Transcraniële magnetische stimulatie
Transcraniële magnetische stimulatie (TMS) is een neurofysiologische techniek die berust op de wetten van elektromagnetische inductie. Door middel van een korte magneetpuls wordt een stroom opgewekt in het brein, waardoor hersengebieden kunnen worden gestimuleerd.
Bij TMS stroomt een sterke elektrische stroom (tot wel 10 kA) door een spoel van koperdraad die boven het hoofd van de proefpersoon (of patiënt) wordt gehouden. Deze stroom genereert een magneetveld dat gemakkelijk door de schedel van de proefpersoon gaat. Dit korte magneetveld induceert een stroom in het brein waardoor vervolgens neuronen worden geactiveerd. Deze neuronale activatie kan gebruikt worden om functies (bijvoorbeeld geleidingssnelheid of prikkelbaarheid) te meten of om hersenactiviteit tijdelijk te verstoren. Hoewel in principe ieder hersengebied dat net onder de schedel ligt door TMS kan worden beïnvloed, zorgt alleen stimulatie van de motore schors voor een reactie die direct zichtbaar is, in de vorm van korte spierschokjes. Een dergelijke spierschok heet (in het Engels) ook wel "motor-evoked potential" (MEP).
Repetitieve TMS (rTMS)
[bewerken | brontekst bewerken]Wanneer meerdere TMS-pulsen kort na elkaar worden gegeven, heet dit "repetitieve TMS" of rTMS.
De bekendste toepassing van rTMS is de behandeling van depressie. De werkzaamheid is door zoveel verschillende onderzoeken bevestigd dat de FDA dit gebruik in 2008 heeft goedgekeurd als veilig en effectief.
TMS wordt ook tegen betaling aangeboden aan patiënten met de ziekte van Parkinson. Er was echter nog niet heel veel goed bewijs voor de werkzaamheid. Het betreft een experimentele behandeling, die echter door sommigen wordt aangeraden alsof het een effectieve techniek is.[1] Sinds 2010 is er steeds meer bewijs dat rTMS wel degelijk de symptomen van de ziekte van Parkinson kan verlichten.[2][3][4]
Bijwerkingen
[bewerken | brontekst bewerken]TMS en rTMS kan soms bijwerkingen hebben, zoals een lichte hoofdpijn en irritatie van de hoofdhuid. Ook bestaat er een (zij het gering) risico van het uitlokken van een epileptisch insult. Dit risico bestaat vooral bij rTMS pulsen van hoge intensiteit, en bij mensen die lijden aan epilepsie, of bepaalde medicatie gebruiken.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Noten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Papaver 32 nr 3 april 2009
- ↑ Long-term treatment with transcranial pulsed electromagnetic fields improves movement speed and elevates cerebrospinal erythropoietin in Parkinson's disease; Bente Rona Jensen, Anne Sofie Bøgh Malling, Sissel Ida Schmidt, Morten Meyer, Bo Mohr Morberg, Lene Wermuth; PLoS One. 2021 Apr 28;16(4):e0248800; PMID 33909634; PMCID: PMC8081215; DOI: 10.1371/journal.pone.0248800
- ↑ Concomitant improvement in anti-saccade success rate and postural instability gait difficulty after rTMS treatment for Parkinson's disease; Ken-Ichi Okada, Mizuki Takahira, Tomoo Mano, Taichi Uga, Kuni Konaka, Koichi Hosomi, Youichi Saitoh; Sci Rep. 2021 Jan 28;11(1):2472. PMID 33510266; PMCID: PMC7844238; DOI: 10.1038/s41598-021-81795-3
- ↑ High-frequency rTMS over the supplementary motor area improves freezing of gait in Parkinson's disease: a randomized controlled trial; Tao-Mian Mi, Saurabh Garg, Fang Ba, Ai-Ping Liu, Tao Wu, Lin-Lin Gao, Xiao-Juan Dan, Piu Chan, Martin J McKeown; Parkinsonism Relat Disord. 2019 Nov;68:85-90. PMID 31689588; DOI: 10.1016/j.parkreldis.2019.10.009