Provisionele Territoriale Eenheid Zuid-Ossetië
Regio in Georgië 
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| Geografie | |||
| Hoofdplaats |
| ||
| Overige informatie | |||
| Tijdzone | UTC+4 | ||
| Website | soa.gov.ge | ||
| |||
De Provisionele Territoriale Eenheid Zuid-Ossetië (Georgisch: სამხრეთ ოსეთის დროებითი ტერიტორიული ერთეული, volledig Provisioneel Administratief-Territoriale Eenheid op het grondgebied van het voormalige Zuid-Ossetische Autonome District) is een speciale bestuurlijke en territoriale eenheid in Georgië. Het omvat het grondgebied van de voormalige Zuid-Ossetische Autonome Oblast die in december 1990 werd afgeschaft, wat overeenkomt met het territorium van de afscheidingsrepubliek Zuid-Ossetië.
De territoriale eenheid werd in mei 2007 opgericht door de Georgische regering en werd vanuit het Georgisch gecontroleerde Koerta bestuurd door de erkende Zuid-Ossetische interim-regering onder leiding van Dmitri Sanakojev. Sinds de oorlog in 2008, toen Georgië het laatste stuk gezag verloor over Zuid-Ossetië, zetelt de interim-regering in ballingschap in Tbilisi, waar het de belangen behartigt van de vluchtelingen uit Zuid-Ossetië.
Achtergrond
[bewerken | brontekst bewerken]
Met het opheffen van de Zuid-Ossetische Autonome Oblast in 1990 werden een aantal Zuid-Osseetse rajons (districten) herverdeeld. Het district Tschinvali werd op 27 april 1991 opgeheven en aan Gori toegevoegd, terwijl het district Kornisi (Znaur) aan Kareli werd toegekend.[4] Beperkte delen van Dzjava werden aan Satsjchere en Oni toegekend.[5] Bij de vorming van de Georgische regio's in 1995 werd het voormalige territorium van de Zuid-Osseetse autonome oblast verdeeld over de nieuwe regio's, volgens de grenzen van de bestuurlijke eenheden (oejezd) zoals die vóór 1922 bestonden.
In de tussentijd hadden de Zuid-Osseetse separatisten in 1992 de Republiek van Zuid-Ossetië uitgeroepen, dat het territorium van de voormalige autonome oblast claimde. Hiermee kwamen twee rajons geheel in het geclaimde Zuid-Ossetië te liggen: Achalgori en Dzjava. De overige delen behoorden toe aan districten die voor het grootste deel buiten Zuid-Ossetië lagen. Dit gaf op den duur complicaties voor het lokale bestuur, zeker toen de patstelling na de burgeroorlog in 1991-1992 met de door Rusland gesteunde separatisten bleef bestaan en grote delen buiten Georgisch gezag bleven. Georgië had feitelijk nog gezag over delen van Zuid-Ossetië waar ze het vredesmandaat over had, met name de delen waar etnisch Georgiërs woonden.
De Rozenrevolutie van 2003 bracht president Micheil Saakasjvili aan de macht, die toezegde de territoriale eenheid van Georgië te herstellen. Hij zette ook een ambitieuze hervormingsagenda in, waaronder op het lokale bestuur. Met de hervorming van het lokale bestuur in 2005 en 2006, toen de Georgische districten (rajons, raioni) werden omgezet naar gemeenten (municipaliteiten), werden een drietal nieuwe bestuurlijke eenheden in Zuid-Ossetië opgericht, Eredvi, Koerta en Tigva.[6] Dit kwam er op neer dat er tijdelijke gemeenten werden geïntroduceerd voor het lokale bestuur van de plaatsen waar Georgië, naast het bestaande district Achalgori, feitelijk het gezag nog over had. Het gebied van het voormalige district Tschinvali dat in 1991 nog toegekend was aan Gori, werd weer van Gori afgescheiden in Koerta en Eredvi, terwijl het voormalige Kornisi als Tigva weer afgescheiden werd van Kareli. De nieuwe gemeenten werden in december 2006 formeel geregistreerd. Deze "tijdelijke territoriale eenheden" werden vervolgens in opdracht van het Georgische parlement in mei 2007 onder een overkoepelend door Tbilisi erkend interim gezag over Zuid-Ossetië geplaatst,[7] de Zuid-Osseetse Administratie.[8][9][10]
Zuid-Osseetse interim-regering
[bewerken | brontekst bewerken]In najaar 2006 deed zich de bijzondere situatie voor dat er in Zuid-Ossetië twee parallelle verkiezingen gehouden werden voor het leiderschap van de regio. In oktober 2006 kondigde de oppositiebeweging Reddingsunie van Osseten aan dat ze op 12 november een alternatieve leiderschapsverkiezing en referendum in Zuid-Ossetië zouden gaan organiseren, op dezelfde dag dat de Zuid-Osseetse de facto autoriteiten een presidentsverkiezing en referendum zouden houden.[11] Tot woede van de Zuid-Osseetse separatistenleiders, die de alternatieve verkiezing als een provocatie en poging tot confrontatie zagen.[12] De Reddingsunie was een paar weken eerder opgericht door Osseten die hadden gediend onder de eerste president van Zuid-Ossetië Ljoedvig Tsjibirov (1996-2001). Voormalig Zuid-Osseets premier Dmitri Sanakojev won de alternatieve verkiezing en zette een regering op.[13] In het referendum zou 94% van de kiezers gestemd hebben voor een federatieve oplossing binnen Georgië. In de door de separatisten georganiseerde verkiezingen werd de zittende president Edoeard Kokojti met 98% van de stemmen herkozen en zou 99,9% van de kiezers gestemd hebben voor de onafhankelijkheid.[14]
In mei 2007 werd de regering van Sanakojev door Tbilisi erkend en tot Zuid-Osseetse Administratie bestempeld die formeel de "Provisionele Territoriale Eenheid Zuid-Ossetië" bestuurde met verantwoordelijkheid voor het gedecentraliseerde lokale bestuur. Deze regering had tot de oorlog in augustus 2008 de administratieve zetel in Koerta, een dorpje negen kilometer ten noordoosten van Tschinvali.[15] Enkele van de voornaamste taken van deze regering waren:
"Namens lokale politieke krachten en het publiek te onderhandelen met de Georgische autoriteiten om de autonome status van de voormalige Zuid-Ossetische Autonome Regio binnen de staat Georgië te bepalen" en de "bescherming en ontwikkeling van Georgische en Ossetische talen, tradities en cultureel erfgoed, ontwikkeling van speciale Georgische en Ossetische taalonderwijsprogramma's."[10]
Als gevolg van de oorlog in 2008 is deze bestuurlijke indeling door Georgië vooral een papieren administratieve zaak geworden. De Zuid-Osseetse Administratie behartigt in ballingschap vanuit Tbilisi voornamelijk de belangen van de Georgische vluchtelingen die in speciale nederzettingen in de omgeving van Zuid-Ossetië en andere delen van Georgië wonen.[16]
Administratieve indeling
[bewerken | brontekst bewerken]
Volgens Georgische wetgeving en het Nationaal Bureau voor Openbaar Register.[17]
| Bestuurlijke eenheid | Hoofdplaats | Oprichting | Administratieve deeleenheden | Aantal plaatsen |
|---|---|---|---|---|
| Gemeente Achalgori | Achalgori | 19 dec 2006 | 68 | |
| Gemeente Eredvi | Eredvi | 7 dec 2006 | Eredvi, Vanati, Beloti, Ksoeisi en (Zemo) Artsevi | 14 |
| Gemeente Koerta | Koerta | 6 dec 2006 | 10 | |
| Gemeente Tigva | Avnevi | 7 dec 2006 | Achalsjeni, Tigva, Okona, Lopani, Avnevi, Noeli | 25, waaronder Znaur(i) (vm. Kornisi) |
| Gemeente Dzjava | Dzjva | Niet geregistreerd als bestuurlijke eenheid | ||
| Tschinvali stad | Tschinvali | |||
Gevolgen oorlog 2008
[bewerken | brontekst bewerken]
De Georgisch gecontroleerde en bevolkte delen van Zuid-Ossetië lagen voornamelijk aan de noordkant van Tschinvali en in de stroomdalen van de rivieren Kleine Liachvi (Patara Liachvi) en Ksani. Met de oorlog van 2008 werden naar schatting meer dan 13.000 Georgiërs uit Zuid-Ossetië verdreven,[19] en werden de dorpen systematisch vernietigd.[20] Satellietbeelden, getuigenissen en internationale missies ter plekke bevestigden dit.[21][22]
De meeste Georgische interne vluchtelingen uit Zuid-Ossetië wonen verspreid over verschillende speciale dorpen die meteen na de oorlog zijn gebouwd met hulpgelden. De belangrijkste bevinden zich in de buurt van de Oost-West snelweg tussen Tbilisi en Gori. Het grootste dorp is het Tserovani vluchtelingendorp met ongeveer 7.000 inwoners, net buiten Tbilisi.[23] Het door Georgië erkende gezag over het territorium van Zuid-Ossetië behartigt in ballingschap vanuit Tbilisi voornamelijk de belangen van deze Georgische vluchtelingen en hun nederzettingen.[16] Deze dorpen liggen weliswaar in Georgisch bestuurde gemeenten maar vallen nominaal onder de "tijdelijke administratief-territoriale eenheden" en de Zuid-Osseetse Administratie.[24]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Aanvankelijk was het bestuur gevestigd in Koerta en bestuurde het de nederzettingen en het gebied buiten de controle van de separatisten. Dit gebied is verloren gegaan als gevolg van de oorlog in 2008. Sindsdien is de regering in ballingschap.
- ↑ a b (en) Georgia's South Ossetia Conflict: Make Haste Slowly (Europe Report N°183). International Crisis Group (7 juni 2007). Geraadpleegd op 3 juni 2022.
- ↑ International Crisis Group "Make Haste Slowly", Appendix D, pagina 29[2]
- ↑ (ka) Law of the Republic of Georgia on the Abolition of Tskhinvali and Kornisi Districts. National Parliamentary Library of Georgia. Geraadpleegd op 28 mei 2022.
- ↑ (ka) Resolution of the Supreme Council of the Republic of Georgia on the separation of Sinaguri, Kirov and Chasavli rural councils from the Java region. National Parliamentary Library of Georgia. Geraadpleegd op 4 juni 2022.
- ↑ (ka) Wet op Lokaal Zelfbestuur - initiële versie met transitie clausules. The Legislative Herald of Georgia (16 december 2005). Geraadpleegd op 4 juni 2022.
- ↑ (ka) On the establishment of a temporary administrative-territorial unit. The Legislative Herald of Georgia (8 mei 2007). Geraadpleegd op 4 juni 2022.
- ↑ (en) Tbilisi to Set up ‘Temporary Administrative Unit’ in S.Ossetia. Civil Georgia (27 maart 2007). Geraadpleegd op 24 april 2022.
- ↑ (en) Some Details on ‘S.Ossetia Administration’ Emerge. Civil Georgia (27 maart 2007). Geraadpleegd op 24 april 2022.
- ↑ a b (ka) On the Establishment of the Administration of the Temporary Administrative-Territorial Unit on the Territory of the Former South Ossetian Autonomous District, the Rules and Scope of its Activities. The Legislative Herald of Georgia (10 mei 2007). Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ (en) Group Announces ‘Alternative Polls’ in S.Ossetia. Civil Georgia (24 oktober 2006). Geraadpleegd op 24 april 2022.
- ↑ (en) Kokoity Speaks of Tbilisi’s Plans to Set up ‘Puppet Government. Civil Georgia (25 oktober 2006). Geraadpleegd op 24 april 2022.
- ↑ (en) Alternative S.Ossetia Government Partially Formed. Civil Georgia (1 december 2006). Geraadpleegd op 30 april 2022.
- ↑ International Crisis Group "Make Haste Slowly", Appendix D, pagina 2-3.[2]
- ↑ (ka) One year has passed since the establishment of the interim administration of South Ossetia. Radio Tavisupleba RFE/RL (24 juni 2008). Geraadpleegd op 30 april 2022.
- ↑ a b (ka) South Ossetian Administration. South Ossetian Administration. Geraadpleegd op 29 april 2022.
- ↑ (ka) Registry of Municipalities. National Agency of Public Registry. Geraadpleegd op 3 juni 2022.
- ↑ (en) Ethnic Cleansing of Georgians Resulted from Russian Invasion and Occupation since August 8, 2008 (pdf). Ministerie van Justitie Georgië via OVSE (6 oktober 2008). Geraadpleegd op 2 juni 2022.
- ↑ Pagina 2, Ethnic Cleansing of Georgians Resulted from Russian Invasion and Occupation since August 8, 2008.[18]
- ↑ (en) Georgia war: auditing the damage. Human Rights Watch (30 januari 2009). Geraadpleegd op 2 juni 2022.
- ↑ (en) August Ruins - Report of the Georgian Non-Governmental Organizations on Violation of Fundamental Human Rights & International Humanitarian Law (pdf). Open Society Georgia Foundation via Internationaal Strafhof pagina 110-111 (2009). Geraadpleegd op 4 juni 2022.
- ↑ (en) Memorial Of Georgia - Application Of The International Convention On The Elimination Of All Forms Of Racial Discrimination - Georgia v. Russian Federation (pdf). Internationaal Gerechtshof (2 september 2009). Geraadpleegd op 4 juni 2022.
- ↑ (en) Ten Years After 'Last Look' At Her Burning Village, Healing Eludes Displaced Georgian Doctor. Radio Free Europe (6 augustus 2018). Geraadpleegd op 4 juni 2022.
- ↑ (ka) "De gemeente Marneuli is de enige gemeente die de ontheemden heeft gedwongen hun drinkwaterschuld te betalen" - een vertegenwoordiger van de gemeente Eredvi. Marneuli FM (11 mei 2018). Geraadpleegd op 30 april 2022.