Halina Skoczyńska

polska aktorka

Halina Skoczyńska-Rakowska (ur. 2 lipca 1953 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 17 maja 2016 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa.

Halina Skoczyńska
Ilustracja
Imię i nazwisko

Halina Skoczyńska-Rakowska

Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1953
Ostrowiec Świętokrzyski

Data i miejsce śmierci

17 maja 2016
Warszawa

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1975–2016

Zespół artystyczny
Bagatela w Krakowie (1977–1978),
Wrocławski Teatr Współczesny
(1978–1983 i 1988–1993),
Teatr Polski we Wrocławiu
(1983–1987, 1993–1998 i 2001–2004),
Teatr Nowy w Poznaniu (1998–2001),
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
(2004–2007),
Teatr Narodowy w Warszawie (2008–2011),
Teatr Dramatyczny w Warszawie
(2012–2016)
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Urodziła się w Ostrowcu Świętokrzyskim jako córka Stanisława i Stanisławy[1]. Była absolwentką krakowskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego, którą ukończyła w 1977. Będąc jeszcze studentką, 17 czerwca 1976 zadebiutowała rolą Dziewczyny w spektaklu „Anna Livia” Jamesa Joyce’a na scenie Wrocławskiego Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego. Występowała na deskach teatrów: Wrocławia, Krakowa, Łodzi, Poznania czy Warszawy, m.in. takich jak: Bagatela w Krakowie (1977–1978), Współczesnym we Wrocławiu (1978–1983 i 1988–1993), Polskim we Wrocławiu (1983–1987, 1993–1998 i 2001–2004) czy Nowym w Poznaniu (1998–2001). W latach 2004–2007 była aktorką Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi, a od 2008 do 2011 występowała w Teatrze Narodowym w Warszawie. W ostatnich latach była aktorką Teatru Dramatycznego w Warszawie.

W swoim dorobku miała około 80 ról, w tym kilkanaście nagrodzonych. Była przede wszystkim aktorką teatralną, będąc m.in. interpretatorką ról kobiet w dramatach Antona Czechowa, za które otrzymała liczne nagrody. Stworzyła również wiele drugoplanowych ról filmowych, grając m.in. postać matki przełożonej w nominowanym do nagrody Oskara filmie Ida w reżyserii Pawła Pawlikowskiego. Występowała również w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia. Szerokiej publiczności znana była jako Janina, matka Natalii Boskiej w serialu Rodzinka.pl[2][3].

Na 20 maja 2016 planowana była premiera Twoje i moje Morny Regan w reż. Roberta Glińskiego z jej udziałem w Teatrze Ateneum w Warszawie[4], lecz została odwołana na skutek jej nagłej śmierci 17 maja w wyniku udaru mózgu[5][6].

Msza pogrzebowa odbyła się 21 maja w kolegiacie św. Michała Archanioła w Ostrowcu Świętokrzyskim[7], a urna z jej prochami została złożona do rodzinnego grobu na Cmentarzu Komunalnym przy ul. Długiej[8][a].

Życie prywatne

edytuj

Była mężatką, ale się rozwiodła[9]. Miała syna Szczepana, który mieszka w Londynie i którego wychowanie uważała za swój największy życiowy sukces[10].

  Role teatralne
Rok Sztuka Autor Reżyser Rola Teatr
1975 Białe małżeństwo Tadeusz Różewicz Kazimierz Braun Bianka Wrocławski Teatr Współczesny
1976 Anna Livia James Joyce Kazimierz Braun dziewczyna
1977 Zemsta Aleksander Fredro Mieczysław Górkiewicz Klara Raptusiewiczówna Teatr Bagatela w Krakowie
1978 Kram z piosenkami Leon Schiller Barbara Fijewska Dama, Dzieweczka
Czerwone i brunatne Iwan Rodojew Wasyl Łukanow Edel Teatr Polski we Wrocławiu
1979 Prometeusz w okowach Ajschylos Travis Preston Io-Bia Wrocławski Teatr Współczesny
Bal manekinów Bruno Jasieński Jacek Weksler Numer 34, Pani 3
1980 Biesy Fiodor Dostojewski Józef Gruda Dasza Szatow
Wieczór Trzech Króli albo Co chcecie William Shakespeare Marta Bochenek Oliwia
1981 Obora Helmut Kajzar Andrzej Makowiecki Aktorka
1982 Było Zbigniew Karnecki Bogusław Kierc,
Jacek Weksler
Dziady Adam Mickiewicz Kazimierz Braun Pani Kmitowa
1983 Ksiądz Marek Juliusz Słowacki Andrzej Makowiecki Judyta
1984 Antygona Sofokles Ewa Bułhak Antygona Teatr Polski we Wrocławiu
Niemcy Leon Kruczkowski Henryk Adamek Ruth
1985 Przygody Sindbada Żeglarza Bolesław Leśmian Maria Straszewska Armina, Królewna Tęczowa
1986 Janulka, córka Fizdejki Stanisław Ignacy Witkiewicz Jacek Bunsch Kniaziówna Janulka Fizdejkówna
Szukam pracy II Jan Kaczmarek
1987 Balkon Jean Genet Tadeusz Minc Irma-Królowa
Justyna, czyli niedole cnoty Donatien Alphonse François de Sade Waldemar Śmigasiewicz Justyna
1988 Samobójca Nikołaj Erdman Jerzy Jarocki Margarita Iwanowna Pierieswietowa Wrocławski Teatr Współczesny
1990 Zbrodnia i kara Fiodor Dostojewski Krzysztof Rościszewski Anastazja
1991 Noc trybad Per Olov Enquist Krzysztof Rościszewski Siri von Essen
Peepshow George Tabori Marcel Kochańczyk Ciemna Dama
1992 Faust i Małgorzata Johann Wolfgang von Goethe Zbigniew Brzoza Marta
1993 Smutna historia dla wesołych... Anton Czechow Jurij Krasowski Dariuszka
Płatonow Anton Czechow Jerzy Jarocki Anna Wojnicew Teatr Polski we Wrocławiu
1994 Okno na parlament Ray Cooney Wojciech Pokora Pamela Willey
Kasia z Heilbronnu albo próba ognia Heinrich von Kleist Jerzy Jarocki Kunegunda von Thurneck
1995 Przygody Tomka Sawyera Mark Twain Jan Szurmiej Missis Thatcher
Gracz Fiodor Dostojewski Jacek Bunsch Blanche
1996 Czajka Anton Czechow Eugeniusz Korin Irina Nikołajewna Arkadina Teatr Nowy w Poznaniu
Płatonow – Akt pominięty Anton Czechow Jerzy Jarocki Anna Wojnicew Teatr Polski we Wrocławiu
Improwizacje wrocławskie Jean Giraudoux Andrzej Wajda Maria Helena Dasté
Król umiera, czyli ceremonie Eugène Ionesco Jerzy Grzegorzewski Królowa Małgorzata
1997 Pieśń o blasku wody Jan Paweł II
Fantazy Juliusz Słowacki Maciej Prus Hrabina Respektowa
1998 Sztukmistrz z Lublina Isaac Bashevis Singer Jan Szurmiej Emilia Teatr Muzyczny – Operetka Wrocławska
1999 Trzy wysokie kobiety Edward Albee Rafał Sabała Kobieta B Teatr Nowy w Poznaniu
Jesień i zima Lars Norén Piotr Tomaszuk Margareta Wrocławski Teatr Współczesny
2000 Wujaszek Wania. Sceny z życia ziemian Anton Czechow Jerzy Jarocki Helena Teatr Polski we Wrocławiu
Iwona, księżniczka Burgunda Witold Gombrowicz Tadeusz Bradecki Królowa Małgorzata Teatr Nowy w Poznaniu
2001 Cena Arthur Miller Eugeniusz Korin Estera Franz
Wiśniowy sad Anton Czechow Paweł Miśkiewicz Lubow Raniewska Teatr Polski we Wrocławiu
2002 Życie: trzy wersje Yasmina Reza Maciej Sobociński Ines Finidori
2003 Mary Stuart Wolfgang Hildesheimer(inne języki) Remigiusz Brzyk Mary
Król Ryszard III William Shakespeare Janusz Wiśniewski Królowa Małgorzata Teatr Nowy w Poznaniu
2004 Intryga i miłość Friedrich Schiller Waldemar Zawodziński Lady Milford Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
Śmierć komiwojażera Arthur Miller Jacek Orłowski Linda
2005 John Gabriel Borkman Henrik Ibsen Grzegorz Wiśniewski Gunhilda Teatr Polski we Wrocławiu
2006 Wieczór Jubileuszowy Bogdan Tosza
Sen o jesieni Jon Fosse Paweł Miśkiewicz Kobieta Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi
2007 Daily Soup Amanita Muskaria Małgorzata Bogajewska Matka Teatr Narodowy w Warszawie
Terminal 7 Lars Norén Andrzej Domalik Matka I
2009 Polowanie na łosia Michał Walczak Igor Gorzkowski Myszka
2010 Elektryczny parkiet Enda Walsh Andrzej Domalik Clara
2012 Matka i dziecko/Letni dzień Jon Fosse Izabella Cywińska Starsza Kobieta Teatr na Woli w Warszawie
2013 Młody Stalin. Prawdopodobna historia Tadeusz Słobodzianek Ondrej Spišák Keke, Wiera Zasulicz Teatr Dramatyczny w Warszawie
2014 Rzecz o banalności miłości Savyon Liebrecht Wawrzyniec Kostrzewski Starsza Hannah Arendt
Król Edyp Sofokles Jakub Krofta Jokasta
  Role w teatrze TV
1980 Świadek oskarżenia Raymond Chandler Marek Piestrak recepcjonistka
1987 Obora Helmut Kajzar Andrzej Makowiecki Aktorka
1988 Kosmos Witold Gombrowicz Eugeniusz Korin Lalusia
1992 Gra o brzasku Arthur Schnitzler Jan Buchwald
1994 Śniadanie u Desdemony Janusz Krasiński Jan Buchwald Hanka
1995 Kasia z Heilbronnu Heinrich von Kleist Jerzy Jarocki Kunegunda
1996 Improwizacja paryska Jean Giraudoux Andrzej Wajda Maria Helena Dast
1998 Płatonow – Akt pominięty Anton Czechow Jerzy Jarocki Anna Wojnicew
1999 Król umiera, czyli ceremonie Eugène Ionesco Jerzy Grzegorzewski Małgorzata
2003 Przypadek Klary Dea Loher Magdalena Łazarkiewicz Elżbieta
2004 Miłości Olga Tokarczuk Filip Zylber wdowa
Mary Stuart Wolfgang Hildesheimer Remigiusz Brzyk Mary
2006 Sen o jesieni Jon Fosse Paweł Miśkiewicz Kobieta
2012 Daily Soup Amanita Muskaria Małgorzata Bogajewska Matka
  Role w słuchowiskach Teatru Polskiego Radia[11]
2011 Hamlet William Shakespeare Waldemar Modestowicz Królowa Gertruda
X.Y.Z. Katarzyna Ostrowska Waldemar Modestowicz Joanna
2012 Mewa Boris Akunin Igor Gorzkowski Irina Nikołajewna Arkadina
Wyrok na Sierpień Andrzej Falkiewicz,
Krystyna Miłobędzka
Andrzej Makowiecki świadek Renata Niemirowska
Portret Doriana Graya Oscar Wilde Waldemar Modestowicz pani Vane
2013 Mołotow Sławomir Mrożek Bogdan Ciosek żona Mołotowa
Autobus z napisem koniec Tomasz Maciej Trojanowski Waldemar Modestowicz matka
Bransoletka Wojciech Dróżdż Waldemar Modestowicz ona
Lala Jacek Dehnel Waldemar Modestowicz Irena Bieniecka
2014 Mole Grzegorz Kasdepke Waldemar Modestowicz Szara Dama
Nic dwa razy Wisława Szymborska kobieta 2
2015 Von Bingen. Historia prawdziwa Sandra Szwarc Waldemar Modestowicz Jutta
Laska Milena Rytelewska Waldemar Modestowicz głos damski

Filmografia

edytuj
  Filmy fabularne
Rok Tytuł Reżyser Rola
1979 Kung-Fu Janusz Kijowski
1981 Wolny strzelec Wiesław Saniewski
1984 Baryton Janusz Zaorski
1985 Och, Karol Roman Załuski Hanka, przyjaciółka Ireny
1987 Cienie Jerzy Kaszubowski nauczycielka
2007 Lekcje pana Kuki Dariusz Gajewski kasjerka w sklepie
2009 Wszystko, co kocham Jacek Borcuch nauczycielka fortepianu
2012 Nieulotne Jacek Borcuch profesor Ekiert, wykładowczyni Kariny
Biec w stronę Ty Hanka Brulińska szefowa
2013 Ida Paweł Pawlikowski matka przełożona
2014 They Chased Me Through Arizona Matthias Huser Marbella, żona Leonarda
Piąte: Nie odchodź! Katarzyna Jungowska babcia Romy
  Seriale telewizyjne
1982 Popielec Ryszard Ber
1984 Trapez Hieronim Przybył
1986 Na kłopoty… Bednarski Paweł Pitera Filipiakowa
2000 Twarze i maski Feliks Falk Elżbieta, żona Kujawy
2001 Na dobre i na złe Zabrocka
2004–2016 Pierwsza miłość Leokadia, druga żona Henryka, ojca Ewy Nowak i dziadka Krystiana Domańskiego
2007 Ekipa Agnieszka Holland,
Magdalena Łazarkiewicz,
Kasia Adamik
Joanna Szczęsna, żona prezydenta
2008 Pitbull matka Jabola (odc. 29)
2011–2016 Rodzinka.pl Janina, matka Natalii
2011 Głęboka woda Magdalena Łazarkiewicz,
Kasia Adamik,
Olga Chajdas
Bogusia (odc. 4)
Czas honoru Michał Kwieciński,
Michał Rosa,
Wojciech Wójcik,
Grzegorz Kuczeriszka,
Waldemar Krzystek,
Michał Rogalski
matka gubernatora Warszawy, Gertruda Fischer
2012 Prawo Agaty Maciej Migas,
Patrick Yoka,
Filip Zylber,
Jacek Borcuch,
Xawery Żuławski
sędzia Adamska (odc. 4)
2015 Strażacy Maciej Dejczer profesor Kaliny
2016 Ojciec Mateusz Maria Kurek (odc. 191)

Nagrody i odznaczenia

edytuj
  Nagrody[12]
Rok Nagroda
1994 Srebrna Iglica – nagroda publiczności w dziedzinie dramatu we Wrocławiu[13]
1995 Nagroda wojewody wrocławskiego
XXXV Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda główna za rolę żeńską Anny Wojnicew w przedstawieniu Płatonow – Akt pominięty Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu
1996 XXXVI Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda indywidualna za rolę żeńską Anny Wojnicew w przedstawieniu Płatonow – Akt pominięty Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu
2000 Nagroda aktorska Marszałka Województwa Dolnośląskiego, za kreację w przedstawieniu Jesień i zima we Wrocławskim Teatrze Współczesnym z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru
2001 XLI Kaliskie Spotkania Teatralne – Grand Prix Festiwalu za rolę Raniewskiej w przedstawieniu Wiśniowy sad Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu
Nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” za sezon 2000/2001, za rolę Raniewskiej w przedstawieniu Wiśniowy sad Antona Czechowa w Teatrze Polskim we Wrocławiu
2004 XLIV Kaliskie Spotkania Teatralne – nagroda za rolę pierwszoplanową i statuetka Wojciecha Bogusławskiego za tytułową rolę w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu
Statuetka Aleksandra Fredry – nagroda Prezydenta Miasta Wrocławia za wybitne osiągnięcia artystyczne, za tytułową rolę w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu
Złota Iglica – nagroda w plebiscycie publiczności Słowa Polskiego - Gazety Wrocławskiej, za rolę tytułową w przedstawieniu Mary Stuart Wolfganga Hildesheimera w Teatrze Polskim we Wrocławiu
2005 IX Ogólnopolski Festiwal Komedii Talia w Tarnowie – nagroda za najlepszą rolę żeńską w przedstawieniu Życie: trzy wersje Yasminy Rezy w Teatrze Polskim we Wrocławiu
XXXV Jeleniogórskie Spotkania Teatralne – wyróżnienie przyznane przez młodzieżowe jury za rolę Lindy w przedstawieniu Śmierć komiwojażera Arthura Millera w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi
2013 Nagroda aktorska za rolę kobiecą w kategorii słuchowisk Teatru Polskiego Radia na festiwalu Dwa Teatry w Sopocie za rolę Iriny Nikołajewny Arkadiny w słuchowisku Mewa Borisa Akunina w reżyserii Igora Gorzkowskiego[14]
  Odznaczenia
Rok Odznaczenie
2002 Srebrny Krzyż Zasługi – za działalność na rzecz rozwoju kultury[15][16]
2006 Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – Zasłużony Kulturze 2006[17]
  1. Szczegółowa lokalizacja grobu na Cmentarzu Komunalnym: Sektor 8, Nr rzędu 2, Nr grobu 21.

Przypisy

edytuj
  1. Śp. Halina Skoczyńska-Rakowska (wszyscy pochowani w tym grobie). ostrowiecswietokrzyski.artlookgallery.com. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).
  2. Małgorzata Kożuchowska wstrząśnięta śmiercią Haliny Skoczyńskiej. fakt.pl. [dostęp 2016-05-17].
  3. Aktorka „Rodzinki.pl”: W wieku 30 lat uciekłam grabarzowi spod łopaty. fakt.pl. [dostęp 2016-05-17].
  4. Warszawa. Zmarła Halina Skoczyńska. e-teatr.pl. [dostęp 2016-05-17].
  5. Halina Skoczyńska nie żyje. Gwiazda serialu „Rodzinka.pl” zmarła po wylewie. fakt.pl. [dostęp 2016-05-18].
  6. Na co zmarła Halina Skoczyńska? Aktorka zmagała się z poważną chorobą. styl.fm, 2016. [dostęp 2016-05-18].
  7. Pogrzeb Haliny Skoczyńskiej. ZDJĘCIA z kościoła w Ostrowcu Świętokrzyskim. se.pl. [dostęp 2016-05-21].
  8. Śp. Halina Skoczyńska-Rakowska. ostrowiecswietokrzyski.artlookgallery.com. [dostęp 2016-11-06]. (pol.).
  9. Halina Skoczyńska. Filmweb ↓.
  10. Halina Skoczyńska. Ta lalka ma zmarszczki!. styl-gwiazd-populada.pl. [dostęp 2016-05-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-21)].
  11. Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego ↓, Radio.
  12. Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego ↓, Nagrody.
  13. Iglice i inne. [w:] Encyklopedia teatru polskiego [on-line]. [dostęp 2018-08-02].
  14. Dwa Teatry: Tango Mrożka i Mewy Akunina najlepsze. Wprost (Agencja Wydawniczo-Reklamowa Wprost Sp. z o.o.), 2013-06-04. [dostęp 2013-08-03].
  15. Halina Skoczyńska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2018-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-28].
  16. M.P. z 2002 r. nr 58, poz. 789
  17. Halina Skoczyńska. Encyklopedia teatru polskiego ↓.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj