44 Pułk Artylerii Haubic
44 Pułk Artylerii Haubic – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Wkiktor Ługacow |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Sformowany we wsi Adampol pod Włodawą na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli w grudniu 1944 w Adampolu.
Dowódcy pułku
edytuj- ppłk Wiktor Ługowcow
- mjr Aleksander Szumaj – od 19 stycznia 1945
Skład etatowy
edytuj- dowództwo i sztab
- pluton topograficzny
- 1 dywizjon artylerii haubic
- trzy baterie artylerii haubic
- 2 dywizjon artylerii haubic
- dwie baterie artylerii haubic
- park artyleryjski
żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, kanonierów – 397)
sprzęt:
- 122 mm haubice – 20
- rusznice przeciwpancerne – 20
- samochody – 53
- ciągniki – 25
Działania bojowe
edytujPułk wchodził w skład 7 Brygady Artylerii Haubic[1].
Walczył w operacji łużyckiej pod Kretschen (w okrążeniu). Prowadząc działania pościgowe w operacji praskiej doszedł do Łaby.
Szlak bojowy zakończył 11 maja 1945 pod Klein Prissen[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 735.
- ↑ Ways 1967 ↓, s. 134.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.