Godło Indii

Godło Indii
	; Godło Indii
	Informacje
Wprowadzono	26 stycznia 1950
Opis	Cztery lwy stojące do siebie tyłem
Dewiza	"Prawda zawsze zwycięża"
	Multimedia w Wikimedia Commons

Godło Indii – godło i symbol Indii.

Opis

Kapitel kolumny Aśoki

Godło Indii jest adaptacją wyobrażenia z kapitelu jednej z tzw. kolumn Aśoki, pochodzącego z Sarnath, przechowywanego w tamtejszym muzeum archeologicznym. Rzeźba przypomina kształtem kwiat lotosu; składa się z czterech lwów symbolizujących cztery szlachetne prawdy buddyzmu. Figury stoją tyłem do siebie na graficznym przedstawieniu Koła Dharmy. Poniżej zauważyć można postacie słonia (po stronie wschodniej), lwa (północnej), galopującego konia (południowej) i byka (zachodniej), które w mitologii indyjskiej oznaczają kolejno: sen, jaki przytrafił się matce Buddy, Mai, odwagę oraz moment, w którym Siddhartha Gautama opuszcza dom w poszukiwaniu nirwany^{[potrzebny przypis]}. Figury porozdzielane są owalnymi kształtami czakrów; jeden z nich znajduje się na obecnej fladze Indii. Pod spodem znajduje się napis w sanskrycie सत्यमेव जयते (pol. Prawda zawsze zwycięża). Obfite użycie symboliki buddyjskiej związane jest z samym Aśoką, najwybitniejszym przedstawicielem dynastii Maurjów, który przeszedł około 250 p.n.e. na tę wiarę i stał się jej gorliwym wyznawcą. Był to jedyny władca, który zdołał zjednoczyć Indie w granicach porównywalnych do współczesnych.

Godła stanów i terytoriów

Większość stanów i terytoriów związkowych w Indiach ma własne godło państwowe, pieczęć lub herb, które są używane jako oficjalny symbol rządowy. Sześć stanów i pięć terytoriów związkowych używa godła Indii jako oficjalnej pieczęci rządowej.

Historia

Przed-kolonialne Indie

Godło Imperium Mogołów

Indie Portugalskie

Herb Portugalskich Indii 1600–1935
Herb portugalskich Indii 1935–1951
Herb portugalskich Indii 1951–1961
Tarcza

Indie Brytyjskie

Herb Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskaiej
Gwiazda Indii, godło używane w Indiach podczas brytyjskiego panowanie.

Niektóre księstwa w Indiach Brytyjskich

Wszystkie księstwa przestały istnieć na przełomie lat 40 i 50, po niepodległości Indii. W nawiasie podano nazwę stanu w którym leżą ziemie dawnych księstw.

Alirajpur (Madhya Pradesh)
Balasinor (Gudźarat)
Bansda (Gudźarat)
Banswara (Radżastan)
Baoni (Uttar Pradesh)
Baria (Gudźarat)
Barwani (Madhya Pradesh)
Benares (Uttar Pradesh)
Bharatpur (Radżastan)
Bhavnagar (Gudźarat)
Bhopal (Madhya Pradesh)
Bijawar (Madhya Pradesh)
Bikaner (Radżastan)
Chamba (Himachal Pradesh)
Kaććh (Gudźarat)
Danta (Gudźarat)
Datia (Madhya Pradesh)
Dharampur (Gudźarat)
Dhrangadhra (Gudźarat)
Hajdarabad (Maharasztra, Karnataka i Andhra Pradesh)
Idar (Gudźarat)
Jaipur (Radżastan)
Jaisalmer (Radżastan)
Dżammu i Kaszmir (Dżammu i Kaszmir, Ladakh oraz Azad Dżammu i Kaszmir, Gilgit-Baltistan w Pakistanie)
Jaora (Madhya Pradesh)
Jhabua (Madhya Pradesh)
Jhalawar (Radżastan)
Jind (Pendżab)
Jodhpur (Radżastan)
Junagadh (Gudźarat)
Kahlur (Himachal Pradesh)
Kalahandi (Orisa)
Karauli (Radżastan)
Kishangarh (Radżastan)
Kolhapur (Maharasztra)
Malerkotla (Pendżab)
Mohammadgarh (Madhya Pradesh)
Majsur (Karnataka)
Nabha (Pendżab)
Nawanagar (Gudźarat)
Panna (Madhya Pradesh)
Patiala (Pendżab, Haryana)
Pratapgarh (Radżastan)
Radhanpur (Gudźarat)
Rampur (Uttar Pradesh)
Ratlam (Madhya Pradesh)
Rewa (Madhya Pradesh)
Sailana (Madhya Pradesh)
Samthar (Uttar Pradesh)
Sawantwadi (Maharasztra)
Sirmur (Himachal Pradesh)
Sirohi (Radżastan)
Sitamau (Madhya Pradesh)
Sonepur (Orisa)
Tonk (Radżastan)
Tripura (Tripura)
Udaipur (Radżastan)
Wadhwan (Gudźarat)
Wankaner (Gudźarat)