Naar inhoud springen

Tiendschuur

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tiendschuur van de abdij Ter Doest
Tiendschuur van de abdij van Park
Tiendschuur van de abdij van Herkenrode

Een tiendschuur of tiendenschuur is het gebouw waarin tijdens de middeleeuwen en het ancien régime de belasting van pachters en boeren aan een kasteelheer of een klooster werd opgeslagen. Vaak ging het daarbij om de pachtsom in natura. De pachtsom kon zijn een tevoren vastgesteld aantal schoven of een deel van de oogst. Daarnaast waren veel boeren verplicht tot het betalen van tienden. Ze moesten een tiende deel van de oogst afdragen, oorspronkelijk aan kerkelijke instellingen, later aan particulieren die kerkelijke rechten hadden gekocht.

Een tiendschuur is in veel gevallen een kloosterschuur die oorspronkelijk door het landbouwbedrijf van een klooster en zijn uithoven werd gebruikt. De Latijnse naam grangium voor kloosterboerderij is indirect afgeleid van het woord granarium (graanpakhuis).

De middeleeuwse schuur is vanaf de twaalfde eeuw ontstaan op kloosterboerderijen, kroondomeinen en adellijke landgoederen. Voorlopers waren de middeleeuwse ontvangstzaal, het prehistorische woonstalhuis en het Romeinse graanpakhuis.

Enkele tiendschuren zijn goed bewaard of gerestaureerd:

  • Jean-Christian Bans, 'Hallenhäuser und Hallenscheunen in Frankreich', in: Jahrbuch für Hausforschung 34 (1984), p. 151-183.
  • Walter Horn, 'On the Origins of the Medieval Bay System', in: Journal of the Society of Architectural Historians 17 (1958), nr. 2, p. 2-23.
  • Walter Horn & Ernest Born, T at its Granges of Great Coxwell and Beaulieu-St.-Leonard's, Berkeley-Los Angeles 1965.
  • Malcolm Kirk, The Barn. Silent Spaces, Londen 1994.
  • Otto S. Knottnerus, 'Haubarg, Barghaus, Bargscheune und ihre mittelalterlichen Vorläufer: Materialien zur Vorgeschichte der Gulfscheune', in: Probleme der Küstenforschung im südlichen Nordseegebiet 32 (2008), p. 105-125.
Zie de categorie Tithe barns van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.