Systems art
Systems art, ook wel Systems Aesthetic genoemd, is een kunststijl en kunststroming uit de jaren 1960 en 1970, die wordt beïnvloed door systeemanalyse, en bijvoorbeeld gaat over systemen van natuurlijke verschijnselen, sociale tekens of de kunstwereld zelf.
Deze stroming wordt gerekend tot de conceptuele kunst en is verwant met de kunststroming Art & Language. De belangrijkste vertegenwoordigers van deze stroming zijn Roy Ascott en Hans Haacke en de schrijver Jack Burnham.
Tegenover dit werk heeft de socioloog Niklas Luhmann kunst opgevat als een systeem, en heeft dit uitgewerkt in zijn theorie van 'kunst als een systeem' en verder in zijn theorie van dynamische sociale systemen.[1]
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Jack Burnham, Systems Esthetics, in: Artforum (september, 1968)
- Karen Cham, Jeffrey Johnson, Complexity Theory: A Science of Cultural Systems?[2], in: M/C journal, Volume 10 Issue 3, juni 2007
- Francis Halsall, Systems Aesthetics and the System as Medium, Systems Art Symbosium Whitechapel Art Gallery, 2007
- Luke Skrebowski, All Systems Go: Recovering Hans Haacke's Systems Art, in Grey Room, Winter 2008, No. 30, p 54-83
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Systems Art Symposium, in de Whitechapel Art Gallery in Londen in 2007
- (en) Francis Halsall, Observing 'Systems-Art' from a Systems-Theoretical Perspective, samenvatting van presentatie op Chart 2005
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Kitty Zijlmans (2007), "Systems-Theory, Art, and Globalisation", en Robert Linsley (2007), "From Social Frames to Knowledge Planes", Systems Art Symbosium Whitechapel Art Gallery, 2007
- ↑ Complexity Theory: A Science of Cultural Systems?