Naar inhoud springen

René Wijers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
René Wijers
René Wijers in 1948
René Wijers in 1948
Algemeen
Volledige naam Theodorus Renerus Josephus Wijers
Geboren Roermond, 27 januari 1891
Overleden Breda, 25 november 1973
Partij KVP
Titulatuur mr.
Functies
1948–1950 Minister van Justitie
1948, 1951 Lid van de Eerste Kamer
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Theodorus Renerus Josephus (René) Wijers (Roermond, 27 januari 1891 - Breda, 25 november 1973) was een Nederlands politicus.

Wijers was een rechtbankpresident en KVP-senator, die in 1948 minister van Justitie werd in het Kabinet-Drees-Van Schaik. Hij bereidde in die functie belangrijke wetgeving voor, maar kon die voorstellen niet als wet in het Staatsblad brengen, omdat hij vanwege oververmoeidheid voortijdig moest aftreden. Hij had door zijn bereidheid om zaken te doen met de Kamer en door zijn gemoedelijkheid een goede naam in de Tweede Kamer. Hij keerde na zijn aftreden terug naar de rechterlijke macht en was nog enkele maanden Eerste Kamerlid.

Pauselijke Internuntius Paolo Giobbe 25 jaar bisschop. Minister Mr. Th.R.J. Wijers feliciteert hem.

Wijers was een lid van de Nederland's Patriciaatsfamilie Wijers en een zoon van koopman Alphonse Ferdinand Wijers (1863-1895) en Marie Wilhelmine Isabelle Adèle Smeets (1866-1949). Hij trouwde in 1922 met Margaretha Maria Carolina Rouppe van der Voort (1901-1966) met wie hij zes kinderen kreeg. Hij was een broer van prof. dr. Herman Joseph Gerard Wijers (1894-1975).

[bewerken | brontekst bewerken]
Voorganger:
J.H. van Maarseveen
Minister van Justitie
1948-1950
Opvolger:
J.H. van Maarseveen
Voorganger:
A.J. Vliegenthart
President van het Gerechtshof 's-Hertogenbosch
1951–1961
Opvolger:
W.H. Ariëns
Zie de categorie René Wijers van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.