Τα αρχαία ελληνικά κάνουν τους μαθητές πιο έξυπνους (Άννα Γραβάνη, πτ. Ψυχολογίας ΕΚΠΑ)

Όλοι το υποπτεύονταν, αλλά τώρα πλέον είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός: Η εκμάθηση αρχαίων ελληνικών στα παιδιά τα ωφελεί ποικιλοτρόπως. Κοντολογίς, τα κάνει εξυπνότερα, κοινωνικότερα, διευρύνει τους ορίζοντές τους, βελτιώνει την ορθογραφική ικανότητά τους, τη μνήμη, την αναγνώριση του προφορικού λόγου! Ο άνθρωπος πίσω από την τεκμηρίωση της ευμενούς επίδρασης των αρχαίων ελληνικών στα παιδιά είναι η Άννα Γραβάνη, πτυχιούχος Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ο ιθύνων νους της διπλωματικής εργασίας με τίτλο «Υπάρχουν οφέλη από την εκμάθηση των αρχαίων ελληνικών για τη γλωσσική – γνωστική ανάπτυξη των παιδιών (ομιλητών) της νέας ελληνικής γλώσσας;».

Η ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

Ορθώς διεκδικούμε τα κλεμμένα γλυπτά του Παρθενώνα, τα γνωστά ως Ελγίνεια μάρμαρα από το όνομα του διαπράξαντος την αρπαγή. Και ορθότατα δεν αναγνωρίζουμε κυριότητα ή νομή στο Βρετανικό Μουσείο. Όμως η εθνική αυτή εκστρατεία πρέπει να υποστηριχθεί από την ενίσχυση των Κλασικών Σπουδών και από τη καλύτερη γνώση της γλώσσας και της ιστορίας των Αρχαίων Ελλήνων.

Για να είμαστε πιο πειστικοί στη διεκδίκηση των γλυπτών του Παρθενώνα οφείλουμε να φέρουμε τους νέους μας πιο κοντά προς την κλασική και ανθρωπιστική παιδεία. Σε μία εποχή τεχνοκρατική και υλιστική η καλλιέργεια της γλωσσικής καλλιέπειας και της διαχρονικής ιστορικής συνειδήσεως θα βοηθήσει πολύπλευρα και ποικιλόμορφα. Προτείνω λοιπόν:

Πρόωρη εφηβεία σε ολοένα και περισσότερα παιδιά εξαιτίας… κινητών και tabl

Σύμφωνα με αποτελέσματα μιας μελέτης σε αρουραίους που παρουσιάστηκε στην 60η ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας, η τακτική έκθεση στο μπλε φως μέσω tablet και smartphone μπορεί να αλλάξει τα επίπεδα ορμονών και να αυξήσει τον κίνδυνο πρόωρης εφηβείας.

Η μεγαλύτερη έκθεση στο μπλε φως συνδέθηκε με την πρώιμη έναρξη της εφηβείας σε θηλυκούς αρουραίους, οι οποίοι είχαν επίσης χαμηλότερα επίπεδα μελατονίνης, υψηλότερα επίπεδα ορισμένων αναπαραγωγικών ορμονών και φυσικές αλλαγές στις ωοθήκες τους.

Η χρήση κινητής συσκευής που εκπέμπει μπλε φως έχει ήδη συσχετιστεί με διαταραγμένα πρότυπα ύπνου στα παιδιά, αλλά τα τρέχοντα αποτελέσματα δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχουν πρόσθετοι κίνδυνοι για την παιδική ανάπτυξη και τη μελλοντική γονιμότητα.

Τι συμβαίνει με το μπλε φως που εκπέμπουν οι οθόνες

Γλωσσική μεταρρύθμιση και εθνική παρακμή (Φώτιος Σχοινάς, Δρ. Φιλοσοφίας)

Ἄν γυρίσουμε τήν μνήμη μας πίσω, πρό 45 περίπου χρόνων, ὅσοι τοὐλάχιστον εἴμαστε μιᾶς κάποιας προχωρημένης ἡλικίας, θά θυμηθοῦμε ὅτι τό 1976 ἡ τότε κυβέρνηση Κ. Καραμανλῆ μέ ὑπουργό παιδείας τόν Γεώργιο Ράλλη προέβη σέ σαρωτική γλωσσική μεταρρύθμιση: κατήργησε τά ἀρχαῖα ἀπό τό Γυμνάσιο, ἀποσκοράκισε τήν καθαρεύουσα ὡς ἐπίσημη γλῶσσα τῆς Παιδείας καί τῆςΔημοσίας Διοικήσεως καί στή θέση της καθιέρωσε τήν Δημοτική (ἤ, ἄν θέλετε ὀρθότερα, τήν Κοινή Νεοελληνική). Λίγα χρόνια ἀργότερα, τό 1982, ἡ νεοεκλεγεῖσα κυβέρνηση τοῦ Ἀνδρέα Παπανδρέου μέ ὑπουργό Παιδείας τόνἘλευθέριο Βερυβάκη ἀποσκοράκισε τούς τόνους καί τά πνεύματα καθιερώνοντας ἐπίσημα τόν μονοτονικό τρόπο γραφῆς.

Ἡ γλωσσική μεταρρύθμιση τῶν Κ. Καραμανλῆ − Γ. Ράλλη, ἰδιαίτερα αὐτή, πανηγυρίσθηκε δεόντως: ἐπί τέλους ἐτίθετο τέρμα στή διγλωσσία τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους πού κυριάρχησε ἐπί αἰῶνες, ἀρχῆς γενομένης ἐπί τοῦ πρώτου Ρωμαίου αὐτοκράτορα Αὐγούστου τόν 1ο π.Χ. αἰῶνα, καί κατεδίκαζε τούς Ἕλληνες στήν ἀπαιδευσία (γιά νά ἀκριβολογοῦμε καί νά μή ἀδικοῦμε, κατεδίκαζε στήνἀπαιδευσίατά εὐρέα στρώματα τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους, γιατί λίγοι πεπαιδευμένοι λόγιοι ὑπῆρχαν πάντα). Ἐπί τέλους τό ἔθνος θά ἀπέβαλε ὁριστικά τήνκακοδαιμονία του καί θά εἰσήρχετο ἰσοτίμως μέ τή δύναμη τῆς φωτισμένης καίμαζικῆς παιδείας του στήν ὁμάδα τῶν πεφωτισμένων ἐθνῶν τῆς Ἑσπερίας.

Οι Βλάχοι είναι Έλληνες, τα βλάχικα να καταγραφούν με το ελληνικό αλφάβητο, είπαν ειδικοί σε επιστημονικό συνέδριο

Του π. Ηλία Μάκου

Με μεγάλη επιτυχία, και από άποψη συμπερασμάτων, κυρίως όσον αφορά στο βλάχικο γλωσσικό ιδίωμα και τη συνεισφορά του Βλαχόφωνου Ελληνισμού στην ιστορική πορεία της Ελλάδας, και από άποψη συμμετοχής εκλεκτών και διακεκριμένων επιστημόνων, πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη διήμερο επιστημονικό συνέδριο με τον τίτλο «Βλαχόφωνος Ελληνισμός – Ιστορική πορεία και μελλοντικές προκλήσεις».

 

Οι 19 εισηγητές του συνεδρίου,  που οργάνωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων (Π.Ο.Π.Σ.Β),   σε συνεργασία με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, όλοι διακεκριμένοι στον τομέα τους, μεταξύ των οποίων και ο Μητροπολίτης Περιστερίου Γρηγόριος, που μίλησε για τη Δωρική καταγωγή των Βλάχων, αλλά και ο υφυπουργός Παιδείας Άγγελος Συρίγος, που αναφέρθηκε στις μελλοντικές προοπτικές των Βλάχων,  έδωσαν συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες και πειστικότατες και αυθεντικές  απαντήσεις για τους Βλάχους και τα βλάχικα. 

Για την γλώσσα και το μονοτονικό (Στέλιος Ράμφος, φιλόσοφος – συγγραφέας)

Μὲ αὐτὴ τὴν ἀφορμή, θέλετε νὰ μᾶς ἐξηγήσετε γιατί θεωρεῖτε τόσο καταστροφικὴ τὴν ἀπόφαση γιὰ τὸ μονοτονικό;

Θεωροῦσα καὶ θεωρῶ, βέβαια, ὅτι εἶναι πάρα πολὺ σοβαρὸ τὸ θέμα. Τὸ μονοτονικὸ δὲν διευκολύνει σὲ τίποτα. Τὸ λάθος ποὺ ἔγινε τότε, στὶς γλωσσικὲς μεταρρυθμίσεις, εἶναι ὅτι ἡ γλώσσα δὲν εἶναι ἁπλῶς μέσον ἐπικοινωνίας, εἶναι ὀργάνωση τοῦ κόσμου σὲ πνεῦμα κι ἐκεῖ θέλει πολὺ μεγάλη προσοχὴ γιατὶ, ἐὰν καταστραφεῖ αὐτό, μπορεῖ νὰ καταστραφεῖ πιὰ ὅλο τὸ σύστημα τῆς ἐννοιολογικῆς παραγωγῆς μέσα στοὺς ἀνθρώπους. Ἡ γλώσσα ἐννοιοποιεῖ τὸν κόσμο, εἶναι κυρίως παράγοντας διαμορφώσεως ἐννοιῶν, καὶ θεωρῶ ὅτι ἡ ἑλληνικὴ γλώσσα εἶχε καὶ ἔχει μία δική της μορφοπλαστικὴ δύναμη. Εἶναι σημαντικὴ γιὰ τὴν ὀργάνωση τοῦ πνεύματος, τὴν ὀργάνωση τῆς ἀληθινῆς νοημοσύνης, εἰδικὰ τώρα στὴν ἐποχὴ τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης. Ἐξ οὗ καὶ εἴχαμε κατακόρυφη πτώση τῆς ἐκφραστικῆς ἱκανότητος καὶ ἀδυναμία κατανοήσεως – αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε στὴν PISA κάθε χρόνο, ὅτι εἴμαστε οἱ τελευταῖοι στὴν Εὐρώπη στὴν κατανόηση κειμένου καὶ στὰ μαθηματικά. Δὲν μπορεῖ νὰ ὡριμάσει πνευματικὰ ἕνας λαός, ἐὰν ἡ γλώσσα δὲν ἐξελίσσεται, εἶναι στάσιμη ἢ μπαίνει σὲ μηχανικοὺς τρόπους ἐκφράσεως. Δὲν εἶναι θέμα ἁπλοποιήσεως, δὲν εἶναι θέμα εὐκολίας, διευκολύνσεως, ἡ γλώσσα πρέπει νὰ εἶναι δύσκολη.

Έχει μέλλον το βιβλίο;

Έχει μέλλον το βιβλίο;

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Πριν από πενήντα χρόνια υπήρξε έντονος προβληματισμός για το μέλλον του βιβλίου. Εκείνη τη χρονιά, το 1972, το περιοδικό «Ευθύνη» εξέδωσε αφιερωματικό τεύχος με τίτλο «Το παρόν και το μέλλον του βιβλίου». Σε αυτό ο Άγγελος Τερζάκης γράφει ότι ο Έλληνας δεν διαβάζει με τη δικαιολογία ότι «δεν έχει καιρό για διάβασμα, ενώ έχει αμέτρητο καιρό για άλλες άσκοπες απασχολήσεις»... Επιγραμματικά έτσι περιγράφει την κατάσταση: «Το σχολείο κάνει αντιπαθητικό το διάβασμα και η αστική τάξη το παρατάει σ’ εκείνα τα μέλη της που, κατά βάθος, τα θεωρεί “βλαμμένα”...».

Ο Μολιέρος και ο παπάς μεταφραστής του

Ο Μολιέρος και ο παπάς μεταφραστής του

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Φέτος εορτάζονται τα τετρακόσια χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Μολιέρου (1622-1673). Ο πρώτος που μετάφρασε στα ελληνικά έργο του και συγκεκριμένα τον «Φιλάργυρο» ήταν ο λόγιος παπάς και δάσκαλος του Γένους Κωνσταντίνος Οικονόμος ο εξ Οικονόμων (1780-1857).

Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος στην «Ιστορία του ευρωπαϊκού πνεύματος», που έγραψε, χαρακτηρίζει τον Μολιέρο «μεγαλοφυΐα» και, σε σχήμα υπερβολής, «εφάμιλλο του Αριστοφάνη». Μέσα από τις χαρακτηριζόμενες κωμωδίες του ο Μολιέρος ασκεί αυστηρή κριτική στα κακώς έχοντα της κοινωνίας της εποχής του και κάθε εποχής και κοινωνίας. Ο Κανελλόπουλος γράφει χαρακτηριστικά ότι ο Μολιέρος με τις κωμωδίες του «μας κάνει πιο πολύ να σκεπτόμαστε παρά να γελάμε». Παρά το ότι ορισμένοι, όπως οι Ρουσώ και Ντιντερό, άσκησαν αρνητική κριτική στο έργο του Μολιέρου, η επιτυχία του έργου του αποδεικνύεται από το ότι τα έργα του παίζονται αδιάκοπα από τον 17ο αιώνα έως τις ημέρες μας.

Η αξία της ελληνικής γλώσσας

Η αξία της ελληνικής γλώσσας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η ελληνική γλώσσα τιμάται παγκοσμίως. Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα θανάτου, το 1857, του εθνικού ποιητού μας Διονυσίου Σολωμού καθιερώθηκε ως παγκόσμια ημέρα της ελληνικής γλώσσας. Περιοδικά είχαν αφιερώματα για τη σπουδαιότητά της και φιλόλογοι, ελληνιστές και ελληνίστριες από όλο τον κόσμο, έπλεξαν το εγκώμιό της. Εμείς, ως Κράτος και ως λαός, δεν έχουμε εκτιμήσει την αξία της και πολλές φορές την υποτιμάμε, την περιφρονούμε, την κακοποιούμε.

Ελληνική Γλώσσα: τεράστια η προσφορά της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Ελληνική Γλώσσα: τεράστια η προσφορά της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Η γλώσσα κάθε λαού αποτελεί ένα από τα στοιχεία της ταυτότητός του. Η γλώσσα, εκτός από στοιχείο της ταυτότητος, είναι και εργαλείο επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων. Η γλώσσα βοηθά στην δημιουργία του πολιτισμού, του λεγόμενου πνευματικού, σε αντίθεση με τον υλικό (γλυπτική, ζωγραφική κλπ). Για να μπορούν οι άνθρωποι να συνεννοούνται θα πρέπει η γλώσσα να είναι ακριβής, να περιγράφει με συντομία και επακριβώς το μήνυμα, το σημαίνον και το σημαινόμενο να ταυτίζονται. Θα πρέπει να είναι εύκολη για να γίνεται κτήμα του λαού, να μπορούν να τη μαθαίνουν όλοι. Στην Κίνα π.χ., η οποία χρησιμοποιεί ιδεογράμματα για να παραστήσει λέξεις και έννοιες τα σύμβολα είναι πάρα πολλά με αποτέλεσμα ακόμα και οι ακαδημαϊκοί της χώρας (οι θεωρούμενοι ως οι πιο μορφωμένοι) δεν τα γνωρίζουν όλα.

Γλώσσα υπό διάλυση ... (Σαράντος Καργάκος, ιστορικός – συγγραφέας)

Γλῶσσα ὑπό διάλυση

ΕΝΑ σημερινό παιδί πού θά πρωτοπάει στό σχολεῖο, ἀκόμη κι ἄν δέν ἔχει προδιδαχθεῖ κατ’ οἶκον, γνωρίζει περισσότερες ἀγγλικές παρά ἑλληνικές, ἀρχαῖες καί λόγιες, λέξεις, ἐκτός βέβαια ἀπό ἐκεῖνες πού εἶναι ἐν χρήσει καί σήμερα. Καί ὅμως μποροῦσε νά γνωρίζει πολλές, ἄν εἶχε μάθει κάποιες προσευχές. Τό «Πάτερ ἡμῶν» μπορεῖ νά γίνει ἕνα ἄριστο δεῖγμα γλωσσικῆς διδασκαλίας. Ὅμοια καί ὁ «Ἀκάθιστος Ὕμνος», πού ἦταν ἐπί 1.500 χρόνια ὁ οἱονεί ἐθνικός μας ὕμνος. Ὅμως, γιά λόγους εὐκολίας ἤ γιά λόγους κάλπικου προοδευτισμοῦ, ἀποκοπήκαμε ἀπό αὐτά, γκρεμίσαμε ὅλα τά γλωσσικά μας ὀχυρά καί μάλιστα τήν ὥρα πού ὁρμοῦσε πάνω μας τό ξένο γλωσσικό τσουνάμι. Ἡ ἀγγλοπλημμύρα ἔχει κατακλύσει τά πάντα, ἔχει εἰσορμήσει στή σκέψη καί στό στόμα τῶν παιδιῶν ἀπό τή νηπιακή τους ἡλικία. Ἡ γλῶσσα, κατά μία ἔννοια, εἶναι πατρίδα. Τήν ἀπαρνηθήκαμε καί πνευματικά ἐξοριστήκαμε ἀπό τόν ἑαυτό μας. Παραβλέψαμε τοῦτο τό ἰδιαίτερα σημαντικό, ὅτι δηλαδή ἕνας λαός πού ἀποστρέφεται τή γλῶσσα καί τή γραφή του, εἶναι σάν νά διαγράφει τήν ὑπογραφή του ἀπό τή Magna Carta τῆς ἀνεξαρτησίας του.

Η ελευθερία είναι πάντα ματωμένη: Αναφορά στον Διονύσιο Σολωμό

Του Κώστα Χατζηαντωνίου, από το Άρδην τ. 120

Ένας επικίνδυνος ξένος τριγυρίζει στα θεμέλια της νεοελληνικής ζωής. Ακατανόητη θα έμοιαζε για πολλούς, ή, εν πάση περιπτώσει, υπερβολική, η απόφανση πως αυτός ο «ξένος» είναι ο κορυφαίος ποιητής του νεοελληνισμού, ο Διονύσιος Σολωμός. Ποιητής που αγνοείται ως προς τη βαθύτερη ουσία του, καθώς η μνήμη του τιμάται μάλλον κατά συνθήκην, αφού οι Έλληνες στέκονται πια μακριά από τον σολωμικό κόσμο και αντιδρούν στη σχολική, επιφανειακή διδασκαλία του και τις μεγαλόστομες χρήσεις, επιδιδόμενοι σε μεταμοντέρνες ασκήσεις παρανάγνωσης. Κατ’ ουσίαν, ο Σολωμός, ως ιδανικός εγκάτοικος της πολιτείας την οποία οραματίσθηκαν οι πρόγονοί μας το 1821 (επιτρέπεται, φαντάζομαι, να το λέμε ακόμη αυτό – αλίμονο, έξι γενιές μάς χωρίζουν) και μέτρο της πνευματικής μας ζωής, μας είναι ξένος, ένας επικίνδυνος ξένος. Γιατί ο ποιητής που αναγορεύθηκε εθνικός όχι επειδή έγραψε τον «Ύμνο εις την Ελευθερία», ή επειδή έθεσε το πλαίσιο της γνήσια νεοελληνικής ποιητικής έκφρασης, αλλά επειδή με το τραγικό ήθος της ζωής και της ποίησής του υψώθηκε σε σύμβολο ενός ιδανικού Λαού, συνιστά ακίδα διαρκούς ενοχής για κάθε τάχα φιλελεύθερη νοθεία, αλλά και για κάθε μικροαστική πονηρία μιας ασπόνδυλης, μεταπρατικής, άρχουσας τάξης, η οποία δεν θέλει να θυμάται πως η ελευθερία είναι πάντα ματωμένη.

ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

Τα νέα είναι καλά και έρχονται από δύο κατευθύνσεις: Από την Ευρώπη, η οποία αναζητεί τις ρίζες του πολιτισμού της, και από τη χώρα μας, στην οποία ενισχύεται δυναμικά η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών σε άρρηκτη σύνδεση με τα Νέα Ελληνικά. Οι ειδήσεις αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία, διότι αποτελούν την απάντηση της Ιστορίας και της Κλασικής Παιδείας σε ορισμένους δήθεν προοδευτικούς των ΗΠΑ, οι οποίοι χαρακτηρίζουν ρατσιστική τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών κειμένων!

Σε κοινή δήλωση με στόχο την «Ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Συνεργασίας όσον αφορά τη Λατινική και την Αρχαία Ελληνική Γλώσσα», οι Υπουργοί Παιδείας της Ελλάδος, της Κύπρου, της Ιταλίας και της Γαλλίας σημείωσαν ότι η λατινική και η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η ζωντανή κληρονομιά, που συνιστά τον κοινό θεμέλιο λίθο του ευρωπαϊκού και μεσογειακού πολιτισμού και η ζωτική δύναμη των γλωσσών.

Αναλαμβάνουν, αναφέρουν επίσης, να ενισχύσουν τη συνεργασία τους όσον αφορά τη λατινική και την αρχαία ελληνική γλώσσα, ενθαρρύνοντας και αναπτύσσοντας διμερείς και πολυμερείς συνεργασίες, καθώς και τις ανταλλαγές και την κινητικότητα μαθητών και εκπαιδευτικών, έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια παγκόσμια δυναμική για νέα κοινά έργα, τα οποία θα είναι ανοιχτά σε όλους τους πολίτες και σε όλες τις μορφές εκπαίδευσης, στο πλαίσιο μιας προσέγγισης χωρίς αποκλεισμούς και σύμφωνα με τις πλέον καινοτόμες πτυχές του σύγχρονου πολιτισμού.

π. Γ. Μεταλληνός: Κρίση και διανόηση, Ένα διαχρονικό μας πρόβλημα

από το περιοδικό Νέος Ερμής ο Λόγιος τ. 14, Φθινόπωρο 2016

α) Η κρίση

Η κρίση στην ουσία της είναι η ανατροπή των κανονικοτήτων της ιστορικής συνέχειας, με ανωμαλίες και δυσχέρειες, συχνά αδυσώπητες, και πολυειδείς κινδύνους. Η κρίση γίνεται περισσότερο αισθητή, όταν σχετίζεται με οικονομικά προβλήματα. Δεν είναι όμως μόνο οικονομική, διότι με αυτήν διασαλεύεται όλη η κοινωνική τάξη, σε άμεση συνάρτηση με την ηθική σφαίρα, που διέπει τις δομές μιας κοινωνίας.

Η σημερινή κρίση πού διερχόμεθα ως Έλληνες, έχει κύριο αίτιο κατά γενική ομολογία τη χρεοκοπία της ηγεσίας, κυρίως της πολιτικής, που υπηρετεί, κατά κανόνα, τα συμφέροντα της νέας παγκόσμιας τάξης, στο όνομα της οποίας ασκεί την εξουσία της εις βάρος της ευστάθειας της Χώρας. Γενική είναι η συναίσθηση ότι ζούμε σε έναν κόσμο τραγικά παράλογο και παράλογα τραγικό, πού αποκαλύπτει τη βαναυσότητα της μετανεωτερικότητας, παρόλη τη μεγαλαυχία και μεγαλοστομία της. Ο πολιτισμός της μετανεωτερικής κοινωνίας κυριαρχείται από τον άκρατο ωφελιμισμό, την απληστία και κατά συνέπεια την αδικία, την ειδωλολατρία δηλαδή της φιλαργυρίας (πρβλ. Α΄ Τιμ.6,10), και γι’ αυτό καταντά «πολιτισμός» αφιλάνθρωπος.

«Η υποχώρηση των κλασσικών σπουδών είναι αποτέλεσμα πνευματικής οκνηρίας» (Andrea Marcolongo, Φιλόλογος – συγγραφέας)

Άρθρο που πρωτοδημοσιεύτηκε στη Le Monde.
Μεταφράζει από τα γαλλικά ο Αλέξανδρος Μπριασούλης

Η πρόσφατη κατάργηση των ελληνικών και λατινικών ως υποχρεωτικών μαθημάτων στο πανεπιστήμιο του Πρίνστον δεν μου προκαλεί μόνο δυσαρέσκεια, αλλά και βαθιά ανησυχία. Δεν είναι απλά ένα φαινόμενο των καιρών μα, περισσότερο, το σύμπτωμα μιας αρρώστιας. Δεν πρόκειται για κάτι που σχετίζεται αποκλειστικά με τις κλασσικές σπουδές, αλλά με την ικανότητά μας να δεχτούμε τη σκέψη. Είναι η απόρριψη της συζήτησης, να τι διακυβεύεται σ’ αυτή την ιστορία. Στη γενικότερη αυτή υποκρισία, που απαιτεί τον σεβασμό όλων, δεν μπορεί πλέον κανείς να εκφράσει τη γνώμη του. Καμιά σκέψη όμως δεν μπορεί να είναι ουδέτερη. Αυτό είναι που μας υπενθυμίζουν οι αρχαίες γλώσσες, μας επιτρέπουν να διαμορφώσουμε τη σκέψη μας για να μπορούμε να λέμε όχι.

Η λογοκρισία της Οδύσσειας

Η λογοκρισία της Οδύσσειας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η πρόσφατη απαγόρευση της διδασκαλίας της Ομηρικής Οδύσσειας σε σχολείο των ΗΠΑ θεωρείται από κάποιους μεμονωμένο περιστατικό. Όμως η δημοσιότητα που πήρε το γεγονός στη Δύση δείχνει ότι υπάρχει μια τάση αυτοκαταστροφής της, εν ονόματι κάποιων ελκυστικών επικοινωνιακά όρων, όπως είναι ο σεξισμός και ο ρατσισμός,. Είναι πάντως παρήγορο ότι υπήρξαν διεθνώς και στην Ελλάδα φωνές διαμαρτυρίας για τη λογοκρισία στην Οδύσσεια και άρθρα για την αξία της.

Ο Γκάντι είχε πει πως είναι σοβαρό ελάττωμα του ανθρώπου να παίρνει ως λάθος αυτό που δεν καταλαβαίνει. Στην περίπτωση της Οδύσσειας όσοι την απαγόρευσαν γυρίζοντας την ανθρωπότητα αιώνες πίσω, στον βατικάνειο index, ασφαλώς δεν κατάλαβαν τίποτε από τα μηνύματα της. Όλοι τους ανήκουν στο κίνημα των δυτικών ταλιμπάν, οι οποίοι μετά φανατισμού πολεμάνε τις παραδοσιακές αξίες και τα αθάνατα μνημεία του πολιτισμού και είναι η συνέχεια των ολοκληρωτικής ιδεολογίας καθεστώτων του 20ού αιώνα. Και αυτά έναν νέο πολιτισμό και μια νέα τάξη πραγμάτων επαγγέλθηκαν, το μόνο όμως που προκάλεσαν ήταν καταστροφές και εκατομμύρια αθώων θυμάτων.

Πόση δημοκρατία αντέχουμε, Χρήστος Γιανναράς

Χρήστος Γιανναράς

Η λογική λέει ότι ένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα μπορεί να αλλάξει τα πάντα, να κατεβάσει τα αστέρια στη γη – είναι απόλυτος, ανεξέλεγκτος μονάρχης. Η εμπειρία λέει ότι ένας πρωθυπουργός στην Ελλάδα, ο ικανότερος, ο «καθαρότερος», ο πιο επιδέξιος και χαρισματικός, δεν μπορεί, αν και απόλυτος, ανεξέλεγκτος μονάρχης, να αλλάξει τίποτα. Ούτε τον κλητήρα που του ανοίγει κάθε πρωί την πόρτα στο ασανσέρ.

Που να πάρει η ευχή, ένας ηλικιωμένος Ελληνας έχει γνωρίσει (άθελά του, αλλά «στο πετσί» του) απειράριθμους πρωθυπουργούς. Τους έχει γνωρίσει πιο καλά από όσο γνωρίζει τον πατέρα του και τη μάνα του. Δεν είδε ποτέ τους πρωθυπουργούς με τα νυχτικά ή τις πιτζάμες. Αλλά τα νυχτικά και οι πιτζάμες δεν χαρίζουν γνώση του χαρακτήρα, της ευφυΐας ή της μικρόνοιας, της οξυδέρκειας ή της μυωπίας, της γενναιότητας ή της θρασυδειλίας.

ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

Η ιδεολογία της πολιτικής ορθότητας θέλει να εκδιώξει από τα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Δυτικής Ευρώπης τις Κλασικές σπουδές, κυρίως τη μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών και των Λατινικών. Ήδη το Πανεπιστήμιο του Princeton κατήργησε την υποχρεωτική γνώση των Αρχαίων και των Λατινικών στα Τμήματα Κλασικών Σπουδών. Το επιχείρημα των αρνητών είναι ότι οι δύο αυτές αρχαίες γλώσσες αποτελούν μία έκφραση ρατσισμού της λευκής φυλής!

Οι ανοητολογούντες διώκτες των Αρχαίων Ελληνικών καλό θα ήταν να μάθουν ότι πολυάριθμοι νέοι από άλλους πολιτισμούς, πέραν της Ευρώπης και των ΗΠΑ, έχουν ωφεληθεί από τη μελέτη των Αρχαίων Ελληνικών και δεν ένιωσαν καμία μορφή ρατσισμού. Θυμούμαι τον Πρόεδρο της Σενεγάλης Λεοπόλντ Σεγκόρ, γηγενή Αφρικανό, ο οποίος το 1976 είχε επισκεφθεί την Ελλάδα και εξέφρασε τον θαυμασμό του για τα Αρχαία Ελληνικά που είχε διδαχθεί.

Επί ξυρού ακμής η αξιοπρέπεια, Χρήστος Γιανναράς

Το μεγάλο αστέρι της δημαγωγίας, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν ο πρώτος στην Ελλάδα από τους επαγγελματίες της πολιτικής, που κατάλαβε την τεράστια, προπαγανδιστική δυναμική της λέξης «αλλαγή». Διέγνωσε καίρια ότι ο καθένας προσλαμβάνει τη λέξη επενδύοντας σε αυτήν όχι κοινές ανάγκες (ούτε καν τις εξόφθαλμες και κραυγαλέες), αλλά τις ατομικές του επιθυμίες και ορέξεις (τα «απωθημένα» του).

Οι εκλογές, στις 18 Οκτωβρίου 1981, είχαν διαφημιστεί καταιγιστικά ως η μέρα της «Μεγάλης Αλλαγής», και η «Αλλαγή» ως «όρος για την επιβίωση του έθνους, για την επιβίωση του λαού μας». Καμιά ποτέ κυβερνητική αλλαγή στο νεοελληνικό κρατίδιο δεν ξεσήκωσε τέτοια παλλαϊκή υστερία, τέτοιο παραλήρημα ενθουσιασμού. Αυτονόητα ο καθένας επένδυε στην παπανδρεϊκή «αλλαγή» τα απωθημένα ορέξεων και επιθυμιών, λογικά αχαλίνωτων αλλά κομματικά εφικτών.

Cancel Culture, Κλασικές Σπουδές και Αφροαμερικανοί

Ο Ναός της Ομόνοιας και το σπασμένο άγαλμα του Ίκαρου από τον Igor Mitoraj, Ακράγαντας, Σικελία (photo: Andrea Schaffer CC BY 2.0)

Μετά όμως τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη ποιανού θα είναι η σειρά; Μήπως του Δάντη και του Shakespeare;

Του Σπύρου Κουλούρη από την huffingtonpost.gr

Από τη δολοφονία του George Floyd πέρσι την άνοιξη και μετά έγιναν και γράφτηκαν πολλά. Και μπορεί οι βανδαλισμοί αγαλμάτων του Χριστόφορου Κολόμβου να θυμίζουν σε κάποιους από εμάς τις λεηλασίες του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία ή τους κατεστραμμένους από τους Ταλιμπάν Βούδες του Μπαμιγιάν, για άλλους όμως τα μνημεία του Γενοβέζου θαλασσοπόρου είναι σύμβολα ενός ρατσιστικού συστήματος που συνεχίζει να καταπιέζει εκατομμύρια μαύρους στις ΗΠΑ.

Από το κίνημα Black Lives Matter και τους δρόμους η συζήτηση έχει μεταφερθεί εδώ και πολύ καιρό στα πανεπιστήμια.