Montadin
|
Vila d'Occitània | 
|
|
Montadin
| ||
|---|---|---|
| ||
| ||
| Geografia fisica | ||
| ||
| Coordenadas | 43° 19′ 53″ N, 3° 07′ 18″ E | |
| Superfícia | 9,95 km² | |
| Altituds · Maximala · Mejana · Minimala |
133 m 40 m 10 m | |
| Geografia politica | ||
| País |  Lengadòc | |
| Estat |  França | |
| Region 76 |
Lengadòc-Rosselhon  | |
| Departament 34 |
Erau  | |
| Arrondiment 341 |
Arrondiment de Besièrs | |
| Canton 3406 |
Caton de Capestanh | |
| Intercom 243400488 |
Comunautat de comunas de la dominiciana | |
| Cònsol | Alain Castan (2008-2014) | |
| Geografia umana | ||
| Populacion Populacion totala (2018) |
3 939 ab.  4 012 ab. | |
| Densitat | 405,43 ab./km² | |
| Autras informacions | ||
| Còde postal | 34440 | |
| Còde INSEE | 34161 | |
Montadin (Montady en francés) es una comuna occitana de Lengadòc situada dins lo departament d'Erau e la region de Lengadòc-Rosselhon.
Geografia
Clima
Lo clima de la comuna es de tipe mediterranèu: los estius son cauds e secs, los automnes pluèjoses e los ivèrns doces.
Istoire
Faits istorics
Lo puèg situat al còr del vilatge es susplombat per una torre feudala del sègle XII (rèstas d'un castèl uèi desaparegut).
L’estanh de Montadin foguèt abans un palun saumastre d'aigas estadissas, causa de fòrça epidemias. En 1247, l'archavesque de Narbona balhat la possibilitat a quatre proprietaris per començar los trabalh per l’assecar.
En 1270 foguèron cavats de valats de forma originala, coma rais de solelh, que tornèt 420 ectaras de tèrra espleitabla. Divèrsas culturas se succediguèron sus las parcèlas triangularas. Lo malhum de canals permet d'assecar las aigas del bòrd cap al centre. Dempuèi aquí, un valat cavat de contra penjal, passa par la galariá cavada jol puèg d’Ausseruna - longa de 1300 mètres, cap d'òbra dels artesans de l'Edat Mejana - mana las aigas fins al riu de Clavilonga.
Populacion
Demografia
Evolucion de la populacion
Cultura e patrimòni
Luòc e monuments
- L'estanh de Montadin[1]
- lo Castèl de La Torre
- la torre de Montadin
Nòtas e referéncias
- ↑ (fr)Jean-Loup Abbé, À la conquête des étangs. L’aménagement de l’espace dans le Languedoc méditerranéen (XIIe-XVe siècle), Presses Universitaires du Mirail, Toulouse, 2006, coll. Tempus, 331 p.