Institute of Philosophy and Sociology,

Frgament raportu przygotowanego na Kongres Kultury Polskiej w Krakowie w 2009 r. Raport ten (wraz z dołączonymi aneksami) powinien pomóc w odpowiedzi na następujące pytania szczegółowe: · czym jest, a czym nie jest edukacja kulturalna we współczesnej Polsce? · jakie są, a jakie powinny być jej cele? · kto jest, a kto powinien być jej adresatem? · jakie cechy powinien mieć nowoczesny edukator, a jakie instytucja (lub organizacja) zajmująca się edukacją kulturalną? · dlaczego warto zmieniać treści, formy i kształt instytucjonalny edukacji kulturalnej? · dlaczego warto myśleć o rewolucji, a nie o ewolucji systemu?

Artykuł opisuje ewolucję społecznie przyjętych reguł (instytucji), według których odbywała się lustracja w Polsce w latach 1990-2007. Autor rekonstuuje cztery matryce instytucjonalne. Pierwsza powstała w oparciu o uchwałę Sejmu z 28 maja 1992 r. Druga matryca została określona przez Ustawę o lustracji z 11 kwietnia 1997 r. i Ustawę o Instytucie Pamięci Narodowej z 18 grudnia 1998. Trzecia matryca opierała się na konsensusie politycznym, nie miała jednak podstawy formalnej. Za umowne granice czasowe można przyjąć 18 grudnia 2004 r. (początek tzw. sprawy Niezabitowskiej), oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 11 maja 2007 r. Czwartą matrycę określiła ustawa lustracyjna z 14 lutego 2007 r., w sposób istotny zmodyfikowana przez Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 11 maja 2007 r. Historia lustracji pisana jest z perspektywy teorii nowego instytucjonalizmu, a szczególnie mechanizmu zależności od szlaku. Tekst oparty jest na pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem prof. Jacka Raciborskiego (IS UW).

The article presents an original convention of the notation of hip-hop recordings. Initially the author discusses the graphic layout of texts attached in the format of printed materials to the Polish hip hop albums as well as the conventions emerging in American scholarly literature. He claims that they are not sufficient. Presenting his own convention of notation he points to the rules of the division of the text into verses, the use of the capital and lower case as well as punctuation. The reflection is accompanied by the transcripts of the fragments of Polish hip hop recordings.

Ta książka opowiada o różnych dziwnych sprawach:
– lubimy poezję, bo mamy w mózgu pętlę – fonologiczną,
– rap jest muzyką tylko dlatego, że nikt dobrze się nad tym nie zastanowił (a przecież przypomina poezję!),
– młody Adam Mickiewicz był biedniejszy od przeciętnego polskiego rapera,
– Pan Tadeusz nie powstałby, gdyby Adam Mickiewicz nie próbował prześcignąć Tomasza Zana
w pisaniu wierszy,
– talent improwizatorski Mickiewicza ujawnił się po raz pierwszy w okolicznościach, które nie nadają się do opisania
w podręcznikach szkolnych,
– Dorota Masłowska chciała zostać nowym Mickiewiczem (i prawie jej się udało),
– raperzy – nawet gdyby bardzo chcieli – nie przypominają ani trochę prostego ludu, jaki znał Mickiewicz.

The article describes creativity as a travelling concept. It is written from an interdisciplinary and historical perspective.  The  point  of  departure  is  the  18th  century,  when  Alexander  Gerard  and  William  Duff,  two Scottish thinkers, laid the foundation for modern understanding of creativity. The next destination is the second  part  of  the  19th  century,  when  Francis  Galton  published  a  seminal  book  about  genius  which strongly  influenced  the  early  20th  century  theory  of  intelligence.  After  that  Joy  P.  Guilford’s  proposal of  1950  is  discussed  to  study  creativity  as  a  separate  problem.  In  the  last  part  of  the  article  recently developed approaches to creativity are summarized, inter alia everyday creativity and creative industries. Additionally, the article presents the evolution of the terms related to creativity and highlights the continuity between the Scottish thinkers’ writings and modern concepts.

The  article  is  a  case  study  of  a  cross-cultural  auteur  film-remake  by  Michael  Haneke  of  his earlier film: Funny Games, US (2007) and Funny Games (Austria 1997), that is a part of a PhD project  devoted  to  the  cross-cultural  film  remakes.  The  case  of  the Funny  Games,  US although  an  exact  frame-by-frame  repetition,  shows  a  significant  alteration  of  meanings that  arise  out  of  the  changed  cultural  context  a remade  film  is  destined  to  operate  in.  The different  set  of  ideas  and  historical  experiences  modify  a  seemingly  universal  for  the Western culture problem the film attempts to discuss with. Through cultural, hermeneutical analysis of a particular basic assumptions the films’ discourse is formed on,  the  author shows  how  given  points  lose  their  adequacy  and  relevance  leading  to  a  final  failure  of  the communication  process  and  a  lack  of  expected  reaction  to  the  US-version-of-the-film’s efforts at provoking a serious debate.

The paper presents detailed structural and hermeneutical analysis of three examples of the US remakes of foreign language films that represent the most commonly observed instances of this form of trans-national and trans-cultural transfer in the 2000s: 1.Mainstream cinema: "Infernal Affairs" to "The Departed"; 2.Independent to mainstream cinema: "Ofelas" to "The Pathfinder"; 3. Author cinema: "Funny Games."

AbstractThe article is a case study of a cross-cultural auteur film-remake by Michael Haneke of his earlier film: Funny Games, US (2007) and Funny Games (Austria 1997), that is a part of a PhD project devoted to the cross-cultural film remakes. The case of the Funny Games, US although an exact frame-by-frame repetition, shows a significant alteration of meanings that arise out of the changed cultural context a remade film is destined to operate in. The different set of ideas and historical experiences modify a seemingly universal for the Western culture problem the film attempts to discuss with. Through cultural, hermeneutical analysis of a particular basic assumptions the films' discourse is formed on, the author shows how given points lose their adequacy and relevance leading to a final failure of the communication process and a lack of expected reaction to the US-version-of-the-film's efforts at provoking a serious debate.KeywordsFilm remakes, cross-cultural remakes, cult...

The article is a case study of a cross-cultural auteur film-remake by Michael Haneke of his earlier film: Funny Games, US (2007) and Funny Games (Austria 1997), that is a part of a PhD project devoted to the cross-cultural film remakes. The case of the Funny Games, US although an exact frame-by-frame repetition, shows a significant alteration of meanings that arise out of the changed cultural context a remade film is destined to operate in. The different set of ideas and historical experiences modify a seemingly universal for the Western culture problem the film attempts to discuss with. Through cultural, hermeneutical analysis of a particular basic assumptions the films' discourse is formed on, the author shows how given points lose their adequacy and relevance leading to a final failure of the communication process and a lack of expected reaction to the US-version-of-the-film's efforts at provoking a serious debate.

Szanowni Państwo,

Samorząd Doktorantów Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk ma zaszczyt zaprosić przedstawicieli wszystkich nauk humanistycznych - doktorantów i młodszych pracowników naukowych, do udziału w ogólnopolskiej interdyscyplinarnej konferencji:
Związki szczególne. Znaczenie relacji interpersonalnych dla twórczości i badań nad sztuką. Obrady odbędą się w dniach 16 -17 czerwca 2016 roku w siedzibie  Instytutu Sztuki PAN Warszawie.
Szczegółowe informacje na temat konferencji oraz formularz zgłoszeniowy znajdują się w załącznikach.

łączę wyrazy szacunku,

Olga M. Hajduk

" Partners and Rivals " is the second edition of the " Early Modern Art Towards Tradition and Modernity " conference. Partnership and rivalry are keywords describing the social relations as well as immanent components of the artistic world and the life revolving around art. The bonds of friendship, cooperation and rivalry propelled the world of art into motion. They were present at an individual as well professional level. Partnership and rivalry influenced the personal artistic relations and could also be seen from a broader perspective (e.g. in international, transregional context). Our intention is to connect scholars whose research focuses on a variety of topics related to partnership and rivalry in early modern art. The following list includes potential topics for papers which are suggested as inspiration. However, applicants should not feel limited by these topics. We welcome a broad range of ideas and interpretations. We would like to call your attention to the following issues: • the broad spectrum of artistic relations e.g. in the international, transregional context; • relations among artists, patrons, collectors, artistic institutions etc.; • private, professional and institutional relations and their influence on the artists' workshops; • the functioning and significance of networks among the participants of artistic life and art market; • the exchange of inspirations and knowledge sharing among the actors of the art world; • the boundaries between partnership and rivalry. The conference is an international event oriented towards interdisciplinary thought and work. We encourage diverse topics and methodological approaches. We especially welcome papers related to digital art history and expect proposals that creatively or innovatively benefit from digital projects, tools, and scholarships in the analysis in the scope of the history of art. Digital projects that use computational methods, mapping, networking, and/or 3D modelling to analyse and interpret historical artistic materials are of particular interest to us. Digital art history proposals should clarify how digital tools are involved in research in the scope of art history, and how they facilitate the assessment, communication and scholarly exchange. We welcome presentations from all disciplines and career stages and encourage especially emerging scholars and advanced doctoral candidates to send proposals. Each speaker will be given 30 minutes, for a 20-minute presentation followed by a 10-minute discussion.