Vlagzalm

Vlagzalm; IUCN-status: Niet bedreigd (2010)
	Vlagzalm
Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Superklasse:	Osteichthyes (Beenvisachtigen)
Klasse:	Actinopterygii (Straalvinnigen)
Orde:	Salmoniformes (Zalmachtigen)
Familie:	Salmonidae (Zalmen)
Geslacht:	Thymallus (Vlagzalmen)
Soort
	Thymallus thymallus; (Linnaeus, 1758); Originele combinatie; Salmo thymallus Linnaeus, 1758
Synoniemen
	Lijst Salmo punctatus Gronow, 1854; Salmo striatus Reisinger, 1830; Salmo thymus Bonnaterre, 1788; Thymallus decorus Koch, 1840; Thymallus eliani Valenciennes, 1848; Thymallus gymnogaster Valenciennes, 1848; Thymallus gymnothorax Valenciennes, 1848; Thymallus umbrosa Gistel, 1848; Thymallus vexillifer Perty, 1832; Thymallus vexillifer Fitzinger, 1832; Thymallus vulgaris Nilsson, 1832; Thymallus thymallus kamensis Lukash, 1929; Thymallus thymallus lacustris Balon, 1962;
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Vlagzalm op Wikispecies
	(en) World Register of Marine Species
Portaal	Biologie ; Vissen

De vlagzalm (Thymallus thymallus) is een vis die in de Benelux inheems is. Hij geldt in Nederland als uitgestorven (verdwenen). De Belgische vlagzalm is ondanks zijn naam niet verwant.

Kenmerken

De vlagzalm is genoemd naar de grote gekleurde rugvin, die ongewoon lang en hoog is. Op het grijsbruine lichaam komen zwarte stippen en een vetvin voor. Met een beetje geluk kan hij zes jaar oud worden en 50 cm lang met een gewicht tot 6,5 kg.

Leefwijze

Het voedsel van deze vis bestaat uit insecten, kleine wormen en kleine kreeftachtigen. Grote exemplaren worden territoriaal in hun gedrag.

Voortplanting

Hij zet zijn kuit af in een met zand of grind bedekte bodem. De vlagzalm paait in de periode maart tot mei in ondiepe paaiplaatsen. Tijdens de eiafzetting slaat het mannetje de lange rugvin over de rug van het vrouwtje. De soort is, minstens in een klein gebied in Noorwegen, polygyn.^[2]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor in Noord-, West- en Midden-Europa in zoet water, zoals koele meren, snelstromende beken en riviertjes met een hoog zuurstofgehalte. De vlagzalm wordt ook wel uitgezet door vissers.

Ecologische betekenis

De vlagzalm geeft de vlagzalmzone zijn naam, water van dit type kan gevonden worden langs de Geul, en in de bovenloop van de Maas. De vlagzalm is erg gevoelig voor vervuiling en heeft een groot leefgebied nodig. Echte wilde populaties zijn in Nederland uitgestorven; de vissen die in de Maas en de Geul of elders in een beek rondzwemmen, zijn het resultaat van uitzettingen. Vanwege hun gevoeligheid voor de waterkwaliteit worden ze in laboratoria gebruikt om verontreiniging van rivierwater aan te tonen.

Status in Nederland en Vlaanderen

De vlagzalm staat op de Nederlandse rode lijst als Verdwenen en zo ook op de Vlaamse rode lijst omdat zich daar geen zelf in stand houdende populaties meer bevinden. De vlagzalm staat niet op de internationale rode lijst, want geldt volgens de criteria van de IUCN nog als niet bedreigd.^[1]

Naam in andere talen

Duits: Äsche
Engels: grayling
Frans: ombre
Russisch: charioes (хариус)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b (en) Vlagzalm op de IUCN Red List of Threatened Species.
↑ Haddeland, P.J., Junge, C., Serbezov, D., Vøllestad, L.A. (2015). Genetic Parentage Analysis Confirms a Polygynandrous Breeding System in the European Grayling (Thymallus thymallus). PLOS ONE 10 (3): e0122032. DOI:10.1371/journal.pone.0122032.

[IUCN-1] (en) Vlagzalm op de IUCN Red List of Threatened Species.

[2] Haddeland, P.J., Junge, C., Serbezov, D., Vøllestad, L.A. (2015). Genetic Parentage Analysis Confirms a Polygynandrous Breeding System in the European Grayling (Thymallus thymallus). PLOS ONE 10 (3): e0122032. DOI:10.1371/journal.pone.0122032.

[1]

[2]