Eratostenes
Eratostenes (stgr. Ἐρατοσθένης, Eratosthenes; ur. 276 p.n.e. w Cyrenie, zm. 194 p.n.e.) – starogrecki uczony: matematyk, astronom, geodeta i geograf. Jego najważniejsze osiągnięcia to:
- sposób znajdowania liczb pierwszych – sito Eratostenesa;
- wyznaczenie obwodu Ziemi (zob. opis eksperymentu);
- oszacowanie odległości Ziemi od Słońca i Księżyca[1];
- katalog 675 gwiazd[2];
- konstrukcja mezolabium[3].
Eratostenes z Cyreny (nowożytna rycina) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
Twierdził, że płynąc na zachód od Gibraltaru można dotrzeć do Indii. Jako pierwszy zaproponował wprowadzenie roku przestępnego, czyli wydłużonego o jeden dodatkowy dzień w kalendarzu[2] (por. Dekret z Kanopos).
Był również badaczem twórczości Homera – ustalił datę zdobycia Troi na rok 1184 p.n.e., czyli nieodbiegającą od współczesnych szacunków[4]. Poddawał jednak krytyce traktowanie Homera jako źródła wiedzy geograficznej[5].
Życiorys
edytujW 255 p.n.e. przeniósł się do Aleksandrii[6]. W 236 p.n.e. przejął po Apolloniosie z Rodos zarządzanie tamtejszą biblioteką[6]. W wieku 82 lat, nie mogąc pogodzić się z utratą wzroku, zagłodził się na śmierć[7][8].
Dzieła
edytujNajważniejsze z nich to:
- Geographica – trzytomowe dzieło zawierające podstawy geografii matematycznej i geografii fizycznej (zachowane we fragmentach);
- Catasterismi – dzieło astronomiczne;
- Peri komodias – rozprawa o dawnej komedii.
Prace matematyczne Eratostenesa są znane głównie z pism Pappusa z Aleksandrii, zaś jego opisy geograficzne z ksiąg Strabona[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Eusebius of Caesarea: Praeparatio Evangelica (Preparation for the Gospel). Tr. E.H. Gifford (1903) -- Book 15 [online], www.tertullian.org [dostęp 2023-06-26] .
- ↑ a b J. J. O’Connor, E. F. Robertson: Eratosthenes of Cyrene. O’Connor. [dostęp 2017-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-15)]. (ang.).
- ↑ Matematyka, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990 (Encyklopedia szkolna), s. 190, ISBN 83-02-02551-8 .
- ↑ Eratostenes. historia.info.pl. [dostęp 2017-05-11]. (pol.).
- ↑ Anna Świderkówna, Hellenika. Wizerunek epoki od Aleksandra do Augusta, PIW, Warszawa, 1978, s. 171
- ↑ a b Eratostenes z Cyreny, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2017-05-11] .
- ↑ Henry Smith Williams, Edward Huntington Williams: A history of science. T. 1. Charleston, S.C.: BiblioBazaar, 2007, s. 188. ISBN 978-1-4346-1615-9. (ang.).
- ↑ a b Eratosthenes, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-05-11] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Wielka Historia Świata, t. 8, Polskie Media Amer-Com, 2005, s. 188–191, ISBN 83-7425-033-X.
Linki zewnętrzne
edytuj- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Eratostenes w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
- ISNI: 0000000081486989
- VIAF: 69031816, 227190796, 132160307210657740025, 731154380952430290754, 165484407, 181367732, 10637135, 316993012
- LCCN: n82081073
- GND: 118530674
- LIBRIS: hftw0p213vxht4v
- BnF: 12483904c
- SUDOC: 034042709
- SBN: SBLV121244
- NLA: 61539745
- NKC: ola2002161274
- BNE: XX1128886
- NTA: 072894563
- BIBSYS: 95001492
- CiNii: DA11746617
- Open Library: OL70020A
- PLWABN: 9810560622905606
- NUKAT: n2008041168
- J9U: 987007260834505171
- CANTIC: a10077960
- NSK: 000765340
- CONOR: 195466595
- ΕΒΕ: 172478
- BLBNB: 000217222
- LIH: LNB:CFbm;=Bo