Vejatz lo contengut

William Shakespeare

Tièra de 1000 articles que totas las Wikipèdias deurián aver.
Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

William Shakespeare
Shakespeare_Droeshout_1623.jpg
Unic retrach reconegut de William Shakespeare.
Pseudonimpoèta nacional d'Anglatèrra
Bard of Avon
Naissençabatejat lo 26 d'abril de 1564, Stratford-upon-Avon, Warwickshire, (Anglatèrra)
Decès23 d'abril de 1616, Stratford-upon-Avon, Warwickshire, (Anglatèrra)
Ocupaciondramaturg, poèta
GenreComèdia
Tragèdia
Poesia

William Shakespeare, (batejat lo 26 d'abril de 1564 - mòrt lo 23 d'abril de 1616) èra un poèta e dramaturg anglés, generalament considerat coma lo mai grand escrivan de lenga anglesa e lo dramaturg màger de tota la literatura. Es sovent escaissat lo «poèta nacional d'Anglatèrra» o lo «Bard of Avon». Las òbras que daissa, entre las qualas qualques trabalhs collaboratius, son constituidas per 38 pèças de teatre, 154 sonets, dos longs poèmas narratius, e mantun autre poèma. Sas pèças foguèron traduchas dins un grand nombre de lengas e son demest las pus jogadas al mond.

Shakespeare nasquèt e cresquèt a Stratford-upon-Avon. A 18 ans, se maridèt a Anne Hathaway, que li balhèt tres mainatges: Susanna, e los bessons Hamnet e Judith. Entre 1585 e 1592, comencèt d'aver de succès a Londres coma actor, escrivan, e proprietari de parts dins una tropa d'actors dicha Lord Chamberlain's Men, que serà mai tard sonada King's Men. Sembla que se retirèt a Stratford cap a 1613, ont moriguèt tres ans pus tard.

William Shakespeare, lo Retrach de Chandor.

Shakespeare produsiguèt la màger part de sas òbras famosas entre 1589 e 1613. Sas primièras pèças èran mai que mai de comedias e d'istòrias, genre que portèt a son trescòl de sofisticacion e de qualitat artistica a la fin del sègle XVI. Escriguèt alara mantuna tragedia fins cap a 1608, entre las qualas Hamlet, King Lear, e Macbeth, consideradas coma èsser demest las melhoras òbras en lenga anglesa.

Se moriguèt lo 23 d'abril de 1616, a sonque dequ'unas paucas oras après lo siu e màger condiscípol espanhòl en Miguel de Cervantes y Saavedra.

Article detalhat: Las pèças de Shakespeare.
Òbras de las «pèças»
Comèdias Istòrias Tragèdias
The Tempest King John Troilus and Cressida **
Two Gentlemen of Verona Richard II Coriolanus
The Merry Wives of Windsor Henry IV, Partida 1 Titus Andronicus
Measure for Measure ** Henry IV, Partida 2 Romeo and Juliet
The Comedy of Errors Henry V Timon of Athens **
Much Ado About Nothing Henry VI, Partida 1 Julius Caesar
Love's Labour's Lost Henry VI, Partida 2 Macbeth
A Midsummer Night's Dream Henry VI, Partida 3 Hamlet
The Merchant of Venice ** Richard III King Lear
As You Like It Henry VIII Othello
The Taming of the Shrew Antony and Cleopatra
All's Well That Ends Well Cymbeline *
Twelfth Night
The Winter's Tale *,**
Pericles, Prince of Tyre *,***
The Two Noble Kinsmen *,***
nota bene: Las pèças marcada d'un asterisc (*) son ara abitualament consideradas coma "darrièras romanças". Las pèças marcadas amb dos asteriscs (**) son a vegadas nomenadas "pèças problematicas". Las doas pèças marcadas de tres asteriscs (***) son pas incluidas dins lo Primièr Fòlio.
Article detalhat: Los sonets de Shakespeare.

Los sonets de Shakespeare es lo títol d'una colleccion de 154 sonets que cobrís de tèmas coma lo passatge del temps, l'amor, la beutat e la mortalitat. Los primièrs 126 sonets son adressats a un jovent; los darrièrs 28 a una joventa.

Los sonets al jovent exprimisson de biais irresistible, l'amor obsessional.[1] Lo tèma màger del debat es de totjorn se demora platonic o ven fisic.[2] Los primièrs 17 poèmas, (procreation sonnets), son adreissats al jovent li demandant de que se marride e aja d'enfants per qu'immortalizèsse sa beutat la passant a la generacion venenta.[3] D'autres sonets exprimisson l'amor de l'orator pel jovent; groar de solitud, mort, e la brevetat de la vida; sembla criticar lo jovent per estimar mai un poèta rival; exprimís de sentiments ambigús per la mestressa de l'orator; e fa un jòc de mot sul nom del pèta. Los darrièrs dos sonets son de tractaments allegorics dels epigramas grècs en referéncia al "pichon dieu de l'amor" Cupidon.

  1. Sobran, Joseph Shakespeare's Disgrace, Shakespeare Oxford Newsletter, Spring 1997
  2. Ogburn, Charlton The Mysterious William Shakespeare: The Myth & The Reality, EPM Publications, 1992, p342
  3. Stanley Wells and Michael Dobson, eds., The Oxford Companion to Shakespeare Oxford University Press, 2001, p. 439.

(Traducccion d'una part de l'article de la Wikipèdia en anglés)