Wikipedia

Michał Milowicz

aktor i piosenkarz polski

Michał Jerzy Milowicz[1] (ur. 16 września 1970 w Warszawie) – polski piosenkarz, aktor telewizyjny, teatralny, musicalowy i filmowy, producent i reżyser filmowy, biznesmen.

Michał Milowicz
Ilustracja
Imię i nazwisko

Michał Jerzy Milowicz

Data i miejsce urodzenia

16 września 1970
Warszawa

Zawód

aktor, piosenkarz, producent filmowy, reżyser

Lata aktywności

od 1991

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się w Warszawie[2] jako syn Barbary i Jerzego Milowiczów. Jego matka ukończyła Studium Stenografii i Stenotypii, pracowała jako handlowiec. Jego ojciec był filologiem polskim, krytykiem filmowym i dziennikarzem różnych czasopism[3]. Jego pradziadek ze strony ojca był kompozytorem, a prababcia plastyczką. Jego dziadek ze strony matki grał na kilku instrumentach i śpiewał, a babcia była dziennikarką.

Jego rodzice byli fanami twórczości Elvisa Presleya, którego także słuchał od wczesnych lat i marzył o występach na scenie. Chętnie uczestniczył w przedszkolnych inscenizacjach. W szkole podstawowej uczęszczał do kółka wokalno-muzycznego[4], zdobywał nagrody w konkursach recytatorskich i śpiewał w chórze kościelnym. Mając 12 lat, był pod wrażeniem filmu Grease[3] i Johna Travolty w roli Danny’ego Zuko, którego Milowicz także zagrał już jako 31-latek w musicalu Grease (premiera: 5 stycznia 2002) w reż. Wojciecha Kępczyńskiego w Teatrze Muzycznym „Roma”. W wieku 13 lat dostał w prezencie gitarę i sam nauczył się na niej grać. W liceum śpiewał hity Presleya przy ogniskach, w tym „Love Me Tender”. Przez jakiś czas był zafascynowany także sportem. Uczęszczał do szkoły sportowej, a zainspirowany filmem Wejście smoka z Bruce’em Lee, zapisał się na lekcje karate[5]. Po maturze zdecydował się studiować na Akademii Wychowania Fizycznego[5].

Kariera sceniczna

edytuj

Był na drugim roku studiów na AWF, gdy jego ojciec wypatrzył w gazecie ogłoszenie o castingu do musicalu Janusza Józefowicza Metro[5]. Po eliminacjach nie znalazł się jednak na liście przyjętych[5]. Poprosił jednak Józefowicza, by pozwolił mu zostać wolnym słuchaczem. Porzucił studia i w 1991 rozpoczął pracę sceniczną w Teatrze Dramatycznym, grając w musicalu Metro, z którym w 1992 wystąpił w Minskoff Theatre na Broadwayu. W latach 1995–2001 w Teatrze Studia Buffo odniósł sukces w tytułowej roli w spektaklu kabaretowo-rewiowym Elvis, którego był pomysłodawcą i współtwórcą, w reżyserii Janusza Józefowicza[6][4]. Wkrótce nazywany był „polskim Elvisem Presleyem” i „następcą Johna Travolty”[7]. W Studiu Buffo grał potem w produkcjach: Grosik 2 (Do grającej szafy grosik wrzuć II) z piosenkami lat 60., Tyle miłości, Niedziela na Głównym z piosenkami Wojciecha Młynarskiego, Przeboje, Przeżyj to sam i Obok nas[4]. W 1998 w Teatrze Telewizji został obsadzony jako oficer w widowisku Dama od Maxima Józefowicza z Joanną Trzepiecińską.

Był związany z teatrami warszawskimi: Roma (2001–2003), Rampa (2003) i Komedia (2004), a także Teatrem Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni (2005)[8]. W 2010 w ZASP otrzymał dyplom aktora dramatycznego[9].

Grywał w farsach: Dobry wieczór kawalerski (2012) Doroty Truskolaskiej w reż. Piotra Nowaka jako striptizer Miki, który został omyłkowo zamówiony z ogłoszenia, Blondynki wolą mężczyzn (2011) Jana Kazimierza Siwka w reż. Piotra Dąbrowskiego w warszawskim Teatrze Palladium w roli lubiącego o siebie dbać metroseksualnego aktora, Mężczyzna idealny (2016) Andrzeja Pacuły w reż. Stefana Friedmanna w Teatrze Palladium jako telewizyjny showman, Klub mężusiów (2013) Kristofa Magnussona w reż. Andrzeja Rozhina w Teatrze Capitol w roli Andy’ego, Skok w bok (2018) Donalda Churchilla i Petera Yeldhama w reż. Andrzeja Rozhina w roli Jima, Przebój sezonu (2017) w reż. Krzysztofa Jaroszyńskiego w podwójnej roli jako celebryta Daniel Wielorak i więzień Stasiek[10] oraz Mayday 2 (2018) Raya Cooneya w reż. Grzegorza Reszki jako bigamista John)[11]. W Teatrze Kamienica wystąpił w roli wujaszka Eryka Słonia w komedii ZUS czyli Zalotny Uśmiech Słonia (Cash on Delivery!: A Comedy) Michaela Cooneya w reż. Emiliana Kamińskiego.

Kariera ekranowa

edytuj

Karierę filmową rozpoczynał od epizodycznej roli policjanta na planie filmu sensacyjnego Jarosława Żamojdy Młode wilki (1995). Grywał potem role śmiesznych „macho” i nieudolnych gangsterów w komediach sensacyjnych Olafa Lubaszenki – Sztos (1997), Chłopaki nie płaczą (2000) i Poranek kojota (2001)[12], a także w filmie Juliusza Machulskiego Kiler-ów 2-óch (1999)[13].

Wystąpił gościnnie jako kierowca w telenoweli TVP1 Klan (1997). Sympatię wśród telewidzów zdobył rolą Cezarego Cwała-Wiśniewskiego w sitcomie TVP3 Gdańsk Lokatorzy (2000–2003) i jego spin-offie pt. Sąsiedzi (2003–2008)[14].

Jako aktor dubbingowy użyczył głosu m.in. Chanticleerowi w polskiej wersji językowej filmu Powrót króla rock and „rulla” (1991), Mikeyowi w filmie Wakacje. Żegnaj szkoło (2001), Alamedzie Slimowi i braciom Wacusiom w animacji Rogate ranczo (2004), capowi Japethowi w filmie animowanym Czerwony Kapturek – prawdziwa historia (2006) oraz Maxowi w filmach Artur i Minimki (2006) i Artur i zemsta Maltazara (2009). Jego głosem przemówił również komandor C.E.L.L. Lockhard w polskiej wersji językowej gry komputerowej Crysis 2 (2011).

Uczestniczył w programach rozrywkowych: Taniec z gwiazdami (2006)[15] i Gwiazdy tańczą na lodzie (2008)[16], był kapitanem jednej z drużyn w programie muzycznym Singa Dinga (2007–2008)[17] i jurorem w konkursie talent show Zostań gwiazdą filmową (2015)[18]. Jesienią 2022 brał udział w 17. edycji programu rozrywkowego telewizji Polsat Twoja twarz brzmi znajomo[19].

Kariera muzyczna

edytuj

Realizował się także jako piosenkarz estradowy[20]. W czerwcu 2003 wydał debiutancki album pt. Teraz wiesz[21], który promował utworem „Wszyscy na scenę”.

W 2004 wspólnie z dwójką przyjaciół otworzył klub muzyczny „Maska” w Warszawie[22], który prowadził przez 11 lat[23].

W 2006 piosenka „Polska, Polska Ole!”, wykonywana przez Milowicza i zespół Fiesta Loca, została wybrana „Hitem na Mundial” i towarzyszyła kibicom podczas Mistrzostw Świata FIFI Wild Cup. Pojawił się w wideoklipie zespołu Afromental „Rock & Rollin’ Love” (2010).

Inne przedsięwzięcia

edytuj

U szczytu kariery zainwestował w firmę deweloperską, zaczął od budowy apartamentowca na warszawskim Grochowie, następnie powstały kolejne inwestycje, m.in. w podwarszawskim Piastowie[23].

Dyskografia

edytuj
Albumy studyjne
  • Teraz wiesz (2003)

Filmografia

edytuj

Aktor

edytuj

Reżyser

edytuj

Producent

edytuj

Scenarzysta

edytuj

Dubbing

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Milowicz, Michał Jerzy. infoveriti.pl. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  2. ↑ Personalidade: Michał Milowicz (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-22]. (port.).
  3. ↑ a b „Tygodnik Angora”, Wszystko przede mną, Nr 44/26-10-2015. s. 11.
  4. ↑ a b c Taniec z gwiazdami IV – Para III: Michał i Iza. Onet.pl. [dostęp 2019-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  5. ↑ a b c d Rodzice wypchnęli go na scenę. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  6. ↑ Michał Milowicz: Nie każdy aktor musi kończyć szkołę aktorską. Interia.pl. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  7. ↑ Michał Milowicz: Co dziś porabia polski Elvis?. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  8. ↑ Michał Milowicz – Najnowsze informacje. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  9. ↑ Michał Milowicz. LinkedIn. [dostęp 2022-04-19]. (pol.).
  10. ↑ Michał Milowicz: odnalazłbym się nawet w roli transwestyty. Newseria Lifestyle. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  11. ↑ „Jestem od tego, żeby się uśmiechać do ludzi”. Rozmowa z Michałem Milowiczem. Wirtualna Polska. [dostęp 2021-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-07)]. (pol.).
  12. ↑ Michał Milowicz. Osobnosti.cz. [dostęp 2019-07-22]. (cz.).
  13. ↑ Michał Milowicz. Listal. [dostęp 2019-07-22]. (ang.).
  14. ↑ Michał Milowicz. ČSFD.cz. [dostęp 2016-10-28]. (cz.).
  15. ↑ Zaskakujący taniec z gwiazdami w tvn. Wirtualne Media. [dostęp 2006-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (pol.).
  16. ↑ Gwiazdy tańczą na lodzie (2008). WP Teleshow. [dostęp 2006-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (pol.).
  17. ↑ Singa Dinga w TV Puls. Pmedia.pl. [dostęp 2006-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (pol.).
  18. ↑ Nasi Jurorzy. Zostań gwiazdą filmową. [dostęp 2006-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (pol.).
  19. ↑ "Twoja twarz brzmi znajomo 17". Oto wszyscy uczestnicy programu. Kim są? "Zapowiada się mocna edycja - rmfmaxxx.pl [online], www.rmfmaxxx.pl [dostęp 2022-07-06] (pol.).
  20. ↑ Michał Milowicz był naczelnym ogierem show-biznesu. Jak wygląda obecnie?. Plejada.pl. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  21. ↑ Oficjalna strona Michała Milowicza. milowicz.pl. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-22)]. (pol.).
  22. ↑ Michał Milowicz. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  23. ↑ a b Michał Milowicz opowiedział nam, co robił, gdy nie było go w telewizji. twnews.pl. [dostęp 2019-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (pol.).
  24. ↑ „Święty” nowym serialem Czwórki. Emisja w wiosennej ramówce [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-01-14] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Michał_Milowicz&oldid=73503053”