763 r.;
    • stajnia;
    • park;
    • willa dzierżawcy fabryki porcelany, tzw. Stara Willa, ul. Parkowa 7, z 1890 r.;
  • dom, ul. Pocztowa 6, z poł. XIX w.;
  • budynek administracyjny d. Fabryki Porcelany „RS Tillowitz”, obecnie ul. Porcelanowa 2e, z 1904 r., w której od kwietnia 2024 roku działa Muzeum Porcelany Śląskiej[13];

poza rejestrem:

  • bażanciarnia;
  • staw.

Transport

edytuj

Transport drogowy

edytuj

Przez Tułowice przebiega droga wojewódzka:

Transport kolejowy

edytuj

W mieście znajduje się przystanek kolejowy Tułowice, leżący na linii kolejowej 287.

Oświata

edytuj

Na terenie Tułowic działają: przedszkole, szkoła podstawowa, liceum ogólnokształcące i technikum.

  • Przedszkole Publiczne, ul. Przedszkolna 7
  • Publiczna Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II, ul. Porcelanowa 21–21A[14]
  • Liceum Ogólnokształcące, ul. Zamkowa 15[15]
  • Technikum Leśne, ul. Zamkowa 15[15]

Religia

edytuj

Wspólnoty wyznaniowe

edytuj

Polityka

edytuj

Miasto jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Organem wykonawczym jest burmistrz. W wyborach samorządowych w 2018 na urząd został wybrany Andrzej Wesołowski[16]. Siedzibą władz jest Urząd Miejski przy ul. Szkolnej 1.

Ludzie związani z Tułowicami‎‎

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Tułowicami‎‎.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2024 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 22 lipca 2024 [dostęp 2024-10-23] (pol.).
  2. Rejestr TERYT [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2022-10-18].
  3. Klimat: Tułowice: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org [online], pl.climate-data.org [dostęp 2020-12-31].
  4. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023
  5. Gmina Tułowice: Gminny Program Opieki nad Zabytkami 2008-2012, „Dziennik Urzędowy woj. opolskiego”, 54, 2008, s. 3457 [dostęp 2018-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-27].
  6. Józef Lompa, „Krótki rys jeografii Śląska dla nauki początkowej”, Głogówek 1847, s. 28.
  7. Upadłość Fabryki Porcelitu w Tułowicach – spółki wiodącej NFI Magna Polonia. [dostęp 2015-09-27].
  8. Gospodarka w regionie. [dostęp 2015-09-27].
  9. Agnieszka Lubczańska, Uroczyste otwarcie Muzeum Ceramiki w Tułowicach już w czwartek [online], Uroczyste otwarcie Muzeum Ceramiki w Tułowicach już w czwartek, 7 lutego 2023 [dostęp 2023-02-11] (pol.).
  10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2017 r. w sprawie ustalenia granic niektórych gmin i miast, nadania niektórym miejscowościom statusu miasta, zmiany nazwy gminy oraz siedzib władz niektórych gmin (Dz.U. z 2017 r. poz. 1427).
  11. Sławomir Draguła, Tułowice chcą być miastem [online], Nowa Trybuna Opolska, 21 listopada 2016 [dostęp 2023-02-11] (pol.).
  12. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 102.
  13. Sławomir Draguła, Najpiękniejsza tułowicka porcelana sprzed 1945 roku. Cacka Frankenbergów i Schlegelmilchów z Tillowitz. To trzeba zobaczyć [online], 5 maja 2024 (pol.).
  14. PSP Tułowice [online], psptulowice.szkolnastrona.pl [dostęp 2020-12-31].
  15. a b Technikum Leśne, Liceum Ogólnokształcące o nachyleniu wojskowym [online], www.tltulowice.pl [dostęp 2020-12-31].
  16. Burmistrz Tułowic – Urząd Miejski w Tułowicach [online], bip.tulowice.pl [dostęp 2020-12-31].

Linki zewnętrzne

edytuj