Resolutie 1033 Veiligheidsraad Verenigde Naties
 | ||
|---|---|---|
| Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
| Datum | 19 december 1995 | |
| Nr. vergadering | 3610 | |
| Code | S/RES/1033 | |
| Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
| Onderwerp | Conflict om de Westelijke Sahara | |
| Beslissing | Riep op tot een akkoord over het identificatieproces van stemgerechtigden voor de volksraadpleging. | |
| Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1995 | ||
| Permanente leden | ||
| Niet-permanente leden | ||
| ||
Een legerhelikopter boven Dakhla aan de kust van de Westelijke Sahara.
| ||
Resolutie 1033 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad goedgekeurd op 19 december 1995.
Achtergrond
[bewerken | brontekst bewerken]Begin jaren 70 ontstond een conflict tussen Spanje, Marokko, Mauritanië en de Westelijke Sahara zelf over de Westelijke Sahara, een gebied dat tot dan toe in Spaanse handen was. Marokko legitimeerde zijn aanspraak op basis van historische banden met het gebied. Nadat Spanje het gebied opgaf bezette Marokko er twee derde van. Het land is nog steeds in conflict met Polisario dat met steun van Algerije de onafhankelijkheid blijft nastreven. Begin jaren 90 kwam een plan op tafel om de bevolking van de Westelijke Sahara via een volksraadpleging zelf te laten beslissen over de toekomst van het land. Het was de taak van de VN-missie MINURSO om dat referendum op poten te zetten. Het plan strandde later echter door aanhoudende onenigheid tussen de beide partijen waardoor ook de missie nog steeds ter plaatse is.
Inhoud
[bewerken | brontekst bewerken]Waarnemingen
[bewerken | brontekst bewerken]De Veiligheidsraad had van de secretaris-generaal het in resolutie 1017 gevraagde rapport ontvangen.[1] De secretaris-generaal had voorstellen gedaan om het identificatieproces van personen die zich inschreven voor stemrecht voor de volksraadpleging te regelen. Zowel Marokko (in paragraaf °10) als Polisario (in paragraaf °11) wezen die af. De identificatiecommissie kon haar werk enkel doen als beide partijen vertrouwden op haar oordelen en integriteit.
Handelingen
[bewerken | brontekst bewerken]De geplande volksraadpleging voor zelfbeschikking in de Westelijke Sahara moest doorgaan. De secretaris-generaal wilde zijn consultaties met de partijen opdrijven om tot een akkoord te komen over een plan om de onenigheden over het identificatieproces op te lossen. Hem werd gevraagd daarover spoedig te rapporteren en opties voor te stellen in geval geen akkoord werd bereikt, waaronder de terugtrekking van de MINURSO-missie. Tot slot werden beide partijen opgeroepen mee te werken aan het VN-plan voor de Westelijke Sahara.
Verwante resoluties
[bewerken | brontekst bewerken]
- Resolutie 1002 Veiligheidsraad Verenigde Naties
- Resolutie 1017 Veiligheidsraad Verenigde Naties
- Resolutie 1042 Veiligheidsraad Verenigde Naties (1996)
- Resolutie 1056 Veiligheidsraad Verenigde Naties (1996)
· 
· 