Newspaper articles by Advanced Media Institute
Κάλυψη του Δημοσιογραφικού Συγκροτήματος "Μακεδονία" σε έρευνα σχετικά με την απόδοση αιτιότητας ... more Κάλυψη του Δημοσιογραφικού Συγκροτήματος "Μακεδονία" σε έρευνα σχετικά με την απόδοση αιτιότητας στην κοινοβουλευτική συζήτηση περί Μνημονίου ΙΙ.
Papers by Advanced Media Institute
Abstract
Aim of this occasional paper is to explore the role of attribution theory as a daily, a... more Abstract
Aim of this occasional paper is to explore the role of attribution theory as a daily, automated process of understanding and evaluating the social environment. The study of causal relationships reveals two issues: First, on a non-intentional level of communication, the groups, in which one belongs and secondly, at the level of intentional communication, strategies of managing and interpreting situations. The dialectic between these two aspects
reveals the way that actions of strategic communication enhance or degrade identities and meanings. Additionally, the cognitive routes during attribution judgements are explored, as well as the terms “cognitive map”, heuristics and “cognitive biases”.
Περίληψη
Στόχος της παρούσας δημοσίευσης αποτελεί η διερεύνηση της θεωρίας απόδοσης αιτιότητας ως καθημερινή και αυτόματη διαδικασία ερμηνείας του κοινωνικού περιβάλλοντος. Η μελέτη των παραγωγικών αιτιών αποκαλύπτει δύο θέματα: Πρώτον, σε επίπεδο μη εμπρόθετης επικοινωνίας, τις ομάδες στις οποίες ανήκει κάποιος και δεύτερον, σε επίπεδο εμπρόθετης επικοινωνίας τις στρατηγικές διαχείρισης της ερμηνείας των καταστάσεων. Η διαλεκτική ανάμεσα σε αυτά τα δύο αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι δράσεις της στρατηγικής επικοινωνίας ενισχύουν ή αποδομούν ταυτότητες και έννοιες. Επιπροσθέτως, εξετάζονται οι γνωσιακές διαδρομές κατά την απόδοση αιτιότητας, η έννοια του γνωσιακού χάρτη και της ευρετικής καθώς και οι εγγενείς μεροληψίες.
Iordanidou, S., & Samaras Ath. N. (2014). Financial Crisis in the Cyprus Republic. Javnost-The Pu... more Iordanidou, S., & Samaras Ath. N. (2014). Financial Crisis in the Cyprus Republic. Javnost-The Public, 21(4), 63-76.
Ιορδανίδου Σ., Σαμαράς Αθ. Ν. και Δημητρίου Μ. (2013) “Η Εικόνα της Κύπρου στον Αγγλικό, Ελλαδικ... more Ιορδανίδου Σ., Σαμαράς Αθ. Ν. και Δημητρίου Μ. (2013) “Η Εικόνα της Κύπρου στον Αγγλικό, Ελλαδικό και Τουρκικό Τύπο – Τα Προεόρτια της Οικονομικής Κρίσης”, Περιοδικό Δημοσιογραφία, Τόμος 1, Τεύχος 2, σελ.12-15.
This research examines the employment of ad hominem arguments against Anastasiades, the Greek Cyp... more This research examines the employment of ad hominem arguments against Anastasiades, the Greek Cypriot right-wing candidate, during the 2nd televised presidential debate in 2013.
Conference Presentations by Advanced Media Institute
suggested that people have two basic needs • A) To construct a coherent interpretation of the soc... more suggested that people have two basic needs • A) To construct a coherent interpretation of the social world and • B) To acquire control over their environment. • Thus, by interpreting the behavior of others one seeks stability, control and forecast.
Attribution theory provides the theoretical basis, for understanding, evaluating and interpreting... more Attribution theory provides the theoretical basis, for understanding, evaluating and interpreting social surroundings: The fundamental attribution error (Heider, 1958) and the actor-observer bias (Jones &Nisbett, 1971). The first refers to the general tendency to overestimate the qualities of internal factors relative to external ones, and the second to the tendency of actors to attribute their own actions to external factors, while observers tend to attribute the same actions to stable internal qualities of the actor.
The rhetoric of blame, or “blame game”, refers to the processes of attribution of responsibility that arise after a failure or crisis. In such a case, actors typically try to deflect their own part of responsibility, through e.g. the use of strategic frames.
The global downturn in the economy triggered processes of blame, particularly in the countries at the center of the financial crisis (Hart and Tindall 2009). Aim of this project is to employ attribution theory in order to explore how processes of attribution have affected framing contents within Greek crisis discourse.
The research questions guiding the research are:
(a) To what extend and to what effect are attributional cognitive biases integrated into the formulation of the framing contest?
(b) To what extend the employment of attributional cognitive biases during the parliamentary discussion is affected by factors like: party, speaker and subtopic of discussion?
Discourse analysis is employed in order to identify each observable case of attribution, dominant frame related organizing the statement and the attributional cognitive bias appear and consequently employing statistical analysis.
The majority of the attribution was made to internal factors of Greece (64%), while 23 % to external factors and 13% to Memorandum II itself.This overemphasis to internal factors, which contradicts to the theory (where in cases of failure or of negative outcome people tend to seek attribution to external factors) could be interpreted as an outcome of a party-driven strategic communication planning.If there is no strategic planning, this outcome shows that the party-identity outclasses the national-identity, where partisanship is more important than national interest.
The Government (PASOK, ND, PM Papadimos) gathers the majority of attributions (Inter-parliamentary problems (88,90%), destruction of the country (83,3%), political initiatives (100%) and terrorizing(100%).This shows a political discourse based on party-logic and a strong tension to deconstruct the two main parties (PASOK and ND).
Attacks have dominated the parliamentary discussion. All parties’ rhetoric shows strong preference to attacks, as a way of deconstructing the opponent.PASOK and ND have also used acclaims and defenses, the first for their political achievements regarding Memorandum II and the second as a way of protecting their identity and image from attacks. LAOS has used acclaims to elaborate on why the party left the governmental formation (since it was part of the government under PM Papadimos).Syriza and KKE showed an excessive use of attacks (Syriza: 100%, KKE 96,7%), in order to deconstruct the government and LAOS.PM Papadimos used mainly acclaims (52,9%), as a way of presenting Memorandum II as a good opportunity for Greece.
Η είσοδος της Ελλάδας στο μνημόνιο αποτέλεσε ένα γεγονός το οποίο αξιολογήθηκε αρνητικά από το σώ... more Η είσοδος της Ελλάδας στο μνημόνιο αποτέλεσε ένα γεγονός το οποίο αξιολογήθηκε αρνητικά από το σώμα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ το 2009 και οδήγησε στην συρρίκνωση της εκλογικής του βάσης στις εκλογές του 2012 καθώς και στις δημοσκοπήσεις. Τραύματα στην δημόσια εικόνα ενός πολιτικού υποκειμένου κινητοποιούν διαδικασίες απολογίας και ανάταξης εικόνας. Η θεωρία επανόρθωσης της εικόνας (image restoration theory) καταγράφει πέντε βασικές στρατηγικές άμυνας
Στόχος της μελέτης είναι η εξέταση των στρατηγικών απολογίας και επανόρθωσης της εικόνας, τις οποίες χρησιμοποίησαν ο αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ε. Βενιζέλος και ο αρχηγός του ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ., Γ. Α. Παπανδρέου, κατά την προεκλογική περίοδο Ιανουαρίου 2015, στην Ελλάδα, προκειμένου να χειριστούν το πλήγμα που επέφερε στην εικόνα τους η είσοδος της χώρας στο Μνημόνιο. Κεντρικό ερώτημα αποτελεί εάν κατά την διάρκεια της διαδικασίας ανάταξης της εικόνας χρησιμοποιήθηκε αμιγώς απολογητική ρητορική ή εάν οι στρατηγικές απολογίας ενεργοποιήθηκαν στο πλαίσιο της επιδεκτικής ρητορικής. Επιμέρους ερωτήματα αφορούν το συνολικό μίγμα των απολογητικών στρατηγικών του καθενός, την σχέση ανάμεσα στην πολιτική δύναμη και στην απολογία, την χρήση καινοτόμων στρατηγικών απολογίας στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης της Ελλάδας, τις στρατηγικές διαχείρισης της αποξένωσης του εκλογικού σώματος, ενώ επιχειρείται η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας αυτών των στρατηγικών. Καταληκτικά, ο πολιτικός λόγος των δύο αρχηγών ελέγχεται υπό το πρίσμα της ειλικρινούς πολιτικής τοποθέτησης αλλά και υπό το πρίσμα της διαχείρισης της πραγματικότητας με απώτερο στόχο τη συμμετοχή στην εξουσία.
Μεθοδολογικά, χρησιμοποιείται μια κλείδα καταγραφής των στρατηγικών απολογίας στον πολιτικό λόγο. Αναλύεται το σύνολο των δημόσιων δηλώσεων, ομιλιών , ανακοινώσεις, συνεντεύξεις τύπου, τηλεοπτικές συνεντεύξεις, συνεντεύξεις σε εφημερίδες των κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου.
Η έρευνα έγινε στο πλαίσιο του Advanced Media Institute, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Επικοινωνίας και νέας Δημοσιογραφίας, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Σκεύη Ειρήνη ([email protected]) Ερευνήτρια του Advanced Media Institute και του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου
Σαμαράς Αθανάσιος Επίκουρός Καθηγητής Διεθνούς και Πολιτικής Επικοινωνίας, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς, [email protected]
The ad hominem argument or negative ethotic argument is a rhetorical strategy that combines attac... more The ad hominem argument or negative ethotic argument is a rhetorical strategy that combines attack with ethos in order to deconstruct the credibility of the opponent. It comes in various forms. Its most usual is the abusive ad hominem argument which occurs when one party in a discussion criticizes of attempts to refute the other party’s argument by directly attacking the second party personally. Another form is the circumstantial ad hominem argument according to which some “circumstances” of the arguer, other than his character, are used to attack his argument (Walton 1998).
This research examines the employment of ad hominem arguments against Anastasiades, the right-wing Presidential Candidate in Cyprus, during the televised presidential debates in 2013. During the 2004 Annan Plan referendum campaign Anastasiades was a strenuous supporter of the “Yes” vote that was defeated with 24%.
In this project qualitative – rhetorical analysis is employed. Every type of ad hominem argument directed towards Anastasiades during the Presidential Debates is identified independently by the two co-authors. Source and theme of the attack as well as the premises and the conclusions for each ad hominem argument is identified. Then, a list of all ad hominem argument is constructed. Quantification emerges from this list of arguments rather than from a rigorous quantitative content analytical process. The results attest to the fact that Anastasiades stance during the Annan Plan campaign referendum, as well as his subsequent stance towards late President Papadopoulos, triggered the credibility lessening rhetorical strategies.
Uploads
Newspaper articles by Advanced Media Institute
Papers by Advanced Media Institute
Aim of this occasional paper is to explore the role of attribution theory as a daily, automated process of understanding and evaluating the social environment. The study of causal relationships reveals two issues: First, on a non-intentional level of communication, the groups, in which one belongs and secondly, at the level of intentional communication, strategies of managing and interpreting situations. The dialectic between these two aspects
reveals the way that actions of strategic communication enhance or degrade identities and meanings. Additionally, the cognitive routes during attribution judgements are explored, as well as the terms “cognitive map”, heuristics and “cognitive biases”.
Περίληψη
Στόχος της παρούσας δημοσίευσης αποτελεί η διερεύνηση της θεωρίας απόδοσης αιτιότητας ως καθημερινή και αυτόματη διαδικασία ερμηνείας του κοινωνικού περιβάλλοντος. Η μελέτη των παραγωγικών αιτιών αποκαλύπτει δύο θέματα: Πρώτον, σε επίπεδο μη εμπρόθετης επικοινωνίας, τις ομάδες στις οποίες ανήκει κάποιος και δεύτερον, σε επίπεδο εμπρόθετης επικοινωνίας τις στρατηγικές διαχείρισης της ερμηνείας των καταστάσεων. Η διαλεκτική ανάμεσα σε αυτά τα δύο αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι δράσεις της στρατηγικής επικοινωνίας ενισχύουν ή αποδομούν ταυτότητες και έννοιες. Επιπροσθέτως, εξετάζονται οι γνωσιακές διαδρομές κατά την απόδοση αιτιότητας, η έννοια του γνωσιακού χάρτη και της ευρετικής καθώς και οι εγγενείς μεροληψίες.
Conference Presentations by Advanced Media Institute
The rhetoric of blame, or “blame game”, refers to the processes of attribution of responsibility that arise after a failure or crisis. In such a case, actors typically try to deflect their own part of responsibility, through e.g. the use of strategic frames.
The global downturn in the economy triggered processes of blame, particularly in the countries at the center of the financial crisis (Hart and Tindall 2009). Aim of this project is to employ attribution theory in order to explore how processes of attribution have affected framing contents within Greek crisis discourse.
The research questions guiding the research are:
(a) To what extend and to what effect are attributional cognitive biases integrated into the formulation of the framing contest?
(b) To what extend the employment of attributional cognitive biases during the parliamentary discussion is affected by factors like: party, speaker and subtopic of discussion?
Discourse analysis is employed in order to identify each observable case of attribution, dominant frame related organizing the statement and the attributional cognitive bias appear and consequently employing statistical analysis.
The majority of the attribution was made to internal factors of Greece (64%), while 23 % to external factors and 13% to Memorandum II itself.This overemphasis to internal factors, which contradicts to the theory (where in cases of failure or of negative outcome people tend to seek attribution to external factors) could be interpreted as an outcome of a party-driven strategic communication planning.If there is no strategic planning, this outcome shows that the party-identity outclasses the national-identity, where partisanship is more important than national interest.
The Government (PASOK, ND, PM Papadimos) gathers the majority of attributions (Inter-parliamentary problems (88,90%), destruction of the country (83,3%), political initiatives (100%) and terrorizing(100%).This shows a political discourse based on party-logic and a strong tension to deconstruct the two main parties (PASOK and ND).
Attacks have dominated the parliamentary discussion. All parties’ rhetoric shows strong preference to attacks, as a way of deconstructing the opponent.PASOK and ND have also used acclaims and defenses, the first for their political achievements regarding Memorandum II and the second as a way of protecting their identity and image from attacks. LAOS has used acclaims to elaborate on why the party left the governmental formation (since it was part of the government under PM Papadimos).Syriza and KKE showed an excessive use of attacks (Syriza: 100%, KKE 96,7%), in order to deconstruct the government and LAOS.PM Papadimos used mainly acclaims (52,9%), as a way of presenting Memorandum II as a good opportunity for Greece.
Στόχος της μελέτης είναι η εξέταση των στρατηγικών απολογίας και επανόρθωσης της εικόνας, τις οποίες χρησιμοποίησαν ο αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ε. Βενιζέλος και ο αρχηγός του ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ., Γ. Α. Παπανδρέου, κατά την προεκλογική περίοδο Ιανουαρίου 2015, στην Ελλάδα, προκειμένου να χειριστούν το πλήγμα που επέφερε στην εικόνα τους η είσοδος της χώρας στο Μνημόνιο. Κεντρικό ερώτημα αποτελεί εάν κατά την διάρκεια της διαδικασίας ανάταξης της εικόνας χρησιμοποιήθηκε αμιγώς απολογητική ρητορική ή εάν οι στρατηγικές απολογίας ενεργοποιήθηκαν στο πλαίσιο της επιδεκτικής ρητορικής. Επιμέρους ερωτήματα αφορούν το συνολικό μίγμα των απολογητικών στρατηγικών του καθενός, την σχέση ανάμεσα στην πολιτική δύναμη και στην απολογία, την χρήση καινοτόμων στρατηγικών απολογίας στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης της Ελλάδας, τις στρατηγικές διαχείρισης της αποξένωσης του εκλογικού σώματος, ενώ επιχειρείται η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας αυτών των στρατηγικών. Καταληκτικά, ο πολιτικός λόγος των δύο αρχηγών ελέγχεται υπό το πρίσμα της ειλικρινούς πολιτικής τοποθέτησης αλλά και υπό το πρίσμα της διαχείρισης της πραγματικότητας με απώτερο στόχο τη συμμετοχή στην εξουσία.
Μεθοδολογικά, χρησιμοποιείται μια κλείδα καταγραφής των στρατηγικών απολογίας στον πολιτικό λόγο. Αναλύεται το σύνολο των δημόσιων δηλώσεων, ομιλιών , ανακοινώσεις, συνεντεύξεις τύπου, τηλεοπτικές συνεντεύξεις, συνεντεύξεις σε εφημερίδες των κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου.
Η έρευνα έγινε στο πλαίσιο του Advanced Media Institute, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Επικοινωνίας και νέας Δημοσιογραφίας, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Σκεύη Ειρήνη ([email protected]) Ερευνήτρια του Advanced Media Institute και του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου
Σαμαράς Αθανάσιος Επίκουρός Καθηγητής Διεθνούς και Πολιτικής Επικοινωνίας, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς, [email protected]
This research examines the employment of ad hominem arguments against Anastasiades, the right-wing Presidential Candidate in Cyprus, during the televised presidential debates in 2013. During the 2004 Annan Plan referendum campaign Anastasiades was a strenuous supporter of the “Yes” vote that was defeated with 24%.
In this project qualitative – rhetorical analysis is employed. Every type of ad hominem argument directed towards Anastasiades during the Presidential Debates is identified independently by the two co-authors. Source and theme of the attack as well as the premises and the conclusions for each ad hominem argument is identified. Then, a list of all ad hominem argument is constructed. Quantification emerges from this list of arguments rather than from a rigorous quantitative content analytical process. The results attest to the fact that Anastasiades stance during the Annan Plan campaign referendum, as well as his subsequent stance towards late President Papadopoulos, triggered the credibility lessening rhetorical strategies.
Aim of this occasional paper is to explore the role of attribution theory as a daily, automated process of understanding and evaluating the social environment. The study of causal relationships reveals two issues: First, on a non-intentional level of communication, the groups, in which one belongs and secondly, at the level of intentional communication, strategies of managing and interpreting situations. The dialectic between these two aspects
reveals the way that actions of strategic communication enhance or degrade identities and meanings. Additionally, the cognitive routes during attribution judgements are explored, as well as the terms “cognitive map”, heuristics and “cognitive biases”.
Περίληψη
Στόχος της παρούσας δημοσίευσης αποτελεί η διερεύνηση της θεωρίας απόδοσης αιτιότητας ως καθημερινή και αυτόματη διαδικασία ερμηνείας του κοινωνικού περιβάλλοντος. Η μελέτη των παραγωγικών αιτιών αποκαλύπτει δύο θέματα: Πρώτον, σε επίπεδο μη εμπρόθετης επικοινωνίας, τις ομάδες στις οποίες ανήκει κάποιος και δεύτερον, σε επίπεδο εμπρόθετης επικοινωνίας τις στρατηγικές διαχείρισης της ερμηνείας των καταστάσεων. Η διαλεκτική ανάμεσα σε αυτά τα δύο αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι δράσεις της στρατηγικής επικοινωνίας ενισχύουν ή αποδομούν ταυτότητες και έννοιες. Επιπροσθέτως, εξετάζονται οι γνωσιακές διαδρομές κατά την απόδοση αιτιότητας, η έννοια του γνωσιακού χάρτη και της ευρετικής καθώς και οι εγγενείς μεροληψίες.
The rhetoric of blame, or “blame game”, refers to the processes of attribution of responsibility that arise after a failure or crisis. In such a case, actors typically try to deflect their own part of responsibility, through e.g. the use of strategic frames.
The global downturn in the economy triggered processes of blame, particularly in the countries at the center of the financial crisis (Hart and Tindall 2009). Aim of this project is to employ attribution theory in order to explore how processes of attribution have affected framing contents within Greek crisis discourse.
The research questions guiding the research are:
(a) To what extend and to what effect are attributional cognitive biases integrated into the formulation of the framing contest?
(b) To what extend the employment of attributional cognitive biases during the parliamentary discussion is affected by factors like: party, speaker and subtopic of discussion?
Discourse analysis is employed in order to identify each observable case of attribution, dominant frame related organizing the statement and the attributional cognitive bias appear and consequently employing statistical analysis.
The majority of the attribution was made to internal factors of Greece (64%), while 23 % to external factors and 13% to Memorandum II itself.This overemphasis to internal factors, which contradicts to the theory (where in cases of failure or of negative outcome people tend to seek attribution to external factors) could be interpreted as an outcome of a party-driven strategic communication planning.If there is no strategic planning, this outcome shows that the party-identity outclasses the national-identity, where partisanship is more important than national interest.
The Government (PASOK, ND, PM Papadimos) gathers the majority of attributions (Inter-parliamentary problems (88,90%), destruction of the country (83,3%), political initiatives (100%) and terrorizing(100%).This shows a political discourse based on party-logic and a strong tension to deconstruct the two main parties (PASOK and ND).
Attacks have dominated the parliamentary discussion. All parties’ rhetoric shows strong preference to attacks, as a way of deconstructing the opponent.PASOK and ND have also used acclaims and defenses, the first for their political achievements regarding Memorandum II and the second as a way of protecting their identity and image from attacks. LAOS has used acclaims to elaborate on why the party left the governmental formation (since it was part of the government under PM Papadimos).Syriza and KKE showed an excessive use of attacks (Syriza: 100%, KKE 96,7%), in order to deconstruct the government and LAOS.PM Papadimos used mainly acclaims (52,9%), as a way of presenting Memorandum II as a good opportunity for Greece.
Στόχος της μελέτης είναι η εξέταση των στρατηγικών απολογίας και επανόρθωσης της εικόνας, τις οποίες χρησιμοποίησαν ο αρχηγός του ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ε. Βενιζέλος και ο αρχηγός του ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ., Γ. Α. Παπανδρέου, κατά την προεκλογική περίοδο Ιανουαρίου 2015, στην Ελλάδα, προκειμένου να χειριστούν το πλήγμα που επέφερε στην εικόνα τους η είσοδος της χώρας στο Μνημόνιο. Κεντρικό ερώτημα αποτελεί εάν κατά την διάρκεια της διαδικασίας ανάταξης της εικόνας χρησιμοποιήθηκε αμιγώς απολογητική ρητορική ή εάν οι στρατηγικές απολογίας ενεργοποιήθηκαν στο πλαίσιο της επιδεκτικής ρητορικής. Επιμέρους ερωτήματα αφορούν το συνολικό μίγμα των απολογητικών στρατηγικών του καθενός, την σχέση ανάμεσα στην πολιτική δύναμη και στην απολογία, την χρήση καινοτόμων στρατηγικών απολογίας στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης της Ελλάδας, τις στρατηγικές διαχείρισης της αποξένωσης του εκλογικού σώματος, ενώ επιχειρείται η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας αυτών των στρατηγικών. Καταληκτικά, ο πολιτικός λόγος των δύο αρχηγών ελέγχεται υπό το πρίσμα της ειλικρινούς πολιτικής τοποθέτησης αλλά και υπό το πρίσμα της διαχείρισης της πραγματικότητας με απώτερο στόχο τη συμμετοχή στην εξουσία.
Μεθοδολογικά, χρησιμοποιείται μια κλείδα καταγραφής των στρατηγικών απολογίας στον πολιτικό λόγο. Αναλύεται το σύνολο των δημόσιων δηλώσεων, ομιλιών , ανακοινώσεις, συνεντεύξεις τύπου, τηλεοπτικές συνεντεύξεις, συνεντεύξεις σε εφημερίδες των κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου.
Η έρευνα έγινε στο πλαίσιο του Advanced Media Institute, Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών Επικοινωνίας και νέας Δημοσιογραφίας, Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου.
Σκεύη Ειρήνη ([email protected]) Ερευνήτρια του Advanced Media Institute και του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου
Σαμαράς Αθανάσιος Επίκουρός Καθηγητής Διεθνούς και Πολιτικής Επικοινωνίας, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς, [email protected]
This research examines the employment of ad hominem arguments against Anastasiades, the right-wing Presidential Candidate in Cyprus, during the televised presidential debates in 2013. During the 2004 Annan Plan referendum campaign Anastasiades was a strenuous supporter of the “Yes” vote that was defeated with 24%.
In this project qualitative – rhetorical analysis is employed. Every type of ad hominem argument directed towards Anastasiades during the Presidential Debates is identified independently by the two co-authors. Source and theme of the attack as well as the premises and the conclusions for each ad hominem argument is identified. Then, a list of all ad hominem argument is constructed. Quantification emerges from this list of arguments rather than from a rigorous quantitative content analytical process. The results attest to the fact that Anastasiades stance during the Annan Plan campaign referendum, as well as his subsequent stance towards late President Papadopoulos, triggered the credibility lessening rhetorical strategies.