Naar inhoud springen

Toumani Diabaté

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Toumani Diabaté
Toumani Diabaté
Algemene informatie
Land Mali
Geboortedatum 10 augustus 1965
Geboorteplaats Bamako
Overlijdensdatum 19 juli 2024
Overlijdensplaats Bamako
Werk
Beroep muzikant, Q100707292
Werkveld muziek, volksmuziek, volksinstrument
Werkplaats Afrika
Actieve periode - 2024
Kunst
Muziek­instrument kora
Genre wereldmuziek, muziek in Mali, popmuziek, flamenco, blues, jazz
Platenlabel World Circuit
Religie
Religie islam
Familie
Kinderen Sidiki Diabaté
Broers en zussen Mamadou Sidiki Diabaté
De informatie in deze infobox is afkomstig van Wikidata.
U kunt die informatie bewerken.
Portaal  Portaalicoon   muziek

Toumani Diabaté (Bamako, 10 augustus 1965 – aldaar, 19 juli 2024) was een Malinees koraspeler.

Korte biografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Hij stamt uit een familie van korabespelers. Zijn vader, Sidiki Diabaté, nam in 1970 het eerste kora-album op en zijn nicht Maya Jobarteh is een van de eerste vrouwelijke kora-spelers.

Diabaté heeft diverse malen in Nederland opgetreden. Zijn eerste optreden in Nederland was in 1987 in Rasa (Utrecht).

In 1987 bracht Diabaté zijn eerste album in het westen uit. Op dit album, Kaira geheten, is alleen Diabaté met zijn kora te horen. Het werd in één middag opgenomen in Londen, en wordt nog steeds beschouwd als een van de beste kora-soloalbums.

Diabaté speelt niet alleen traditionele Malinese muziek maar heeft ook samengewerkt met muzikanten uit andere culturen. Samen met de flamencogroep Ketama vormde hij onder de naam Songhai een groep die twee albums uitbracht: Songhai I en Songhai II. Met Kulanjan bracht hij ook een gedenkwaardig album uit, waarbij hij in samenwerking met de Amerikaanse blues muzikant Taj Mahal de kloof overbrugde tussen Afrikaanse muziek en de muziek van zwarte Amerikanen. Zijn MALIcool is een ongewone maar succesvolle samenwerking met de Amerikaanse jazz-trombonist Roswell Rudd. Diabaté werkte ook samen met de IJslandse zangeres en songwriter Björk op haar album Volta (2007).

In 1999 bracht Diabaté in samenwerking met Ballake Sissoko het album New Ancient Strings uit, en in september 2005 In the Heart of the Moon waarop hij samenwerkte met zijn mentor Ali Farka Touré. Dit album won in 2006 een Grammy voor 'Best Traditional World Music Album'. Op 25 juli 2006 bracht Diabaté het album Boulevard de l'Independance uit, dat hij had opgenomen met zijn 'The Symmetric Orchestra'. In the Heart of the Moon en Boulevard de l'Independance maken beide deel uit van de Hotel Mandé sessies die door Nick Gold zijn opgenomen en op World Circuit zijn uitgebracht. Zowel Boulevard als Hotel Mandé zijn verwijzingen naar bekende locaties in Bamako, de hoofdstad van Mali.

'The Symmetric Orchestra' bestaat uit muzikanten (voornamelijk griots[1]) uit het oude Koninkrijk Mali van West-Afrika. Ze bespelen zowel traditionele instrumenten als de kora, djembé, balafoon en bolombatto, als moderne zoals de gitaar en keyboard.

Diabaté was in 2006 te zien op het WOMAD Festival (UK), het Roskilde Festival in Denemarken, en op het Sziget Festival in Boedapest. In 2007 deed hij onder meer Festival Mundial in Tilburg en het Glastonbury Festival aan en toerde hij door de VS.

Diabaté overleed op 19 juli 2024 op 58-jarige leeftijd.[2]

Controverse rond het nummer 'Tapha Niang'

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 ontstond er een controverse rond het nummer 'Tapha Niang' afkomstig van het album 'Boulevard de L'indépendance'. Het nummer was opgenomen in de soundtrack van de game LittleBigPlanet voor de PlayStation 3. In oktober 2008 attendeerde een fan op het internetforum van de game er echter op dat in het nummer twee verzen uit de Koran worden gezongen.[3] De controverse ontstond omdat het mixen van Koran-teksten met muziek door veel Moslims als beledigend wordt ervaren. De release van de game werd uitgesteld en uiteindelijk werd de game uitgebracht met een aangepast nummer.[4] Voor alle reeds geperste schijfjes werd een patch uitgebracht die het nummer wijzigde in een instrumentale versie. De teksten die in het Arabisch worden gezongen, betekenen zoveel als 'Every soul shall have the taste of death' en 'All that is on earth will perish'.[bron?]

Prijzen en onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 2006: Grammy Award in de categorie Best Traditional World Music Album (voor het album In The Heart of the Moon met Ali Farka Touré)
  • 2011: Grammy Award in de categorie Best Traditional World Music Album (voor het album Ali & Toumani met Ali Farka Touré)[5]
  • 2015: Songlines Music Award in de categorie Beste groep (met Sidiki Diabaté)
  • 2024: Songlines Music Award in de categorie Fusion (voor het album The Sky is the Same Colour Everywhere met Kayhan Kalhor)[6]

Discografie

[bewerken | brontekst bewerken]

Albums

[bewerken | brontekst bewerken]
Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
Ali Farka Touré & Toumani Diabaté 19-02-2010 27-02-2010 56 2 met Ali Farka Touré
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen		 Datum van
binnenkomst		 Hoogste
positie		 Aantal
weken		 Opmerkingen
In the heart of the moon 2005 16-07-2005 63 9 met Ali Farka Touré
Boulevard de l'indépendance 2006 29-04-2006 65 3 als Toumani Diabaté's Symmetric Orchestra
The mandé variations 25-02-2008 15-03-2008 79 1
Ali Farka Touré & Toumani Diabaté 2010 06-03-2010 56 5* met Ali Farka Touré
[bewerken | brontekst bewerken]
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Toumani_Diabaté&oldid=68258954"