Τα χρωματιστά φελτόψαρα του καλοκαιριού.

   Μπήκε κι ο Μάης και τον "πιάσαμε" στους λουλουδάτους αγρούς. Ελπιδοφόρος και χρωματιστός όπως κάθε χρόνο, με λίγο παραπάνω κρύο καιρό από τον συνηθισμένο. Στο προβατάκι μας όμως αρέσει πολύ κι η θάλασσα, τυγχάνει από μικρό να κολυμπάει στα όμορφα νερά του Κορινθιακού βλέπεις...και τα λουλούδια του αρέσουν βέβαια, να τα θαυμάζει και να τα μασουλάει πού και πού.
   Η μεγάλη του αδυναμία όμως είναι η θάλασσα. Το γαλάζιο χρώμα της και τα πλάσματα που κολυμπούν ελεύθερα μέσα της. Γοργόνες, κοχύλια και πολύχρωμα ψαράκια, έχουν γίνει πολύ φίλοι με το προβατάκι και του ζητούν συνεχώς να δημιουργεί θαλασσινές φελτοεικόνες για να θυμίζουν στους ανθρώπους τη μαγεία της φύσης. Για να την έχουν πάνω τους, να την αγαπούν, να τη σέβονται, να την μοιράζονται.
   'Ετσι ξεπήδησαν τα μικρά χρωματιστά φελτοψαράκια από την φαντασία του μικρού φιλοσοφοπρόβατου. Για να τα φορούν όλα τα χαρούμενα προβατάκια στο λαιμό, να τρέχουν χαρούμενα στις ελληνικές ακρογυαλιές, να λιάζονται κάτω απο το λαμπερό ήλιο και να βουτούν στα δροσερά νερά της Μεσογείου. Καλό καλοκαίρι!

τα χαρούμενα φελτοψαράκια είναι διαθέσιμα εδώ.

Art Artemida ή περί ευγνωμοσύνης.

   'Ενα από τα πιο όμορφα πράγματα που μου έχει προσφέρει το felting, είναι ότι μου έχει "ανοίξει" καινούρια μονοπάτια που δεν γνώριζα καν την ύπαρξή τους, αλλά και πιο σημαντικό ακόμη με έχει φέρει σε επαφή με ανθρώπους, που η δημιουργικότητά τους και η διάθεσή τους για προσφορά με ξεπερνά και κινεί τους δικούς μου μηχανισμούς εξέλιξης.
   Το τελευταίο Σαββατοκύριακο λοιπόν βρέθηκα στην παραλία της Αρτέμιδας, κοινώς Λούτσα, όπου με προσκάλεσαν μια ομάδα ανθρώπων που έχουν κοινό γνώμονα την ανάγκη τους για ενότητα, αλληλοστήριξη, το αίσθημα της δημιουργίας και βασικό τη διάθεσή τους να τα μοιραστούν όλα αυτά με τον υπόλοιπο κόσμο στην τοπική κοινωνία όπου ζουν.
   Ο Νίκος, η Corine, η Sirpa, η 'Ελλη και ο Bill μερικοί από αυτούς που έχουν ένα διαφορετικό όνειρο για την Αρτέμιδα και προσπαθούν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να το κάνουν πραγματικότητα. 'Εως τότε μοιράζονται με κάποιους τυχερούς, όπως εγώ, τις γνώσεις και την όμορφη φιλοξενία τους. 'Εμαθα για την θεά Αρτέμιδα την Βραυρωνία, προστάτιδα των γυναικών και της ευγονίας και ότι τα αρχαία χρόνια εκεί βρισκόταν ένα από πιο σεβάσμια ιερά. 'Εμαθα επίσης για μια υπέροχη τάρτα με σπανάκι και σολωμό, νέα φυτά για να βάφω τα μαλλιά προβάτου, τρόπους για να να παίζω δημιουργικά με τα παιδιά και το felting και για ένα υπέροχο αντικείμενο που λέγεται κουδουνίστρα ευγνωμοσύνης!
   Η 'Ελλη και o Bill, δυο κεραμοποιοί από "παντού" που τα τελευταία χρόνια ζούσαν στην Ικαρία, μοιράστηκαν μαζί μας το μικρό τους θησαυρό, αυτό που ονομάζουν "Gratitude Rattle". 'Ενα μικρό κεραμεικό κοχύλι, εμένα τουλάχιστον αυτό μου θύμισε, με μια σπρείρα ανάγλυφη από πάνω και μερικές μικρές κεραμεικές χαντρούλες  στο εσωτερικό του. Αυτή όμως δεν είναι μια τυχαία κουδουνίστρα. Είναι μια υπενθύμιση του να είσαι ευγνώμων για όσα ήδη έχεις. Σου θυμίζει να νιώθεις ευτυχισμένος κάθε φορά που κουνάς τις μικρές χάντρες, οι οποίες ποτέ δεν κάνουν δεύτερη φορά τον ίδιο ήχο και να αφοσιώνεσαι σε αυτά που πραγματικά αγαπάς στη ζωή σου.
    Νομίζω όλοι έχουμε αρκετούς λόγους για να κουνήσουμε τη δική μας κουδουνίστρα και να τη χαρίσουμε σε όσους ίσως έχουν ξεχάσει ότι πρέπει να χαμογελούν ακόμη κι αν προσωρινά τα "καράβια τους έπεσαν έξω". Εξάλλου ο Οδυσσέας τερμάτισε το ταξίδι του πάνω σε μια ξύλινη σχεδία και πάλι παράπονο δεν είχε!
   Εμένα η δική μου σχεδία πάντως θα έχει ειδική μόνωση από μαλλί κι αν είμαι τυχερή ίσως έχω το τρελοπροβατάκι μου για παρέα. 'Εως τότε ας κουνάμε όλοι μαζί τις κουδουνίστρες μας για να ξορκίζουμε το κακό. Από μέσα μας.

Felting με τα παιδιά

Waldorf toy

Με το δεξί στο νέο e-shop της Philosopher's Joke!

   'Ηρθε η ώρα να σας ανακοινώσουμε με μεγάλη χαρά και ενθουσιασμό, ότι η Philosopher's Joke και ο μάλλινος κόσμος της, ανήκει πλέον στη μεγάλη οικογένεια του jamjar!
'Οσοι παρακολουθείτε το blog κάποιο χρονικό διάστημα γνωρίζετε το ταξίδι, που μας έφερε ως εδώ. Αγάπη για τη δημιουργία και τα πράγματα που μπορούμε να φτιάξουμε με τα χέρια μας! Η αγάπη για το φελτ, ξεκίνησε από μια άλλη μεγάλη αγάπη, τη φύση και τις πρώτες ύλες που προσφέρει απλόχερα στον άνθρωπο.
   Κατάγομαι από τη Θίσβη, ένα χωριό στους πρόποδες του Ελικώνα κι από μικρή η επαφή με τη φύση ήταν για μένα συνώνυμη με το παιχνίδι και την ανεμελιά. 'Ισως γι'αυτό και ό,τιδήποτε συνδέεται με αυτήν, πάντα μου προκαλούσε το αίσθημα της χαράς και της πληρότητας. Δε θα μπορούσα λοιπόν να νιώθω διαφορετικά κάθε φορά που πιάνω στα χέρια μου μια χούφτα μαλλί και αφήνω τη φαντασία μου ελεύθερη να "πλάσει" εικόνες και αντικείμενα.
   Μερικά προβατάκια και πολλή όρεξη για δημιουργία είναι τα συστατικά του φελτ ή εριουργίας, όπως θα μου άρεσε να επικρατήσει, μιας και το ἔριον (μαλλί) συναντάται στην ελληνική επαρχία εδώ και χιλιάδες χρόνια.'Εχει προσφέρει δε, τη ζεστασιά και τις υπόλοιπες ευεργετικές ιδιότητές του σε πολλές γενιές μέχρι σήμερα.
   Με το δεξί λοιπόν για να αγαπήσουμε και πάλι το μαλλί και τα υπόλοιπα φυσικά υλικά, που μας θυμίζουν ότι είμαστε κομμάτι αυτού του όμορφου, μαγικού κόσμου. Είναι στη φύση μας!

Επισκεφθείτε το νέο ηλεκτρονικό κατάστημα με τις μάλλινες δημιουργίες της Philosopher's Joke. κάνοντας "κλικ" πάνω στο λογότυπο.

 

 

Μπορείτε επίσης να μας ακολουθήσετε στους παρακάτω λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης:

Δείτε κι άλλες δημιουργίες χειροτεχνών στο www.jamjar.gr

Πλύσιμο μαλλιού στο Γιαννισαίο της 'Ανδρου.

   Ξεκινώντας την έρευνα γύρω από την πρώτη ύλη, την οποία χρησιμοποιώ για το φελτ ή εριουργία στα ελληνικά αν προτιμάτε, ο δρόμος οδήγησε στην ελληνική επαρχία. Εκεί όπου, από πολύ παλιά έως και σήμερα, οι άνθρωποι εκτρέφουν τα συμπαθητικά σε όλους μας προβατάκια.
   Τις πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την πλύση του μαλλιού, συνέλεξα από τις γηραιότερες κυρίως γυναίκες, οι οποίες κατά παράδοση ασχολούνταν με την κατασκευή υφαντών. Ρωτώντας φίλους και γνωστούς ή ακόμη κάποιες από εκείνες που γνώριζαν από "πρώτο" χέρι την επεξεργασία του μαλλιού, κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι σε μια χώρα με τόσο ποικιλόμορφο γεωγραφικό τοπίο όπως η Ελλάδα, οι διαφορές ήταν αρκετές από τόπο σε τόπο.
   Για παράδειγμα σε κάποια χωριά της Βοιωτίας απ'όπου κατάγομαι, οι βροχές δεν ήταν πάντα επαρκείς, ώστε οι άνθρωποι να μαζέψουν νερό για όλες τους τις εργασίες αγροτικές κλπ. Επομένως κατέφευγαν στην επόμενη δυνατή λύση που μπορούσε να τους προσφέρει η φύση, τη θάλασσα. 'Ετσι λοιπόν στη Θίσβη Βοιωτίας, τα μαλλιά πλένονταν στα λιμανάκια του Κορινθιακού και λιάζονταν στις παραλίες για να στεγνώσουν. Εάν υπήρχε η δυνατότητα που προανέφερα και το νερό επαρκούσε, τότε ξαλμυρίζονταν σε μεγάλες τσουκάλες που σιγόβραζαν πάνω σε αρμαθιές με ξύλα.
   Σε άλλους τόπους, όπου η ευλογία του νερού υπήρχε και με το παραπάνω, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Στην 'Ανδρο την υδρούσα, καθώς το λέει και το όνομά της τα μαλλιά πλένονταν στους κατά τόπους μύλους (σχεδόν κάθε χωριό είχε και έχει την πηγή του), όπου τα τρεχούμενα νερά διευκόλυναν κατά πολύ το έργο των γυναικών. 
   Σε μια προσπάθεια λοιπόν να αναβιώσουμε αυτή την εμπειρία, μαζευτήκαμε μερικοί φίλοι, οργανωθήκαμε και ζήσαμε μια πολλή ξεχωριστή εμπειρία στην πανέμορφη φύση της 'Ανδρου. Η Ζέφη εμπνευστής αυτής της ιδέας, ο Βαγγέλης προμηθευτής της πρώτης ύλης, αλλά και της Μαρίνας της τετράποδης κούκλας, ο Μιχάλης δυνατός πλύντης και παραγωγός του βίντεο και τέλος οι δύο μικροί μασκότ της παρέας ο bolec κι ο lolec. Παιδιά σας ευχαριστώ όλους πολύ!
    Δώσαμε υπόσχεση του χρόνου να επιστρέψουμε και να οργανώσουμε ένα νέο πλύσιμο κουρών - γλέντι στο όμορφο Γιαννισαίο,  όπως έκαναν οι παπούδες μας σε κάθε ευκαιρία, συνδυάζοντας τις αγροτικές δουλειές με τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία. Εις το επανιδείν λοιπόν!

Παπουτσάκια αγκαλιάς από φελτ - Felt baby booties.

   Μια καλή φίλη έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδάκι και μαζί με τις ευχές μας, φτιάξαμε ειδικά για το νέο μέλος της οικογένειάς της,  μικρά μάλλινα παπουτσάκια αγκαλιάς! Με πολλή αγάπη για τον μικρό Παναγιωτάκη και είθε να γίνει δημιουργικός, όπως η μαμά του.      

Και επειδή πολύ μας άρεσε το αποτέλεσμα, δοκιμάσαμε μερικά σχέδια ακόμη και ιδού :

Το προβατάκι στο Lu Creative Studio.

   Το προβατάκι κι εγώ είμαστε πολύ χαρούμενοι, γιατί σε λίγες μέρες θα έχουμε μόνιμη φιλοξενία στον πιο δημιουργικό χώρο έκφρασης της Αθήνας, στο Lu Creative studio στο Θησείο. Εκεί όπου ξεκίνησε αυτό το ταξίδι της δημιουργίας και της αγάπης για το χειροποίητο κόσμημα από φελτ.
   Στο υπέροχο νεοκλασσικό της οδού Αμφικτύονος, η ανάγκη μας για δημιουργία βρίσκει τα κατάλληλα "εργαλεία" για να πάρει μορφή, μέσα από διάφορους τομείς της τέχνης και της χειροτεχνίας. Στο Lu Creative studio μπορεί κανείς να παρακολουθήσει κύκλους σεμιναρίων ή και ταχύρρυθμα μαθήματα από τα εξειδικευμένα μέλη της ομάδας, επιλέγοντας μία από τις σχεδιασμένες κατευθύνσεις, είτε προτείνοντας κάποια που θα ανταποκρίνεται στις δικές του απαιτήσεις.  
   Το 2011 η δική μου ανάγκη για δημιουργική έκφραση βρήκε τον πιο γόνιμο τρόπο για να πραγματωθεί  μέσα απο τον κύκλο μαθημάτων "Δημιουργικό Κόσμημα" και τα ταχύρρυθμα για την "Τεχνική Felt" και "Nuno Felting".
   Δύο χρόνια μετά ,το ταξίδι ακόμη συνεχίζεται,η αγάπη μου για τη δημιουργία μεγαλώνει και με τη σειρά της "γεννά" όμορφες ιδέες, που περιμένουν στο χαρτί μία-μία να υλοποιηθούν, για να τις μοιραστώ με όλους εσάς!

Follow Philosopher's Joke on:

 facebook, twitter, flickr, tumblr, pinterest

 Lu Creative studio on facebook.