Doom (gra komputerowa 1993)
Doom – strzelanka pierwszoosobowa wyprodukowana przez id Software i wydana 10 grudnia 1993 na platformę MS-DOS[5].
 Logo gry | |
| Producent | |
|---|---|
| Wydawca |
id Software[1] |
| Dystrybutor | |
| Projektant | |
| Kompozytor | |
| Silnik | |
| Wersja |
1.9 |
| Data wydania |
10 grudnia 1993 |
| Gatunek | |
| Tryby gry | |
| Kategorie wiekowe | |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | |
| Nośniki |
dyskietka 3,5" |
| Wymagania |
80386 33 MHz, VGA, 4 MB RAM, DOS[4]; wersja na Amigę: procesor MC68020, 4 MB FAST RAM (wymagania zależne od portu) |
| Kontrolery |
klawiatura, w portach dochodzi mysz i dżojstik lub gamepad |
Fabuła
edytuj
Gracz wciela się w postać bezimiennego żołnierza, członka kosmicznego oddziału marines. Po tym jak główny bohater sprzeciwił się rozkazowi oficera otwarcia ognia do ludności cywilnej, zostaje zesłany na Marsa. Po incydencie w korporacji Union Aerospace Corporation na Fobosie – korporacji, która eksperymentowała z bramami do innych wymiarów – zostaje wysłany by to zbadać, lecz z czasem traci kontakt ze swoimi towarzyszami i wyrusza na poszukiwanie oddziału. Dowiaduje się, że eksperymenty teleportacji zakończyły się niepowodzeniem, a przez bramy stojące na Fobosie przedostały się stworzenia z piekła, zabijając personel lub zamieniając go w zombie. Gracz musi przedrzeć się przez hordy przeciwników, by ochronić ludzkość na Ziemi[6][1].
Produkcja i rozgrywka
edytujW odróżnieniu od poprzedniej gry stworzonej przez id Software, Wolfensteina 3D, wprowadzono po raz pierwszy możliwość ruchu postaci gracza w trzecim wymiarze (w górę i w dół). Gra wyróżniała się również prawie realistycznym oświetleniem scenerii oraz rozbudowanymi efektami dźwiękowymi. Po raz pierwszy wprowadzono rodzaj rozgrywki wielu graczy zwany deathmatch. Uruchomienie gry wymagało komputera z procesorem 80386 z 4 MB pamięci RAM i kartą graficzną VGA[4]. Ścieżka dźwiękowa do gry została skomponowana przez Roberta Prince’a i wydana jako Doom Music[7].
Początkowo gra składała się z trzech części (ang. episode), z których pierwsza była darmowa. Doom zawierał różne rodzaje broni, począwszy od piły łańcuchowej po futurystyczny miotacz plazmy BFG 9000. W 1995 roku wydana została edycja Ultimate Doom wzbogacona o czwarty etap. Dzięki udostępnieniu kodu źródłowego 26 grudnia 1997 roku, powstało wiele modyfikacji i portów. Wydano też reedycję całej serii, zatytułowaną Doom Collector's Edition.
W 2005 roku premierę miał film pod tym samym tytułem, w reżyserii Andrzeja Bartkowiaka, luźno bazujący na serii gier[8].
Kontynuacje
edytujOgromny sukces gry przyczynił się do powstania kontynuacji Doom II (1994) z dodatkiem Final Doom (1996).
W roku 2004 ukazał się Doom 3, określany przez twórców nie jako kontynuacja poprzednich gier, ale jako „opowiedzenie tej samej historii na nowo”[9]. Rok później ukazał się dodatek Doom 3: Resurrection of Evil[10].
W 2008 pojawiła się nieoficjalna wersja gry dla iPhone (iOS). Była niegrywalna, ale w związku z dużym zainteresowaniem firma id Software zdecydowała się na wydanie oficjalnej wersji, która pojawiła się w 2009[11].
Odbiór gry
edytuj| Odbiór gry | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
| ||||||||
Popularność tytułu przyczyniła się do ukucia terminu gra doomopodobna, którym w połowie lat 90. zaczęto określać gry tworzone na wzór Dooma, takie jak Heretic czy Blood[15].
W 2004 roku gra otrzymała tytuł gry wszech czasów przyznawany przez portal GameSpy[16]. Serwis GameRankings agregujący recenzje gier komputerowych, przyznał średnią ocenę wynoszącą 86,67%[14].
Redakcja magazynu „PC Gamer UK” w 2015 roku przyznała grze 23. miejsce na liście najlepszych gier na PC[17].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Doom (PC). Gry-Online. [dostęp 2014-01-08].
- ↑ Ultimate Doom i Ultimate Quake w listopadzie. Interia, 2001-10-10. [dostęp 2023-03-30].
- ↑ David Craddock, Knee-Deep in the Ports: Ranking the Best (and Worst) Versions of Doom [online], Shacknews, 17 marca 2020 [dostęp 2022-02-18] (ang.).
- ↑ a b Doom (Game). Giant Bomb. [dostęp 2014-03-24].
- ↑ Andrew Webster: 'Doom' at 20: John Carmack's hellspawn changed gaming forever. The Verge. [dostęp 2014-01-08].
- ↑ Gerald A. Voorhees, Joshua Call, Katie Whitlock, Guns, Grenades, and Grunts: First-Person Shooter Games, Bloomsbury Publishing, 2 listopada 2012, s. 97, ISBN 978-1-4411-4626-7 (ang.).
- ↑ David Kushner: Masters of Doom: How Two Guys Created an Empire and Transformed Pop Culture. Random House Publishing Group, 2003. ISBN 0-375-50524-5. (ang.).
- ↑ Mark Deming: Doom (2005). AllMovie. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ Sal Accardo: DOOM 3. GameSpy, 2004-08-06. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
- ↑ Doom 3 BFG Edition (PC). Gry-Online. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ DOOM Classic on the App Store on iTunes. Apple. [dostęp 2014-01-08].
- ↑ Evan A. Mauser: Doom – Review. AllGame. [dostęp 2014-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)].
- ↑ Kamil Mętrak. Doom. „Secret Service”, s. 36, luty 1994. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.).
- ↑ a b Doom for PC. GameRankings, 2014-01-08. [dostęp 2020-04-14].
- ↑ FPS – gra doomopodobna, strzelanina. Gry-Online. [dostęp 2014-03-06].
- ↑ GameSpy's Top 50 Games of All Time. GameSpy. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
- ↑ Top 100 Greatest Games. „PC Gamer UK”, s. 52-73, 2015-09. Future plc. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Doom’s Development: A Year of Madness [online], YouTube, 27 czerwca 2018 [dostęp 2022-11-14] (ang.).
- The Doom Wiki (ang.)