Philippe Noiret
Philippe Noiret (ur. 1 października 1930 w Lille, w departamencie Nord, zm. 23 listopada 2006 w Paryżu) – francuski aktor teatralny i filmowy, laureat dwóch nagród Cezara; za główną rolę męską Juliena Dandieu w dramacie wojennym Stara strzelba (Le Vieux fusil, 1975) z Romy Schneider i za postać majora Delaplane w dramacie wojennym Życie i nic więcej (La Vie et rien d’autre, 1989).
Philippe Noiret (1951) | |
Data i miejsce urodzenia |
1 października 1930 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 listopada 2006 |
Zawód |
Życiorys
edytujPo ukończeniu Centre Dramatique de l’Ouest, swoją karierę aktorską rozpoczął w 1953 roku w teatrze. Zagrał w 125 filmach, z których najbardziej znane to Wielkie żarcie, Listonosz, Zazie w metrze czy Kino Paradiso. Był ulubionym aktorem wybitnego reżysera Bertranda Taverniera. Grał z takimi aktorkami jak Catherine Deneuve, Romy Schneider, Simone Signoret czy Annie Girardot.
W dniu 13 sierpnia 1962 roku poślubił Monique Chaumette. Mieli córkę Frederique.
Aktor zmarł w wieku 76 lat na raka.
Wybrana filmografia
edytuj- Gigi (1948)
- Olivia (1950)
- Agence matrimoniale (1952)
- La Pointe courte (1956)
- Zazie w metrze (Zazie dans le métro, 1960), jako Gabriel
- Kapitan Fracasse (Le Capitaine Fracasse, 1961)
- Comme un poisson dans l’eau (1962)
- Les Copains (1964)
- Życie zamku (La Vie de château, 1965)
- Tendre voyou (1966)
- Alexandre le Bienheureux (1967)
- Noc generałów (La Nuit des généraux, 1967), jako insp. Morand
- Clérambard (1969), jako Hector de Clérambard
- Mr. Freedom (1969)
- Prywatna wojna Murphy’ego (1971), jako Louis
- La Mandarine (1971)
- Wielkie żarcie (La Grande Bouffe, 1973), jako Philippe
- Tajemnica (Le Secret, 1974), jako Thomas Berthelot
- Stara strzelba (Le Vieux fusil, 1975), jako dr Julien Dandieu
- Amici Miei (1975)
- Une femme à sa fenêtre (1976)
- Komisarz w spódnicy (1977)
- Coup de Torchon (1981)
- Il faut tuer Birgitt Haas (1981), jako Athanase
- Amici Miei, Atto II (1982)
- Skorumpowani (Les Ripoux, 1984), jako insp. Boirond
- Souvenirs souvenirs (1984)
- L’Eté prochain (1985)
- La Famille/The Family (1986)
- Około północy (1986), jako Redon
- Ripoux contre ripoux (1989)
- Kino Paradiso (1989)
- Powrót muszkieterów (1989), jako kardynał Mazarin
- Nie całuję (1991), jako Romain
- Tango (1992), jako Elegant
- Listonosz (1994), jako Pablo Neruda
- Max et Jérémie
- Córka d’Artagnana (La Fille de d’Artagnan, 1994), jako d’Artagnan
- Marianna Ucria
- Ostatni smok (Dragonheart, 1996), jako Draco (głos, francuski dubbing)[1]
- Słońce (1997) z Sophią Loren
- Le Pique-nique de Lulu Kreutz (1999)
- Ojciec i synowie (2002)
- Edy jako Louis
Przypisy
edytuj- ↑ Coeur de dragon [online], Notre Cinéma [dostęp 2024-05-02] (fr.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Philippe Noiret w bazie IMDb (ang.)
- Philippe Noiret w bazie Notable Names Database (ang.)
- Philippe Noiret w bazie Filmweb
- ISNI: 0000000121319617
- VIAF: 49263848, 5105159248077704870003, 8982159248059404870006
- LCCN: n78064061
- GND: 123166853
- BnF: 12152387v
- SUDOC: 03002255X
- NLA: 35216342
- NKC: jn19990006155
- BNE: XX1119352
- NTA: 070175780
- BIBSYS: 98078894
- CiNii: DA15211393
- NUKAT: n2008112106
- J9U: 987007342008605171
- BNC: 000319051
- KRNLK: KAC2020L1440
- LIH: LNB:CSVD;=BM