Mont Valièr

OpenStreetMap

.

Vista dempuèi lo pòrt d'Aula en setembre

Geografia

Altitud

2 838 m^[1]

Massís

Massís del Mont Valièr
Pirenèus

Coordenadas

42° 47′ 52″ N, 1° 05′ 08″ E ^[2]

Administracion

País

França

Region

Occitània

Departament

Arièja

Geologia

Edat

Ròcas

Geolocalizacion sus la mapa : [[]]

Lo mont Valier es un som de 2 838 m situat dins los Pirenèus en Coserans dominant tota la Val d'Angols prèp de la frontèra amb Espanha.

Toponimia

Lo nom ven de Valerius (Sant Valièr, vèrs 452), mitic primièr evèsque de Coserans^[3] que n'auriá fait la pujada. Bernart de Marmiesse, autre evesque du Coserans, i faguèt bastir una crotz de marbre dins los ans 1670^[4].

Geografia

Topografia

Vista del mont Valièr, dempuèi lo refugi dels Estanhós e de l'estanh Long (dempuèi lo pòrt de Barlonguèra)

Lo mont Valièr aparten a la cadena axiala pirenenca. Visible de luènh, se pòt plan veire dempuèi las planas de Garona e dempuèi Tolosa. Lo trescòl es situat dins l'airal del Pargue Natural Regional dels Pirenèus Ariegeses^[5].

Sul seu flanc nòrd-èst demòra un pichon glacièr, lo glacièr d'Arcosan: es lo glacièr mai oriental e mai bas dels Pirenèus. En 2009, la superfícia èra de prèp de 1,5 ectaras e son altitud compresa entre 2 350 e 2 500 mètres.

Idrografia

Nomboses rius i an sas fonts:

sul pendís occitan:
- lo riu d'Artigas, afluent de Salat (que el meteis a sa font a qualques quilomètres del mont Valièr),
- Riberòt, afluent de Les, el meteis afluent de Salat ;
sul pendís catalan,
- la Noguèra Palharesa,
- e qualques quilomètres cap a l'oèst, una de las nombrosas fonts de Garona.

Geologia

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Clima

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Istòria

Pendant la Segonda Guèrra Mondiala, una rota d’evasion anant de Sent Gironç cap a Esterri d'Àneu en Catalonha traversava lo massís del mont Valièr. Aquel « Camin de la Libertat » - nom donat en 1994 al sentier de grande randonnée que seguís la dralha - permetèt l'evasion de 782 personas entre 1940 e 1944 e demorèt dubèrt, malgrat la vigiléncia creissenta dels alemands a partir de 1943 e las denonciacions dels collaborators franceses, e fonctionèt fins a la fin de la guèrra.

Creacion de la via ferrata dels Estanhós.

Zona protegida

Per arèstat ministerial del 5 de julhet de 2005, un vaste territòri situat sus la comuna de Sèish, comprenent la sèrva domaniala del mont Valièr - creada en 1937 (una de las mai ancienas dels Pirenèus) - coma gaireben tot lo territòri domanial del massís de Fonta, foguèt classicada « zona de proteccion especiala » dins lo site Natura 2000.

Vias d'accès

Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !

Notas e referéncias

↑ Font: mapas IGN a l'escala 1:25000 sus Géoportail
↑ Site identificat amb l'ajuda de geoportal e wikiMapia.
↑ (fr)A. Bourneton, « Une ascension inédite sous le premier Empire », Pyrénées, n° 183-184, 1995, pages 295-312 ; n° 185, 1996, pages 16-28 ; n° 186, 1996, pages 123-133
↑ 'barber', (fr)Saint-Girons - Ses rues, leur histoire à travers les âges, Giles Barber, ed:PyréGraph, isbn 2908723646
↑ (fr)Pargue Natural Regional dels Pirenèus Ariegeses

Vejatz tanben

Articles connèxes

[1] Font: mapas IGN a l'escala 1:25000 sus Géoportail

[2] Site identificat amb l'ajuda de geoportal e wikiMapia.

[3] (fr)A. Bourneton, « Une ascension inédite sous le premier Empire », Pyrénées, n° 183-184, 1995, pages 295-312 ; n° 185, 1996, pages 16-28 ; n° 186, 1996, pages 123-133

[4] 'barber', (fr)Saint-Girons - Ses rues, leur histoire à travers les âges, Giles Barber, ed:PyréGraph, isbn 2908723646

[5] (fr)Pargue Natural Regional dels Pirenèus Ariegeses

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]