Six-techniek
Uiterlijk
Six-techniek (six'-techniek) is de moderne naam voor een techniek die werd toegepast voor de beschildering in de zwartfigurige stijl van oud-Grieks aardewerk.
De techniek
[bewerken | brontekst bewerken]De techniek werd in 1888 voor het eerst beschreven door de Nederlandse archeoloog en kunsthistoricus Jan Six.[1] Het was J. D. Beazley die de term "Six-technique" bedacht.[2]
Rond 530 v.Chr. begon de techniek niet alleen voor detaillering, maar ook als decoratie voor de hele vaas te worden toegepast. Het effect is gelijkaardig als dat van roodfigurige stijl, de schilders Nikosthenes, Psiax en Diosphos waren de eerste gebruikers van de techniek, die in gebruik bleef tot het midden van de 5e eeuw en te zien is op een klein aantal oenochoë-vazen uit het atelier van Haimon.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Noten
- Beth Cohen. The Colors of Clay, 2006.
- C. H. Emilie Haspels, Attic Black Figure Lekythoi, 1936.
- G. van Hoorn, Choes and Athesteria 1951.
- Jan Six. A rare vase-technique, Journal of Hellenic Studies 30, pp. 323–6.
- Emilie Haspels Een biografie over de archeoloog-kunsthistoricus jhr. Jan Six (1857-1926)'Six, jhr. Jan (1857-1926)', in: Biografisch Woordenboek van Nederland 1 (1979)
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Six's technique op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Zie de categorie Six's technique van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.