Czesław Łapiński (taternik)
Czesław Łapiński (ur. 29 listopada 1912 w Nowym Jorku, zm. 24 lipca 1989 w Krakowie) – polski taternik, alpinista, ratownik tatrzański i wieloletni kierownik schroniska nad Morskim Okiem.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
taternik |
| Alma Mater | |
| Dzieci |
Andrzej Łapiński |
Czesław Łapiński był z wykształcenia ekonomistą, w 1936 roku ukończył Wyższe Studium Handlowe w Krakowie. W 1920 roku przyjechał do Polski i zamieszkał w Krakowie. W 1934 roku został współzałożycielem i czynnym członkiem grupy taternickiej o zmiennym składzie zwanej „Pokutnikami”. Członek Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego od 1936 roku. Aktywny taternik od ok. 1937 roku.
Podczas II wojny światowej, w 1942 roku, podczas wspinaczki z Kazimierzem Paszuchą obluzował mocowanie swastyki powieszonej przez hitlerowców na Mnichu i widocznej znad Morskiego Oka. Podczas wichury znak mający świadczyć o panowaniu Niemców nad Tatrami spadł[1][2].
W roku 1946 został członkiem TOPR, a później Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. W 1947 roku brał udział w wyprawie Klubu Wysokogórskiego (należał do niego od 1939 roku) w Alpy, podczas której dokonał przejścia północnej ściany Petit Dru. W 1963 roku został honorowym członkiem tego klubu. Na tematy wspinaczkowe pisywał w „Pokutniku” (czasopismo grupy taternickiej „Pokutnicy”) i w „Taterniku”.
Aktywny działacz Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego od 1951 roku. Członek Głównej Komisji Rewizyjnej PTTK w latach 1955–1958. W latach 1951-1980 kierownik schroniska PTTK nad Morskim Okiem, które prowadził wraz z żoną Wandą. Po przejściu na emeryturę przekazał schronisko w ręce najmłodszego syna Wojciecha, który kierował schroniskiem do 1985 roku[3].
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką "Zasłużony Działacz Turystyki", Złotą Honorową Odznaką Polskiego Związku Narciarskiego, Złotą Odznaką GOPR, Złotą Honorową Odznaką PTTK i innymi. Członek Honorowy PTTK od 1985 r[potrzebny przypis].
Ważniejsze tatrzańskie osiągnięcia wspinaczkowe
edytuj- pierwsze przejścia górną częścią północno-wschodniej ściany Mnicha, wraz z Kazimierzem Paszuchą
- pierwsze przejście północno-wschodniej ściany Kazalnicy Mięguszowieckiej, wraz z Paszuchą
- pierwsze przejście środkiem północno-zachodniej ściany Galerii Gankowej, wraz z Paszuchą.
Przypisy
edytuj- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Marek Lubaś-Harny. Nikt nie miał takiego dzieciństwa jak ja w Morskim Oku. gazetakrakowska.pl [dostęp: 2018-11-24]
- ↑ Schronisko PTTK Morskie Oko [online], Schronisko PTTK Morskie Oko [dostęp 2023-05-16] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.