Szczaw górski

gatunek rośliny z rodziny rdestowatych

Szczaw górski (Rumex alpestris Jacq. ≡ R. arifolius All.) – gatunek rośliny należący do rodziny rdestowatych. Występuje w Europie i Azji w rejonach górskich. W Polsce spotykany w Karpatach i Sudetach sięgając od regla górnego po piętro alpejskie.

Szczaw górski
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

szczaw

Gatunek

szczaw górski

Nazwa systematyczna
Rumex alpestris Jacq.
Enum. Stirp. Vindob. 62 1762[3]
Synonimy
  • Acetosa alpestris (Jacq.) Á. Löve[4]
  • Acetosa arifolia (All.) Schur
  • Acetosa pratensis subsp. alpestris Á. Löve
  • Lapathum alpestre Scop.
  • Rumex acetosa subsp. alpestris Á. Löve
  • Rumex arifolius All.
  • Rumex montanus Desf.

Morfologia

edytuj
 
Pokrój
Pokrój
Roślina zielna z krótkim i rozgałęzionym kłączem i wieloma korzeniami.
Łodygi
Żebrowane, osiągają wysokość od 30 do 70 cm.
Liście
Dolne długoogonkowe z blaszką kształtu okrągławojajowatego, z krótkimi oszczepowatymi klapami w nasadzie bądź sercowate, na szczycie zaokrąglone lub tępe, do dwóch razy dłuższe niż szerokie. Liście łodygowe ułożone skrętolegle, najszersze przy nasadzie (strzałkowatej bądź uszkowatej). Pochwy liściowe całobrzegie.
Kwiaty
Kwiatostan zwykle rozgałęziony tylko pojedynczo. Gałązki boczne najczęściej w pęczkach. Roślina dwupienna. Działek okwiatu 6 w dwóch okółkach – wewnętrzne błoniaste, zaokrąglone, z małym płaskim guzem w nasadzie. Zewnętrzne odgięte do tyłu podczas owocowania i przylegające do szypułki. Na wewnętrznych listkach okwiatu zewnętrzne pole odcięte przez anastomozy jest dwukrotnie węższe od pola wewnętrznego.
Owoc
Orzeszek barwy bladozielonawoszarej, o krawędziach skrzydełkowatych, bez połysku.

Biologia i ekologia

edytuj

Bylina. hemikryptofit. Kwitnie od lipca do sierpnia. Rośnie na glebach świeżych, żyznych, o odczynie lekko kwaśnym. Roślina światłolubna. Spotykana w świerczynach górnoreglowych, w górskich lasach ziołoroślowych i w zaroślach z dominującą olszą zieloną.

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2014-08-26].
  4. Biolib

Bibliografia

edytuj
  • Leokadia Witkowska-Żuk: Rośliny leśne. Warszawa: Multico, 2013. ISBN 978-83-7073-359-9.