ὲλληνες καί ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ

Δεν θα κανω σχόλια.

Αλλά αν συνδεσετε τον τιτλο με το περιεχόμενο, τα σχολια θα έρθουν μόνα τους.

Πρόκειται για δύο αρθρα που διάβασα αντιστοιχα στις on-line εκδόσεις του "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ" και "SPORT24".

ἒλληνες

"Στις τραπεζικές καταθέσεις του βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ αποτυπώνεται η κατάσταση που επικρατούσε επι χρόνια στην Ελλάδα και που τώρα καλούνται να πληρώσουν τα συνήθη υποζύγια. 

Ειδικότερα, ο πρώην συνδικαλιστής και νυν βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζει δύο τραπεζικούς λογαριασμούς ύψους 350.000 ευρώ και 650.000 ευρώ και ως προέλευση χρημάτων δηλώνει «αποζημίωση συνταξιοδότησης». Δηλαδή 1.000.000 για εφάπαξ!

Παράλληλα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί και άλλους λογαριασμούς στην Ελληνική και Alpha Bank ύψους 36 χιλιάδων ευρώ και 30 χιλιάδων ευρώ αντίστοιχα . 

Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το γεγονός ότι τη διετία 2010-2011 που η χώρα έμπαινε στο μνημόνιο ο κ. Τσουκαλάς αγόραζε διαμέρισμα στην Βάρη αντικειμενικής αξίας 170 χιλιάδων ευρώ ενώ το ίδιο διάστημα απέκτησε από κληρονομία ακόμη επτά τίτλους ιδιοκτησίας από κληρονομιά 

Επιπλέον διαθέτει 2 ΙΧ  εκ των οποίων το ένα 2300 cc και αξίας αγοράς 44 χιλιάδων ευρώ μίας μοτοσυκλέτας 1200cc αξίας 26 χιλίαδων ευρώ .
Εξίσου εντυπωσιακά είναι και τα στοιχεία για τα εισοδήματα καθώς ο κ. Τσουκαλάς δήλωσε το 2012 840.831,07 ευρώ, το 2011 529.538 ευρώ και το 2010 102.670 ευρώ."

πηγη ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ.

                                                            αλλά ευτυχῶς υπάρχουν και 

ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ

Η καλύτερη αθλήτρια στη χώρα μας για το 2013, Κατερίνα Νικολαΐδου απάντησε στα δημοσιεύματα για την οικονομική κατάσταση της οικογένειας της.

Τη διαφορετική πλευρά της δημοσιότητας γνώρισε γρήγορα η Κατερίνα Νικολαΐδου. Η 21χρονη παγκόσμια πρωταθλήτρια που εξελέγη καλύτερη αθλήτρια της χρονιάς στα βραβεία του ΠΣΑΤ, απογοητεύτηκε από δημοσιεύματα που αφορούν την οικονομική κατάσταση της οικογένειας της.

Σοκαρίστηκε από την πρόταση "πεινάει η οικογένεια της" και απάντησε με απόλυτα ώριμο τρόπο σε αυτές τις αναφορές.

"Γράφτηκαν πολλά τις τελευταίες μέρες με αφορμή τη βράβευσή μου. Τους ευχαριστώ όλους για τα καλά τους λόγια. Ωστόσο θεωρώ ότι κάποιοι ξεπέρασαν το μέτρο.

Είναι αλήθεια πως και η οικογένειά μου αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της, όπως οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες σήμερα. Όμως το να γράφεται μελοδραματικά πως πεινάμε δε θίγει απλά την αλήθεια, αλλά και την αξιοπρέπειά μας. Την αξιοπρέπεια της οικογένειάς μου, του Ομίλου μου, της Ομοσπονδίας μας.

Προπονούμαι καθημερινά σε ένα ποτάμι, ατενίζοντας τις κορυφές του Ολύμπου. Εδώ ο πολιτισμός την υπέρβαση του μέτρου τη θεωρούσε ύβρη".

πηγη SPORT24

Συγχαρητήρια Κατερίνα απο ενα απλό Ελληνα που συγκινηθηκε πάρα πολύ με την δήλωσή σου αυτη.

Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω γιατί με έκανες να νοιώσω υπερηφανος που ειμαι συμπατριώτης σου.

Οσο υπαρχουν κορίτσια και αγορια σαν και εσένα η πατρίδα μας δεν κινδυνεύει.

ΤΟΥΣ ΧΑΣΤΟΎΚΙΣΕΣ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕ ΤΟΥΣ ΑΘΛΙΟΥΣ.

Ειμαι 62 χρονών και σε βλέπω σαν κόρη μου.

Θα μου επιτρέψεις να σε αγκαλιάσω και να σε ασπαστῶ.

Σε ευχαριστῶ πολύ

Παναγιὠτης Βλἀχος Σπάρτη

Φτανει πια

Φτανει πια να ακουω καθε μερα να διερωτωνται ολοι ποιος φταιει για την καταντια μας.
Φτανει πια να ακουω τον καθε τεμπελη, χαραμοφαη επαγγελματια πολιτικο, να αποδιδει το φταιξιμο στους αλλους της αντιπαλης παραταξεως.
Κανω μια απλη ερωτηση σε ολους. Ποιος κυβερνησε την Ελλαδα μετα την μεταπολιτευση;
Κυριε Τσιπρα,εσεις και οι αλλοι των βορειων προαστιων, Πασοκες προδοτες, Σοσιαλοκομμουνιστες της κακιας ωρας, δηθεν πατριωτες Νεοδημοκρατες και Ανεξαρτητα Λαμογια απαντηστε μου.
Περασαν 40 σχεδον χρονια απο την πτωση της χουντας. Μεσα σε 40 χρονια ολοι εσεις οι προοδευτικοι δημοκρατες διαλυσατε  μια χωρα που ευδοκιμουσε.
Μεσα σε 40 χρονια καταφεραν οι προοδευτικοι δημοκρατες να κανουν εναν λαο να ντρεπεται να λει το ονομα του.
Γεννηθηκα το 1951 και ξερω τι λεω.
Ημασταν φτωχοι, αλλα αγαπουσαμε την πατριδα μας και ολοι μαζι παρα τις διαφορες μας στηριζαμε τα καλα απο οποια πλευρα και αν προερχοντο.
Σημερα οι καθε Τσιπρας η Καμμενος η ξερω εγω ποιος, δεν κρινουν με την οπτικη του καλου της χωρας αλλα μονο της δικη τους αλαζονειας.
Σας ρωταω λοιπον, αφου κυβερνατε εδω και 40 χρονια, εισαστε σιγουροι οτι δεν φταιτε;

ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΟΝ ΛΑΟ ΠΟΥ ΣΑΝ ΠΙΣΤΟ ΣΚΥΛΑΚΙ ΣΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΣΤΗΡΙΖΕ ΕΠΙ 40 ΧΡΟΝΙΑ,ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΕΣΥ ΛΑΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΡΕΘΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ  ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΣΕ ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΑΙ.

ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ;
 ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΕΣΥ;

Κανω ενα τελευταιο συλλογισμο!
Διαβασα το εξης.
 «Για τα παραμορφωμένα από τον ξυλοδαρμό πρόσωπα των συλληφθέντων στην Κοζάνη απαιτούνται έρευνα και εξηγήσεις» δήλωσε ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης.

«Η τρομοκρατία είναι εχθρός της κοινωνίας και η Δημοκρατία πρέπει να την αποκρούσει αποφασιστικά. "Η Δημοκρατία, όμως, δεν εκδικείται" επισήμανε ο βουλευτής Επικρατείας του κόμματος.πηγη ΑΜΠΕ

ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΝΤΕΡΤΙΛΗ ΑΡΝΗΘΗΚΑΤΕ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΤΕ ΑΔΕΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΗ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΤΟΥ;

ΑΙΣΧΟΣ. 
Κυριε Γλεζο εσεις ο μεγαλος αντιστασιακος ποσες μερες φυλακη κανατε κατατρεγμενος απο τους εχθρους της δημοκρατιας;
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΝΤΕΡΤΙΛΗΣ ΕΚΑΝΕ 39 ΧΡΟΝΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΕΝΩ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ 39 ΧΡΟΝΙΑ ΦΑΓΑΝΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ.

ΖΩ ΣΤΟ ΤΟΥΡΙΝΟ

Ζώ στο Τουρίνο.
Αυτές τις μέρες η θερμοκρασία ηταν συνεχὠς υπο το μηδεν, ολες τις ὢρες, με αιχμες γυρω στα μείον 12κελσίου.
Λοιπον με τετοιες συνθηκες, χιλιαδες ΝΕΟΙ μεχρι 26 χρονών , κανανε ωρες ουρά, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΤΣ Η ΡΕΣΙΤΑΛ, αλλά απλως γιά να προλάβουν να πάρουν την κάρτα είσόδου στα μουσεῖα της πόλεως με μειωμένη τιμή, που ο Δημος Τουρινου προσφερε σε νεους μεχρι 26 χρονών. 10 ευρώ αντι για 36.
Αυτοι οι νέοι ειναι φοιτητες, ανεργοι η εργαζομενοι χωρίς μόνιμη θεση με μισθό 400 ευρω τον μηνα. Αντι να καινε βιβλιοθήκες ὴ πανεπιστημιακά κτιρια, βαζουν κατω το κεφάλι και προσπαθουν με συνεχη μορφωση και προσπαθεια να βοηθήσουν την πολη οπου ζουν να γινει καλλύτερη.
Οι φωτογραφίες μιλανε μονες τους.

ΕΛΕΝΗ, Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ

Την μητερα μου την λενε φυσικά,
ΕΛΕΝΗ.
Την πρώτη μου κόρη την λένε φυσικά,
ΕΛΕΝΗ.
*********************************************************************************
«Σαν την αυγή το χάραμα την όψη της που δείχνει,
σαν άνοιξη κατάλευκη, σαν φεύγει ο χειμώνας,
τέτοια η Ελένη η χρυσή , λάμπει αναμεσά μας.»
*********************************************************************************

ΑΠΟΤΙΣΗ ΤΙΜΗΣ ΣΤΑ ΙΜΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ

Τό μεγαλειο του ΗΘΟΥΣ και της συναισθησης του καθήκοντος, εξηγημένα απο τον Λάκωνα χειριστή ελικοπτέρων Χαριλαο Δαμιανακο.

1
ΙΜΙΑ και ΛΑΚΩΝΙΚΟ ΗΘΟΣ
(Ομιλια )
Σεβασμιότατε, κύριε Ταξίαρχε, κύριε Εισαγγελέα ,Κυρία αντιπεριφερειάρχη, Κύριε Δήμαρχε,
κυρίες και κύριοι.
«Οι σύντροφοι του Αχιλλέα στα Ίμια».
Αυτό τον τίτλο επέλεξα για το μικρό βιβλίο μου. Γιατί ο Αχιλλέας στην Τροία και αυτοί
οι τρεις άνθρωποι στα Ιμια έχουν κάτι κοινό. Ότι, γνώριζαν το πεπρωμένο τους. O
Αχιλλέας ήξερε ότι όταν θα ξανανεβεί το άρμα, δεν θα ξανακατέβει ζωντανός. Οι τρεις
χειριστές στα Ίμια ήξεραν ότι όταν απογειωθούν από το κλυδωνιζόμενο κατάστρωμα
της φρεγάτας, δεν θα ξαναγυρίσουν πίσω, ποτέ πια.
Γι αυτό και άφησαν τα προσωπικά τους αντικείμενα, σε κάποιον να τα παραδώσει
στις οικογένειές τους .
Σήμερα, μετά 20 χρόνια πτητικής εμπειρίας, πολλές φορές, την νύκτα, που κοιτάζω την
σκοτεινή θάλασσα, όταν σκέφτομαι τι έπρεπε να αντιμετωπίσει το πλήρωμα του
ελικοπτέρου εκείνο το βράδυ, στέκομαι με δέος και βαθύ σεβασμό απέναντι τους.
Ένα πλήρωμα που έπρεπε όχι απλά να πετάξει με καιρικές, ψυχολογικές, και
επιχειρησιακές συνθήκες τρομερά δύσκολες, αλλά γνωρίζοντας ότι η πληροφορία που
θα έδινε, θα έκρινε την έκβαση της κρίσης.
Έπρεπε η εξακρίβωση για τούρκους βατραχανθρώπους , να γίνει μόνο με τα μάτια
και τον προβολέα του ελικοπτέρου σε χαμηλό ύψος , νύκτα, με βροχή και άνεμο, γιατί
το ελικόπτερο δεν είχε σύστημα που να μπορεί αναγνωρίζει από ασφαλή απόσταση.
Μια τρομαχτικά δύσκολη αποστολή, ακόμη και για το πιο έμπειρο πλήρωμα.
Κι όλα αυτά όταν κάποιος γνωρίζει, ότι δέκα μέτρα αποκάτω, τον σημαδεύουν
καμουφλαρισμένες θανατηφόρα, οι κάνες του εχθρού. Κι όλα αυτά όταν το σώμα και η
ψυχή ήταν εξουθενωμένα από την αγρύπνια, τους συναγερμούς, την τρομερή
ψυχολογική πίεση και από την αγωνία δεκάδων ωρών. Κι όλα αυτά με ένα ακατάλληλο
ελικόπτερο για την αποστολή αυτή.
«Από τα χείλια σας κρέμεται αν θα γίνει πόλεμος », τους είχαν πει.
Εκείνοι οι τρεις νέοι άνθρωποι, το βράδυ της 31ης Ιανουαρίου 1996 , ήρθαν
αντιμέτωποι, ξαφνικά, με το μέγιστο τρομαχτικό δίλημμα, που σε ελάχιστους
ανθρώπους παρουσιάζεται.
Ζωή ή θάνατος ;
Βρέθηκαν πάνω «στην Κόψη του Σπαθιού την τρομερή».όπως γράφει ο
Σολωμός.
Βρέθηκαν σ’ εκείνη την πίεση, που έπρεπε να συμπιεστεί το ασυμπίεστο, να στυφτεί το
μάρμαρο. Και σε ελάχιστο χρόνο ,έπρεπε να αποφασίσουν, αν θα πάνε πάνω από το
νησί.
Αυτή την διάσταση της απόφασης, προσπάθησα να δώσω. Όπως μπορούσα, από
ηθική υποχρέωση και μόνο. Γιατί γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά που είναι ανακριβή
ή υπερβολικά αλλά και γιατί κάποιος έπρεπε να μνημονεύσει αυτούς τους τρεις
αδικοχαμένους ανθρώπους που έπεσαν για την πατρίδα και τα ονόματα τους δεν είναι
καν στα σχολικά βιβλία. «Γιατί τα μεγάλα έργα των ανθρώπων δεν πρέπει να
μένουν αμνημόνευτα» , όπως γράφει ο Ηρόδοτος.
2
Οι «Σύντροφοι του Αχιλλέα στα ΙΜΙΑ»,ο ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ , Ο ΒΛΑΧΑΚΟΣ κι ο
ΓΙΑΛΟΨΟΣ, είναι πια στο ανώτατο επίπεδο, της ιστορικής μνήμης. Στο επίπεδο της
δόξας. Και η δόξα είναι η μόνη εικόνα αθανασίας του ανθρώπου, για την κοσμοθεωρία
των Ελλήνων.
Όμως η υπόθεση της πτώσης του ελικοπτέρου δεν έχει κλείσει νομικά. Κι ας σφυρίζει
αδιάφορα και υποκριτικά η πολιτεία και τα όργανα της, χρόνια τώρα. Οι ευθύνες είναι
πολύ μεγάλες και θα έρθει η ώρα που θα ζητηθούν.
Δεν θέλω να πω περισσότερα.
Μια διευκρίνιση μόνο. Το βιβλίο αυτό δεν διαβάζεται στην ακρογιαλιά ή σε μια
πολυθρόνα με την τηλεόραση ανοικτή. Διαβάζεται μόνο νύκτα , σε απόλυτη σιωπή και
με ένα αναμμένο κερί.
Έτσι , ίσως, μπει στο πνεύμα ο αναγνώστης. Ίσως νιώσει λίγο την αγωνία, το δίλημμα,
την τρομαχτική μοναξιά της απόφασης.
Τι ήταν όμως αυτό που έγειρε την ζυγαριά ; Τί ήταν αυτό που οδήγησε στην επιλογή
της αυτοθυσίας ; Τι ήταν αυτό που νίκησε τη λογική, το κουρασμένο σώμα ; Aυτό
που ξεπέρασε τον άνθρωπο ;
Ένα πράγμα.
Είναι το ίδιο σε όλες τις εποχές ,σε όλους τους ανθρώπους και σε όλες τις αποφάσεις.
Το ήθος.
Λέμε Κολοκοτρώνης, λέμε Λεωνίδας, λέμε Άλαμο, λέμε Σταλινγκράντ, λέμε Ρούπελ,
λέμε ΜαρκοΜπότσαρης, , Αυξεντίου… και νιώθουμε δέος.
Τα ονόματα αυτά είναι ξεχωριστά στο νου μας, γιατί μέσα από την δική τους
οδύσσεια, ξεχώρισαν . Ξέφυγαν από την καθημερινότητα, από την μάζα,
επαναστάτησαν για ένα σκοπό, γιατί είχαν μέσα τους αυτή την εσωτερική δύναμη κι
ενέργεια που ονομάζεται ήθος.
Φεύγω ή μένω ; μπροστά ή πίσω; Ναι ή όχι ;
Αυτή λοιπόν η απόφαση το ΝΑΙ ή το ΌΧΙ στην οριακή εκείνη στιγμή είναι που δείχνει
την ποιότητα ενός ανθρώπου. Γράφει ο Καβάφης
«Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα
που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε. Φανερώνεται αμέσως όποιος τό'χει
έτοιμο μέσα του το Ναι, και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του»
Δεν υπάρχει επάγγελμα και δραστηριότητα που το ήθος να μην παίζει τον πρώτο
ρόλο, από τον Αρχιστράτηγο έως τον απλό πολίτη.
Ένα πρόσφατο περιστατικό, ο θάνατος του διοικητή πυροσβεστικής Παναγιώτη
Καστρή , το καλοκαίρι, έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό το συλλογισμό.
Για τους περισσότερους από εσάς φάνηκε ότι ήταν ένα τραγικό ατύχημα .Δεν είναι
έτσι. Ο αρχηγός που έχει ήθος θα ρισκάρει. Διότι μόνο με την προσωπική εμπειρία
μπορεί να κάνει σωστή εκτίμηση. Και εκεί στην πρώτη γραμμή, όταν πάει , πάντα
υπάρχει πιθανότητα να φάει την σφαίρα κατάστηθα.
Όταν λέμε ότι κάποιος έχει ήθος με απλά λόγια , εννοούμε ότι έχει καλή
συμπεριφορά απέναντι στην κοινωνία, τον διακρίνει η προσφορά η ανιδιοτέλεια,η
ευσυνειδησία η συνέπεια στο καθήκον του.
3
Η Λακωνία, αγαπητοί μου είναι η πηγή του ήθους. Κι όταν μιλάμε για Λακωνικό ήθος
εννοούμε πάντα την αρετή.
Για παρακολουθείστε με λίγο. Χτες 4 Φεβρουαρίου η Ελλάδα είχε γενέθλια.
Γιόρτασε τα 212 χρόνια ως ανεξάρτητο κράτος από την 4η Φεβρουαρίου 1830, όταν με
το πρωτόκολλο του Λονδίνου ανακηρύχτηκε κράτος. Η συμβολή της Λακωνίας είναι
πρωταρχικής σημασίας σε αυτό το ιστορικό γεγονός, της αναγέννησης της χώρας.
Η Λακωνία στην διαχρονική της ιστορία, έχει να δώσει τα περισσότερα παραδείγματα
ανθρώπων, στην Ελλάδα, που από διάφορες θέσεις, έκαναν Υπέρβαση και
διακρίθηκαν στην πρώτη γραμμή για το ήθος τους, καταβάλλοντας τίμημα, συχνά την
ζωή τους.
Δεν θα βρείτε στην ιστορία της νεώτερης Ελλάδος ούτε μια μάχη που να μην
πολέμησαν Λάκωνες . Κι ας το κρύβουν ιστορικά τα εκπαιδευτικά κείμενα. 48
Μαυρομιχαλαίοι έδωσαν την ζωή τους στον αγώνα της ανεξαρτησίας .Και κανένας από
αυτούς δεν σκοτώθηκε στη Μάνη.
Γιατί όμως αυτός ο τόπος ; τι έχει ; γιατί εμπνέει την ψυχή; Γιατί κερδίζει στην τιτάνια
αυτή εσωτερική πάλη ,η ψυχή και όχι η λογική ; Πως το ήθος μπαίνει μέσα στον
άνθρωπο ;
Όταν κάποιος ρώτησε τον Αγησίλαο γιατί η Σπάρτη είναι ατείχιστη, αυτός δείχνοντας
τα σώματα των Λακεδαιμονίων απάντησε: «αυτά είναι τα τείχη μας.!! Διότι οι πόλεις
δεν πρέπει να έχουν περιτειχιστεί από πέτρες και ξύλα αλλά από τις αρετές των».
Όταν κάποιος επισκέφτηκε την Σπάρτη και είδε την τιμή που οι νέοι απέδιδαν στους
μεγαλύτερους είπε, «στην Σπάρτη είναι ωραία να γερνάς»
Όταν κάποιος είπε στον Λεωνίδα, που πηγαίνεις με τόσους λίγους εναντίων τόσων
πολλών ; O Λεωνίδας απάντησε «αν νομίζετε ότι εγώ θα πολεμήσω στηριζόμενος
στον μεγάλο αριθμό δεν επαρκεί όλη η Ελλάδα ,επειδή όμως στηρίζομαι στις αρετές ,και
αυτός ο αριθμός είναι αρκετός και μάλιστα όταν όλοι τους είναι αποφασισμένοι να
πεθάνουν!»
Όταν ρώτησαν κάποια σπαρτιάτισσα τι προίκα δίνει απάντησε. «την πατροπαράδοτη
παιδεία και σωφροσύνη’».
Σχεδόν σε όλα τα παραπάνω ιστορικά παραδείγματα βρήκαμε κοινές λέξεις.
Την παιδεία , την αρετή , την σωφροσύνη και την ελευθερία. Αυτές δεν καλλιεργούν το
ήθος ;
Όλη η κοσμοθεωρία των ελλήνων, κι ο ελληνικός πολιτισμός βασίζονται , στο μέτρο,
την ομορφιά ,την ελευθερία και την φυσική αλήθεια. Και τα τέσσερα πηγάζουν , από
τη Λακωνία.
Το πρώτο στοιχείο, το μέτρο είναι κατ΄εξοχή δωρική αρετή. Το «Ομιλεί Λακωνικά»,
«ζει Σπαρτιάτικα» «μέτρον αριστον», που είναι πια παγκόσμιες εκφράσεις έχουν
Λακωνική-Δωρική προέλευση. Είναι ο «Λακωνισμός», που δείχνει υψηλή ποιότητα
σκέψης και περιεκτικότητα έκφρασης.
Το δεύτερο στοιχείο, η ομορφιά. Η ωραία Ελένη, από τη Λακωνία που έπλασε ο
παππούς μας , ο Όμηρος, δεν είναι το αιώνιο σύμβολο της ομορφιάς ; Βρήκα ένα
αρχαίο ποιηματάκι :
«Σαν την αυγή το χάραμα την όψη της που δείχνει,
σαν άνοιξη κατάλευκη, σαν φεύγει ο χειμώνας,
τέτοια η Ελένη η χρυσή , λάμπει αναμεσά μας.»
Αλλά και η μετρημένη, το πρότυπο της αρετής , η Πηνελόπη, πάλι από τη Λακωνία
είναι.
4
Το τρίτο στοιχείο η φυσική αλήθεια. Όλο το οικοδόμημα της Σπάρτης βασίστηκε πάνω
στη φυσική αλήθεια και την ανάγκη της φύσης , καμία σχέση με το χρήμα ή με αφύσικα
πράγματα .Όπως ακριβώς συμβαίνει στην φύση έτσι και στη Σπάρτη δεν κυριάρχησε
ποτέ η απληστία, η διαστροφή και η διαφθορά.
Και σε ότι αφορά το τέταρτο στοιχείο την ελευθερία η απάντηση έρχεται από τα
αρχαία κείμενα
« Όταν ένας Λακωνας, μας αναφέρει ο Πλούταρχος, ρωτήθηκε τι γνωρίζει να κάνει
καλά , απάντησε ‘’ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ». Αλλά και μόνο οι λέξεις Σπάρτη και
Μάνη δεν σημαίνουν, τόποι που ζει κάποιος ελεύθερα;
Όμως θα προχωρήσουμε ακόμη πιο μακριά την σκέψη μας, για να επιβεβαιώσουμε
απόλυτα το ότι η κοιτίδα του ελληνικού πολιτισμού και του ήθους είναι εδώ, στην μικρή
κοιλάδα της Λακωνίας .
Άγνωστο όμως στους πιο πολλούς, ότι το φρόνιμα και η προσφορά της Λακωνίας,
είναι ο θεμέλιος λίθος που στηρίχτηκε όλος ο ελληνικός πολιτισμός. Κάτι που σκόπιμα
οι ιστορικοί , οι φιλόσοφοι, οι παιδαγωγοί, το ίδιο το ελληνικό κράτος, παρασιώπησαν
συνωμοτικά σε όλη την ιστορική πορεία.
Για να δούμε όμως πως αυτό στοιχειοθετείται …
Ο Ηρακλής ο κεντρικός ήρωας της ελληνικής μυθολογίας είναι δωρικός ήρωας, οι
Ολυμπιακοί αγώνες δωρικό δημιούργημα του Λυκούργου και του Ίφιτου. Το κεντρικό
πρόσωπο των ομηρικών επών η Ελένη, είναι από τη Λακωνία.
Για φιλολάκωνα τον δίκασαν οι Αθηναίοι τον Σωκράτη, όλη η φιλοσοφία του Πλάτωνα
είναι δωρικού ύφους, γιατί μόνο στη Σπάρτη υπήρξε ουσιαστικός , φιλοσοφικός λόγος
για τον Πλάτωνα. Η Αττική Τραγωδία έχει δωρικά στοιχεία, λόγω της θρησκευτικής
καταγωγής του δράματος από τους Δωριείς. Οι περισσότεροι προσωκρατικοί
φιλόσοφοι έχουν δωρική οπτική, όπως ο Εμπεδοκλής ή ο Επίκτητος όταν λέει ότι «
Όταν σε ένα άνθρωπο δεν είναι αρκετό το λίγο, τίποτα δεν είναι αρκετό» και τέλος
όταν ανεβούμε στην ακρόπολη των Αθηνών, το 80/100 των έργων είναι δωρικού
τύπου. Οι Λακώνισες Καρυάτιδες , τα προπύλαια, ο Παρθενώνας, δωρικός ναός . Γιατί
όμως οι Ίωνες Αθηναίοι έβαλαν ένα δωρικό ναό στην Ακρόπολη τους ;
Την απάντηση, τη δίνει ο Κρισναμούρτι, μια από τις μεγαλύτερες φιλοσοφικές μορφές
της ιστορίας , που όταν αντίκρισε τον Παρθενώνα, το 1956, αφού έπεσε στα γόνατα
και φίλησε το χώμα, είπε :
«Ποτέ μου δεν είχα δει κάτι τόσο όμορφο, απλό και δυνατό...Σου κόβει την
ανάσα, και όλα τα άλλα που έχουν σχέση με την έκφραση του ανθρώπου είναι
χυδαία, μέτρια, και γεμάτα σύγχυση».
Να γιατί ο δωρικός ναός με την ευθεία γραμμή, συμβολίζει την απλότητα , την
ισορροπία, την αρμονία. Όσο πιο απλό είναι το πράγμα, τόσο πιο βαθύ είναι , πιο
σοφό. Γιατί είναι Λακωνικό.
Το Λακωνικό ήθος είναι ένα εσωτερικό ήθος, είναι μια εσωτερική ενέργεια, μια
δύναμη ,μια φιλοσοφία που στηρίχτηκε πάνω στην φυσική αλήθεια και στην ανάγκη.
Και προσαρμόστηκε στην σπαρτιατική κοινωνία μέσω της παιδείας και των θεσμών.
Με μία μόνο φράση ο Πλούταρχος στη βιογραφία του Λυκούργου, μας λέει , που
βασίστηκε η ανίκητη και ατείχιστη Σπάρτη. Η μόνη πόλη σε όλο τον αρχαίο κόσμο που
δεν έβαλε τείχη .
«ΤΟ ΓΑΡ ΟΛΟΝ ΚΑΙ ΠΑΝ ΕΡΓΟΝ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ
ΑΝΗΨΕΝ»
(Όλη η νομοθεσία στηρίχτηκε πάνω στην παιδεία).
5
Να λοιπόν πως, καλλιεργήθηκε το λακωνικό ήθος, πως αποτέλεσε πρότυπο, και πως
δημιούργησε πολίτες με μέτρο , με συλλογικότητα και αρετή. Και θα δούμε με λίγα
παραδείγματα πως επηρέασε την ιστορική πορεία της Λακωνίας και τους Λάκωνες
διαχρονικά.
Το λακωνικό ήθος, θα φανεί όταν , οι πρώην σύμμαχοι των αθηναίων μπήκαν στην
Αττική γη, ως νικητές του πελοποννησιακού πολέμου και πρότειναν να κατασκαφτεί
όλη η Αθήνα, να γίνει τόπος που να βόσκουν πρόβατα και οι κάτοικοι να
σκλαβοπουληθούν, Τόσο μίσος είχαν για τους Αθηναίους. Αλλά μεγαλόπρεπα η
Σπάρτη με χειρονομία βασιλική απαγόρεψε στους έλληνες να καταστρέψουν την πόλη
που πρόσφερε τόσα πολλά στην Ελλάδα στους μηδικούς πολέμους.
Το Λακωνικό ήθος θα φανεί στον Δωριέα Ηρακλή που προσπερνά αμίλητος την κακία
και χαιρετίζει την Αρετή.
Το Λακωνικό ήθος αναδεικνύεται στο στάδιο των Ολυμπιακών αγώνων, όταν
σηκώθηκε μόνο η πτέρυγα των Σπαρτιατών για να καθίσει ο περιφερόμενος γέρος.
«Όλοι οι έλληνες γνωρίζουν το σωστό, αλλά μόνο οι Σπαρτιάτες το πράττουν»
θα πει αυτός.
Το Λακωνικό ήθος θα εξυμνήσει ο Απολώνιος Τυανέας περνώντας από τον λόφο του
Κολωνού στις Θερμοπύλες, που είπε : «To υψηλότερο βουνό στον κόσμο είναι ο
λόφος του Κολωνού γιατί η πίστη στο νόμο και η ευγενής αυτοθυσία ανέγειραν
μνημείο ανθρώπινης αρετής , του οποίου το βάθρο βρίσκεται εδώ, και η κορφή
του , στα άστρα».
Το Λακωνικό ήθος θα περάσει ως θεσμός από τον Λυκούργο, το πρότυπο για όλους
τους μετέπειτα νομοθέτες, που εξύψωσε την θέση της γυναίκας, εισάγοντας για πρώτη
φορά στην ιστορία την ισότητα των δυο φύλων.
Το Λακωνικό ήθος είναι στην άρνηση της Σπάρτης να ακολουθήσει τον Αλέξαντρο
στην Ασία, γιατί οι Λάκωνες ήταν ,μόνο αρχηγοί και άνθρωποι του μέτρου .
To λακωνικό ήθος θα φανεί στην ευγενή δημιουργία των ολυμπιακών αγώνων από το
Λυκούργο , με τους περισσότερους Λακεδαιμόνιους ολυμπιονίκες. Και ας μην έβαλαν
οι νεοέλληνες , την Σπάρτη στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων της
Αθήνας το 2004.
Το Λακωνικό ήθος αποτυπώνεται στις μαρμάρινες κόρες του Ερεχθείου, από τις
Καρυές της Λακωνίας και στο δωρικό κίονα του Παρθενώνα, για να θυμίζουν που
βρίσκεται η μήτρα του ελληνικού πολιτισμού.
Το Λακωνικό ήθος θα φανεί σαν οδηγία αρετής του φιλολάκωνα Πλάτωνα και στο
στοχασμό του φιλολάκωνα Σωκράτη,
Το λακωνικό ήθος αναδύεται στα δυο ιερά έπη των ελλήνων. Πουθενά στον Όμηρο
δεν αναφέρεται ότι ο Μενέλαος κοιμάται με παλλακίδα, από σεβασμό στην γυναίκα του
Ελένη.
Θα φανεί και στην πρώτη γυναίκα Ολυμπιονίκη, δυο φορές , την Σπαρτιάτισσα
Κυνίσκα ,την κόρη του βασιλιά Αρχίδαμου , κάτι που …ξέχασαν να το αναφέρουν οι
οργανωτές το 2004.
Το λακωνικό ήθος θα φανεί στο ότι η πόλη ήταν η μόνη που δεν είχε τείχη να τι
σφίγγουν και χαλκά στο φρόνημα της, θα φανεί και στην ισότητα στο βασιλιά και τον
στρατιώτη που πολεμούσαν ίσοι, δίπλα - δίπλα.
6
Το λακωνικό ήθος δοξάζεται, και είναι αιώνια ελληνική κληρονομιά στα κορυφαία
επιγράμματα των Δελφών, το «ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ» «ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ» και
«ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ», από τον Χείλωνα τον Λακεδαιμόνιο , έναν από τους 7 σοφούς.
Θα φανεί σε όλα τα λακωνικά κείμενα που διασώθηκαν. Κι ας μην τα δίδαξαν ποτέ
στην ελληνική παιδεία. Όταν ο Φίλιππος Β' O Μακεδόνας στέλνει ένα μήνυμα στη
Σπάρτη λέγοντας ότι : «Αν εισβάλλω στη Λακωνία, θα ισοπεδώσω την πόλη της
Σπάρτης».
Η απάντηση που έλαβε από την Σπάρτη ήταν ένα απλό : «Αν»
Το λακωνικό ήθος θα φανεί στο Γεώργιο Πλίθων από τον Μιστρά όταν προέτρεπε
τους αυτοκράτορες να αναδιοργανώσουν το κράτος σε σπαρτιατικό μοντέλο,
διαβλέποντας τον κίνδυνο που ερχόταν ολοταχώς.
Θα φανεί στην θυσία του Λάκωνα Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου να
μάχεται μέχρι τέλους ,όρθιος .
Θα φανεί στον Μιχαήλ Ράλλη από την Σπάρτη που ξεσηκώθηκε και μαρτύρησε
πρώτος το 1463, αλλά και στον Κορκόλειλο Κλαδά, απο την Βορδώνεια το 1479. Οι
πρώτοι επαναστάτες κατά του Τούρκου δυνάστη.
Ξανά το 1609 που η Λακωνία πάλι, πρωτοστάτησε με την προσπάθεια του δούκα της
Νεβέρ, και τους Μητροπολίτες Χρύσανθο, του επισκόπου Μάνης Νεοφύτου και
Μονεμβασίας Μητροφάνους
Αλλά και στα Ορλωφικά με πρωτοστάτες τον μητροπολίτη Λακεδαίμονος Ανανία και
τους Μαυρομιχαλέους .
Θ φανεί στον ηρωικό Παναγιόταρο Βενετσανάκη και τον Καπετάν Ζαχαριά, που
πρωτοφύτεψαν τον σπόρο της λευτεριάς.
Το φρόνημα αυτό θα διαποτίσει τον μανιατόψυχο Πρίγκιπα της Μάνης τον θρυλικό
κουρσάρο Λάμπρο Κατσώνη που θα κάνει ορμητήριο του, το Πόρτο - Κάγιο.
Το ήθος αυτό οδήγησε, τρεις οπλαρχηγούς να πρωτοστατήσουν στην εξάπλωση της
Φιλικής Εταιρείας στην Ελλάδα. Αναγνώστης Παπαγεωργίου ή Αναγνωσταράς από τη
Μεσσηνιακή Μάνη, ο Ηλίας Χρυσοσπάθης από τη Σπάρτη και ο Παναγιώτης
Δημητρακόπουλος από τη Μάνη.
Το λακωνικό ήθος, χαραγμένο στη σημαία του Πετρόμπεη, ΤΑΝ η ΕΠΙ ΤΑΣ , , θα
ξεκινήσει τον αγώνα. Νίκη ή Θάνατος. Γιατί η ελευθερία ήταν πάντα προνόμιο της
Λακωνικής γης.
Αυτό το ήθος θα σμιλέψει την ψυχή των Λακώνων μακεδονομάχων και Λακώνων
εθελοντών στην Κρητική επανάσταση, τον Πετροπουλάκη τον Βλαχάκη,τον Δεμέστιχα
κ.α. Η λευτεριά της Μακεδονίας θα ζωντανέψει από τον αρεοπολίτη Δημήτρη
Οικονόμου Καλαποθάκη κύριο οργανωτή.
Αυτό το μοναδικό ήθος αναδύεται στο μανιάτικο μοιρολόι για τον σκοτωμένο λοχαγό
Ταβουλάρη στη μάχη του Σκρά. «πεσ' του να κάθεται 'κειδά και να φυλάει το
σύνορο».
Το λακωνικό ήθος, είναι ο θεματοφύλακας, όταν κλείνεται μια προφορική συμφωνία,
από το τίμιο χέρι και τον λόγο σπαθί, του Μανιάτη.
Αυτό θα οδηγήσει τον Σπαρτιάτη συνταγματάρχη Σακέτα στη Μικρασία να πέσει
πάνω στον εχθρό με το αλογό του, αντί να παραδοθεί ατιμωτικά, στο Ουσάκ το 1922.
Μήπως όταν περνάμε από το Mονοδέντρι, η σιωπή στον τόπο της εκτέλεσης των 118
δεν βροντοφωνάζει το Λακωνικό ήθος του γιατρού Χρήστου Καρβούνη ;
Αυτό δεν θα οδηγήσει στην θυσία τον Λοχαγό Σταυριανάκο στην πρώτη γραμμή στην
Κύπρο το 74 ;.
7
Αυτό το ήθος δεν βγαίνει από την ψυχή του, μανιάτη πατέρα ; όταν ο Αντώνης
Βλαχάκος είπε «Θα 'στελνα και τ' άλλο μου παιδί, αν χρειαζόταν στα Ίμια ».
Το ήθος αυτό, βαθιά μέσα στην ψυχή των Λακώνων ταυτίστηκε με την φιλοξενία και το
ιερό πρόσωπο του Ικέτη. Να γιατί ονομάζεται «ΧΡΙΣΤΟΦΟΝΙΑΣ», στη Μάνη, αυτός
που θα δεν θα δώσει καταφύγιο στον κυνηγημένο.
Αυτό το λακωνικό ήθος, θα καλωσορίσει στο μοναδικό σπίτι του πλανήτη Γη τον
μαρτυρικά κυνηγημένο Οτζαλάν, για μια μικρή ανάπαυλα, πριν την σταύρωση του,
από τους βαρβάρους .Στο σπίτι της Βούλας Δαμιανάκου, στη Νέα Μάκρη.
Αυτό θα εμπνεύσει τους Λάκωνες δασκάλους που στα δύσκολα μετακατοχικά χρόνια ,
με υπέρβαση του εαυτού τους, με μύριες δυσκολίες έσπειραν τον ελληνικό λόγο σε
Μακεδονία, Ήπειρο και Θράκη.
Αυτό το ήθος και λακωνικό ύφος εκφράζει η ποίηση του Σολωμού ,που έχει Λακωνική
καταγωγή από τους Νικλιάνους.
Αυτό θα εμπνεύσει τον Νικηφόρο Βρεττάκο, να καταταχθεί ως ένας από τους
μεγαλύτερους ανθρωπιστές ποιητές.
«Μετά πενήντα, εκατό χρόνια,
θα ήθελα να μου δινόταν το προνόμιο,
να βγάλω μέσα από ένα παράθυρο
το κεφάλι μου, αν ρωτήσω,
αν χρειάστηκε στο μεταξύ
η αγάπη μου στον κόσμο».
Αυτό το Λακωνικό ήθος σιγοκαίει τον Λιαντίνη, και τον αναγκάζει να κάνει την
διαμαρτυρία θανάτου το 1998.
«Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που
ετοιμάζουμε οι ενήλικοι εμείς στις αθώες γενεές που έρχουνται. Ζούμε την ζωή
μας , τρώγοντας τις σάρκες τους . Η λύπη μου για το έγκλημα αυτό, με
σκοτώνει».
Και δυστυχώς δικαιώθηκε απόλυτα σήμερα .Γιατί τώρα που τα νέα παιδιά της
Ελλάδος ,βλέπουν μόνο σκοτάδι, κατανοούν ότι μόνο ένας Λάκωνας ταγός ύψωσε
τέτοια κραυγή διαμαρτυρίας.
Το λακωνικό ήθος, μεταφέρουν σε όλη τη γη ,οι απανταχού πρεσβευτές της
Ελλάδος οι ξακουστοί Βατικιώτες ναυτικοί , οι Πλοίαρχοι και οι μηχανικοί του
εμπορικού ναυτικού από την Μάνη.
Αλλά αυτό το Λακωνικό φρόνημα , όπως γράφει ο γυμνασιάρχης Παν. Δούκας στο
μνημειώδες έργο του ‘’Η ΣΠΑΡΤΗ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ’’ «…ανέδειξε τον
Λακωνα μετανάστη, πανταχού δραστηριότερον και εντιμότερων παράγοντα
πάσης προόδου».
Οι Λάκωνες ξενιτεμένοι, πάντα ξεχωρίζουν γι αυτό, όπου κι αν είναι. Ο ίδιος έκανα
αυτή την διαπίστωση πολλές φορές στα ταξίδια μου.
Αυτά είναι μόνο, μερικά παραδείγματα που αναδεικνύουν το λακωνικό ήθος από την
αρχή της ένδοξης ιστορίας της Λακωνίας μέχρι την σημερινή παρακμή της Ελλάδος.
Ένα ήθος που εμπνέει και διαποτίζει τον Λάκωνα. Αυτό το ήθος οδήγησε σε
υπέρβαση και θα κάνει αθάνατο τον Δαβάκη στην Αλβανία, τον Βλαχάκο στα Ιμια, τον
Καστρή στο Γύθειο. Πάντα πρωταγωνίστρια στο ήθος και τις θυσίες , η Λακωνία.
Κι αυτή ακριβώς , η έλλειψη ήθους, η απομάκρυνση του ανθρώπου από το Λακωνικό
ιδεώδες είναι η αιτία όλης της σημερινής παρακμής. Όχι του απλού λαού αλλά
8
αυτών που τον καθοδηγούν, της Ελίτ που οδηγεί την κοινωνία. Επιστήμονες, πολιτικοί,
καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι, εκδότες.
Γιατί όμως το ήθος και η παιδεία τυλιχτήκανε στο σεμνό τους φόρεμα και χάθηκαν από
τον κόσμο μας ; Γιατί ο έλληνας που είναι από την φύση του, δημιουργικός,
δουλευταράς και νοικοκύρης , έγινε επαίτης ;
Δεν χρειάζονται διδακτορικά, για να εξηγηθεί. Μάθε σε ένα παιδί να μην έχει ανάγκες,
μάθε το να λατρεύει τη φύση , μάθε το να σκέφτεται ελεύθερα, και θα το κάνεις
αληθινό Ηρακλή στη ζωή. Μάθε το να ζει Λακωνικά.
Πόσο ζει ό άνθρωπος στην Ελλάδα , Λακωνικά σήμερα ;
Ελάχιστα.
Η βουλιμία για κατανάλωση, η παραφροσύνη με τα κινητά και τους υπολογιστές, το
χαμηλό επίπεδο τηλεόρασης, το κουτί διαμέρισμα, η κομματοκρατία , η κατρακύλα
της παιδείας και η δανική «ντόλτσε βίτα» , έφτιαξαν κάλπικους έλληνες.
«Πέθανε το σώμα, πέθανε το βιβλίο, πέθανε ο δάσκαλος, πέθανε ο έρωτας,
πέθανε ο ποιητής ». Φωνάζει ο Λιαντίνης από το 1990.
Γιατί η φύση, του ανθρώπου και η ροπή του σε πάθη, και προβληματικές καταστάσεις,
βρίσκουν γόνιμο έδαφος να αναπτυχθούν όταν το κοινωνικό σύστημα ή το πολίτευμα
είναι ελαττωματικό. Όταν δεν υπάρχει το ΜΕΤΡΟ, η απλότητα και η ευνομία. Οι
Λακωνικές αρετές .
Να λοιπόν πως ήρθε η πτώση, και πως συνδέεται με το Λακωνικό ήθος
Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, όμως έχει απαξιώσει αυτό που λέμε Λακωνική
παιδεία αλλά και η ίδια η Λακωνία απαξιώθηκε από τους Λάκωνες.
Επιτρέπεται το αρχαιολογικό μουσείο της Σπάρτης να είναι σε αυτή την κατάσταση ;
Η πιο ιστορική πόλη στον πλανήτη Γη;
Επιτρέπεται το οδικό δίκτυο της Λακωνίας να είναι το τελευταίο στην Ελλάδα ;
Επιτρέπεται το αρχαίο θέατρο του Γυθείου να είναι αναξιοποίητο ; Επιτρέπεται το
μουσείο του Γυθείου να είναι ανύπαρκτο, η νήσος Κρανάη να μην έχει αξιοποιηθεί στο
έπακρο ;
Επιτρέπεται τα δυο κύρια προϊόντα του νομού, αρίστης ποιότητος να είναι στα αζήτητα;
Να μην υπάρχουν τα αγάλματα του Ηρακλή και του Απόλλωνα στην είσοδο του
Γυθείου ,του θεού Άρη και του Καλαποθάκη στην Αρεόπολη ;
Επιτρέπεται να μην έχει δημιουργηθεί ένα ιστορικό πάρκο στη Λακωνία που να
προβάλει διεθνώς ,την πιο ιστορική γωνιά του πλανήτη; Να είναι τόπος παιδείας και
πολιτισμού με πολλές δραστηριότητες και θέσεις απασχόλησης.
Και πολλά, πολλά άλλα…Αναρωτιέμαι με πόνο ψυχής, γιατί αυτή η παρακμή και η
εγκατάλειψη. Γιατί;
Κοινή λογική και αγάπη για τον τόπο χρειάζεται. Ομαδική προσπάθεια από τους
λάκωνες πολιτικούς, που ποτέ δεν έγινε.
Η Λακωνία έχει σπάνια προνόμια, είναι γνωστή σε όλο τον πλανήτη. Διδάσκει και
παραδειγματίζει.
Πρώτο μέλημα των ιαπώνων πρεσβευτών στην χώρα μας, είναι να επισκεφτούν και να
δείξουν στα παιδιά τους την Λακωνία. Αλλά δεν μπορώ και να μην αναφέρω αυτό που
είπε ένα νεαρό παιδί από την Αλβανία .
«Για εμένα , είπε, πάνω από θεούς και ανθρώπους , στην κορφή, θα στέκει
πάντα ο Λεωνίδας, είναι τιμή και απόλυτη ολοκλήρωση που έζησα για λίγο
στην Σπάρτη.»
9
Ξέρετε τι μου είπε ένας Αμερικανός στρατηγός : «Αν είχαμε Σπάρτη , εμείς , η
απονομή των ξιφών στους αξιωματικούς και η ορκωμοσία της κυβέρνησης θα
γινόταν, τιμητικά μπροστά στο Λεωνίδα».
Ποιος δεν ξέρει την Λακωνία λοιπόν ; Όταν, όμως η ταινία ‘’300’’ έσπαγε τα ταμεία,
και άνθρωποι από όλο τον κόσμο συνέρεαν στη Σπάρτη ,το μουσείο ήταν κλειστό για 2
χρόνια!!
Δεν τολμώ καν, να σκεφτώ τι ανάπτυξη θα είχε όλη Λακωνία αν ήταν έδαφος,
προηγμένου κράτους, με τέτοιο χρυσωρυχείο ιστορίας που μένει παντελώς,
ανεκμετάλλευτο, με το ωραιότερο χερσαίο νησί του πλανήτη, τη Μάνη. Προϊόντα
άριστα. Καιρός απίστευτος, θάλασσες κρύσταλλο.
Πραγματικά ,Η γη των θεών είναι εδώ.
Επειδή υπάρχουν και πολίτες που πραγματικά ενδιαφέρονται και πονάνε τον τόπο,
ένας από αυτούς μου έδωσε τα στοιχεία αφίξεων στο λιμάνι του Γυθείου, για το 2011 :
27 κρουαζιερόπλοια, 35 θαλαμηγοί, 200 ιστιοπλοϊκά, 16 καταμαράν, 12 μικρά
φορτηγά.
Αν υπήρχε αξιοποίηση μνημείων, μυθολογίας, οδική υποδομή , τα κρουαζιερόπλοια
θα γινόντουσαν 200.Έτσι και η τοπική οικονομία θα ευημερούσε και οι νέοι άνθρωποι
δεν θα κατέφευγαν στην ανθρωποβόρα Αθήνα.
Ελπίζω, ο νέος άνεμος που πνέει με την νέα τοπική αυτοδιοίκηση ,να προωθήσει τα
παραπάνω. Γιατί είναι μείζονα θέματα. Προωθούν το ήθος στην κοινωνία.
Στην αρχαία Ελλάδα ,τα αγάλματα ήταν περισσότερα από τους ανθρώπους. Η Σπάρτη
για να πλάσει πολίτες με ήθος έδωσε μεγάλη σημασία στην ομορφιά.
Να γιατί, όπως μας πληροφορούν οι ιστορικοί , στην κλίνη της μέλλουσας μητέρας στη
Σπάρτη, τοποθετούσαν εικόνες και αγάλματα έξοχου κάλους, ώστε η όραση της
εγκυμονούσας να μεταφέρει στο έμβρυο τις ωραίες εντυπώσεις.
Αυτές τις ωραίες εντυπώσεις αναμένει να δει και ο επισκέπτης στη Λακωνία. Αυτές
αναζητεί, αυτές έχει διαβάσει και για αυτές είναι διατεθειμένος να ξοδέψει.
Με αυτούς τους προβληματισμούς, φτάνω στο τέλος.
Η Λακωνία λαβώθηκε πολύ, στο διάβα των αιώνων. Από βάρβάρους πολλών φιλών,
από τους «φιλέλληνες» αρχαιολόγους , από τους αρχαιοκάπηλους, από τους ναζιστές,
από φανατισμένους κάθε λογής.
Όλοι αυτοί οι λυκάνθρωποι , μας χρωστάνε πολλές αποζημιώσεις , για πνευματική
και υλική καπηλεία, αλλά αυτό είναι ένα άλλο μείζον θέμα.
Η Λακωνία λαβώθηκε πιο πολύ, από την εγκατάλειψη και την αδιαφορία της
ελληνικής πολιτείας. Της εγκληματικής αδιαφορίας, κυρίως από το 1974 και μετά.
Όμως κρατιέται ακόμη. Γιατί το Λακωνικό ήθος ,δεν λαβώνεται. Είναι ανίκητο.
Μπορεί να μας φτωχύνουν αλλά θα μείνουμε πολύ περήφανοι.
Μπορεί να μείναμε λίγοι, αλλά και πάντα «ήμασταν ολίγοι».
Μπορεί να μας τα πάρουν όλα, αλλά όχι το ήθος μας.
Μπορεί να πέφτουμε για λίγο , αλλά ποτέ δεν ξεπέφτουμε.
Έχουμε την τιμή να λεγόμαστε Λάκωνες. Απόγονοι των Ηρακλειδών.
Όταν η Σπάρτη ήταν δυνατή. Μεγάλη , ξακουστή και ισχυρή ήταν και η Ελλάδα. Όταν
η Λακωνία ξαναπήρε την επαναστατική πρωτοβουλία , αμέσως μετά το 1453, με
συνεχείς επαναστάσεις , η Ελλάδα απελευθερώθηκε.
10
Όταν η Λακωνία πήρε την πρωτοβουλία και δημιούργησε το Μακεδονικό κομιτάτο , η
Μακεδονία απελευθερώθηκε. Όταν η Λακωνία πήρε την πρωτοβουλία στο
μεσοπόλεμο και μετά, η Ελλάδα απελευθερώθηκε και δεν έγινε Σοβιετική χερσόνησος.
Η Λακωνία ήταν, είναι, και θα είναι ο θεματοφύλακας της ελευθερίας της
Ελλάδος.
Η Ελλάδα θα ξαναγίνει Μεγάλη Ελλάδα , όταν και ο τελευταίος πολίτης ασπαστεί, τις
Λακωνικές αρετές. Όταν Ηγέτες και πολίτες γίνουν ευσυνείδητοι και ίσοι με ένα
«κόμμα» : Το Χρέος απέναντι στον τόπο.
Το Λακωνικό ήθος είναι λοιπόν η μεγάλη μας κληρονομιά και το φως που πρέπει να
ακολουθούμε. «ΓΝΩΣΗ» «ΜΕΤΡΟ» και «ΑΡΕΤΗ». Γιατί μόνο έτσι δεν χρεοκοπεί ο
άνθρωπος και η κοινωνία. Με προσπάθεια και κόπο, βέβαια αφού αυτός είναι ο νόμος
της Μάνας Φύσης.. Όπως ακριβώς , κοπιαστικά μέτρο-μέτρο κατακτά ο ορειβάτης την
κορφή, το ΤΑΛΕΤΟΝ, του Ταϋγέτου. « ο ημεροφύλακας και ο παιδαγωγός της
Σπάρτης», όπως γράφει ο Σεφέρης.
Θέλω να σας ευχαριστήσω για την τιμητική σας παρουσία, που αποδεικνύει το
ενδιαφέρον και το ήθος του Λακωνικού λαού. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω ιδιαίτερα
του δυο κύριους Ομιλητές που ήρθαν από την Αθήνα για αυτό το σκοπό, επίσης τους
πρωταγωνιστές της σκηνής, για την προσπάθεια που κατέβαλαν, ώστε να γίνει αυτή η
εκδήλωση.
Εύχομαι σε όλους, καλή χρονιά και δύναμη. Ελπίζω τα ΙΜΙΑ να μας εμπνέουν πάντα,
για βαθύτερο στοχασμό και άντληση θάρρους, στις δύσκολες εποχές που έρχονται.
Θα κλείσουμε αυτό το φιλολογικό μνημόσυνο, με ένα προσκλητήριο Λακώνων
μαχητών και των τριών αξιωματικών που χάθηκαν στα Ιμια.
Μετά με τον εθνικό ύμνο που θα παιανίσει η Μαρία.
Θα χαιρετίσω πριν, τα ιερά αυτά Ελληνικά ονόματα , που οδηγούν το δοξασμένο
άρμα του Ελληνισμού, 30 αιώνες , τώρα, σε στεριά , σε θάλασσα και αέρα, με μια
φράση του Λιαντίνη, που νομίζω ότι αποδίδει, τον φόρο τιμής , με την Λακωνική
μεγαλοπρέπεια.
«Έλληνες θα πει, όσο ζεις, να δοξάζεις με τους γείτονες, τον ήλιο και τον
άνθρωπο και να παλεύεις με τους συντρόφους τη γη και τη θάλασσα. Και σαν
πεθαίνεις να μαζεύονται οι φίλοι γύρω από την μνήμη σου, να πίνουνε παλιό
κρασί και να σε τραγουδάνε»
ΛΕΩΝΙΔΑΣ και οι 300, ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ, ΡΑΛΛΗΣ , ΚΛΑΔΑΣ, Μητροπ. ΑΝΑΝΙΑΣ,
ΒΕΝΕΤΣΑΝΑΚΗΣ, ΖΑΧΑΡΙΑΣ, 48 ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΕΟΙ, ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΑΚΗΣ,
ΒΛΑΧΑΚΗΣ, ΤΑΒΟΥΛΑΡΗΣ, ΣΑΚΕΤΑΣ , ΔΑΒΑΚΗΣ ,ΣΤΑΥΡΙΑΝΑΚΟΣ,
ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ, ΒΛΑΧΑΚΟΣ, ΓΙΑΛΟΨΟΣ, ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ , ΚΑΣΤΡΗΣ,

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Τό μεγαλείο της Ελλάδος ΔΕΝ εχει ορια.
Διαβαστε το παρακάτω και κανετε ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, οπου και αν ευρισκεστε.

Γράφει ο Χαρίλαος Δαμιανάκος
χειριστής ελικοπτέρων

"Χριστούγεννα στη ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΟΒΚΑ
Ένα Λακωνικό χωριό, στη Νότια Ρωσία.
Πέρσι τέτοιες ημέρες βρέθηκα στην πόλη Ταγκανρόνκ , που βρίσκεται στην νότια Ρωσία κοντά σταπαράλια της Αζοφικής Θάλασσας . Λίγοι έλληνες θα έχουν ακούσει αυτό το όνομα. Κι όμως σε αυτή την άγνωστη πόλη οφείλει πολλά η Ελλάδα. Αλλά κοινούς δεσμούς έχει και η Λακωνία. Ιδρύθηκεαπό τον Μεγάλο Πέτρο το 1698. Κοντά στην αρχαία ελληνική πόλη Ταναϊς. Η Ταναϊς είναι η πιο βόρεια αρχαία ελληνική αποικία. Από εκεί και πέρα ανοίγονται οι απέραντες ρωσικές στέπες. Οι αρχαίοι έλληνες εκεί έβαλαν το όριό τους. Πιο πέρα ήταν το άξενο, τα τάρταρα. Υπάρχει ακόμη σε μερικές περιοχές της Ελλάδος, σήμερα η έκφραση « …αϊ στην Τάναϊς», όταν ήθελαν να …διαολοστείλουν κάποιον. Το Ταγκανρόνκ , σημαίνει κέρας βουβαλιού στη ρωσική γλώσσα εξαιτίας του σχήματος του ακρωτηρίου στο βόρειο τμήμα της Αζοφικής θάλασσας. Ήταν το πρώτο λιμάνι που ανέπτυξε σημαντική εμπορική δραστηριότητα.
Το 1775, δηλαδή αμέσως μετά την έκδοση του διατάγματος της Μεγάλης Αικατερίνης, προσήλθαν Έλληνες πρόσφυγες, θύματα της περιπέτειας των Ορλωφικών και πολλοί Λάκωνες.
Εξαρχής συγκρότησαν στρατιωτικό σώμα με την ονομασία «Φάλαγγα Σπάρτη», ώστε να
προετοιμάζονται πολεμικά με την ελπίδα να συμμετάσχουν σε μια νέα σύγκρουση εναντίον των Τούρκων, αλλά και για να ανταποκριθούν σε ενδεχόμενη πρόσκληση των ρωσικών αρχών για την προάσπιση των ρωσικών παραλίων. Η Φάλαγγα γρήγορα μετακινήθηκε προς την Κριμαία, όπου ο κίνδυνος επανάκαμψης των Τούρκων ήταν μεγαλύτερος.
Αρχικά οι Έλληνες επιδόθηκαν στην καλλιέργεια γαιών που τους διανεμήθηκαν από τις ρωσικές αρχές. Φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις, κοινοτικά προνόμια, διοικητική αυτοτέλεια ήταν σημαντικές παραχωρήσεις και διευκόλυναν πολλαπλώς τη διαμονή των Ελλήνων στην πόλη, ενώ αποτέλεσαν και την βάση της οικονομικής τους ανάπτυξης..
To Ταγκανρόνκ, λοιπόν σε όλη την διάρκεια της ιστορίας συνδέεται αδιάσπαστα με την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό. Κατά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο (1769-1774) πολλοί Έλληνες εντάχθηκαν στο ρωσικό στόλο. Μετά το τέλος του πολέμου στους Έλληνες μετανάστες και μαχητές παραχωρήθηκε στο Ταγκανρόνκ ειδική συνοικία η οποία ονομάστηκε «Ελληνική οδός». Τον 19ο αιώνα το ένα τρίτο του πληθυσμού ήταν Έλληνες με καταγωγή κυρίως από τα νησιά του Αιγαίου, του Ιονίου και Πελοπόννησο .
Αλφεράκη,Βαλλιάνου,Μπερναδάκη,Βρακόπουλου,Καραγιάννη,Κουμπαρούλη,Λιναρδάτου,
Λυκιαρδόπουλου, Μαυροκορδάτου, Μουσούρη, Ράλλη, Ροδοκανάκη, Σκαραμαγκά, Χρυσομάλη και
άλλες οικογένειες .
Στην πόλη έζησε για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Ι.Βαρβάκης. Πολλοί επισκέπτες αντιλαμβανόταν την πόλη αυτή ως «ελληνικό βασίλειο». Πολλοί δήμαρχοι ήταν Έλληνες. Το 1917 στο Ταγκανρόνκ διεξήχθη το Α΄ Συνέδριο των Ελλήνων της Ρωσίας. Η οικογένεια Αλφεράκη καταγόταν από το Μιστρά κι έχει αφήσει το στίγμα της στην περιοχή. Ο Δημήτρης Αλφεράκης ίδρυσε και το χωριό ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΟΒΚΑ και το ονόμασε έτσι προς τιμή της πατρίδας του, Λακεδαίμονος.
Το «Παλάτι του Αλφεράκη» , είναι από τα κύρια κτήρια της πόλης ,όπου στεγάζεται και το μουσείο . Η Ναταλία, η πρόεδρος της μικρής ελληνικής παροικίας με ξεναγεί. Η Ναταλία μου δείχνει το σημείο στην Ελληνική οδό , όπου ο Βαρβάκης, φόρτωνε λαθραία στα καράβια, όπλα, σιτάρι και χρήματα για
τους επαναστατημένους έλληνες. Από εδώ τα όπλα πήγαιναν στο Πόρτο Κάγιο της Μάνης.
Τα μέλη της οικογένειας Αλφεράκη , έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην ανάπτυξη της πόλης. Ο Δημήτριος Αλφεράκης πήρε μέρος στον ρωσοτουρκικό πόλεμο.
Προσκλήθηκε από την Αικατερίνη Β΄ να εγκατασταθεί στην Αζοφική. Ο Νικόλαος, γιος του Δημήτρη έγινε πολιτικός επιστήμων και υπηρέτησε σε ανώτατες διοικητικές θέσεις στην Αγία Πετρούπολη.
Αυτός έκτισε και το «Παλάτι Αλφεράκη». Είναι πραγματικά εντυπωσιακό και δείχνει τι πλούτο και μεράκι είχε ο ιδιοκτήτης του. Μαρμάρινα τζάκια , κίονες πίνακες κλπ. Σε ειδικό χώρο στεγάζεται μια φωτογραφία και μια περίληψη της ζωή του. Πολλά ελληνικά βιβλία, εικόνες ,καθώς και μια εικόνα του Καραϊσκάκη. Υπάρχει μια αίθουσα όπου στεγάζει πορτρέτα ελλήνων με πρώτο του Ι.Βαρβάκη.
Καθώς και αρχαία ελληνικά εκθέματα.
Ο επόμενος Αχιλλέας Νικολάου Αλφεράκης εξελέγη δήμαρχος του Ταγκανρόνκ και βοήθησε πολύ στην ανάπτυξή της. Η περίφημη «Εταιρία Μουσικής και Θεάτρου» για την οποία οι κάτοικοι είναι ακόμα σήμερα πολύ υπερήφανοι, είναι δικής του πρωτοβουλίας έργο. Το 1886 η μικρή αυτή πόλη είχε δική της συμφωνική ορχήστρα.
Πιο κάτω είναι το σπίτι της οικογένειας Μπερναδάκη που είναι γνωστοί σε όλη τη Ρωσία. Ο Γεώργιος Μπερναδάκης με το πλοίο του «Φοίνιξ» έλαβε μέρος στις ναυμαχίες κατά τον ρωσοτουρκικό πόλεμο.
Ο Γ.Μ. παντρεύτηκε την Μαρία Αλφεράκη. Ο γιος τους Δημήτρης , γεννήθηκε εδώ το 1800 και είναι γνωστός χορηγός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Εθνικό Μουσείο. Μέσα σε λίγο διάστημα πολλαπλασίασε την περιουσία του και έγινε ένας από τους πλουσιότερος κατοίκους της Πετρούπολης.
Επειδή ποτέ δεν ξέχασε ούτε τις περιπέτειες που είχε περάσει όταν ήταν φτωχός, αλλά και ούτε αυτούς που του είχαν στο παρελθόν φανεί γενναιόδωροι, έγινε ευεργέτης σε όσους του ζητούσαν την βοήθειά του. Δώρισε στην Ελλάδα μεγαλόδωρες οικονομικές ενισχύσεις, προώθησε σημαντικά την Ελληνική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου των Αθηνών, και την ανέγερση του Εθνικού Μουσείου. Αν ήξεραν οι νεοέλληνες με τι αγώνα , φτιάχτηκαν αυτά τα κτήρια που βλέπουμε στην οδό Πανεπιστημίου, στην Αθήνα, θα τα φιλούσαν αντί να τα μουτζουρώνουν με συνθήματα…
Αποχαιρετώ την Ναταλία αργά το απόγευμα και αποφασίζω ξαφνικά, από κάποια ανεξήγητη
παρόρμηση να περπατήσω όλη την «Έλληνική οδό». Έτσι συμβολικά, σαν φόρο τιμής στους
Έλληνες που την δημιούργησαν. Είναι ημέρες Χριστουγέννων, σκοτάδι , λίγα φώτα και πέφτει απαλό χιόνι. Τα σπίτια ένα-ένα έχουν όμως κάτι το ξεχωριστό.
Αποπνέουν μια αρχοντιά και μια αύρα που κάνει έντονη την αντίθεση με τα άλλα σπίτια που είναι γύρω. Της σοβιετικής εποχής . Σαν να φωνάζουν από τα βάθη του χρόνου ότι το όμορφο και το πολιτισμένο είναι ταυτόσημο με το ελληνικό. Ο έλληνας ήταν πάντα άρχοντας στο εξωτερικό. Ρίχνω κλεφτές ματιές στα παράθυρα που αχνοφέγγει φως. Άραγε που έμενε ο Αλφεράκης και οι άλλοι ευπατρίδες τότε ;
Ποιοι διάβαζαν τον Όμηρο και ποιοι μάθαιναν στα παιδιά τους την ελληνική γλώσσα; Φτάνω στο σημείο που είναι τα σκαλοπάτια για την θάλασσα. Ναι εδώ, οι άνθρωποι του Βαρβάκη κατέβαζαν, τα κιβώτια νύκτα στα καράβια ,βοήθεια για τον αγώνα. που θα πήγαιναν στην επαναστατημένη Μάνη...Ταξιδεύω νοερά αυτές τις χριστουγεννιάτικες ημέρες στο χρόνο. Όμως σκέφτομαι και τους έλληνες αργότερα, που τόσο υπέφεραν στην κομμουνιστική περίοδο. Με ένα ράδιο- κρυφά σταβραχέα, κρυφάκουγαν την λειτουργία από την Ελλάδα, το Πάσχα και τα Χριστούγεννα για να γιορτάσουν…
Την επόμενη επισκέπτομαι ,το χωριό ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΟΒΚΑ.. Είναι η ημέρα των ρωσικών Χριστουγέννων. Εορτάζουν στην εκκλησία του Άγιου Νικόλαου που είχε κτίσει η οικογένεια Αλφεράκη. Ψάχνω για κάποια ελληνικά σημάδια αλλά τα έχει σβήσει ο χρόνος και η σταλινικές διώξεις . Οι κάτοικοι όμως όλοι έχουν ακούσει για τον έλληνα από την Σπάρτη που ίδρυσε το χωριό τους. Με προσκαλούν σε ένα σπίτι και είμαι το τιμώμενο πρόσωπο. Έχει παντού χιόνι .Κι όμως αισθάνομαι σαν να είμαι στην Ελλάδα. Γιατί το ζευγάρι που με φιλοξενεί , ο Ανατόλη και η Αϊνα ,έχουν μακρινή ελληνική καταγωγή . Το όνειρο τους , είναι να επισκεφτούν το άγαλμα του Λεωνίδα στη Σπάρτη. Ο Ανατόλη μιλάει καλά τα ελληνικά και η αύρα του αποπνέει Ελλάδα. Δεν νομίζω ότι συνάντησα στα ταξίδια μου άλλο τέτοιο παθιασμένο Έλληνα. Το βράδυ των Χριστουγέννων βγαίνουμε έξω στη ντισκοτέκ του χωριού. Το τι γίνεται δεν περιγράφεται. Ασταμάτητος χορός από τις ντόπιες ρωσίδες …που είναι όλες καλλονές! Κάπου μακριά κάποια μικρά φώτα φαίνονται κοντά στην αρχαία Ταναϊς.
Το μυαλό μου , ζαλισμένο από βότκα «ARTEMIBCKA», και από το φως, των γυναικών της Ρωσίας, εικόνες παράξενες φτιάχνει. Αερικές πανέμορφες αρχαίες ελληνίδες θεές από την Ταναϊς φτερουγίζουν γύρω μου στην πίστα και μου χαμογελούν…
Την επόμενη αποχαιρετιζόμαστε θερμά με την Αϊνα και τον Ανατόλη. «Να είσαι περήφανος που είσαι ένας ακρίτας της Ελλάδος εδώ» του λέω. «Εμείς κρατήσουμε - όσο μπορούμε» μου λέει με μια σπίθα στα μάτια του. Η απάντηση του, για μένα ισοδυναμεί με το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ ,ενάντια στη λήθη και τα βάσανα του ελληνισμού εδώ. Ένα ελληνισμό ,που όμως δεν λύγισε , που δεν αφανίστηκε αλλά μεγαλούργησε και έδωσε πολλά στην μητέρα Ελλάδα.
Πάντα υπήρξε φιλική και πρόθυμη για τους έλληνες η Ουκρανία και η Ρωσία στα χρόνια της σκλαβιάς. Κι ας μην το γνωρίζουν οι νεοέλληνες . Έδωσαν παρηγοριά και ζεστασιά στον ταλαίπωρο κυνηγημένο ραγιά. Άνοιξαν τις αγκαλιές τους, στους παππούδες και στις γιαγιάδες μας. Έδωσαν τη μόρφωση στους διδασκάλους του Γένους. Οι πιο μεγάλοι έλληνες ευεργέτες έζησαν και έδρασαν εκεί.
Τα πιο πολλά όπλα από εκεί στάλθηκαν. Στις ρωσικές εκκλησίες τον καιρό της επανάστασης υπήρχαν ειδικοί αμφορείς για έρανο, που αποσκοπούσε στην εξαγορά ελλήνων αιχμαλώτων από τους τούρκους. Έδωσαν χρήματα για τους εθνικούς μας αγώνες. Η Ελλάδα έχει παλιό , μεγάλο και ανεξόφλητο χρέος για την Ουκρανία και την Ρωσία. Κι όσο φωτίζει τον δρόμο των παιδιών της , αυτά θα προχωράνε…"